ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : 15 : เซอร์ไพรส์ไหมล่ะมึง
15 เซอร์ไพรส์ไหมล่ะมึง
"พี่จินฮวาน!!"
ทั้งจินฮวานและจุนฮเวไม่ได้คิดว่าจะมีบุคคลที่สามอยู่แถวนี้ด้วย แต่เมื่อหันไปมอง ก็ได้รู้ว่ามันไม่ใช่แค่สาม แต่มันคือบุคคลที่สี่และห้าด้วย
เพราะป๊ากับแม่ของจินฮวานยืนอยู่หน้าบ้านและมีชานอูโบกมืออย่างร่าเริงมาให้
"ช..ชานอู" เมื่อเงาของคนตรงหน้าสะท้อนสู่สายตา จินฮวานก็นึกอะไรไม่ออก นอกจากคำว่า 'ชิบหายแล้ว' ที่ลอยฟุ้งอยู่ในมวลอากาศ
พนันได้เลยว่าจุนฮเวที่ทำหน้าหมางงอยู่ข้างเขาตอนนี้ก็คงกำลังรู้สึกสับสนมึนงงและอึดอัดกับสถานการณ์ตรงหน้าไม่แพ้กัน
"ทำไมไม่บอกก่อนว่าจะมา"
"ก็ถ้าบอกก่อน ผมกลัวพี่ไม่เซอร์ไพรส์ไงครับ" ชานอูยิ้มแฉ่งและพูดตอบเขาเป็นภาษาเกาหลีชัดถ้อยชัดคำ
ไอ้สันขวาน เซอร์ไพรส์ไหมล่ะมึง
มึงก็พูดภาษาจีนได้ทำไมไม่พูดเป็นภาษาจีนนนนนน จองชานอู๊ มึงจะพูดให้ทุกคนเข้าใจตรงกันทำไม
" เห็นคุณแม่พี่บอกว่าพี่ไปทำงานส่งอาจารย์ ผมก็เลยขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ท่านรอทานข้าวเย็นพร้อมพี่น่ะครับ" นอกจากชานอูจะไม่ฟังคำอ้อนวอนในใจของจินฮวานแล้วยังพูดต่ออีกยาวยืด พร้อมทั้งตบท้ายด้วยคำว่าทานข้าวเย็นพร้อมกันและคำว่าคุณพ่อคุณแม่
เยี่ยมค่ะ บรรลัยมันเข้าไป
จินฮวานหันไปมองหน้าจุนฮเว แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้พูดหรืออธิบายอะไร ชานอูก็เดินมายืนตรงหน้าพวกเขาสองคนและทักทายด้วยน้ำเสียงสดใสที่แสนจะเป็นมิตร(?)
"นี่คงเป็นจุนฮเวสินะครับ" เมื่ออีกฝ่ายเอ่ยชื่อของอีเน่ออกมา น้องก็พยักหน้ารับงงๆ ชานอูใช้จังหวะที่น้องมันยังไม่ทันตั้งตัวนั่นแหละ ตอบกลับนิ่มๆแบบหน้าสั่นกันทั้งแถบ
"ผมชื่อชานอูครับ เป็นแฟนพี่จินฮวาน พึ่งกลับมาจากจีน"
บรู้มมมมมม กลายเป็นโกโก้ครั้นช์ อีดอก
จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ป "แล้วนี่เราหาที่พักหรือยัง วางแผนไว้ยังไงบ้างจ๊ะ"
มันก็ดีอยู่หรอกนะที่ป๊าแม่ไม่ได้ว่าอะไรที่อยู่ๆก็มีเด็กผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาแนะนำตัวว่าเป็นแฟนของลูกชายตัวเอง คือถึงไม่เคยได้พูดกันจริงจัง แต่ครอบครัวเขาก็พอจะรู้อยู่แล้วว่าจินฮวานไม่ได้ชอบผู้หญิง
แต่นี่มันออกจะเซอไพรส์ไปนิดนึง ที่ทั้งป๊าทั้งแม่นั่งกินข้าวกับชานอูได้หน้าตาเฉยไร้ดราม่าในฐานะแฟนของลูกชาย แถมเอ็นดูเป็นห่วงเป็นใยอย่างออกหน้าออกตา
"ก็โทรไปบอกทางบ้านไว้แล้วครับ คุณพ่อกับคุณแม่ผมอนุญาตให้มาซื้อคอนโดแถวๆนี้สักห้องนึง แล้วก็ทำเรื่องเรียนต่อมหาวิทยาลัยใกล้ๆกันนี้ไว้แล้วครับ" น้องชานอูอธิบายยืดยาวและยิ้มตาปิด "ผมอยากอยู่ใกล้พี่จินฮวานน่ะครับ"
อืม มาเต็มตามสไตล์เขาล่ะ
จินฮวานก้มหน้าก้มตากินข้าวไปเงียบๆเพราะไม่รู้จะพูดอะไร ก็เลยปล่อยให้ป๊าแม่และชานอูนั่งคุยกันไป และขอนั่งเป็นตัวประกอบอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวเท่านั้น
เมื่อกี้นี้หลังจากชานอูมันไปสร้างแลนด์มาร์คใส่จุนฮเวมาด้วยการแนะนำตัวว่าเป็นแฟน จินฮวานก็รู้สึกเหมือนโลกจะถล่ม ก็ใช่อยู่หรอกว่าชานอูเป็นแฟนจริงๆ แต่การที่น้องมันจงใจไปตอกหน้าจุนฮเวแบบนั้นเพราะรู้อยู่แล้วว่าจินฮวานเคยชอบจุนฮเวมาก เลยตั้งใจบอกให้จุนฮเวรับรู้ถึงสถานะตอนนี้ มันก็เป็นการกระทำที่เด็กไปสักหน่อย...ดูหาเรื่อง ชวนทะเลาะ และสร้างสงครามยังไงก็บอกไม่ถูก
แถมแม่งเสือกพูดถูกเวลาตอนที่เขากำลังตั้งใจจะเคลียร์กับจุนฮเวอีก
จินฮวานตั้งใจจะบอกกับจุนฮเวว่าเขาไม่แน่ใจ--ว่าสิ่งที่เคยรู้สึกกับน้องยังเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า
ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกดีกับจูบนั้น
แต่ตอนนี้หลากหลายความรู้สึกมันปะปนกันเสียจนจินฮวานไม่แน่ใจ
จุนฮเวยังสำคัญกับใจของเขา แต่จินฮวานสับสน และกลัวไปหมด
หลายสิ่งหลายอย่างที่เขาเจอมา ทั้งคำพูดคนรอบๆตัว หรือแม้แต่พฤติกรรมและตัวตนที่เปลี่ยนแปรไปของจุนฮเวในระยะเวลาหลายปีที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน
เขากลัว..และไม่แน่ใจเลย
จินฮวานกลัวว่าความรู้สึกที่มีให้กับจุนฮเว มันจะไม่ใช่ความรักในแบบเดิมแล้ว
กลัวว่าที่เคยชอบ ในวันนี้มันอาจจะน้อยลงหรือหมดไปแล้วโดยที่เขาไม่รู้ตัว
แต่ยังไม่ทันที่จินฮวานจะพูด ชานอูก็เข้ามาขัดซะก่อน ทีนี้ล่ะมึงเอ้ย แทนที่จะได้เคลียร์ เลยกลายเป็นว่าจุนฮเวแย่งหมวกกันน็อคในมือเขาไปถือด้วยสีหน้าเรียบเฉย และเข็นมอเตอร์ไซค์ฮอนด้าเวฟสุดที่รักเข้าบ้านไปเลยโดยไม่แม้แต่เอ่ยลา
พังหมด
จินฮวานกินไม่ลงขึ้นมาซะดื้อๆ เลยเก็บจานแล้วชิ่งเข้าห้องน้ำ แสร้งทำเป็นปวดอึ และปล่อยให้ป๊าแม่รวมถึงชานอูนั่งคุยกันไปตามศรัทธา
จินฮวานนั่งลงปลดทุกข์ และตัดสินใจเปิดแอพพลิเคชั่นไลน์(ไอดีใหม่เอี่ยม)ทักไปหาจีจี้เพื่อนรัก
นี่จินฮวานนะ says: มึงว่างป่าว
นี่จินฮวานนะ says: ขอปรับทุกข์ด่วน
jijy hadidxx says: ว่าไงคะคุณลูก
แม่ก็คือแม่เพราะจีจี้ฮาดิดเอ็กซ์เอ็กซ์ตอบไลน์ไวแบบนี้เสมอ เพื่อนไม่เคย ไม่เคยทิ้งกัน
นี่จินฮวานนะ says: คือมึง วันนี้กูไปทำรายงานกะจุนฮเวมา
jijy hadidxx says: ahha
นี่จินฮวานนะ says: แล้วจุนฮเวมันก็จูบกู
jijy hadidxx says: goshhhhh laaw ngai tor
นี่จินฮวานนะ says: อือ แล้ว กูก็บอกน้องว่ากูเคยชอบ
นี่จินฮวานนะ says: กูสับสนอะ รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ชอบน้องแล้ว
นี่จินฮวานนะ says: แต่อีกใจ กูก็ยังรู้สึกว่ากูยังชอบน้องอยู่
jijy hadidxx says: so confusing a
อืม กูก็คอนฟิ้วส์ตัวเอง
jijy hadidxx says: laaw ngai tor
นี่จินฮวานนะ says: กูก็กำลังจะเคลียร์
นี่จินฮวานนะ says: แต่แฟนเก่ากู ที่คบสมัยอยู่จีน มันบินกลับมา
jijy hadidxx says: ship lost laaw e dok howcome a
jijy hadidxx says: chanwoo shouldn't comeback nai time baab nee
เริ่มแอดว๊านซ์ไปละ ภาษาแชทมึงเนี่ย
นี่จินฮวานนะ says: เตี้ย มึงพิมพ์ภาษาคนที กูอ่านไม่ออก
jijy hadidxx says: ฮือออ นังโง่ว กุบอกว่า ชิบหายแร้ว
jijy hadidxx says: ละมึงทำไงต่ออ่ะ ชานอูมันไม่ควรกลับมาตอนนี้ปะ
นี่จินฮวานนะ says: ก็ไม่ทำไง คือเค้ามากินข้าวกะพ่อแม่กู
นี่จินฮวานนะ says: กูเลยแกล้งหนีเข้าห้องน้ำมาขี้เพื่อไลน์หามึงนี่ไง
jijy hadidxx says: ละสรุปมึงเลยไม่ได้เคลียร์กับจุนฮเว
นี่จินฮวานนะ says: มีเหี้ยกว่านั้นอีก
jijy hadidxx says: ยังจะมีอีกเหรอ
นี่จินฮวานนะ says: คือชานอูเสือกไปแนะนำตัวกับจุนฮเว ว่ามันเป็นแฟนกู
jijy hadidxx says: อูยยยยยยยยยยยย อีดอก เผ็ชเว่อร์ ออกตัวแรง
jijy hadidxx says: แซ่บจุงผู้ชายคนนี้ ดูแบบมีอินเนอร์ฉันหวงฉันมาทวงของฉันคืนงี้
jijy hadidxx says: เลิกเมื่อไหร่เพื่อนขอต่อนะที่รัก
จินฮวานหลุดขำออกมาพอเห็นไลน์บ้าๆบอๆจากจีจี้
นี่จินฮวานนะ says: แต่มึงมีผัวแล้วนะ
jijy hadidxx says: อ่าวอีดีออก
jijy hadidxx says: #อย่าบอกวอนอู ค่ะ 55555555555555555
จินฮวานยิ้มกว้าง รู้สึกดีขึ้นนิดหน่อยที่การทักมาหาจีจี้ช่วยให้สบายใจขึ้น อย่างน้อยแค่ได้เล่าให้ฟัง ต่อให้มันไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาหรือหาทางออกอะไร แต่จินฮวานก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อยแล้ว
"นี่แม่คุณ ขี้หรือขุดลอกบ่อเกรอะ หนูชานอูกลับไปแล้ว ขี้เสร็จก็รีบๆออกมา"
และนี่ก็แม่ไง แม่เอง แม่จินฮวานเอง แม่ก็คือแม่อย่างแท้จริง
"แป็บแม่เดี๋ยวไป"
จินฮวานแสร้งกดชักโครก(แบบปลอมๆ)และเปิดประตูห้องน้ำออกมาโดยไม่ทันคาดคิดว่าแม่จะยังคงยืนอยู่หน้าห้องน้ำและเท้าสะเอวมองแบบคาดโทษ
เดี๋ยวนะ......
แม่อย่ามองลูกแบบนั้น สำนึกผิดไม่ทัน
"มีอะไรจะอธิบายแม่มั้ย"
เอ่อ.....ถ้าเป็นเรื่องที่ลูกมีแฟนเป็นผู้ชาย ลูกว่าแม่ก็รู้อยู่แล้วมั้ยอ่ะ มันยังต้องสารภาพอะไรอีกหรอ...
"คืองี้นะแม่..."
"ตกลงว่าเราไม่ได้คบกับจุนฮเวอยู่เหรอ"
"แม่!! ผมกับจุนฮเว---เป็นพี่น้องกันเฉยๆ"
จินฮวานถลึงตามองแล้วทำปากพะงาบ เถียงเสียงอ่อยแล้วพึมพำว่าจะขึ้นบ้านไปเขียนรายงาน เขาภาวนาให้แม่ไม่ซักไซร้อะไรต่อ และเดชะบุญที่แต้มบุนยังพอมี องค์ทั่นยังปรานีอยู่ เขาก็เลยหนีขึ้นห้องนอนมาได้แบบไม่โดนถามอะไรต่อ
ตลอดทั้งคืนนั้นจินฮวานนั่งคิด นอนคิด ตะแคงคิดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับจุนฮเว feat.ชานอู คิดวนไปวนมาจนแทบจะยกเท้าขึ้นมาก่ายเอาไว้ที่หน้าผากและตัดสินใจว่าพรุ่งนี้ถ้าเจอหน้าจุนฮเว เขาจะทำทุกอย่างเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จะยิ้มให้จุนฮเว เล่นมุกแป้ก และทำทุกอย่างเหมือนเดิม
คือจินฮวานคิดว่ามันจะโอเค และหวังว่าทุกอย่างจะโอเค
เขาตื่นแต่เช้าและรอให้จุนฮเวออกจากบ้านเพื่อที่จะได้แสร้งทำเป็นออกมาเจอกันหน้าบ้านพอดี แต่จนแล้วจนรอดน้องก็ไม่ยอมโผล่กบาลออกมา แถมแม่ยังไล่ตะเพิดให้เขารีบมาเรียนอีก สุดท้ายจินฮวานก็เลยไปเรียนแบบนกๆโดยไม่ได้แสร้งออกมาเจอหน้าบ้านพอดีตามแผน
จินฮวานก็เลยจะเริ่มแผนทำทุกอย่างเหมือนเดิม เตรียมเล่นมุกแป้ก เตรียมเถียงกับจุนฮเวเหมือนเดิม เสียก็แต่ว่า...
"เจ๊จิน เห็นจุนเน่ปุ๊ นางไปไหนอ้ะ คาบเช้าก็ไม่เข้าเลย เมื่อเช้าน้องยังเห็นนางขี่พี่เบิ้มของนางมาจอดหน้าโรงเรียนอยู่เรยนะ"
"ไม่รู้เหมือนกัน"
"มินมุง มึงอ้ะรู้ป้ะ"
น้องแชทำท่าจิ๊จ๊ะพอเสือกไม่คอมพลีท หันไปถามเพื่อนรักที่กำลังทำหน้าบูดคล้ายจะตอบว่า กูจะรู้มั้ย ก็นั่งอยู่ข้างมึงเนี่ย
สรุปคือ ก็ไม่มีใครรู้ดีไปกว่ากันเลย
"เออ ว่าแต่วันนี้ชีนังเจนนี่ก็หายไปนะ"
น้องแชตั้งข้อสังเกตและแสร้งทำเป็นเมียงมองไปทางโต๊ะเรียนที่ว่างอยู่ของเจนนี่และกรอกตามองบนอย่างครุ่นคริสสสสส
"โดยอนมึง!" น้องแชกระซิบลอดไรฟัน เรียกให้ชีคุณหน่องหันมามอง และก็ได้ผลเมื่อน้องโดยอนหันมาคุยกะนังตามคำเรียกร้อง
"ว่า"
"เห็นชีนังเจนป้ะ ไปไหนอ่ะ"
โดยอนมองหน้าน้องแชแล้วหันมามองโต๊ะเรียนที่ว่างเปล่าของเจนนี่และหันกลับไปมองน้องแชอีกครั้งพร้อมขยับปากพะงาบ
"กูจะรู้ป้ะ ไม่ใช่ผัวมันนะยู"
"อาจจะเป็นชมรมก็ได้นะ" บ็อบบี้(aka แฟนฟันเหยินของฮันบินที่จินฮวานไม่ค่อยชอบขี้หน้าและเคยกระโดดเตะปากมันมาแล้วตอนเด็กๆ) ตอบขึ้นมาลอยๆโดยไม่มีใครถาม แต่นั่นก็ทำให้จินฮวานหยุดฟังอย่างตั้งใจ
"มันชอบไปนอนที่ห้องชมรมดนตรี ตรงห้องซ้อม เวลาขี้เกียจเข้าเรียน พี่ลองไปหามันดูสิ"
"อืม ขอบใจนะ"
จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ป นักจิตวิทยาอาจจะไม่เคยได้กล่าวไว้ เรื่องบางเรื่องที่เราไม่รู้เราก็ไม่ควรไปอยากรู้ เพราะหากได้รู้ในสิ่งที่ไม่ควรรู้ขึ้นมาแล้วล่ะก็ จะแกล้งงงแกล้งโง่ ทำเป็นไม่รู้ก็ทำไม่ได้
แม้นักจิตวิทยาไม่เคยได้กล่าวไว้ แต่จินฮวานก็คิดว่ามันอาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้ เขาสังหรณ์ใจไม่ค่อยดีเท่าไหร่ที่จุนฮเวและเจนนี่หายไปจากชั้นเรียนพร้อมๆกัน
จากคำแนะนำของไอ้น้องเหยิน จินฮวานจึงตัดสินใจว่าจะลองแอบไปหาจุนฮเวที่ห้องชมรมดู
แต่ไหนแต่ไรมา ห้องชมรมนับเป็นสถานที่โดดเรียนชั้นยอดที่เหล่านักเรียนโดยเฉพาะพวกเด็กม.หก ชอบแอบอู้มานั่งเล่น หรือไม่ก็อ่านหนังสือเงียบๆคนเดียว
ห้องชมรมดนตรีก็เช่นกัน
แม้จะถูกกล่าวหาว่าเป็นวงขายหน้าตา แต่ตียิมแบนด์ของจุนฮเวก็เคยไปแข่งและชนะการประกวดดนตรีขนาดย่อมมาแล้วมากมาย เรียกได้ว่าสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียนพอสมควร ดังนั้นการที่จุนฮเวจะยึดแลนด์มาร์คห้องชมรมดนตรีเป็นที่อู้ก็ดูจะไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่หรือน่าตกใจอะไร
หลังจากหมดคาบสอง จินฮวานก็ตัดสินใจแอบออกมาจากห้องเรียนโดยแสร้งว่าปวดขี้(อีกแล้ว) และเดินไปเข้าห้องน้ำที่ตึกข้างๆซึ่งเป็นสถานที่ตั้งของชมรมดนตรี
เมื่อวานพอได้ยินแม่ถามคำถามแปลกๆเกี่ยวกับจุนฮเวแบบนั้น จินฮวานก็นึกสงสัยขึ้นมา ว่าชานอูไปพูดอะไรกับแม่กันแน่
จริงอยู่หรอกว่าเขาคบกับชานอูในฐานะแฟน
แต่ก็ไม่ใช่แบบคนรักหรอก เพราะถ้าพูดให้ถูกก็คือ ชานอูนั่นแหละที่รักเขาอยู่ฝั่งเดียวมาตั้งแต่เจอหน้ากันครั้งแรกตอนที่จินฮวานขายซาลาเปาให้ป้าเยอึน ชานอูเทียวมาจีบทุกวันด้วยการซื้อซาลาเปาเหมาทีละเยอะๆ และบอกรัก ขอคบเป็นแฟนในท้ายที่สุด
แต่ทุกอย่างมันไม่ได้ง่ายอย่างนั้น เรื่องความรู้สึกมันไม่เหมือนนิชชินคัพนู้ดเดิ้ลที่ใส่น้ำร้อนแค่สามนาทีก็อืดเป็นบะหมี่กินได้เลย
เขาบอกชานอูอยู่ตลอด ว่าเขายังคงไม่ลืมจุนฮเว และก็เล่าให้ฟังว่าจุนฮเวสร้างบาดแผลที่ใหญ่แค่ไหนเอาไว้กับเขาก่อนที่จินฮวานจะระเห็ดระเหินมาอยู่ที่จีน
ชานอูรู้ว่าเขายังลืมจุนฮเวไม่ได้ และก็ไม่ได้รู้สึกมากเท่าที่ชานอูรู้สึกกับจินฮวาน
เพราะงั้น..การที่ชานอูจะไปพูดจาทับที่ ข่มใส่จุนฮเวแบบนั้น มันก็สมเหตุสมผลอยู่
บอกตรงๆแบบคนเห็นแก่ตัว ว่าตอนที่คิดจะย้ายกลับมาอยู่ที่เกาหลี เขาลืมนึกไปด้วยซ้ำว่าชานอูจะรู้สึกยังไงตอนเขาบอกว่าอาจจะย้ายกลับมาอยู่ถาวร
ชานอูเองก็คงคิดจริงจังกับเขามากถึงขนาดย้ายตามกลับมา เล่นเอาจินฮวานช็อคไปพอสมควร เพราะไม่คิดว่าน้องจะทิ้งอนาคตตัวเองกลับมาเรียนมหาลัยใหม่ที่เกาหลีใต้นี่
แต่อย่างว่าละนะ ครอบครัวน้องรวยอ่ะ คนมีเงินจะทำไรก็ได้ไม่ต้องคิดมากอยู่แล้ว ดูอย่างจินฮวานสิ แค่จะเดินไปเซเว่นหน้าหมู่บ้านยังคิดแล้วคิดอีก
"ย๊า...กูจุนฮเว อยู่แถวนี้มั้ย"
หลังจากแอ๊บปวดอึหนีเรียนมาเข้าห้องน้ำที่อีกตึก ในที่สุดจินฮวานก็เดินมาถึงห้องชมรมดนตรีเสียที
พอชะโงกหน้าเรียกแล้วไม่มีเสียงตอบรับเขาก็เลยถือวิสาสะเข้าไปด้านในห้อง เพราะถ้าห้องไม่ได้ล็อค ก็น่าจะแปลว่ามีคนอยู่ด้านในแน่ๆ และแม่งก็มีจริงๆ เพราะเมื่อมองผ่านกระจกเข้าไปในห้องซ้อมแบบเก็บเสียงที่มีกระจกใสบานใหญ่กั้นอยู่ ภาพของกูจุนฮเวก็สะท้อนสู่สายตา ชัดเจน แจ่มแจ้งยิ่งกว่า Full HD 1080p
จุนฮเวนั่งกางขา เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ถอดเสื้อเปลือยท่อนบน โดยมีเจนนี่ที่กำลังกึ่งยืนกึ่งนั่ง แบบคุกเข่าข้างนึงบนเก้าอี้ที่จุนฮเวนั่งอยู่ โดยที่ขาอีกข้างยังอยู่ในท่ายืน
พูดง่ายๆคือ เขากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกันนั่นแหละ..
ถ้าจินฮวานไม่เข้ามาเจนนี่คงนั่งคร่อมตักจุนฮเวและไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว
เซอร์ไพรส์มั้ยล่ะมึง
"คือ จะมาบอกว่า คาบสามมีสอบนะ" น่าแปลกที่ภาพตรงหน้าไม่ได้ทำให้จินฮวานลิ้นชาหรือพูดอะไรไม่ออกอย่างที่ควรจะเป็น แต่เขากลับบอกทั้งสองคนอย่างคล่องแคล่วและหันหลังกลับทันทีเพราะรู้ตัวว่าคงกำลังเข้ามารบกวน
"หมวย! เค้าอธิบายได้นะ!! หมวย" เสียงจุนฮเวตะโกนไล่หลังมา แต่จินฮวานกลั้นใจตอบกลับไปโดยไม่หันไปมองอีกรอบ แสร้งทำน้ำเสียงสดใสอย่างที่มันควรจะเป็น
"ตามสบายนะๆๆ เราไม่เห็นอะไร ปวดอึอ่ะ ขอไปเข้าห้องน้ำแป็บ"
และก็เป็นครั้งที่ร้อยล้านที่จินฮวานใช้ข้ออ้างนี้หนีออกมาจากสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ
อันที่จริงการที่จุนฮเวจะมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้น ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่หรือน่าแปลกใจเลย เพราะตามที่น้องแชเคยบอกมา จุนฮเวก็นอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าอยู่แล้ว
แต่ไม่รู้ทำไมจินฮวานถึงรู้สึกเจ็บมาก
ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าน้องเปลี่ยนไปมาก แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงผิดหวังที่เห็นภาพแบบนั้น และไม่อยากให้คนที่อยู่ตรงนั้นเป็นเจนนี่เลย
จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ป "จี้ มึงอยู่ไหน" จินฮวานรู้สึกว่าน้ำเสียงของตัวเองตอนนี้เหมือนจะร้องไห้ เอาเข้าจริงมันก็จวนเจียน เขากลับห้องไปเก็บกระเป๋าและขอกลับบ้านเพราะอ้างกับแชฮยองวอนว่าเขาท้องเสีย
ด้วยความที่แม่เป็นเพื่อนผอ. เขาจึงอาศัยบารมีน้าทึก โดดออกมาจากโรงเรียน และเดินเปะปะแบบไม่รู้ทิศทางจากโรงเรียนไปจนถึงสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน
ตอนนี้หัวใจของจินฮวานเจ็บไปหมด เขาเดินเสาะแสะแบบไม่รู้จุดหมายพลางก็โทรหาจีจี้ไปด้วย
รถไฟใต้ดินในเวลากลางวันแบบนี้ค่อนข้างโล่ง จินฮวานนั่งหงอยๆหลบมุมในสุดและนั่งรถไฟใต้ดินไปหาจีจี้ที่คอนโด ตัดสินใจโดดเรียนแม่งทั้งวันไปเลย
จนไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ หลังจากเขาไปถึงคอนโดที่จีจี้อยู่กับวอนอู จินฮวานก็ปรับทุกข์ทุกอย่างให้เพื่อนรักฟัง และดื่มเบียร์กระป๋องของวอนอูที่อยู่ในตู้เย็นเข้าไปเยอะมาก แม้จีจี้เองจะพยายามปรามแล้ว แต่เขาก็ยังยืนกรานขอกินเข้าไป เพราะคิดว่านี่น่าจะเป็นหนทางเดียวที่บรรเทาความเจ็บอันกำลังทำร้ายเขาจากข้างในได้
ถ้าเบียร์เป็นแอลกอฮอล์ล เขาก็กินมันเข้าไป เพื่อล้างแผลที่อยู่ในหัวใจเขาตอนนี้แหล่ะ
ฮ้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยทุกคน เลาหายไปนานมากกกก เพราะเหนื่อยมากจริงๆเนื่องจาก 1.งานที่บริษัทเยอะมาก 2. คุณย่าเข้าโรงพยาบาลค่ะ สุดท้ายก็ได้กลับมาอัพฟิคให้ทุกคนอ่านเสียที
ไม่มีคำแก้ตัวอะไร นอกจากจะบอกว่า เหนื่อยมากและไม่มีเวลาเลยจริงๆ ทุกวันนี้มีเวลาหลังเลิกงานก็มาทุ่มให้การเขียนฟิคเนี่ยแหละ เพราะงั้น อย่าดื้อกับเค้าเลย เค้าทุ่มมากจริงๆกะการเขียนฟิคให้ทุกคนอ่านตรงเวลาตามสัญญา
จริงๆอีพีนี้ต้องมีมินโฮเข้ามาตอนท้ายๆอีกประมาณสองฉาก แต่ว่า ตัดจบตรงนี้มันภาษาสวยกว่า
ติดตามตอนหน้าได้วันศุกร์ที่ 3 กพค่าาาา (ศุกร์หน้า)
จากฟายเด คนbusyที่busyยิ่งกว่าเดิม
27/1/2560 22.15น.
ปล1: อัพเดตตารางวันอัพฟิคไปแล้วนะ ลองเสิร์ชคำว่า ' ตารางอัพเดต #จินฮวานพันทิป ' ในทวิตเตอร์ดูได้เหลย เพราะจะมีช่วงที่เราติดรับปริญญาและเรื่องงานเรื่องส่วนตัวต่างๆมากมาย ให้ยึดวันในตารางอัพเป็นหลักเด้อ
ปล2: อีพีหน้าเป็นพาร์ทของจุนฮเวแล้ว อย่างที่ทุกคนรอคอย น้ำตาท่วมแน่นอน
ปล3: มีคนถามเข้ามาว่า เจนกะจุนฮเวเคยมีอะไรกันแล้วเหรอ ตอบคือ มีค่ะ แต่จุนฮเวไม่ได้รักเจนแล้ว
ปล4: เมื่อไหร่จุนฮวานจะได้ยิ้มกัน ตอบคือ เร็วๆนี้ค่ะ ภายใน2-3ตอน
ปล5: เรื่องนี้จะมีรวมเล่มมั้ย ตอบคือ ขอดูก่อนค่ะว่าว่างมากน้อยแค่ไหน
ปล6: อยากฝากอะไรถึงคนอ่านไหม ตอบคือ .. อย่าลืมเม้นนะคะ ฮือ หนูเหนื่อย หนูต้องการแรงใจ
ปล7: คิดถึงเน่และหมวยกับความสัมพันธ์ตลกๆแบบเดิม ยังจะกลับมาร่าเริงได้อีกไหม ตอบค่ะ ได้กันเมื่อไหร่ทุกเรื่องก็จะค่อยๆง่ายขึ้นค่ะ ตรรกะละครช่องเจ็ดสุดๆ 555555555555555555
ปล8 : ถามซ้ำว่าจุนฮวานจะได้ยิ้มกันจริงๆใช่ไหม ตอบคือ ใช่ค่ะ เพราะเสือแบบจุนฮเว ไม่ปล่อยพี่จินเอาไว้นานๆแน่นอน เตรียมทิชชู่เอาไว้ซับเลือดกำเดากันได้ตามอัธยาศัยและความใจบางของแต่ละคนได้เรย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น