⚠คลัง⚠

ลำดับตอนที่ #66 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

Application

"ฉัน...ง่วง"

บทที่สมัคร : คู่หู

ชื่อเล่น : ฮาซอล / Haseul

รูปร่างหน้าตา : ใบหน้าเรียวสวย ผิวเหลืองออกขาวนิดหน่อย ผมยาวสีดำระดับเลยไหล่มานิดหน่อย ออกจะยุ่งๆ เซอร์ๆเหมือนคนไม่เคยหวี (...) สูง 157 หนัก 45

ราศี : เมษ

ธาตุ : ไฟขาว

นิสัย :

ซอลคนที่ไม่ค่อยชอบคิดอะไรมากให้รกหัว เเละที่สำคัญเธอเป็นคนที่มึนๆ บื้อๆ ไม่ค่อยทันใคร
ฮาซอลเป็นคนที่ค่อนข้างจะขี้เซา เเละเบื่ออะไรง่ายมาก
เธอเป็นคนที่ไม่สนใจเรื่องอะไรกระจุกกระจิกๆ เเบบผู้หญิงคนอื่นๆ
เธอเป็นคนที่ไม่ชอบพูด เเละค่อนข้างจะขี้เกียจพอควร
ซอลเป็นคนที่ไม่ทะเยอทะย้าน เเละไม่ค่อยอยากทำอะไรที่มันได้มายากๆ
ฮาซอลเป็นคนชิวๆ ใช้ชีวิตประจำวันเเบบตัวสล๊อต--
ซอลเป็นคนที่ใครใช้ทำอะไรก็ทำ ถึงเเม้ว่าจะขี้เกียจก็ตามเถอะ
เเน่นอนว่าเธอเฉยชากับพวกผู้ชายเเละหญิง เพราะเธอคิดว่าทุกคนเท่าเทียมกัน
เธอไม่ค่อยมีปากมีเสียงกับใครเเละรักสงบเเละอิสระเสรีมาก
เธอไม่ค่อยรู้สึกอะไรนอกจากง่วง (...) เเละบอกเลยว่าเธอค่อนข้างจะเฉยชากับทุกอย่าง
เเต่เธอไม่ใช่คนเย็นชา เเต่เธอเป็นคนมึนๆ บื้อๆ ไม่ทันใคร เเละขี้เกียจเข้าขั้นสล๊อตยังเอือม

ลักษณะการพูด : ชอบพูดด้วยน้ำเสียงเนือยนาย เเละจะพูดอะไรที่มันสั้นเท่าที่จะทำได้
"ดี"
"ไม่ชอบ"
"ง่วง"
"ชอบนาย"
"ก็ดี"

ของที่ชอบ : การนอน ชอบมาถึงขนาดนอนได้ทั้งวันทั้งคืน

ของที่ไม่ชอบ/เกลียด : ไม่ชอบการโดนบีบบังคับ
นั้นจะทำให้เธอรู้สึกโกรธมากถึงขนาดยอมลุกขึ้นมาต่อยหน้าอีกคนเเหกเลยล่ะ

แพ้ :-

จุดแข็ง : ไม่หวาดกลัวต่อการเปลี่ยนแปลง 

จุดอ่อน : ไม่มีความกล้าได้กล้าเสี่ยงเท่าใด 

อาวุธ : ธนู

สกิลการโจมตี : 
Fired ทำให้ร่างกายศัตรูติดไฟสีขาว

WF ใช้ไฟขาวดูดพลังการต่อสู้ของศัตรูเเล้วมาเพิ่มให้กับตนเอง
Fire balls ลูกบอลไฟ
Fire Arrows ลูกศรหางไฟ

White Kill ทำให้สถานที่ที่นอกเหนือจากตนเองอยู่เกิดไฟไหม้ ซึ่งสามารถฆ่าศัตรูได้

เพิ่มเติม :

จำลองสถานการณ์

ในวันที่อากาศแสนจะสดใส ลมอ่อนๆพัดโชยมาเหมาะกับบรรยากาศน่านอนเสียจริงๆ เมื่อคิด

ได้ดังนั้น ฮาซฮล ก็ฟุบตัวลงกับพื้นหญ้าแถวนั้นในทันที และก็เผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว

ตื่นมาอีกทีฮาซอล ก็อยู่หน้าน้ำตกแห่งหนึ่งเสียแล้ว

ตอบ : "....." เธอมองไปรอบๆตนเองอย่างงนงวยก่อนที่จะเดินก้าวขาออกไปสักสามเมตรเเล้วนั่งลง

และในขณะที่ ฮาซฮล กำลังสำรวจแถวรอบๆอยู่นั้นเอง มีมีบุรุษผู้หนึ่งปิดปังหน้าตาและร่างกาย

ด้วยฮูดสีดำ ทำให้ฮาซอล ไม่สามารถรู้ได้ว่าเป็นผู้ใด บุรุษผุ้นั้นเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า

 "สวัสดี คู่หูผุ้พิทักษ์ตัวน้อย"

ตอบ : "ดี" เธอตอบอีกฝ่ายสั้นๆ ก่อนที่จะอ้าปากหาวอย่างไม่เเคร์ใคร

"ยังไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น ข้าเรียกเจ้ามาทีนี้ เพื่อจะถามบางอย่าง" คำพูดของบุรุษตรงหน้าสร้างความ

งงงวยให้แก่ฮาซอล เป็นอย่างมาก จากนั้นบุรุษผู้นั้นก็พูดต่อว่า "หน้าที่ของเจ้าคืออะไร"

ตอบ : ที่เธองงก็เพราะว่าเธอก็ไ่ได้คิดจะถามอะไรอยู่เเล้ว (...) "ปกป้อง" เธอตอบสั้นๆตามฉบับตัวเองก่อนที่จะส่งยิ้มบางให้กับอีกฝ่ายเป็นเชิงว่าเธอไม่ใช่คนเย็นชาอะไรเเน่นอน

คำตอบของฮาซอลสร้างความพอใจให้แก่เขาเป็นอย่างมาก และชายผู้นั้นก็ถามต่อไปว่า

"เอาล่ะ ข้าต้องรีบไปแล้ว คำถามสุดท้าย ถ้าเจ้าสามารถถวายชีวิตให้คนคนหนึ่งได้

เจ้าอยากจะถวายให้ใคร"

ตอบ : "ให้คนก็ได้ที่อยากได้" เธอตอบด้วยน้ำเสียงเนือยๆ ก่อนที่จะยกมือขึ้นมาขยี้ตัวเอง 

"แล้วข้าจะค่อยดู..ว่าเจ้าจะทำตามคำที่ตนเองเคยพูดไว้หรือไม่ โชคดีล่ะ" จากนั้นบุรุษตรงหน้า

ก็หายไป ภาพทุกอย่างเริ่มเลือนล่าง....."นี่ๆ ฮาซอล ตื่นสิ ตื่น!" เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกที

ฮาซฮลก็พบกับเพื่อนของตนที่ทำถ้าเหมือนปลุกเธออยู่ 

ตอบ : "......" เธอมองอีกคนด้วยสายตางนงวยก่อนที่จะฟุบหน้าลงกับโต๊ะ

"เจ้าเป็นอะไร ทำอย่างกับฝันร้ายแหนะ"

ตอบ : "ฝันเห็นน้ำตก ผู้ชาย ถาม อะไร เเปลก.." เธอตอบเป็นคำๆก่อนที่จะหลับตาลง เพราะความง่วงเริ่มทำให้ฮาซอลรู้สึกอยากนอนต่อซะเสียจริง เเต่ประโยคที่เธอได้ยินจากปากเพื่อนของเธอนั้นกลับทำให้เธอเลือกที่จะนั่งฟุบหน้าเเทนที่จะนอนต่อ 

"เจ้าก็ฝันเหมือนกันหรอ? แปลก...แปลกมาก" คำพูดของเพื่อนฮาซอลสร้างความงุนงง

ให้กับฮาซอลเป็นอย่างมาก...ฮาซอลจึงถามต่อไปด้วยความสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้น

และก็ได้คำตอบมาว่า..ทุกคนที่เป็นคู่หูผุ้พิทักษ์ฝันแบบนี้ทุกคน...จนฮาซอล

เริ่มสงสัยว่ามันไม่ใช่ความบังเอิญ...