ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 06 : ใครๆก็มีผัวเด็กกันทั้งนั้น
06 ใครๆก็มีผัวเด็กกันทั้งนั้น
"ซ้อมเหนื่อยมั้ยอ่ะครับเนี่ยพี่"
จินฮวานเลิกคิ้ว ละสมาธิจากไอติมหลอดรสส้มแฟนต้าที่อยู่ในมือแล้วเหลือบไปมองคนข้างๆ น้องบยองนี่ไงจะใครล่ะ เด็กหนุ่มที่โผล่มาพร้อมรอยยิ้มจริงใจและหัวเหม่งทรงสกินเฮด
"วันนี้ดูมีความสุขเนอะแก"
จินฮวานเลี่ยงไม่ตอบคำถาม แต่ทักทายกลับอย่างเอ็นดู ก็ดูน้องมันสิ ยิ้มเหงือกแดงมาแต่ไกล น้องบยองได้ยินเข้าก็ทำหน้าเขินๆ ลูบหัวเหม่งตัวเองแล้วนั่งลงข้างๆจินฮวานที่บริเวณลานหลังแตนด์เชียร์ซึ่งบรรดาสาวๆลีดสีฟ้ากำลังซ้อมเต้นกันอยู่
หันไปมองบยองที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มองไปทางพวกสาวๆแบบไม่วางตาแล้วจินฮวานก็อดไม่ได้ที่จะเบิกตาหยีๆของตัวเองมองเด็กผู้หญิงพวกนั้นตามไปด้วย
"แล้วตกลงนี่ชอบคนไหนอ่ะ"
จินฮวานรู้สึกว่าชะนีกะโปกพวกนี้ไม่เห็นจะมีใครน่ารักสักคน หรือเป็นเพราะเขาชอบผู้ชายก็ไม่รู้ แต่ก็ดูดิ มันเล่นวิ่งไล่เปิดกระโปรง เอาขี้มูกป้ายกัน คือเฮ้ย ก็ม.ปลายกันแล้วมั้ยอ่ะ ดึงสติกันหน่อยก็ได้มั้ง
"ยังบอกตอนนี้ไม่ได้นิดนึงคับพี่"
"เฮ้ย บอกได้ดิ เผื่อช่วยจีบไง" จินฮวานตะล่อม "ใครอ่ะ จีจี้หรอ"
จินฮวานพยักเพยิดไปยังเพื่อนตุ๊ดสาวตูดเด้งที่ยืนแรดอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากพวกสาวๆ แต่น้องบยองส่ายหัวยกใหญ่ แถมทำหน้าแหยงๆโชว์จินฮวานอีกด้วย
"ผมไม่ชอบผู้ชายพี่"
"แต่อีจี้มันก็ไม่ใช่ผู้ชายนะ"
มันเป็นตุ๊ด
จินฮวานขำหึๆแล้วพูดต่อท้ายอยู่ในใจ พอมองสีหน้ามีความสุขของบยองแล้วเขาก็เอ็นดูชอบกล แม้จะยังไม่รู้ก็เถอะว่าน้องบยองมันชอบใครก็เหอะ ว่าแล้วเขาก็อดแซวมันไม่ได้
"น่าอิจฉาเนอะ ขนาดยังไม่จีบยังมีความสุขขนาดนี้เลยอะ"
จินฮวานเปรยๆ กินไอติมหลอดในมือจนหมดแล้วก็มองน้องบยองนั่งอมยิ้ม คนอายุน้อยกว่าลูบหัวเหม่งอีกรอบ ก่อนจะยิ้มเขินๆ
"ครับพี่ ความรักอ่ะ เป็นสิ่งที่ดีนะ"
อ่ะจ้า
"แล้วนี่รักใครอ่ะสรุป"
"บ้าพี่! ยังไม่ถึงกับรัก ผมแค่ชอบครับ"
"...เออ แล้วชอบใคร" เขาคาดคั้นเมื่อบยองไม่ยอมตอบสักที "จี้ใช่ปะ"
"ไม่พี่ พี่จี้เขามีผัวแล้วนะ"
wait...
"หืมม มีแล้วเหรอ"
"มีแล้วพี่"
เด่ะนะ ทำไมจินฮวานรู้สึกว่านี่มันมีความตกข่าวเบาๆ เขาพลาดอะไรที่ส่วนไหนไปหรือเปล่า
"ใครวะ"
"ก็พี่จำได้มั้ยอ่ะ ตอนนั้นที่จุนฮเวมันมาขอเบอร์จีจี้อ่ะ"
เดี๋ยว
อย่าบอกนะว่า..
"หรือว่าจุนฮเว"
จินฮวานรู้สึกว่าเสียงของตัวเองสั่นเทา
อีจี้ อีเพื่อนชั่ว อีนังงูเห่าสารพัดพิษ
จี้จะมีผัวเป็นใครก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่จุนฮเว!!
"โหยพี่ จุนฮเวเขาไม่ชอบพี่จีจี้หรอกครับ จุนฮเวไม่ได้ชอบของแปลกนะพี่"
และน้องบยองก็ดับมโนของจินฮวานเพียงเท่านั้น พร้อมสร้างความมั่นใจให้พี่ชายที่นั่งข้างๆจนจินฮวานหัวเราะชอบใจกับตัวเอง ก็ดีแล้ว ก็ดีแล้ว ไม่ใช่จุนฮเวก็แล้วไป
"แล้วเรื่องสแตนด์สีพี่เป็นไงบ้างเหรอครับ เห็นว่าน้องๆเขาไม่ยอมมาซ้อมเชียร์เหรอ" บยองว่าแล้วลูบหัวเหม่งของตัวเองไปมาเหมือนกับเคยชินที่จะทำแบบนั้น จินฮวานขมวดคิ้ว ไม่เห็นจะเคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย
"จริงอ่ะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย"
"จริงครับพี่ พี่มินโฮเค้าบ่นมานิดหน่อย"
"มินโฮ?" จินฮวานทวนคำ นึกถึงเพื่อนตุ๊ดของเจ๊คีย์และเจ๊โจควอนที่มาสอนท่าให้เชียร์ลีดเดอร์สีฟ้า
"พี่ซงมินโฮไงครับ พี่เค้าเป็นประธานเชียร์ เค้าชอบมากินข้าวขาหมูร้านแม่ครับ ก็เลยบ่นให้ผมฟังบ่อยเลยอะ" อ๋อ ซงมินโฮนี่เอง คนละคนกับชเวมินโฮแห่งแก๊งตุ๊ดลีด แตกต่างกันแบบสิ้นเชิงเพราะซงมินโฮที่บยองกำลังพูดถึงคือประธานเชียร์สีฟ้าผู้สูง หล่อ(แต่ดำ) นิสัยดี และโอบอ้อมอารีถูกต้องตามหลักลูกเสือสำรองที่ว่าลูกเสือต้องเป็นมิตรกับลูกเสืออื่นทั่วโลก
แต่คือแบบ..
จินฮวานยังคงไม่คลายความสงสัยอยู่ดี แล้วนี่ทำไมบยองถึงรู้ดีเหลือเกินทั้งที่มันเป็นเรื่องนอกสีแท้ๆ อีกอย่างมินโฮเองก็ควรคุยเรื่องนี้กับคนในสีเพื่อหาวิธีแก้ปัญหาไม่ใช่หรือไง
"แล้วนี่สีเขียวเป็นไงบ้างอ่ะ"
จินฮวานมีความรู้สึกว่าเขาต้องล้วงความลับของสีเขียวคืนดูบ้าง น้องบยองยิ้มจิ้มลิ้มตาหยี ตอบเนิบๆตามสไตล์ปกติของน้องแก
"สแตนด์ผมไม่ค่อยรู้ครับ แต่บาสเนี่ย เดี๋ยวจะมีไปเก็บตัวต่างอำเภอกันครับ แถวปูซาน เป็นรีสอร์ทติดทะเลของพี่วอนโฮ แฟนโค้ชครับ"
วอนโฮไหนจินฮวานก็ไม่รู้จัก เขาได้แต่พยักหน้าตามบยองไป
"งั้นเดี๋ยวจุนฮเวก็ต้องไปไอ้เก็บตัวอะไรนี่ด้วยใช่ไหม"
"ใช่พี่ 5 วัน กลับมาอีกทีพุธหน้า"
พุธ อังคาร จันทร์ อาทิตย์ เสาร์----
"งั้นก็เดินทางพรุ่งนี้แล้วดิ"
จุนฮเวมันยังไม่ได้บอกอะไรเขาสักคำ
"ใช่พี่ ไปแต่เช้าเลย"
มีความเด๋อ จินฮวานนั่งกะพริบตาปริบๆ เงียบไปหลายนาทีเพราะไม่รู้จะพูดอะไรต่อ แบบนี้แสดงว่าเขาก็ต้องมาเรียนเอง กลับบ้านเอง 3 วันเลยกว่าที่จุนฮเวจะกลับมาจากค่ายปูซานริมทะเลอะไรนั่น แต่จุนฮเวยังไม่ได้บอกอะไรสักคำ
หรือว่าน้องมันลืมวะ
"นั่นไงพี่ พูดถึงผัวพี่จีจี้ ก็มาพอดีเลย"
จินฮวานเงยหน้าขึ้นและเลิกเถียงกับตัวเองเมื่อน้องบยองยิ้มแฮ่ๆให้และพยักเพยิดไปที่อีกฟากหนึ่งของสนามชี้ชวนให้เขาดูหน้า'ผัวจี้'ที่อยากรู้นักรู้หนาว่าเป็นใคร ไอ้รูปร่างสูงชะลูดกับผิวขาวๆ หน้าหล่อๆนั่นมันคุ้นๆ...
"น้องวอนอู ที่เป็นนักบาสสีเหลืองไม่ใช่เหรอ"
"ใช่พี่ ไอ้วอนอูมันให้จุนฮเวมาขอเบอร์พี่จีจี้อะ"
ขุ่นพระ
จินฮวานหันขวับไปมองบยองแล้วกะพริบตาปริบๆ
คือน้องวอนอูเนี่ย ติดอันดับคนดังของโรงเรียน จะว่าไปก็ป็อปพอๆกะนังเน่จุนฮเวนั่นแหละ สองคนนี้สนิทกันพอประมาณ เพราะวันดีคืนดีพวกมันก็รวมวงกันเล่นดนตรีไปประกวดตามงานแข่งขันวงดนตรีต่างๆ กับเพื่อนห้องอื่นอีกสองคน วงดนตรีของพวกมันถูกเรียกขานกันในนามของแก๊งเอฟโฟร์ เพราะสมาชิกทุกคนหล่อมาก
ว่าแต่.. อีจี้มันไปทำสเน่ห์วัดไหน น้องเขาถึงได้เมายากันยุงส่งจุนฮเวมาขอเบอร์ขนาดนี้
"มันคบกันแล้วเหรอวะมึง"
จินฮวานและบยองหันซ้ายไปมองบุคคลที่สามที่เพิ่งจะมาใหม่ เจ๊โจควอนนั่งจุ้มปุ๊กอยู่ข้างน้องบยอง ทำหน้ามุ่ยปากยื่นขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจนัก---เอ่อ
"มั้งพี่" จินฮวานตอบ แล้วก็หันไปมองหน้าวอนอูกับนังจี้อีกรอบ พลางก็มีเสียงบรรยายจากเจ๊ควอนบ่นงึมงำประกอบภาพตรงหน้า ที่วอนอูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ซับเหงื่อ ป้อนน้ำ อ้อล้อนังจีจี้แบบเต็มที่
"พวกมันไปจีบกันตอนไหน"
"นั่นดิ" จินฮวานก็สงสัย
"กูว่าแล้วว่าน้องวอนอูมันมาทำอะไรแถวนี้บ่อยๆ บาสสีเหลืองก็ซ้อมตั้งไกล"
อืมมม... นับว่ามีความพยายาม จริงๆจินฮวานก็เห็นน้องวอนอูแถวนี้บ่อย แต่ไม่ได้เฉลียวใจ นึกว่ามันมาหาพวกจุนฮเว
"แล้วดูซิ น้องวอนอูก็งานดี๊...ดี.... ไม่น่ามาตกหลุมแรดอีจี้เลย"
"หลุมรักครับพี่" น้องบยองคนดีแก้ให้
"เออ หลุมรักนั่นแหล่ะ!" พี่โจควอนพูดอย่างหงุดหงิด "แล้วแกอะ เมื่อไหร่จะมีผัว"
"ครับ?" พี่โจควอนสะบัดหน้ามาทางจินฮวานขนาดนี้คงไม่ได้กำลังถามน้องบยองคนดีแน่นอน
แหม่ จินฮวานถึงกับยิ้มอ่อน
ทำไมถามแบบไม่ลังเลเลยล่ะว่าผัว ทำไมไม่มีความคิดว่าจินฮวานอาจจะมีเมียบ้าง เขาก็คิดว่าตัวเองออกจะแมนแมน(?)นะ
"กินเด็กนะดีรู้มั้ย ดูอย่างจินอุนผัวเด็กของเจ๊สิแก ปึ๋งปั๋ง ปึ๋งปั๋ง" นั่น ดูเจ๊แกว่า "ยุคนี้ชอบใครต้องพุ่งเลย จัมเจ๊วั้ย ไม่งั้นนกแน่นอน"
นก..
...นกอีกแล้ว...
จินฮวานรู้สึกเหมือนเห็นฝูงนกนานาชนิดอีกครั้ง ไม่เข้าใจว่าทำไมคนแถวนี้ไซโคเขาอยู่นั่นแหละเรื่องจะนกหรือไม่นก เขาก็แค่อยากจะอยู่
ข้างจุนฮเวในคอมฟอร์ทโซนที่เป็นสถานะที่ต่างฝ่ายต่างก็สบายใจต่อกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ และเขาก็มั่นใจว่าถ้าวันนึงสถานะมันจะเปลี่ยน ยัง
ไงมันก็จะเปลี่ยนเอง แต่ถ้ามันจะไม่เปลี่ยน ต่อให้ดิ้นรนพยายามยังไง มันก็ไม่ใช่อยู่ดี
"พี่จินฮวานครับ ทำไมขมวดคิ้วขนาดนั้นล่ะครับ มีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า"
เอ่อะ
หลังจากถอดจิตไปคุยกับตัวเองที่ดาวอังคาร น้องบยองก็เรียกสติของจินฮวานให้กลับมาอยู่ที่ปัจจุบันเวลาอีกครั้ง เขามองหัวเหม่งของ
น้องบยองแล้วก็ยิ้มแหยให้
"ไม่มีอะไรอ่ะ แล้ววันนี้ไม่ซ้อมบาสกันหรอ"
"อ๋อ ไม่ซ้อมอะพี่ นี่เหมือนผมก็เห็นจุนฮเวมันกลับไปแล้วนะ มันไม่ได้บอกพี่เหรอ"
อ้าว
"ไม่ได้บอกอะ"
จินฮวานรู้สึกมีความเป็นลูกอีเด๋อขึ้นมาเบาๆ หยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมากดจะโทรหาจุนฮเว แต่ข้อความทางไลน์ที่ส่งมาค้างไว้นานแล้วก็ทำ
ให้จินฮวานหงายเงิบอีกครั้ง
ฮอยคนเดิมเพิ่มเติมเดี๋ยวบอก: หมวย วันนี้แยกกันกลับนะ เด่วไปธุระนิดหน่อย โทดนะๆ ^^
เอ่อะ
......โทดนะบ้านมึงอ่ะ
"เออ" จินฮวานรู้สึกว่าเสียงแหบแห้งชอบกล "มันไลน์มาบอกแล้วอะ แต่พี่ไม่ได้เปิดดู"
งั้นก็แปลว่าวันนี้เขาจะต้องกลับบ้านเองสินะ
"เฮ้อออ" คิดแล้วจินฮวานก็อดถอนหายใจออกมาแรงๆไม่ได้
ใจนึงมันก็แฮปปี้ดีกับอีคอมฟอร์ทโซนนี่หรอก แต่นี่มันดูไม่มีความแน่นอนอะไรสักอย่าง บางทีจุนฮเวก็ทำเหมือนสนใจเขา แต่บางครั้งจุนฮเวก็ทำเหมือนไม่แยแสอะไรเกี่ยวกับเขาเลย ทำตัวเหมือนชอบเขา ทั้งที่จริงๆแล้วอาจจะยังไม่แม้แต่จะคิดชอบเขาสักนิดด้วยซ้ำ
คิดแล้วก็หงุดหงิด
"จินฮวาน"
มันน่าหงุดหงิดเป็นสองเท่าเพราะจินฮวานก็ดันโอเคกับความไม่ชัดเจนนี้นี่แหละ โอเคกับความสบายใจที่ไม่มีสถานะ คือก็ดูอย่างหมอ
โอ๊คกับโอปอลล์สิ วันดีคืนดีพอโอปอลล์ถามหมอโอ๊คว่า พี่โอ๊ค เราเป็นไรกันอ่ะ หมอโอ๊คก็ตอบกลับมาทันทีว่า ก็เป็นแฟนกันไง
ดูดิ้ตอนนี้ ลูกสองแล้ว
"จินฮวาน.. เอ่อ..."
บางทีจินฮวานก็คิดนะว่าความสัมพันธ์ของเขากับจุนฮเวอาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้
"จินฮวาน!!!"
เสียงเรียกกึ่งตะโกนนั้นทำให้จินฮวานถึงกับสะดุ้งและพบว่านี่มันน่าอายแบบพังพินาศที่สุดเท่าที่ชีวิตเคยประสบมา เมื่อน้องบยอง ซงมินโฮ
และเจ๊โจควอนพร้อมใจกันจ้องหน้าเขา ทำตาปริบปริบปริบ หลังจากตะโกนเรียกชื่อเขาที่สติหลุดลอยไปดาวอังคาร(อีกครั้ง)
"ม..มีอะไรเรอะ"
"คือมินโฮนางจะมาคุยกะเธอเรื่องซ้อมเชียร์น้อง หล่อนถอดจิตไปเฝ้าพระอินทร์สะสมแต้มบุญเหรอคะ"
พี่โจควอนเท้าสะเอวด่าฉอดๆเป็นฉากๆจนจินฮวานได้แต่หันไปยิ้มไฝแห้งให้
(ตัวอย่างการยิ้มไฝแห้ง)
เจ๊แกบ่นลำไยอีกนิดหน่อยก่อนจะสะบัดตูดจากไปซ้อมลีดให้พวกผู้หญิงโดยลากน้องบยองไปด้วย พลางก็จีบปากจีบคอด่าว่าน้องบยองมาสืบราชการให้สีเขียวใช่ไหม
หลังจากสองหน่อนั้นจากไป ก็เลยมีแค่มินโฮที่เดินมาหย่อนก้นลงนั่งข้างๆจินฮวาน
"ช่วงนี้น้องไม่ค่อยมาซ้อมเชียร์เลยจินฮวาน เวลาซ้อมสแตนด์ สีอื่นเค้าดูมีสีสันมากเลย แต่สีเรามัน...ดูเหงาๆยังไงก็ไม่รู้ น้องก็ร้องเพลง
กันไม่ค่อยได้ด้วย" มินโฮเริ่มเข้าเรื่องแบบตรงไปตรงมา ไม่ต้องเสียเวลาไปอ้อมไกล
"อืม...มันก็ลำบากนะ" จินฮวานเข้าใจกรณีนี้ เพราะตอนเรียนม.ต้นเขาก็เคยโดดซ้อมเชียร์ประจำ "แล้วเพื่อนๆห้องมินโฮเขาคุยกันว่าไงเหรอ"
"คือเพื่อนๆในห้องมันคุยกัน โหวตว่าอยากจะให้ดูแลน้องด้วยระบบโซตัส"
หืม "แล้วมินโฮโอเคมั้ยอ่ะ"
"เราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เราว่ามันไม่แฟร์กับน้องๆ"
มินโฮหันมายิ้มแหยๆให้จินฮวาน ดูซื่อและไร้พิษสงเสียจนไม่น่ามาเป็นประธานสี ถ้าบอกว่าเป็นประธานนอมินีที่มีเพื่อนในห้องชักใยอยู่เบื้องหลังเขาก็เชื่อ เชื่องเป็นลูกแมวขนาดนี้
"เราก็ไม่ชอบโซตัสนะ" ชอบบิ๊กซีมากกว่า "มินโฮอยากจะให้เราช่วยยังไงบ้าง"
จินฮวานคิดว่าถ้าถึงขั้นมาขอคำปรึกษา มินโฮคงอยากได้คนที่สนับสนุนความคิดเรื่องต่อต้านระบบโซตัสนี่แน่ๆก็เลยตอบไปแบบนั้น และ เขาก็เดาถูกเมื่อสีหน้าแมวหงอยของมินโฮดูแช่มชื่นขึ้นมานิดหน่อย
"คือเราอยากจะให้ลีดลองไปเต้นหน้าสแตนด์ แบบใส่ชุดนักเรียนนี่แหละ แต่ว่าไปเต้นหน้าสแตนด์ สั่งน้องบนสแตนด์ร้องเพลง ให้น้องรู้จักวิธีนับจังหวะ เพราะว่าวันแข่งสแตนด์ เราก็จะต้องโคกับลีดอยู่แล้ว"
โอ โฮลี่ชิท
จินฮวานเกลียดกีฬาสีที่สุด
จะให้ไปเต้นต่อหน้าเด็กม.หนึ่งที่ปากหมาแถมซนอย่างกับลิงเนี่ยนะ สั่งไปใครมันจะฟัง
"เอาไว้เราจะลองถามเพื่อนๆลีดดูให้นะ"
"ได้ๆ" แต่พอจินฮวานเห็นรอยยิ้มจริงใจ๊จริงใจของมินโฮแล้วเขาก็เกิดสงสารมันขึ้นมา
"แล้วก็อีกอย่าง เราว่าจะไปเลือกของทำอุปกรณ์เชียร์
จินฮวานเป็นเหรัญญิกใช่ไหม"
เอ้อ "ใช่ๆ จะให้เราไปด้วยเหรอ"
"ก็ถ้าจินฮวานซ้อมเสร็จเดี๋ยวเรามาหาตรงนี้อีกที เดี๋ยวเราต้องไปห้องกรรมการนักเรียกก่อน"
แหม่ งานยุ่งเหลือเกินพ่อคุณ "ก็มาละกัน เดี๋ยวซ้อมเสร็จเราก็อยู่แถวนี้แหละ"
"ได้ๆ ขอบใจนะ"
แล้วมินโฮก็เดินจากไปกับสายลมอย่างรวดเร็วหลังจากพูดธุระจบหมดแล้ว ทิ้งจินฮวานให้ทำหน้าเหม็นเบื่ออยู่ที่เดิมพอนึกถึงเรื่องจุนฮเว
ไปซื้อของทำกีฬาสีก็ดีเหมือนกันวะ อย่างน้อยเขาก็จะได้ใช้ให้มินโฮมันไปส่งบ้านแทนไอ้เน่ จะได้ไม่ต้องเดินเข้าซอยบ้านให้เมื่อยตาตุ่ม
"เฮ้ย พวกแก" หลังจากนั่งกินแรงเพื่อนอยู่นาน จินฮวานก็เดินกลับมาซ้อมลีด พลางก็ชวนเพื่อนๆชาวลีดสีฟ้าคุย "พวกแกคิดไงกับโซตัสวะ"
"อืมม กูไม่ชอบ" จี้ดูมีสาระมากวันนี้
"ทำไมวะ"
"ก็มันไม่มีฉากเลิฟซีนก้องภพกับพี่อาทิตย์"
"อีเด๋อ คนละโซตัส" จินฮวานกำลังจะอ้าปากด่า แต่นังมิงฐา คิมมยองซูปากไวกว่า ช่วยด่าแทนให้
"กูหมายถึงโซตัสที่เป็นระบบรับน้อง"
"กูไม่ชอบนะ" ยัยหมวยโบมีส่งเสียงแหลมปรี๊ดขึ้นมาพร้อมกับยกมือ "กูว่ามันละเมิดสิทธิส่วนบุคคลอะ"
"ใช่ครับ เตนล์ก็ไม่ชอบเหมือนกัน" เตนล์ยกมือโดยมียัยจีอึนพยักหน้าหงึกๆช่วยอีกแรง
"จริง ฉันก็ไม่ชอบ"
อะ เอาเป็นว่ามติเป็นเอกฉันท์ จินฮวานจะได้ปูไปบทสนทนาต่อไปได้ง่ายๆ
"คือมินโฮมันบอกว่าน้องไม่ยอมมาซ้อมเชียร์เลยอะ นี่เพื่อนในห้องมันโหวตว่าจะให้ว้ากน้อง ใช้ระบบโซตัสทำโทษน้องที่ไม่ยอมตั้งใจซ้อม"
"บ้าาา" เฮรยองค้านเสียงหลง "ไปทำงั้นได้ไง น้องไม่ได้จ่ายค่าเทอมมาโดนรุ่นพี่ว้ากนะเว้ย"
"จริงครับ" น้องบยองที่ไม่รู้โผล่มาจากไหนพยักหน้าหงึก จินฮวานอยากจะด่าว่ามันไม่ควรมานั่งฟังเรื่องสีฟ้า แต่คิดไปคิดมา สงสัยจะไม่ทันแล้ว ตัวละครเยอะเหลือเกิน รีบๆพูดให้จบดีกว่า
"ก็..คือมันมีวิธีคือ มินโฮมันอยากให้พวกเราลองไปเต้นหน้าสแตนด์เวลาน้องร้องเพลงอะ วันแข่งจริงจะได้รู้จังหวะเวลาเต้นด้วย"
"ก็ดีนะแก" นังจี้พยักหน้า และเพื่อนๆคนอื่นในสีก็ดูจะแฮปปี้กับข้อเสนอนี้ "งั้นตกลงตามนี้เนอะ ทุกคนโอเคใช่ไหม"
"โอเคอยู่แล้วแหละแก"
หึๆ.. เสียงหวานใสของโบมีทำให้จินฮวานหัวเราะอย่างขมขื่นในใจ
คนไม่โอเคน่ะ..กูเอ๊ง...
อายโว้ย..
# จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ป หลังจากซ้อมลีดเสร็จและรอมินโฮไปซื้อของทำอุปกรณ์เชียร์ตามที่ตกลงกันไว้ตอนแรก สุดท้ายจินฮวานก็มายืนเลือกลูกปัดเอาไว้ใส่ในกระบอกเขย่า โดยมีมินโฮกำลังนับจำนวนห่อเชือกฟางที่จะเอาไปใช้ทำพู่เชียร์เพิ่ม หลังจากเลือกของกันกุกกักอยู่พักใหญ่ก็รวมของไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์
"เพื่อนๆว่าไงบ้างเหรอ"
"เอ้อ" ว่าจะพูดพอดี "ตกลงพวกมันโอเคนะ ในลีดก็ไม่ชอบโซตัสเหมือนกัน" เพราะชอบบิ๊กซีมากกว่า--จินฮวานพูดต่อในใจ ไม่กล้าพูดออกเสียงเพราะกลัวมินโฮด่าพ่อ
"ขอบใจมากนะจินฮวาน พักนี้มีปัญหาในสีบ่อยๆ อาจจะมารบกวนอีก ไม่เป็นไรใช่ไหม"
หน่ะ...
ประโยควัดใจ
'อาจจะมารบกวนอีก' เป็นการออกตัวไว้ก่อนเลยว่าเดี๋ยวจะมีเรื่องมาให้จินฮวานได้ปวดเศียรเวียนเกล้าอีก แต่ด้วยความเป็น
คนดี(จังเลย) แม้จะอยากตอบปฏิเสธ แต่ความจริงจินฮวานก็ได้แต่ตอบไปว่า "ได้ดิ ไม่เป็นไรเลย"
พนันได้เลยว่าพูดแบบนี้แล้วมินโฮจะต้องยิ้มแมวหง่าวใส่เขา ซึ่งก็จริงตามวิเคราะห์ ถ้าซื้อหวยป่านนี้เขาอาจจะถูกรางวัล รวยไม่รู้เรื่องไป แล้ว เพราะมินโฮหันมายิ้มแฮ่ๆแบบแมวหง่าวให้จินฮวานเป็นรอบที่สิบแปดล้านของวัน
"เฮ้ย มินโฮ เราถามไรแกหน่อยดิ"
"ได้ ถามสิ"
"แกเคยไปแอบชอบใครปะ แบบเป็นคนใกล้ตัว คนข้างบ้าน เพื่อนสนิทไรงี้"
มินโฮทำหน้านึกนิดหน่อย "อืม...ก็ไม่เคยนะ มีอะไรหรอ"
แค่จู่ๆจินฮวานก็นึกสงสัยขึ้นมาเลยว่าจะลองถามความเห็นมินโฮดู เผื่อว่าเพื่อนตัวดำแต่ใจไม่ดำคนนี้ จะมีคำแนะนำดีๆให้เขาบ้าง
"ถ้าสมมติว่า มีน้องคนนึงสนิทกับแกมานานแล้ว รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ แต่แกไม่เคยมองเขาในแบบนั้นเลย จนแบบวันนึงอยู่ๆแกก็รู้สึกว่า
ชอบคนนั้นขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว ถ้าเป็นแกจะทำไง จีบเลยปะ หรือว่าอยู่กันไปเรื่อยๆ ค่อยๆคุยกันไป"
มินโฮฟังแล้วก็มองบน ทำหน้านึกตาม "ไอ้คำว่าค่อยๆคุยกันไปนี่คือ คุยยังไง คุยเฉยๆแบบพี่น้องกัน หรือคุยแบบเขารู้ว่าเราชอบเขา"
"อืม..." ตอนนี้เขากับจุนฮเวคุยแบบไหนกันอยู่วะ "ก็ไม่รู้อะ แต่คือก็รู้สึกได้นะว่าเขารู้อะว่าเราชอบ"
"อืมมมม" มินโฮทำหน้านึกนานอย่างจริงจังราวกับว่าเขาไปถามคำถามคณิตศาสตร์โอลิมปิคมันอย่างนั้นแหละ "งั้นถ้าต่างคนต่างรู้นะ เราว่าไม่มีปัญหาหรอก มันน่าจะเป็นความรู้สึกสบายๆปะเวลาที่อยู่ด้วยกัน อาจจะคุยกันไปเรื่อยๆให้ความรู้สึกมันชัดเจนก่อนมั้ง ถ้าเป็นเรานะ"
เหยดเข้ คนจริง
นี่แหละคำตอบแบบที่จินฮวานอยากจะได้
"ถามงี้แสดงว่าไปชอบใครอยู่แน่นวล ถูกป้ะ" มินโฮเหล่มองเขาและยิ้มล้อ
โธ่โว้ย ความผีนี้
"ก็ไม่เชิงอะ นี่คือไปถามใครมีแต่คนเชียร์ให้บอกเลย ทั้งเจ๊โจควอน ทั้งเตนล์ กูนี่แบบ หัวร้อนไปหม้ดดดด" จินฮวานออกท่าออกทาง
เกรี้ยวกราดอย่างรุนแรงจนมินโฮฮาครืนตอนที่เขาเผลอแทนตัวว่ากู คือเป็นสรรพนามแทนตัวที่ลดระดับความห่างเหินมาก รู้สึกสนิท
เหมือนนั่งเรียนข้างกันมาตั้งแต่อนุบาล
"จริงๆถ้ามันมีจังหวะดีๆ เดี๋ยวก็เป็นไปเองแหละเรื่องแบบนี้ คิดไรมาก แกออกจะน่ารัก เขาชอบแกอยู่แล้วเว้ย เชื่อพี่ พี่รู้ พี่เรียนมา" มินโฮ ตบอกอย่างภาคภูมิใจตอนที่พูดคำว่าพี่รู้ พี่เรียนมา และทำให้จินฮวานตระหนักได้ว่า จริงๆแล้วประธานสีฟ้าคนนี้เป็นคนกวนตีนเลยทีเดียว
"เตนล์กะเจ๊โจควอนบอกว่า ยุคนี้ต้องไวเว้ย ถ้าไม่รีบบอก เดี๋ยวนก" จินฮวานพูดแล้วหัวเราะหึๆด้วยความน้อยใจในชะตากรรมของตัวเอง
แต่ประธานสั่นหัวดิ๊กๆพลางก็พูดด้วยน้ำเสียงโคตรจะจริงจัง
"ไม่นกหรอก เชื่อดิ ไปถามใครดูก็ได้"
..หึๆ..
จะให้ไปถามใครไม่ทราบ ทุกคนก็บอกว่าจะนกหมดอะแหละ ก็มีมึงคนแรกเนี่ยแหละที่พูดแบบนี้ ;_;)
จินฮวานเถียงซงมินโฮอยู่ในใจ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น