ลำดับตอนที่ #26
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : ตอนพิเศษ(ชานยุน) : ชีวิตตุ๊ดนกๆ by น้องยุน เงาแค้นโซชิออนนี่9-1
ไม่สั้นเสมอหู อย่าเรียกหนูว่ายุนฮยอง
ซงยุนยุน สมาชิกคนที่10 แห่งวงโซนยอชีแด9-1
"แล้วมึงเป็นไงมาไงถึงเป็นตุ๊ดได้อ่ะ ตอนม.ปลายมึงก็แมนมากนะเท่าที่กูจำได้"
ประโยคนี้แหละค่ะ ที่จะเปิดเรื่องของหนูได้ดีที่สุด หนูชื่อยุนฮยอง เป็นตุ๊ดค่ะ
เพื่อนๆร่วมรุ่นซึ่งมาชุมนุมกันเนื่องในโอกาสวันเกิดของนังจินฮวาน เพื่อนเตี้ยสมัยม.ปลาย มีกันมากหน้าหลายตา แม้จะไม่ได้สนิทกันครบทุกคนแต่ก็พอรู้จักกันบ้าง ทุกคนดูมีความสงสัยที่สุดก็ตรงที่ทำไมอยู่ๆหนูก็เทิร์นโปร เปลี่ยนจากรุกแมนๆ มาเป็นตุ๊ดแบบนี้ได้
"ตอนแรก กูก็ไม่ได้ออกสาวขนาดนี้หรอกเอาจริง แต่ตอนปีสอง มีรุ่นน้องผู้ชายคนนึง ทำๆเหมือนจะชอบกู แล้วน้องก็แมนมากไง กูก็พลั้งตัวออกสาวเต็มที่" พูดแล้วก็จะร้องไห้อีกเลยค่ะ
"ละยังไงต่อ"
"สุดท้ายน้องบอกว่า อยู่กับพี่แล้วเหมือนมีคุณแม่คนที่สองเลยครับ อีด๊อกกกก กูอยากจะถามมากว่าใครแม่มึ๊งงงง"
(ขอบคุณภาพประกอบจากพาพิแพงแอนด์เฟรนด์ส)
พูดจบเพื่อนๆก็ฮากันตรึมค่ะ แต่หนูนี่ร้องไห้จนน้ำตาไหลถึงตาตุ่มแล้ว อย่างที่บอกแหละค่ะ เจอสัญญาแม่ลูกเข้าไป ดริฟท์ไม่ทัน ก็เลยออกสาวประชดชีวิตมาถึงทุกวันนี้
เรื่องจริงมันเศร้า เรื่องเล่ามันตลกค่ะ
ใจหนูก็อยากจะยื่นใบลาออกจากความเป็นขุ่นแม่นะคะ แต่น้องยัด mother zone มาให้แล้ว หนูก็ได้แต่ยิ้มรับเจื่อนๆ
"สนุกกันให้เต็มที่เลยนะครับ เดี๋ยวเที่ยงคืนจะมีเป่าเค้กกับแกะของขวัญนะ ทุกคนตามสบายเลยนะครบผม"
ระหว่างที่กำลังเม้าท์มอยกับเพื่อนฝูงอย่างออกรสนั้นเอง น้องชานอู ผัวเจ้าของวันเกิด aka อีจินฮวาน ก็เดินมาบอกพวกเราอย่างเป็นกันเองพร้อมโปรยยิ้มละไมกระชากใจตุ๊ดแก่(เยี่ยงหนู)
หลังจากน้อยคล้อยหลังไป หนูจึงอดไม่ได้ที่จะเม้าท์ความแซ่บของผู้นางทันที
"อีจิน ผัวนี่ไปจับฉลากมาจากที่ไหนคะ พูด งานดีเว่อร์ ชี้ช่องทางสีหวานให้เพื่อนสักคน"
"อียุน อย่าพูดมาก อีจินมันหาทางจะบอกเลิกผัวมันอยู่เนี่ย ดูสิ พออีผัวรวยมันเดินมา อีจินก็ทำหน้าซึมเป็นส้วม สลดยิ่งกว่าหมาที่บ้านตาย"
"เอ๊าทำไมอะมึง" พอจีจี้นางเกริ่นมาอย่างนั้น ใจน้องยุนก็เป็นห่วงเพื่อน(และเอาตรงๆก็คืออยากเสือก)นะคะ แต่ว่าพอเห็นหน้าหมาหงอยของเพื่อนจิน หนูก็ต้องรีบหุบต่อมเสือกไปก่อน "ไม่เศร้านะมึง วันเกิด ยิ้มๆนะ วันนี้วันดี อย่านอยดิมึง ดริ๊งอีกดีกว่าๆ"
ว่าแล้วก็จบที่เหล้าคร่ะ แม้จะมีเพื่อนบางคนที่ดื่มแอลกอฮอลล์ไม่ได้เลย (เช่น ฮันบิน ที่ผัวห้ามกินเหล้า เพราะคออ่อนกันทั้งผัวทั้งเมีย และแฮรยองที่ผัวห้ามกินเหล้าเช่นกัน) แต่พวกเราก็ดื่มน้ำอัดลมและแสร้งเมาโค้ก เมาแฟนต้า เมาสไปรท์เพื่อให้ได้บรรยากาศ
แต่อีจินเนี่ยสิคะ เมาจริงเพราะนางไม่ได้แค่ยกแก้วซด แต่กระดกโซจูทีละเป็นขวดเลย สงสัยนางจะเครียดจริง เพราะนางก็ดูมีความไม่สบายใจ แต่น้องยุนก็กลัวพูดไปเพื่อนจะยิ่งเครียดกว่าเก่า ก็เลยชวนเพื่อนๆเม้าท์ดีกว่า โดยท็อปปิกหลัก ก็คือเรื่องความนกของน้องยุนนี่แหละค่ะ...
"ตอนปีสาม กูเคยไปชอบรุ่นพี่คนนึง โอโหหหห หล่อม๊ากกกกกกกก เรียนหมอจ้า ซึ่งนางมีความชอบกูกลับ ก็เลยได้คบกั๊นนน"
เริ่มต้นเหมือนจะดีใช่ไหมคะ แต่น้องยุนบอกแล้วว่ามันคือเรื่องราวความนกของน้องยุนเอง
"ด้วยความที่แบบ เขาเป็นประธานรุ่นอะมึง แล้วเรียนหมอ นี่ก็ไม่อยากแรดให้เขาดูไม่ดีอะ อยากจะแบบ วางคาแรคเตอร์ให้ดูเรียบร้อย มีความเป็นเมียหมอ"
"ผลปรากฏว่า..." อีจินตัวดี เจ้าของวันเกิดช่วยตบมุกค่ะ เหมือนรู้ว่าเรื่องนี้ต้องมีความหักมุม
"ปรากฏว่าบอกเลิกกูค่า บอกว่ากูจืดชืดเกินไป เรียบร้อยเกินไป คือนางพึ่งมาบอกกูตอนบอกเลิกนี่แหละว่านางชอบคนเผ็ชๆ" พูดแล้วก็โมโหค่ะ "ไม่บอกแต่แรกล่ะคะ กูเนี่ย พริกกะเหรี่ยงทั้งสวนยังเผ็ชไม่สู้เลยค่ะ บอกแค่นี้"
"ถึงว่า วันนี้ใส่กางเกงซะสั้นเชียว กูนึกว่าใบเตย อาร์สยาม" นังโบมี เพื่อนแก๊งเชียร์ลีดเดอร์ของอีจินเอ่ยปากแซว น้องยุนก็เลยแอบยืดนิดๆค่ะ ภูมิใจ..ในความแรด..
(แนบรูป พ้อยท์เท้า จิกกล้องเบาๆ ตามประสาคนสวย)
หลังจากนั้นเพื่อนๆก็วนกันเล่าเรื่องราวของตัวเองรอบวง ทั้งเรื่องราวความทุกข์ความสุข พอถึงจุดที่เราก้าวข้ามมันมาได้ เรื่องพวกนั้นก็กลายเป็นแค่เรื่องเล่าขำขันในวงเหล้าไป จนกระทั่งถึงช่วงเวลาการแกะของขวัญและเป่าเค้กของจินฮวานผู้น่าอิดสาเบาๆที่มีผัวเด็กผัวหล่อผัวรวยคอยพะเน้าพะนอเอาใจทุกสิ่งอย่าง แต่ถึงอย่างนั้นน้องยุนก็เห็นนะคะ อีจินมันมีความไม่ใส่ใจน้องเขาอย่างเห็นได้ชัด บางทีก็ไม่ตั้งใจฟังในสิ่งที่น้องเขาพูด น้องชานอูก็ทำหน้าหงอยๆเหมือนหมาหูตก น่าวงวานเบาๆค่ะ
หลังจากเป่าเค้กเสร็จ ด้วยความเส้นใหญ่ของน้องชานอู ปาร์ตี้ของเราก็ยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆในห้องจัดเลี้ยงนั้น น้องยุนก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าตามกฏหมายเขาให้จัดได้ถึงกี่เท่าไหร่โมง แต่ ณ จุดนั้นน้องยุนกำลังมีความสุขมากกับการร้องคาราโอเกะเพลงของเกิร์ลเจนเนอเรชั่นออนนี่ 9-1 ทั้งในส่วนของมิสเตอร์แท็กซี่ รันเดวิ่วรัน โอ้ และอินทูเดอะนิวเวิล
ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม น้องยุนขึ้นชื่อได้ว่าเป็นโซวอนตัวยง เติบโตมากับออนนี่ทั้งเก้าตั้งแต่ครั้งแม่แทอั้มยังหน้าตาบ้องแบ้วลากยาวมาร่วมสิบปีจนถึงหน้าปัจจุบัน ทีแรกน้องยุนก็คิดนะคะว่าตัว้เองเป็นแฟนบอย และอยากได้ออนนี่ทั้งเก้าคนมาเป็นเมีย แต่แท้ที่จริงแล้ว น้องยุนก็ได้มาสว่างถึงทางธรรม ว่าน้องยุนอยากจะสวยเหมือนแม่แทอั้มต่างหากค่ะ
เรียกได้ว่าระหว่างที่เพื่อนกำลังทะเลาะกันว่าจะร้องเพลงไหน น้องยุนก็ฟาดไปรัวๆ 10 เพลงติดต่อกัน ผสมกับความเมามายนั่นแหละค่ะ จังหวะไหนอ่านเนื้อเพลงไม่ออก ตามองเห็นเป็นภาพซ้อน น้องยุนก็เรื้อนๆ ร้องมั่วเอา
จนกระทั่งอีจีจี้มาปลุกนั่นแหละค่ะ บอกว่ากลับบ้านไม่ไหวแล้ว ชวนน้องยุนขึ้นไปพักบนห้องรับรองที่ผัวจินฮวานเปิดไว้ให้ ด้วยความเมาไม่กลับ(และไม่ขับ) น้องยุนก็เลยขึ้นไปพร้อมอีจีจี้และใครสักคนที่น้องยุนลืมมองหน้า... คือมัวแต่เมาน่ะค่ะ
พอขึ้นมาถึงบนห้อง หัวถึงหมอน น้องยุนก็สลบยาวๆเลยค่ะ เพราะทั้งเปลือกตา ทั้งหัวมันหนักอึ้งไปหมด น้องยุนเลยกะว่า นอนกันดีกว่า เผื่อน้องยุนฮยองจะกลายร่างเป็นน้องยุนอา ร้องมิสเตอร์มิสเตอร์ต่อในความฝัน
นั่นแหละค่ะพลี่ๆ
คอนฟลิคทุกอย่างในชีวิตน้องอยู่ตรงจุดๆนั้น เพราะขณะที่กำลังหลับฝันถึงออนนี่ทั้ง9-1คนอย่างมีความสุข น้องยุนก็รู้สึกถึงการปลุกเร้าเร่งรัดและรุกล้ำด้วยค่ะ แม้น้องยุนจะไม่ซิงแล้ว แต่ก็มีความตกใจเบาๆ
คือน้องรู้เลยว่าน้องกำลังจะมีความเสียเอกราช!!
แม้จะง่วงมากแต่น้องยุนก็พยายามจะเปิดเปลือกตาขึ้นมองว่าคนที่คร่อมอยู่บนตัวคือใคร แต่พอน้องได้เห็นหน้าคนที่คร่อมน้องอยู่เท่านั้นแหละคร่ะ ดวงตาที่ใกล้จะปรือปิดของน้องยุนก็เบิกโพล่งทันที
เพราะคนตรงหน้า ก็คือ
ผัวอีจินฮวานค่ะ!!!!!!!
"พี่ไม่รักผมแล้ว หรือพี่ไม่เคยรักผมเลยกันแน่" เสียงแหบพร่าของน้องชานอูที่กำลังหลับหูหลับตาพูดนั่น รู้เลยค่ะว่าน้องกำลังคิดว่าคนสวยที่กำลังนอนตรงหน้าเป็นอีจินฮวานแน่ๆ
แต่มันไม่ใช่ค่ะ!! มันคือน้องยุนคนดีคนนี้เองค่ะพี่ๆ
"น้องชานอู ใจเย็นๆก่อนนะคะ นี่พี่ยุนฮยองเอง" น้องพยายามจะเอามือดันแผ่นอกกว้างของน้องชานอูเอาไว้ แต่ตุ๊ดตัวเล็กๆอย่างน้องยุนจะไปสู้แรงคนหนุ่มแน่นแบบน้องชานอูได้ยังไงล่ะคะ
แน่นอนล่ะค่ะ สุดท้ายแล้วเราก็ได้เสียกัน!!
สวัสดีค่ะเพื่อนๆตุ๊ด พี่ๆกระเทย และชะนีบางส่วน
น้องยุนฮยองคนเดิมเองค่ะ......
แม้ทุกคนจะคาดหวังว่าน้องยุนจะเล่าฉากยิ้มให้ฟัง แต่น้องยุนต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้ผิดหวัง และจำต้องเก็บรายละเอียดส่วนที่ทุกท่านอยากจะอ่านเอาไว้ เพราะน้องอายเกินกว่าที่จะเล่าซ้ำทุกขั้นทุกตอน
พูดได้คำเดียวว่า พอเช้ามา น้องยุนก็ถึงกับปวดเอวค่ะ แต่ด้วยความที่ผ่านศึกชนช้าง ยุทธหัตถีมาพอสมควร น้องยุนก็เลยไม่ถึงกับล้มหมอนนอนเสื่อ หรือหลับหมดแรง ยังคงลุกไปอาบน้ำต่างๆได้สบาย ผิดกันกับน้องชานอูค่ะที่หลังจากเมื่อคืนใช้งานชานอูน้อย(ซึ่งขนาดไม่ใช่น้อยเลย) ไปหลายรอบ น้องก็ยังหลับปุ๋ยไม่ได้สติอยู่ ดูเป็นเหตุการณ์เหมือนน้องยุนมอมผัวเพื่อนเลยค่ะ แต่ในความเป็นจริงนั้น ผัวเพื่อนต่างหากที่ขืนใจน้องยุน
แต่น้องยุนก็โกรธเขาไม่ลงค่ะ น้องยุนเข้าใจว่าชานอูทำไปเพราะความเมา บวกกับน้องชานอูก็ลีลาดี... น้องยุนเลยไม่รู้สึกว่าเสียหายอะไรค่ะ
แต่น้องชานอูสิคะ...อาจจะรู้สึกเหมือนฟ้าถล่ม เพราะเมื่อคืน เขาคิดว่าน้องยุนเป็นจินฮวานค่ะ
จากถ้อยคำตัดพ้อที่น้องยุนได้ฟังตลอดเวลาที่ร่วมรักกันนั้น น้องยุนก็รู้เลยว่า ชานอูเองก็คงรู้ตัวค่ะว่าจินฮวานไม่ได้รักนางและนับถอยหลังรอเวลาจะบอกเลิกนางอยู่
เมื่อคืนน้องจะหลุดปากออกมาว่าผสมยาเลิฟให้จินฮวานกินและตัวน้องก็กินเข้าไปเหมือนกัน คงหวังจะรวบรัดจินฮวาน แต่ไม่รู้ทำอีท่าไหนถึงมาปล้ำน้องยุนแทน
น้องชานอูเป็นคนน่าสงสารนะคะ....
ถึงแม้จะเลวไปบ้างก้ตาม แต่นั่นก็เป็นเพราะน้องรักจินฮวานมากจริงๆ
พอเห็นน้องนอนไม่ยอมลุก แถมตัวรุมๆเหมือนจะมีไข้ น้องยุนก็เลยหวังดี ไปเอาผ้าขนหนูชุบน้ำมาเช็ดตัวให้น้องค่ะ แต่พอความเย็นจากผ้าสัมผัสผิวหนัง น้องชานอูก็เหมือนจะได้สติขึ้นมา คว้ามือหมับเลยค่ะ แล้วก็ครางชื่อจินฮวานออกมาอีกแบบเพ้อๆ แถมทำท่าจะดึงน้องยุนลงไปจูบด้วยค่ะ แต่น้องยุนขืนตัวเอาไว้ได้ทัน พร้อมส่งเสียงเรียกสติน้องชานอูด้วยประโยคเดียวกะเมื่อคืนเป๊ะ
"น้องชานอู ใจเย็นๆก่อนนะคะ นี่พี่ยุนฮยองเอง"
เท่านั้นแหละค่ะ น้องชานอูก็ตาลีตาเหลือกลุกขึ้นนั่งและจ้องหน้าน้องยุนราวกับเสียสติไปแล้วเลยค่ะ พอน้องยุนทำท่าจะเลื่อนมือไปเช็ดหน้าให้ น้องชานอูก็ผงะและถอยหนี ก่อนจะลุกขึ้นแต่งตัวและรีบเดินออกจากห้องหายขึ้นลิฟท์ไปโดยที่เรายังไม่ได้เคลียร์อะไรกันทั้งนั้น
ถามว่าเศร้าไหม มันก็เศร้าแหละค่ะ แต่ก็เป็นเรื่องที่พอจะคาดเดาได้อยู่แล้ว น้องยุนซึ่งมีประสบการณ์โดนเทและวันไนท์แสตนด์(ที่ไม่ได้แปลว่ายืนทั้งคืน)ตั่งต่างมาบ้างแล้ว ก็พอเข้าใจสถานการณ์นี้ได้ค่ะ น้องคงรู้สึกไม่ดีและเสียใจไม่ใช่น้อย ที่หวังเยจินฮวาน แต่มาได้น้องยุนแทน
น้องยุนเข้าใจค่ะ
หลังจากน้องยุนมองแผ่นหลังของน้องชานอูหายขึ้นลิฟท์ไปได้พักใหญ่ จีจี้กับน้องจุนฮเวคนข้างบ้านจินฮวานก็เปิดประตูห้องออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน...
ด้วยความรู้สึกไม่ดีที่พึ่งโดนผัวเพื่อนเยมาหยกๆ บวกกับเป็นผัวผุ้น่าสงสารที่กำลังจะถูกเพื่อนเทด้วย น้องยุนเลยรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ พอจีจี้ชวนกลับบ้าน ก้เลยคิดว่ากลับบ้านดีกว่าค่ะ
หลังจากวันนั้น น้องยุนก็ได้ข่าวมาว่าจินฮวานคบกับจุนฮเวแล้ว (ทำให้น้องยุนคิดย้อนไปว่า คืนนั้นจินฮวานก็โดนยาปลุกเซ็กซ์เช่นกัน อาจจะตกร่องปล่องชิ้นกับน้องจุนฮเวไปแล้วก็เป็นได้)
แต่ที่เงียบหายไป ก็คือน้องชานอูค่ะ น้องอาจจะกำลังช็อคอย่างหนัก และรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น สุดท้ายแล้วก็เป็นเรื่องที่คาดเดาได้ค่ะว่าเราคงห่างหายไปจากกัน
น้องยุนก็ชินแล้วล่ะค่ะ เรื่องคืนนั้นน้องยุนจะคิดซะว่าฝันไป (ใครเกิดไม่ทัน ไปฟังเพลงตรงนี้ค่ะ: https://youtu.be/e6wtAKeEiR8)
แม้อยากจะดราม่าแต่น้องยุนก็ทำได้เพียงล้างจานซักผ้าถูบ้านอาบน้ำหมาตามที่คุณพ่อของน้องยุนสั่งเท่านั้น
คุณพ่อน้องยุนเป็นนักการเมืองค่ะ เป็นคนดุมาก ตอนอยู่บ้าน น้องยุนออกสาวไม่ได้เลยค่ะ ต้องเป็นลูกชายแมนๆของคุณพ่อ
บ่ายแก่ๆของวันอาทิตย์ที่ฝนครึ้มมาก น้องยุนก็เลยกำลังจะเดินออกไปเก็บผ้า ขณะที่น้องยุนกำลังคลำๆว่าจั๊กกะแร้ตัวไหนบ้างที่ยังไม่แห้งนั้นเอง รถยนต์คันหรูที่น้องยุนไม่สามารถประเมินราคาได้ ก็มาจอดเทียบที่หน้าบ้าน และพอเห็นว่าคนขับเป็นใคร น้องยุนก็รู้สึกถึงความชิบหายทันทีค่ะ
คนที่ตามน้องยุนมาถึงที่บ้านก็คือน้องชานอูนั่นเอง พอเห็นว่าเป็นใคร น้องยุนก็รีบรวบผ้าบนราว เก็บเข้าบ้านให้หมดเลยค่ะ ตัวไหนยังไม่แห้งก็ไม่สนใจแล้ว ค่อยปล่อยให้มันมาแห้งต่อในบ้านก็ได้ค่ะ เพราะน้องยุนไม่กล้าสู้หน้าน้องชานอูจริงๆ
สีหน้าท่าทางเศร้าๆของน้องทำให้น้องยุนพอเดาได้ว่าน้องชานอูคงจะรู้แล้วเป็นแน่แท้ว่าจินฮวานกับน้องจุนฮเวลงเอยกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
จังหวะนั้น น้องยุนเลยรีบชิ่งเข้าบ้านค่ะ พอเก็บเสื้อใส่ตู้ทั้งหมดแล้ว น้องยุนก็รีบวิ่งขึ้นบ้านชั้นสองและแอบมองน้องชานอูทางหน้าต่าง แต่น้องไม่ไปค่ะ!!! น้องกดกริ่งเรียกให้คนมาเปิดประตู ซึ่งคนที่ไปเปิด ก็คือป้าคิ้ม แม่บ้านที่เป็นแม่นมของน้องยุนเอง
"หนูยุนลูก มีคนมาหาค่ะ ป้าเรียกเขาเข้ามาแล้วนะ แต่เขายืนยันว่าจะรอหนูเดินลงไปคุยกับเขาที่หน้าบ้าน"
ป้าคิ้มเป็นแม่นมและพี่เลี้ยงที่เลี้ยงดูน้องยุนมาตั้งแต่เล็ก แน่นอนว่าป้าคิ้มก็รู้เรื่องที่น้องยุนเป็นตุ๊ด แต่ก็ช่วยปิดบังไม่ให้คุณพ่อรู้
(แนบรูปป้าคิ้ม ตอนนี้-ภาพซ้าย ตอนสาวๆ-ภาพขวา)
"ป้าคิ้ม หนูไม่อยากเจอเค้าอ่าาาา" หนูทำปากเบะนิดๆเหมือนจะร้องไห้เพื่อขอความเห็นใจจากป้าคิ้ม และก็ได้ผลค่ะ
"งั้นป้าจะไปบอกให้เขากลับแล้วกันนะคะ"
เดชะบุญค่ะที่วันนี้คุณพ่อไม่อยู่บ้าน เพราะถ้าเป็นคุณพ่อ ยังไงก็ต้องบังคับให้น้องยุนลงไปเจอน้องชานอูแน่
แต่เพราะป้าคิ้มสปอยและตามใจน้องยุนมาแต่เด็ก ก็เลยลงไปเจรจาให้ตามที่น้องยุนขอร้องค่ะ
วันนี้น้องสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงสแล็กสีดำ เหมือนชุดนักศึกษาค่ะ แม้จะเรียบๆ แต่ก็ดูหล่อมากเลยทีเดียว..
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นค่ะ!!
ประเด็นคือ น้องก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิม แถมสักพักนึง ฝนก็ตกลงมาโครมใหญ่เลยค่ะ แต่น้องก็ยังไม่ยอมไปไหน ยืนตากฝนจนเสื้อขาวเปียกแนบเนื้อไปหมดเลย
สุดท้ายด้วยความที่จิตใจดียิ่งกว่านางสาวไทย น้องยุนจึงทนไม่ไหว จำต้องเดินลงไปหาน้องเขา ซึ่งชานอู พอได้เห็นหน้าน้องยุนปั๊บ ก็ทำท่าดีใจเหมือนลูกหมาหูตั้งหางกระดิกไม่มีผิดเลยค่ะ
"พี่ยุนฮยอง!!"
"เข้าบ้านมาก่อน เปียกไปหมดแล้ว"
"พี่ครับ ผมอยากคุยกับพี่เรื่องคืนนั้น!"
พรวดดดดดดดดดดด
น้องยุนแทบจะขย้อนมื้อเช้ากลางวันเย็นที่ทานเข้าไปออกมาทางปาก พอพูดว่าเรื่องคืนนั้น ก็รู้เลยนะคะว่าคืนไหน โชคดีมากที่พ่อไม่อยู่ ไม่งั้นหัวหลุดจากบ่าแน่เลยค่ะ
น้องยุนทำท่าจุ๊ๆแล้วเรียกน้องมันเข้ามาในบ้าน พอน้องมันทำท่าดื้อใส่ น้องยุนเลยต้องดึงหน้าตึงแล้วเรียกให้นางเข้าบ้านมา บอกว่าถ้าไม่เข้ามาจะโกรธ นางถึงได้ยอม
พอนางเข้ามานั่งหลบฝนในบ้าน น้องยุนก็เลยขอให้ป้าคิ้มไปช่วยเตรียมเสื้อผ้าแห้งๆของน้องยุนที่ตัวใหญ่หน่อยมาให้นางผลัดเปลี่ยน ดูๆไปแล้วก็เหมือนลูกหมาตกน้ำไม่มีผิดเลยค่ะ
พอนางเปลี่ยนชุดเสร็จ ก็นั่งเช็ดผมเงียบๆอยู่ที่โซฟาห้องรับแขกกลางบ้าน นั่งเงียบกันอยู่อย่างนั้นเป็นนาทีเลยค่ะ มองท่าทางทุลักทุเลตอนที่นางเช็ดหัวอยู่แล้วก็หงุดหงิดในความชักช้า น้องยุนเลยเดินไปหยิบไดร์เป่าผมมาเสียบปลั๊ก และกวักมือเรียกนางมาเป่าผมให้มันแห้งๆไปค่ะ...
น้องชานอูก็เดินหัวเปียกมาหา ด้วยสีหน้าแบบลูกหมาหูลู่หางตกแล้วเอ่ยอ้อนๆด้วยเสียงอันเบาเหลือเกิน
"เป่าให้หน่อย....สิครับ...."
ค่ะ
นางฟ้าอย่างน้องยุนจะตอบอะไรได้คะ นอกจากยอมเป่า(ผม)ให้น้องตามที่ขอ เพียงไม่นานก็เสร็จ น้องทำท่าอิดออดก่อนจะเริ่มเปิดปากพูดเรื่องของเราสักที
"เรื่องคืนนั้นอะ...." น้องอ้อมแอ้มพูด "ผมขอโทษนะ.. พี่รู้ใช่ไหมว่าผมเมามาก..."
"อืม รู้" มาทรงนี้ พอเดาได้เลยค่ะ น้องน่าจะบอกว่า เรื่องคืนนั้นให้น้องยุนคิดซะว่าฝันไปแน่นอน
"แต่ผมไม่ได้จะทิ้งพี่นะครับ...ถึงยังไงผมก็เป็นผู้ชาย ผมจะรับผิดชอบพี่เอง"
เดี๋ยวค่ะ
"แล้วพี่เป็นผู้หญิงเหรอ พี่ก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน พี่รู้ว่านายยังชอบจินฮวานอยู่ ไม่จำเป็นจะต้องมารับผิดชอบอะไรหรอกนะ"
ถ้าน้องหมายถึงรับผิดชอบด้วยการคบกัน น้องยุนว่ามันเป็นไปไม่ได้อย่างรุนแรงค่ะ เพราะน้องยังชอบจินฮวานอยู่เลย แต่ถ้าน้องหมายถึงรับผิดชอบด้วยการชดใช้เงินให้.. น้องยุนก็ขอพูดเลยว่าเงินซื้อน้องยุนไม่ได้นะคะ (ถ้าไม่มากพอ)
"ผมเลิกกับพี่จินฮวานแล้ว...อีกอย่าง ผมก็ไม่โอเค ถ้าผมเอาเปรียบพี่ แล้วไม่ทำอะไรที่เป็นการรับผิดชอบเลย"
น้องยุนหันไปมองน้องชานอู... นางทำหน้าจริงจังมาก รู้เลยนะคะว่าพูดจริง... แต่การรับช่วงผัวเพื่อนต่อก็เป็นเรื่องที่ไม่น่ารักอยู่ดีนั่นแหละค่ะ
"แต่พี่ไม่อยากจะคบกับแฟนเก่าเพื่อน..มันไม่ใช่เรื่องที่คนดีๆเขาจะทำกัน นายเข้าใจมั้ยว----"
ยังไม่ทันที่น้องยุนจะพูดจบประโยค ขุ่นพ่อก็มาพอดีค่ะ!! ความชิบหายมีอยู่จริง เพราะทันทีที่ขุ่นพ่อเดินเข้าบ้านมา ก็เหมือนชานอูจะจับทางได้ที่อยู่ๆน้องยุนก็หน้าซีด
"เพื่อนเหรอ ยุนฮยอง"
"..เปล่าครับพ่อ รุ่นน้องที่รู้จักกันครับ"
เท่านั้นแหละค่ะ อีน้องชานอูก็แสยะยิ้มร้ายขึ้นมาทันที ทำเอาน้องยุนมีความขนลุกเบาๆ เพราะชานอูยิ้มเจ้าเล่ห์ และหันไปทักทายคุณพ่อด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแข็งขันจนคุณพ่อของน้องยุนมีความเอ่ยปากชมว่านางเป็นคนหนุ่มที่หนักแน่น....
เฮือก
"ถ้าพี่ไม่ยอมตอบตกลง ผมจะฟ้องพ่อนะว่าผมกับพี่------"
ฮึก เพื่อนๆพรี่ๆตุ๊ดกะเทยและชะนีบางส่วนคะ
จะเรียกว่านี่เป็นการบังคับขู่เข็ญก็ไม่ถูกมากนัก เพราะน้องยุนก็ดีใจที่จู่ๆน้องมีความอยากจะสาน3,000 และรับผิดชอบการกระทำในคืนนั้น
แต่ว่านี่มันก็เหมือนแบล็คเมล์เลยค่ะ
แม้จะดีใจที่จู่ๆก็มีผัวรวย แต่ถ้าถามน้องยุนว่าน้องยุนงงไหม ก็บอกได้คำเดียวแหละค่ะว่างงมาก เพราะน้องยุนไม่คิดว่ามันจะง่ายดายอะไรขนาดนี้
แถมพอโทรไปปรึกษาจินฮวาน บวกกับสารภาพบาปเรื่องคืนนั้น(ฉันจะคิดซะว่าฝันไป)ให้จินฮวานฟัง จินฮวานก็หัวเราะร่วนและบอกว่าให้น้องยุนคบกับชานอูไปเลยอีกค่ะ
แบบนี้ก็แปลว่า..
ตอนนี้น้องยุนไม่นกแล้วใช่ไหมคะพลี่ๆ.. น้องยุนงงไปหมดแล้วค่ะ
/meร้องเพลงIgotAboyของโซชิออนนี่ให้กับตนเองเบาๆ
__________________________________________
จบ(เถอะค่ะ) คุณวันสุกบอกว่า
เรื่องของน้องยุนเป็นเรื่อง spe มันจะตลกแซงหน้าฟิคหลักทั้งเรื่องไม่ได้
talk:
ฮ้ายซิส..... ตอนคิดว่าจะเริ่มเขียนตอนพิเศษของยุนฮยอง วันสุกก็คิดนะว่าจะเขียนออกมาได้ดีหรือเปล่า ปรากฏเขียนไปเขียนมา ดันสนุกกับการเขียน... เพลินจนเรื่องราวทางฝั่งของนางกับชานอูมี 'พลอตงอก' เพิ่มขึ้นมาในหัว ด้วยความคาแรคเตอร์จัดของนางนั่นแหละค่ะ.... ถ้าชอบนางก็บอกนะ อาจจะทำเล่มแถมเป็นเรื่องของนางกับชานอู + เรื่องมิโนและคู่ของนาง (ใช่ค่ะ มิโนก็มีคู่)
พูดคำว่าเล่มแถม ก็ใช่แล้วค่ะ...
จินฮวานพันทิป(เรื่องหลัก)กำลังจะมีแพลนทำการรวมเล่ม แต่ขอเวลาเราค่อยๆทำต้นฉบับให้เสร็จเรียบร้อยก่อน แล้วเราจะค่อยเปิดจองค่ะ จะได้ไม่ต้องรอนานๆ
ตอนนี้กำลังอยู่ในขั้นตอนการคิดของแถม ออกแบบปก และวาดรูปประกอบในเรื่องแล้ว
ใครที่อยากได้อยากมีอยากจับจองครอบครอง ก็เก็บตังไว้เลย เน๊าะพวกเราเน๊าะ
ปล. ตอนหน้าก็นั่นแหละค่ะ กลับไปที่เรื่องหลักกัน
มีชานอู มีพี่สาวจุนฮเว มีคอนเสิร์ทน้องบยอง และมีความหวานชื่นของจุนจินค่ะ!!
รักทุกคน จาก วันสุกของคุณ
10/06/60 20.05
ปล.2 อยากอ่านคอมเม้นเหลือเกินค่ะ อ่านทั้งเรื่องหรืออ่านทีละหลายตอนแล้วรวบมาเม้นไว้ซัก1อันให้วันสุกได้ดูต่างหน้าก็ยังดี จิตใจบอบช้ำไปหมดแล้วค่ะ ฮรึก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น