หนีรักมาเฟียเจ้าเล่ห์ เล่ม 2

หลังจากคาร์จีวาร์ชเอานมอุ่นเข้าไปให้มารดาในห้องนอนแล้ว ขณะกำลังจะปิดประตูให้สนิท จู่ๆ เสียงริงโทนโทรศัพท์เครื่องใหม่ที่เพิ่งจะได้รับมาสดๆ ร้อนๆ ก็ดังขึ้น 

“Hello,Who are you?” กรอกเสียงลงในสายแบบเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ จนกระทั่งประตูห้องนอนของมารดาปิดสนิทลงแล้วคาร์จีวาร์ชจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

“แด๊ดเอง ทำอะไรอยู่” 

“บอกแล้วไงว่าผมไม่มีพ่อ” ถึงจะดีใจที่เขาโทรมา แต่ก็แสร้งทำเสียงเข้มกลับไปอย่างไม่ยอมอ่อนข้อให้ง่ายๆ

“พ่อนายก็อยู่ในสายแล้วนี่ไง ช่างเหอะ ขี้เกียจจะเถียงด้วยแล้ว นายกินข้าวหรือยัง”

“กินแล้วครับ โทรมาแค่นี้ใช่ไหมผมจะได้วาง” คาร์จีวาร์ชเดินคุยโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้ามาทิ้งตัวนอนลงเตียง ร่างเล็กก็รีบคว้าหมอนข้างมากอด แล้วคิดว่าหมอนข้างที่กำลังกอดอยู่คือคนในสาย

“เดี๋ยวสิ! นายจะไม่ถามหน่อยหรือไงว่าฉันหายไปไหน”

คนปลายทางรีบแย้งคล้ายกำลังเรียกร้องความสนใจ ส่วนคนฟังได้แต่นั่งยิ้มกว้างจนแก้มแทบปริ จึงพยายามปรับน้ำเสียงของตนเองให้ราบเรียบเช่นเดิม

“ผมไม่เห็นความจำเป็นที่ต้องถามคำถามนั้นกับคุณ”

“ก่อนจะให้คำตอบนายได้คิดก่อนหรือเปล่า ระวังจะเสียใจภายหลังนะ”

“ผมไม่เสียใจหรอกครับ แต่ถึงจะเสียใจ เดี๋ยวมัมก็หาพ่อเลี้ยงให้ผมอยู่ดี” คาร์จีวาร์ชจุดฉนวนความร้อนในร่างกายของคนปลายสายให้เพิ่มสูงขึ้น เขาไม่รู้หรอกว่าคนในสายจะมีสีหน้าเช่นไรหลังจากฟังจบ แต่ที่แน่ๆ เขารู้สึกว่าตนเองอารมณ์ดีขึ้นมาเป็นทันทีที่ได้กล่าวประโยคนั้นออกไป

“จีวาร์ช...”

คราวแรกคาร์จีวาร์ชคิดว่าจะได้ยินน้ำเสียงดุดันตะคอกใส่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนั้น น้ำเสียงที่กำลังเอ่ยชื่อดูอ่อนแรงจนคนฟังสามารถรับรู้ความคิดของอีกฝ่ายได้

“นายอยากจะมีพ่อเลี้ยงจริงๆ หรือไง พ่อเลี้ยงที่แม่ของนายกำลังจะหามาให้เขาอาจไม่ได้ดีอย่างที่นายคิดก็ได้นะ” ริคคาร์โด้พยายามพูดโน้มน้าวลูกชายแบบสุดฤทธิ์สุดเดช เพราะรู้ดีแก่ใจว่าเขาไม่อาจห้ามคนเป็นแม่ของลูกชายได้ การโน้วน้าวจิตใจของลูกชายให้ไขว้เขวจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด อย่างน้อยๆ ถ้าลูกชายไม่ชอบพ่อเลี้ยงเธอก็จะยังคงเป็นผู้หญิงของเขาแค่คนเดียว

“มัมเคยพูดว่าจะหาคนที่ดีกว่าพ่อแท้ๆ ให้ผมครับ แล้วผู้ชายที่เข้ามาจีบมัมผมก็รู้จักเกือบทุกคน และผมก็เห็นว่าพวกเขานิสัยดีกว่าคุณเยอะเลย” ได้ทีคาร์จีวาร์ชก็รีบเกทับ และหากคำพูดของเขาทำให้คนฟังรู้สึกเสียใจ เขาก็ไม่คิดจะขอโทษหรือแม้แต่จะรู้สึกผิดเลย เพราะผู้ชายที่แทนตัวเองว่าพ่อ ไม่สมควรทอดทิ้งลูกทอดทิ้งภรรยาไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ ก็ตาม 

“โถ่ จีวาร์ช นายยังเด็กไม่รู้เท่าทันความคิดของผู้ใหญ่หรอก ผู้ชายพวกนั้นน่ะ พวกเขาแค่ทำดีบังหน้าเพื่อให้ตัวเองมีโอกาสเข้ามาจีบแม่ของนายก็เท่านั้นเอง”

“แต่ผมไม่คิดแบบนั้นนะ อ้อ คุณยังไม่เคยเจอกับคุณลุงนีราสใช่ไหมครับ” 

เมื่อชื่อของศัตรูหัวใจหมายเลขสองดังออกมาจากปากลูกชาย ริคคาร์โด้ที่ขณะนี้กำลังนั่งเอนตัวพิงหัวเตียงในห้องพักพิเศษอยู่ ถึงกลับเด้งตัวขึ้นนมานั่งหลังตรงอย่างรวดเร็ว ผลของการกระทำก็ทำให้สายน้ำเกลือที่เคยเสียบอยู่บริเวณข้อพับแขนหลุดออกไปโดยไม่รู้ตัว

“ยัง!” ริคคาร์โด้ตอบเสียงเข้ม เมื่อบอดี้การ์ดเห็นว่าสายน้ำเกลือของเขาหลุดจึงช่วยกดปุ่มเรียนนางพยายามให้เข้ามาจัดการต่อ

“งั้นหรือครับ เสียดายจัง คุณน่าจะได้เจอกับคุณลุงนีราสนะครับ”

“ทำไมแด๊ดต้องเจอมันด้วย!?”

“ก็...คุณลุงนีราสหล่อมากกก...” คาร์จีวาร์ชลากเสียงยาวชนิดไม่คิดเกรงใจคนฟัง โอกาสเอาคืนให้ตนเองและมารดามาถึงแล้ว มีหรือเด็กแสบเช่นเขาจะทิ้งมันไปให้เปล่าประโยชน์

“...หล่อ รวย นิสัยดี หน้าที่การงานก็ดี แถมยังช่วยมัมทำงานได้ด้วย เพอเฟคสุดๆ ไปเลยว่าไหมครับ”

“จีวาร์ช...”

หากจีวาร์ชยืนอยู่ตรงหน้าริคคาร์โด้ เด็กชายวัยหกขวบคงจะได้ยินเสียงขบกรามแน่นของบิดาผู้ให้กำเนิดไปแล้ว แต่เมื่อทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยแบบซึ่งๆ หน้า ผู้ที่ได้รู้ได้เห็นจึงมีเพียงบอดี้การ์ดของมาเฟียหนุ่มเท่านั้น ทั้งอาการหึงหวง ทั้งได้ยินทุกประโยคสนทนา ดังนั้นบอดี้การ์ดทุกคนจึงจำเป็นต้องรีบเนรเทศตนเองออกไปอย่างเร่งด่วน ก่อนที่พวกเขาจะถูกพายุอารมณ์ซึ่งมีอนุภาพร้ายแรงพัดทลายจนไม่เหลือแม้แต่ซาก

“ครับ คุณลุง คุณลุงก็เห็นด้วยกับผมใช่ไหมครับ เพอร์เฟคขนาดนี้ มัมของผมคงจะหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว”

“มีสิ ทำไมจะไม่มี”

“ใครอ่ะ ทำไมผมถึงไม่รู้จัก”

“ก็แด๊ดนี่ไง หล่อ รวย นิสัยก็...ค่อนข้างดี และก็ช่วยงานแม่ของนายได้ เพอร์เฟคอย่างที่นายต้องการเลย แต่ถ้านายเลือกฉันยังมีข้อดีมากกว่านั้นอีกนะ” ริคคาร์โด้ภูมิใจนำเสนอตัวเองสุดๆ ไม่เพียงแค่นั้น เขายังมีโปรโมชั่นพิเศษลดแลกแจกแถมไม่อั้นเลยทีเดียว

“ดีกว่านี้ยังมีอีกหรือครับ”

“มีสิ เพราะฉันรวยมากๆ ชนิดที่ว่าแม่ของนายไม่ต้องทำงานไปตลอดชีวิตก็ยังได้เลย จริงสิ นายไม่ชอบเห็นแม่ตัวเองลำบากไม่ใช่หรือไง เพราะงั้นนายต้องเลือกแด๊ดคนเดียวรู้ไหม แล้วก็ต้องช่วยแด๊ดคอยกันผู้ชายคนอื่นด้วย”

ได้ยินคำสั่งในประโยคสุดท้าย คาร์จีวาร์ชก็แอบหัวเราะขำโดยการเอามืออีกข้างยกปิดเสียงไว้ พยายามสูดอากาศหายใจขึ้นออกสึกๆ แล้วผ่อนออกมายาวๆ เพื่อที่ตนเองจะได้ปรับอารมณ์ให้กลับมาเป็นปกติและสามารถเก็กขรึมได้เหมือนอย่างเคย

“ผมคงจะทำตามที่คุณบอกไม่ได้หรอกครับ เพราะผู้ชายคนนั้นจะต้องเข้ามาทำหน้าที่เป็นสามีให้กับมัมด้วย เพราะฉะนั้นคนที่มีสิทธิ์เลือกก็คือมัมของผมครับ ถ้าคุณอยากเป็นผู้ชายคนนั้นจริงๆ ก็ต้องสู้ให้ชนะ ไม่อย่างนั้นคุณอาจหายไปจากชีวิตของผมกับมัมตลอดกาล แล้วจะหาว่าผมไม่เตือน”