(จบแล้ว) #จินฮวานพันทิป | JUNHOE x JINHWAN

ลำดับตอนที่ #25 : 21 : สุดท้ายก็ได้กัน(แล้ว)

  

  CR.SQW

21 : สุดท้ายก็ได้กัน(แล้ว) 

 

อ่านช้าๆ ในคอม และฟังเพลงไปด้วยนะจ๊ะ

ใครอ่านในคอมจะมีเพลงให้ด้วย ใครอ่านในมือถือ ลองไปเปิดหาเพลงฟังไปด้วยนะ

(เพลง ดวงอาทิตย์ - บอย ตรัยภูมิรัตน)  
 

 

    

                       

 

สุดท้ายก็ได้กัน

จินฮวานไม่อยากเริ่มต้นด้วยประโยคนี้เลยเพราะมันแสลงใจ แต่สุดท้ายแล้วก็ได้กันจริงๆแบบไม่ต้องนั่งคิดมาก นั่งเดาใจ นั่งเดาความรู้สึก หรือสำนึกผิดชอบชั่วดีใดๆ เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นคือจินฮวานอยากปล้ำน้อง และเขาก็ลงมือเลย

หลังจากได้สติ จุนฮเวก็ขอเขาคบแถมชวน(กึ่งบังคับ)ให้เขาไปคอนเสิร์ตของน้องบยองด้วยกัน แม้จินฮวานจะยังงงอยู่ แต่มันก็เป็นเรื่องที่น่าดีใจไม่น้อย

ว่าแต่ว่า..

"ลุกไปอาบน้ำไหวไหม"

จินฮวานมองใบหน้าพริ้มเพราของคนที่เอ่ยถามเขาเสียงซื่อๆ ด้วยท่าทางบื้อๆตามแบบฉบับ ทั้งที่เมื่อคืนยิ้มกันแล้ว แต่แล้วทำไม แต่ทำไมนะ ทำไม ทำไมมึงจะต้องเขินด้วยยย

จินฮวานไม่กล้าจ้องตาน้องแล้วเนี่ย

"ไหวดิ่"

เขาตอบปัดๆไปก่อน ใจก็ตุ้มๆต่อมๆ เพราะปกติจากที่เขาฟังและอ่านและเสพสื่อต่างๆมา ครั้งแรกมันจะเจ็บซะจนลุกไม่ไหวต้องให้ร่างสูงอุ้มไปอาบน้ำไม่ใช่เหรอวะ

จินฮวานก็เลยขยับตัวและพยายามลุกขึ้นนั่ง....

เพื่อจะพบว่า จริงๆแล้วเขาแค่เมื่อยและระบมรูข้างหลังนิดหน่อย แต่มันก็ไม่ได้ถึงกับยืนไม่ไหวนี่หว่า... จินฮวานยืนขึ้นและทรงตัวด้วยตัวเองโดยมีจุนฮเวมองห่างๆอย่างห่วงๆ แต่เขาก็เดินไปเข้าห้องน้ำได้โดยที่ไม่ได้ถึงกับหมดแรงล้มพับไปกองกับพื้นให้อีเน่ต้องมาอุ้มเขาท่าเจ้าสาวและอาบน้ำให้ราวกับเป็นง่อยดังเช่นที่เคยได้ยินได้ฟังอีจีจี้เพ้อมา... 

นี่แปลว่าในฟิควายที่อีจีจี้มันอ่านและเอามาหวีดให้เขาฟังประจำ มันก็โอเวอร์และมโนแจ่มไปเองหมดเลยถูกมะ 

"อาบน้ำไหวนะ ถ้ามีไรก็เรียกได้นะ"

ผัวดี ก็คือผัวดีจริงๆ

เพราะกูจุนฮเวเดินตามเขามาติดๆ อาจจะไม่ได้เข้ามาประคอง แต่ก็ยืนพูดเย้วๆอยู่หน้าห้องน้ำให้เขาต้องตะโกนไล่มันให้นั่งคอยไปเงียบๆ

เมื่อคืนจินฮวานคับคล้ายคับคลาว่าก็ไม่ได้เมาขนาดนั้น แต่พออ้วกเสร็จและเจอจุนฮเวที่เข้ามาพอดี อยู่ๆเขาก็เกิดอยากจะปล้ำน้องขึ้นมาซะงั้น แถมยังเสือกจำได้อีกว่าจุนฮเวตอนถอดเสื้อเปลือยอกเนี่ย..กล้ามแน่นมาก......

พอคิดมาถึงตรงนี้แล้วจินฮวานก็เขินอีก นั่งลงที่โถส้วมแล้วใช้มือทั้งสองข้างกุมหัวตัวเองคล้ายจะรวบรวมสติและถามตัวเองว่ากูทำอะไรลงไปกันแน่

นอกจากจะยังไม่ได้บอกเลิกชานอูซึ่งเป็นแฟน(ในนาม)แล้ว จากที่แอบฟังมินโฮกับจุนฮเวคุยโทรศัพท์กันยังดูเหมือนว่าชานอูจะเป็นคนที่พยายามมอมเขาด้วยยาปลุกเซ็กซ์อีก พูดกันตรงๆแบบไม่แอ๊บใส ถ้าชานอูมันเป็นต้นเหตุของเรื่องเมื่อคืนตามที่จุนฮเววิเคราะห์ ก็แปลว่าน้องมันหวังจะรวบหัวรวบหางเขาสินะ..

บุญหัวแค่ไหนแล้ว ที่เสียตัวให้จุนฮเว แทนที่จะเป็นชานอู

จินฮวานถอนหายใจท้อๆ แต่มันก็ช่วยไม่ได้จริงๆนี่หว่า คนที่ไม่ได้รัก ต่อให้ทำยังไงมันก็คงไม่มีวันจะเปลี่ยนให้รักได้หรอก 

  # จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ป

หลังจากเขาอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว(พร้อมทั้งโมโหปนอายเมื่อเห็นรอยดูดรอยเขี้ยวเป็นจ้ำตรงซอกขา ซึ่งคงไม่ต้องเดายากว่าเป็นฝีมือใคร) จินฮวานก็สวมชุดเดิมที่สวมมาเมื่อคืนนั่นแหละ ยังดีที่พออาบน้ำอาบท่าแล้ว สภาพก็ทุเรศน้อยลงกว่าเมื่อคืนนิดหน่อย

พอออกมาจากห้องน้ำ จุนฮเวก็รายงานว่ายุนฮยองกับจีจี้กลับบ้านไปแล้วเมื่อกี้ ดูแฮงก์ๆและมึนงงตามประสาคนเมาเละ  จินฮวานก็เลยตะเพิดไล่จุนฮเวไปอาบน้ำบ้าง และระหว่างที่เขากำลังนั่งรอให้จุนฮเวอาบน้ำนั้นเอง เสียงไลน์ที่ไม่ใช่ของเขาก็ดังขึ้นถี่ๆ จนจินฮวานอดไม่ได้ที่จะถือวิสาสะแอบดู

BEWHY RIGHT HERE says: เป็นไงมึง วันเกิดพี่จินฮวาน

BEWHY RIGHT HERE says: เมื่อคืนกูไปรับแฟนกู เขาบอกว่าทั้งมึงทั้งพี่จินฮวาน ทั้งไอ้ชานอูหายเรียบ 

BEWHY RIGHT HERE says:  นี่กูก็โทรหาพี่มินโฮไม่ติดเลยเนี่ย

BEWHY RIGHT HERE says:  ละได้ชวนพี่จินฮวานไปคอนกูยัง

น้องบยองไง จะใครเล่า

จินฮวานขำนิดหน่อยกับข้อความจากน้องชายหัวเหม่งคนสนิทที่รัวคำถามใส่เขาไม่ยั้ง เอาเข้าจริงๆก็พวกเพื่อนๆน้องและเพื่อนๆเขานี่แหละที่คอยลุ้นคอยเชียร์ให้จินฮวานได้กับน้องสักที ทั้งๆที่ความรู้สึกตรงกันมาตั้งนานแล้ว แต่ก็อย่างที่อีจีจี้มันบอก 

เขากับจุนฮเวมัวแต่เงียบและเดาใจกันไปต่างๆนานา

ก็กูจุนฮเว มีไรมั้ยสัด says: ชวนแล้ว

ก็กูจุนฮเว มีไรมั้ยสัด says: แต่พี่เขาไม่ไปเป็นเพื่อน

จินฮวานขำคิกๆตอนที่พิมพ์ข้อความตอบบยอง นึกสนุกอยากจะแกล้งน้องรักขึ้นมา

ก็กูจุนฮเว มีไรมั้ยสัด says: พี่เขาไปเป็นแฟน

จินฮวานนับหนึ่งถึงสามอยู่ในใจ แต่ยังไม่ทันจะนับถึงสาม บยองก็คอลไลน์กลับมาแบบทันทีทันด่วนจนจินฮวานหลุดขำพรืดออกมาในรีแอคชั่นของบยอง 

"ฮัลโหลสัด มึงกะพี่เขาคบกันแล้วเหรอวะ"

ตื่นเต้นกว่ากูไปอี๊กกกก บยองลูกกกกก

"เพื่อน ไม่ตอบกูวะ"

... ช่วยด้วย 

น้องมันทำเสียงตื่นเต้นจนเขากลั้นขำปวดท้องไปหมดแล้ว

...

"มายเฟรน เฮลโล่"

....

 

"ไอ้สัด.."

โอ้ย ไม่ไหวแล้วโว้ย

555555555555555555555

"บยอง นี่พี่จินฮวานเอง"

"อ้าว พี่ ขอโทษครับ" และแน่นอนเมื่อน้องรู้ว่า 'ไอ้สัด' ที่ด่าเมื่อกี้คือคำที่กำลังสื่อสารกับใคร บยองคนดีศรีอยุธยาก็เอ่ยปากขอโทษขอโพยเขาแทบจะทันที 

"แล้วจุนฮเวมันไปไหนอะครับ เมื่อคืนด้วย พวกพี่อย่าบอกนะว่า.."

"อื้อ ก็.. อยู่ด้วยกันเนี่ยแหละ จุนฮเวอาบน้ำอยู่"

"เย้ดเข้....." บยองอุทานแล้วนิ่งไปสองวินาทีก่อนจะนึกขึ้นได้อีกครั้ง "ขอโทษครับพี่ พวกพี่คบกันแล้วอ่อ จริงปะเนี่ย"

"เออ จริง" ต้องบอกด้วยเลยเปล่าว่าเมื่อคืนได้กันแล้ว น้องมันถึงจะได้สบายใจ

"แล้วเดี๋ยวพี่มาคอนเสิร์ตผมใช่เปล่า"

"อือ จุนฮเวเพิ่งชวนเมื่อกี้เนี้ย นี่มันอาบน้ำอยู่ มีไรเปล่า"

"ไม่มีไรครับพี่" บยองละล่ำละลักด้วยความดีใจที่ปิดไม่มิด "พี่จินฮวาน ขอบคุณนะครับ ขอบคุณจริงๆ"

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ามันขอบคุณเรื่องอะไรก็เถอะ แต่จินฮวานก็เออๆออๆตอบน้องมันไป และนั่งยิ้มไปยิ้มมาจนลืมเรื่องชานอูไปซะสนิท

  # จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ป

ความจริงแล้วระหว่างเขากับจุนฮเวก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากนัก เพราะที่ผ่านมาเขากับจุนฮเวก็ดูแลกันมาแบบนี้เสมอ(ก่อนมีเรื่องเจนนี่หรือชานอูเข้ามา)  

จินฮวานเลยรู้สึกว่าความรู้สึกและบรรยากาศระหว่างเขากับจุนฮเวกลับไปเป็นเหมือนเมื่อสามปีก่อนอีกครั้ง สมัยที่เขาและจุนฮเวทำตัวติดกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันแทบจะตลอดเวลา กินด้วยกัน ไปโรงเรียนด้วยกัน เที่ยวเล่นด้วยกัน  

ส่วนที่เพิ่มเติมมาก็คือ น้องมันดูกวนตีนเขาน้อยลง กลายเป็นลูกแมวเชื่องๆที่คอยเป็นห่วงเป็นใยและตามใจจินฮวานแทบทุกอย่างแทน ซึ่งเขาก็ไม่รู้อีกแหละว่าน้องมันจะเป็นแบบนี้ไปได้นานเท่าไหร่ 

"หิวข้าวปะ วันนี้อยากกินไร"

จินฮวานอ้าปากหาวและส่ายหัวดุ๊กดิ๊กระหว่างที่เดินไปกับจุนฮเวช้าๆที่สถานีรถไฟใต้ดิน เพราะเมื่อคืนขามาจุนฮเวมาพร้อมกับมินโฮ ส่วนเขาก็มาพร้อมกับจีจี้ ขากลับก็เลยต้องกลับรถไฟใต้ดินแล้วไปต่อรถเมล์เข้าบ้านแทน

ตอนนี้จินฮวานง่วงนอน แล้วก็ปวดขาด้วย

"เดินไหวปะเนี่ย เจ็บหรือเปล่า"

"ไหวเว้ย ไม่ได้ใจเสาะขนาดนั้น" เขาตอบจุนฮเวเสียงขุ่นแล้วยู่ปากนิดๆใส่จุนฮเวจนน้องมันแอบขำ และปล่อยพลังทำลายล้างด้วยการดึงมือจินฮวานไปกุมไว้แล้วยิ้มแป้นอย่างเอาใจ

"หนาวมั้ย"

จุนฮเวยิ้มตาหยี ยิ้มทั้งปากและตาเหมือนแมว น่าหมั่นไส้จนเขาอยากจะเอามือยีหน้าน้องมันด้วยความเอ็นดู เพราะน้องมันดึงมือเขาไปซุกไว้ในกระเป๋าเสื้อแจ็คเกตของตัวเองแล้วหันมายิ้มตาปิดให้เขาอีกรอบ

"อุ่นขึ้นมั้ย"

อืม..

แบบนี้ก็ได้เหรอ

คือ..

จินฮวานก็เขินเป็นนะจะบอกให้

แต่ว่า...

"นี่ทำอย่างงี้กับผู้หญิงทุกคนที่เคยคบเลยปะเนี่ย" จินฮวานทำเสียงเขียวโดยไม่รู้ตัว จู่ๆเขาก็รู้สึกโมโหย้อนหลังขึ้นมา พอคิดว่าจุนฮเวทำตัวน่ารักๆกับผู้หญิงคนอื่นมาก่อนที่จะมาน่ารักแบบนี้ใส่เขา  คิดแล้วจินฮวานก็อยากจะไปดักตีหัวผู้หญิงพวกนั้นทีละคน โทษฐานที่ได้ความน่ารักของจุนฮเวไป เหมือนที่เมื่อคืนเขาอยากไปจิ้มตาพวกนางทีละคนโทษฐานที่ได้มองกล้ามแขนล่ำๆของน้อง

"ไม่อะ" จุนฮเวทำหน้างงๆ คิ้วขมวดจนแทบจะผูกกันเป็นโบว์

"ทำไมทำเสียงงั้นอะ นี่หึงเหรอ!!"

หึงกับผีละสิ!!

เขาชักมือกลับแล้วเอาล้วงกระเป๋าเสื้อตัวเองแทน สับเท้าเดินไวๆเพื่อเป็นสัญญาณเตือนภัยให้จุนฮเวรู้ว่า นี่โกรธแล้วจริงๆนะเว้ย

"รีบไปไหนอะ กลัวบ้านหายเหรอ" จุนฮเวล้อเลียนเสียงใส และนั่นแหละ มันก็กลับมากวนตีนอีกครั้ง เพราะจุนฮเวยังไงก็คือจุนฮเวจริงๆ

"ว๊ายยยยหึง ว๊ายยยยยย ว๊ายยยยยยย"

ว๊ายบ้านมึงอะ

"หุบปากแล้วพาไปกินผัดไทเลย ไม่งั้นไม่ต้องมาคุยกัน!!"

กวนตีนไม่ว่า ถ้าง้อด้วยเรื่องกิน ตอนนี้จินฮวานเริ่มหิวแล้วหลังจากใช้พลังงานไปเยอะพอสมควรเมื่อคืน เพราะงั้นเราควรไปกินผัดไทเจ้าประจำกัน และจินฮวานก็จะบังคับให้น้องมันเลี้ยงด้วย ข้อหากวนตีน!

"เอ้าก็หมวยหึงเค้าอะ หวายยยย หึง หน้าแดงหมดเลย"

  # จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ป

"หวายยยหึง"

"ถ้าพูดอีกคำเดียว จะไม่คุยด้วยแล้วนะ"

เพียงไม่ถึงชั่วโมง จากที่คิดว่าจุนฮเวกวนตีนน้อยลง จินฮวานก็เริ่มตระหนักได้แล้วว่า มันไม่จริงสักนิด เพราะจุนฮเวก็ยังคงเป็นจุนฮเวนั่นแหละ

พอกลับถึงบ้านเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เขากับจุนฮเวก็เลยขี่มอไซค์ออกไปท้ายตลาดเพื่อไปนั่งกินผัดไทร้านประจำด้วยกันอย่างที่เคยทำประจำสมัยเด็กๆ

นานแล้วที่เขาไม่ได้ซ้อนฮอนด้าเวฟของจุนฮเวด้วยสติครบถ้วนแบบนี้ จะว่าไปมันก็เป็นความรู้สึกดีไม่ใช่น้อย 

จินฮวานจำได้แม่นว่าเขาชอบแค่ไหนเวลาที่ได้มองแผ่นหลังของจุนฮเวตอนที่นั่งซ้อนท้ายน้อง ยังจำได้แม่นว่ารู้สึกยังไงเวลาที่จุนฮเวช่วยใส่และถอดสายรัดใต้คางของหมวกกันน็อคให้

แม้ว่าจุนฮเวจะยังกวนตีนเขาด้วยการมองหน้าและยิ้มทะเล้นอย่างล้อเลียน พร้อมคำพูดติดปากว่า 'ว๊าย หึง' ก็ตาม

"ผัดไทกุ้งสดพิเศษสองครับป้า ถั่วงอกเยอะๆ"

จุนฮเวตะโกนสั่งคุณป้าที่ตอบรับท่าทีของน้องอย่างสนิทสนมตามประสาลูกค้าประจำ และก็ทำให้จินฮวานแอบอมยิ้มอีกครั้งเพราะรู้สึกดีที่จุนฮเวจำได้ว่าชอบกินอะไร

พอผัดไทมาเสิร์ฟ จินฮวานก็นั่งกินไป เท้าคางและมองหน้าจุนฮเวไป นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้ใช้เวลานั่งอยู่ตรงหน้าน้องครั้งละนานๆเหมือนสมัยก่อน นานแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ได้จ้องมองจุนฮเวอย่างละเอียดถี่ถ้วนแบบนี้

จุนฮเวตัดผมสั้นเข้ากับบุคลิก แม้จะทำให้หน้าดุ แต่ก็ดูเรียบร้อย จุนฮเวผอมลงกว่าเมื่อสามปีที่แล้วมาก โครงหน้าก็ชัดและคมขึ้น จมูกโด่งขึ้น แต่ตาหยีๆและริมฝีปากยังคงเหมือนเดิม โดยเฉพาะเวลาที่ยิ้ม

"มองไร ไม่ใช่ปลากัดนะ ไม่ท้องหรอก" 

และเหมือนเดิมในส่วนของความกวนส้นตีน 

แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเอ่ยปากด่าน้อง เสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังแทรกขึ้นกลางวงข้าวทำให้จินฮวานต้องทดคำด่าไว้ในใจ และอึ๊บไว้ว่าจะด่าน้องว่าอะไรต่อดี

ตอนนั้นเขาเคยชอบการต่อปากต่อคำกับน้องยังไง เดี๋ยวนี้เขาก็ยังชอบอยู่อย่างนั้นแหละ

"ครับแม่..."

เสียงน้่องมีความดราม่าอัดแน่นอย่างเต็มเปี่ยมจนจินฮวานต้องเงยหน้าขึ้นมอง และสีหน้าไม่สู้ดีของน้องก็ทำให้จินฮวานใจเหี่ยวเลย

"ครับ เดี๋ยวผมกำลังจะกลับบ้านครับ แม่ไปโรงพยาบาลได้แน่นะ เดี๋ยวจุนฮเวไปส่งไหม"

เสียงทุกข์ร้อนของจุนฮเวทำให้จินฮวานหมดอารมณ์กินผัดไทต่อ เพราะสีหน้าของน้องกังวลจนเขาเองก็เริ่มนั่งไม่ติดที่เหมือนกัน

"เป็นไร เกิดอะไรขึ้น" ทันทีที่จุนฮเวกดวางสาย เขาก็เอ่ยถามทันทีแบบไม่เว้นช่องว่าง แต่คำที่จุนฮเวตอบกลับมา เบาจนแทบกลายเป็นเสียงกระซิบ และก็ทำเอาจินฮวานช็อคซีเนม่าอย่างแท้จริง

"พี่จินฮีไปทำแท้ง.. ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล เพราะเสียเลือดมาก.. แต่พ้นขีดอันตรายแล้ว..."

จินฮวานอยากเล่นมุก ทำแท้งก็ดี จะได้มีน้ำใช้

แต่รู้สึกว่าตอนนี้มันไม่ใช่เวลา..

   # จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ป

หลังจากคุณแม่ของจุนฮเวไปโรงพยาบาลเพื่อไปหาพี่จินฮี จินฮวานก็เลยจูงมือพาไอ้เน่กลับมานั่งทำใจเย็นๆที่บ้านตัวเองแทน เพราะบ้านมันก็ไม่มีใครอยู่ อีกอย่างคือน้องมันดูเศร้ามากซะจนเขาไม่อยากปล่อยเอาไว้คนเดียว 

ป๊ากะแม่ไม่ได้ว่าอะไรเพราะก็คุ้นกับเน่ดีอยู่แล้ว แม้ว่าจะมีเลิกคิ้วงงๆไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้ซักไซร้อะไร ปล่อยให้น้องขึ้นบ้านไปแต่โดยดี

น้องดูสับสนและว้าวุ่นใจ อย่างที่เคยฟังแม่น้องบ่นผ่านๆหู พี่จินฮีเรียนปริญญาโทที่มหาวิทยาลัย อยู่หอพัก และไม่ค่อยได้กลับบ้านบ่อยนัก หลังจากคุณพ่อเสีย จุนฮเวก็เป็นหัวหน้าครอบครัวที่คอยดูแลแม่และหาเงินเพื่อมาใช้จ่ายภายในบ้าน 

การที่พี่จินฮีหายหน้าไปและกลับมาอีกครั้งด้วยข่าวร้ายแบบนี้คงทำให้น้องรู้สึกเสียหลักไม่น้อย

 มองจุนฮเวนั่งซึมแล้วจินฮวานก็ปวดหัวใจแปลกๆ เพราะในความรู้สึกเขาจุนฮเวเหมาะกับสีหน้าท่าทางยียวนกวนประสาท และตาหยีๆเวลายิ้มมากกว่า

ใจจริงจินฮวานอยากไลน์ไปปรึกษาอีจีจี้ว่าจะปลอบน้องยังไง แต่คิดไปคิดมา มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะให้คนนอกมารับรู้ด้วย จุนฮเวเองก็คงเสียใจและไม่สบายใจ อาจจะต้องใช้เวลาสักพักเลยแหละกว่าจะสามารถพูดบอกเล่ามันหรือขอคำปรึกษาเรื่องนี้จากใครสักคน

จินฮวานชอบเวลาที่จุนฮเวยิ้ม 

และชอบยิ่งกว่า เวลาที่รอยยิ้มนั้นมันเกิดขึ้นเพราะเขา

เขาเท้าคางมองจุนฮเวอยู่นาน แล้วก็คิดอะไรออก 

จินฮวานกดเปิดเพลงในโทรศัพท์มือถือแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน ขยับตัวนิดๆตามจังหวะเพลงและย่องๆไปหาจุนฮเว ยิ้มแป้นและเอียงคอหงึกหงักซ้ายทีขวาทีใส่จุนฮเวก่อนจะดึงมือน้องให้ลุกขึ้นเต้นด้วยกัน

ตอนแรกน้องมันก็ทำหน้างงๆหรอก มันอาจจะกำลังด่าเขาในใจว่าปัญญาอ่อนก็ได้ 

แต่เอาเหอะ

อย่างน้อยถ้ามันช่วยปลอบประโลมหัวใจที่เศร้าสร้อยของจุนฮเวตอนนี้ได้บ้างก็คงดี

และจุนฮเวก็ไม่ปล่อยให้เขาขยับตัวดุ๊กดิ๊กอยู่คนเดียวนาน พอยื้อยุดมากๆเข้า น้องมันก็ยอมลุกขึ้นยืนและขยับมือที่จับกันไว้โยกไปโยกมาเหมือนเต้นรำ...

จินฮวานทำหน้าทำตาตลกๆ ยิ้มแป้นและส่งสายตาแกล้งๆให้จุนฮเวอยู่ตลอดระหว่างที่เต้นไปด้วย

จริงๆจินฮวานก็ไม่คิดหรอกว่าตัวเองจะต้องมาทำอะไรตลกๆแบบนี้ แต่เพราะน้องดูซึมจนเขาใจเขว พอน้องยิ้มน้อยๆกับท่าทางตลกๆของเขา ที่กังวลใจเพราะเป็นห่วงก็ค่อยทุเลาหน่อย 

จุนฮเวขยับตัวตามจังหวะที่เขาเป็นคนเต้นนำอยู่ครู่หนึ่งและดึงจินฮวานเข้าไปกอดไว้หลวมๆ

วันนี้เรื่องมากมายทั้งร้ายและดีมันถาโถมเสียจนเขากับจุนฮเวตั้งรับแทบไม่ทัน เขาลูบหลังจุนฮเวนิดๆคล้ายจะปลอบใจ 

จุนฮเวทำเต็มที่แล้วนี่นา

จินฮวานกำลังคิดว่า ชีวิตมันก็คงยากประมาณนี้แหละมั้ง

แต่ถ้ามีกันและกันอยู่ข้างๆ เรื่องหนักมันก็สามารถจะคลายและกลายเป็นเบาได้

นี่แหละมั้ง ชีวิตคู่

"ไม่เป็นไรนะ เราอยู่นี่แล้ว แกไม่ได้อยู่คนเดียวนะ"

 

ในฐานะ แฟน ของกูจุนฮเว

จินฮวานรู้สึกเท่อย่างบอกไม่ถูกที่กอดน้องไว้และพูดกับน้องด้วยประโยคธรรมดาที่แสนจริงใจนี้

เรานี่มันเป็นเมียที่เท่จริงๆ คิมจินฮวาน

  

 

#จินฮวานพันทิป

        

สุดท้ายก็ได้กัน นั่นแหละค่ะ เนื้อหาทั้งหมดในอีพีนี้ 55555 เอาจริงๆคือฟีลจุนฮวานมันกำลังมา เลยเขียนตอนนี้ก่อน แล้วค่อยต่อตอนพิเศษอีพีหน้า (ที่จะมาต่อเมื่อไรก็ไม่รู้..) เชิญพบกับเพื่อนประธานนักเรียน ที่ปัจจุบันประกอบอาชีพตุ๊ดที่สวยที่สุดในโลก ซงยุนฮยอง และแมวน้ำเสียสติซึ่งหล่อรวยและโฉดมาก จองชานอู 

ปล. ช่วงนี้เหนื่อยแบบเหนื่อยมากๆ จริงๆ อาจจะเว้นระยะห่างการอัพจินฮวานพันทิปไปบ้าง แต่อย่าพึ่งลืมกันนะ เหลืออีกหลายปมที่โยนทิ้งๆไว้ตลอดเรื่อง มาตามเก็บให้ครบก๊อนนน 

รัก จากฟายเด ผู้เหนื่อยมาก

3/6/60 23.18น.