ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 02 : พื้นที่ปลอดภัย ห่างไกลจากจุนฮเว
02 พื้นที่ปลอดภัย ห่างไกลจากจุนฮเว
รวมๆแล้วความสัมพันธ์ของผมกับเน่ก็จะประมาณนี้ครับ เป็นพี่น้องที่สนิทกัน จนกระทั่งเมื่อสัปดาห์ก่อน แม่ผมลืมจ่ายค่าไฟที่บ้านครับ ไฟฟ้ามันก็เลยตัด ผมร้อนครับ โดนแม่ด่าด้วยว่าทำไมไม่เตือนจ่ายค่าไฟ ผมหงุดหงิดรำคาญก็เลยหนีไปนอนบ้านเน่
เรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นตรงนี้แหละครับ
วันนั้นผมก็นอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่ครับ เพราะเป็นคืนวันอาทิตย์ นอนกลางวันไปเต็มอิ่ม ก็เลยตาค้าง นอนพลิกไปพลิกมา ซึ่งเตียงไอ้เน่เป็นที่นอนสามฟุตครึ่งครับ ก็ไม่ค่อยกว้างมากสำหรับผมซึ่งนอนดิ้น(ห้องผมเตียงหกฟุตครับ เป็นสองเท่าเลย) ทีนี้ระหว่างที่ผมกำลังนอนไม่หลับ เน่ที่หลับไปแล้วก็ทำท่างุ่นง่าน กระสับกระส่าย ละเมอโวยวายฟังไม่รู้เรื่อง แล้วก็กดแขนผมลงกับที่นอนเหมือนในหนังอาเปี๊ยกพิศาลเลยครับ
เน่จูบผมที่ปาก แถมมีสอดลิ้นเข้ามาด้วยครับ ผมตกใจมากเพราะมันเป็นครั้งแรกที่ผมจูบกับผู้ชาย แถมยังเป็นเน่ที่สนิทกันมาตั้งแต่เด็ก แต่แทนที่ผมจะโวยวายและผลักเน่มันออก ประเด็นคือผมเสือกรู้สึกดีนี่แหละครับ พอมันจูบจนพอใจและผละออก มันก็นอนต่อ สงบลงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
วันรุ่งขึ้นเราก็ยังไปเรียนด้วยกันปกติครับ ผมงงมาก เน่มันน่าจะละเมอจริงๆ แล้วก็จำอะไรไม่ได้เลย แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรครับ เดี๋ยวซวย
จากที่เล่ามาทั้งหมด ผมว่าผมชอบมันแหละครับ แต่ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไปดีกับความสัมพันธ์ของเราสองคน ทุกคนคิดว่า
1. เน่จะรู้หรือเปล่าครับว่าผมชอบ
2. เน่ละเมอจริงๆ หรือมันตั้งใจครับ มันจำอะไรไม่ได้จริงๆเหรอ
3. ถ้าเน่ไม่รู้และจำไม่ได้ ผมควรจะบอกเน่ไปหรือเปล่าครับว่าผมคิดไม่ซื่อกับมัน กลัวว่ามันจะรู้สึกต่อต้านแล้วก็ไม่โอเคกับผม ไม่อยากสูญเสียความสัมพันธ์พี่น้องที่ดีต่อกันครับ
รบกวนทุกคนด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
จินนี่ขยี้ใจ
10 กรกฏาคม 22.40 น.
"เฮ้ย โหลดโปเกม่อนโกในไอโฟนรึยังวะ"
"ไอ้เด๋อ มันแบนแผนที่ประเทศเราไปแล้วสัส"
"ทำไมต้องเรียกว่าเด๋อด้วย จะฟ้องน้องจีวอน"
เสียงของยุนฮยองและฮันบินเพื่อนสนิทของจินฮวานเถียงกันแบบไม่มีใครยอมแพ้ใครทำให้จินฮวานถอนหายใจออกมาเนือยๆ อย่างเบื่อหน่าย
เมื่อคืนนี้เขาแทบจะไม่ได้นอน หลังจากรอให้จุนฮเวหลับไปก่อนและนั่งพิมพ์กระทู้พันทิปจนจบ เขาก็ยังคงนอนไม่หลับอยู่ดีด้วยความหวาดระแวงกะการที่จุนฮเวมาค้างด้วยกันที่บ้าน แม้ว่าเมื่อคืนมันจะเป็นห้องนอนของตัวเองที่เขารู้จักทางหนีทีไล่เป็นอย่างดี แถมเตียงนอนก็เป็นเตียงกว้างขนาดคิงไซส์ก็เถอะ แต่ใครจะรู้ล่ะ จุนฮเวอาจจะละเมอปล้ำจูบเขาเมื่อไหร่ก็ได้
จินฮวานเคยเรียนสุขศึกษา เขาบอกว่าเด็กผู้ชายจะเริ่มโตเป็นหนุ่มและฝันเปียกตอนเริ่มอยู่มัธยมต้น เขารู้ว่าจุนฮเวคงอยู่ในวัยที่ฮอร์โมนพุ่งพล่าน และอาจจะมีความหมกมุ่นมาผสมเพราะแอบดูหนังโป๊มากเกินไป
แต่การที่ละเมอจูบคนที่นอนข้างๆ มันน่ากลัวไปหน่อย
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นวะเตี้ย"
"ทำหน้าเหมือนอึไม่ออกมาสามวัน"
เพื่อนดีเหลือเกิน
จินฮวานหรี่ตามองทั้งสองคนแล้วเมินหน้าหนีไปทางอื่น
"เปล่า กูไม่ได้เป็นไร"
"คิดเรื่องกีฬาสียังอ่ะ มึงจะลงกีฬา หรือจะทำสแตนด์ หรือจะอะไร" ยุนฮยองแจกแจงเป็นอย่างๆให้เขาเลือก ยุนฮยองเป็นกรรมการนักเรียนเพราะฉะนั้นก็เลยรอดจากการทำกิจกรรมกีฬาสีไปอย่างน่าอิจฉา ส่วนฮันบินก็ลงบาสฯ เพราะอยากมีเวลาจะอยู่กับน้องจีวอน แฟนหน้าแก่ของมัน คนที่จินฮวานเรียกในกระทู้พันทิปว่า 'ไอ้เหยิน'ที่เขากระโดดเตะปากมันสมัยเด็กๆ นั่นแหละ
"ยังไม่รู้เลยว่ะ คงหากีฬาโง่ๆอะไรซักอย่างลงล่ะมั้ง"
"โง่เหมือนมึงอะนะ" ยุนฮยองยิ้มกว้าง
จินฮวานง้างตีนแทบไม่ทัน อยากจะฝากรอยเท้าเอาไว้ที่คุณเพื่อนรักสัก2-3รอย เพื่อขอบคุณในความกวนส้นตีนของมัน
"อย่ามายุ่งกับกู"
"เฮ้ย ก็ถามเพราะเป็นห่วง ระวังโดนจับไปเป็นลีดนะเว้ย" ยุนฮยองกระเซ้าอย่างอารมณ์ดี โดยมีฮันบินที่นั่งตาใสอยู่ข้างๆ เสนอขึ้นมาอย่างหวังดี
"จินฮวานไปคุมสแตนด์สิ แค่ซ้อมเชียร์ให้น้องเอง ไม่ต้องตากแดดร้อนด้วย แล้วก็จะได้ไปเชียร์ฮันบินกับน้องจีวอนด้วยไง เวลาที่แข่งบาส"
ฮันบินฉีกยิ้มน่ารักเหมือนลูกหมาโง่ๆ แบบที่ชอบทำเป็นประจำ น่าเอ็นดูเสียจนจินฮวานอยากจะยื่นมือไปยีหัวและชมเชยว่าทำดี เขาเปรยเบาๆ ตอบรับความคิดเห็นของเพื่อนรักอย่างครุ่นคิด
"ก็ดีกว่าไปลงกีฬาแหละเนอะ"
"อื้มม เพราะว่าจินฮวานก็ต้องกลับบ้านพร้อมน้องจุนฮเวอยู่แล้วปะ"
"ห้ะ"
เดี๋ยวๆ ทำไมอยู่ๆต้องพูดชื่อนั้นขึ้นมาด้วย
ใจจินฮวานหายแว้บหล่นวูบไปอยู่ตาตุ่มเหมือนกำลังเดินวนอยู่ในบ้านผีสิงรายการคนอวดผี
"ก็น้องจุนฮเวซ้อมบาสอยู่แป้นข้างๆ คือยังไงก็ต้องรอน้องซ้อมกีฬาอยู่แล้วป้ะ เพราะว่าจินฮวานกลับบ้านพร้อมน้อง"
"เอ้อ" แล้วเขาจะตกใจทำไม "ใช่ๆ ต้องกลับพร้อมไอ้จุนฮเว"
เติมคำว่าไอ้เลย ให้ดูเนียนๆ
ไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้คิดอะไรเล้ยยยยย
"ก็ซ้อมน้องเป็นการฆ่าเวลา ไม่เหนื่อยมากหรอก ทำกันตั้งหลายคน อย่างสีเรา มินโฮเป็นประธานสี มินโฮก็จะเป็นคนคุมและตัดสินใจทั้งหมด เราก็แค่ไปเป็นสตาฟฟ์อะ"
ฮันบินแจกแจงให้จินฮวานฟัง พูดจ้อยๆ อย่างน่ารักจนจินฮวานเบาใจ
สรุปคือเขาวิตกจริตไปเองสินะว่าเพื่อนจะสงสัยเรื่องระหว่างเขากับจุนฮเว
นี่เรากำลังมีความรักหรือกำลังค้ากัญชา อะไรจะต้องปิดบังไม่ให้สังคมรู้ขนาดนั้น
จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ป
(บยองยุน aka บีวาย เพื่อนสนิทจุนฮเว)
"สัสบยอง ไหนอะสมุดการบ้านกู บอกให้วางคืนไว้ก็ไม่ยอมคืน"
หลังจากเลิกเรียนและรอจุนฮเวซ้อมกีฬาเสร็จ น้องก็พาจินฮวานมาที่ร้านเกมหลังโรงเรียน บอกให้จินฮวานรออยู่ก่อนแป็บนึง เพราะเขาแค่มาทวงสมุดการบ้านจากบยองยุน เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่ตอนนี้กำลังจ้องคอมพิวเตอร์ตาไม่กะพริบ
"อยู่ในกระเป๋า มึงมาหยิบเอาไปเลย กูไม่ว่าง"
จินฮวานเห็นแล้วก็หัวเราะนิดๆ เพราะทั้งที่บยองยุนนั่งอยู่ตรงนั้นแท้ๆ แค่หันหลังมาหยิบสมุดในกระเป๋าส่งให้ก็จบแล้ว แต่ก็ไม่ยอมทำ นั่งจ้องจอคอมพิวเตอร์แบบตาไม่กะพริบทั้งๆที่ไม่ได้เล่นเกมอยู่
"สัสบยอง" จุนฮเวสรุปด้วยคำด่าสั้นๆ
"กูบอกอย่าเรียกชื่อจริง มึงต้องเรียกกูว่า บีวาย กูจะไปสมัครรายการแรปอิสนาว แล้วมึงจำหน้ากูไว้เลย กูจะต้องเป็นแรปเปอร์อันดับหนึ่งของยุคนี้ให้ได้"
"เรียกอะไรนะ"
"บี-วาย"
"ไม่เรียกอะ ยาว" ... จุนฮเวก็คือจุนฮเว จินฮวานเข้าใจหัวอกของน้องบยองเป็นอย่างดี
"ยาวเชี่ยไร บี-วาย-ไง-เพื่อน-รัก"
"สัสบยอง"
จุนฮเวกล่าวสรุปแล้วถือสมุดการบ้านเดินออกมาจากร้าน ปล่อยให้เพื่อนรักท่องโลกไซเบอร์ต่อไปเพียงลำพัง ปากก็บ่นร่ำๆให้จินฮวานฟัง
"แม่งอ่านแต่กระทู้พันทิป ไร้สาระสัสอะ โคตรเสียเวลา"
กระทู้อะไรนะ
"พูดอย่างกะแกไม่อ่าน"
"ไม่อ่านอะ"
เช้ด ค่อยยังชั่ว
จินฮวานรู้สึกถึงสันติภาพระดับ80 นี่แสดงว่าต่อให้เขาจะไปแพล่มถึงจุนฮเวในกระทู้พันทิปซักวันละแปดสิบกระทู้ ก็แปลว่าจุนฮเวก็จะไม่รู้อยู่ดีถูกมั้ย
นี่มันพื้นที่ปลอดภัยห่างไกลจากจุนฮเวชัดๆ
"ทำไมไม่อ่านอะ"
"แม่งปัญญาอ่อน"
จุนฮเวพูดจบก็หัวเราะ
เป็นเสียงหัวเราะที่หยามเกียรติเขามากในความรู้สึกตอนนี้ แต่ก็ไม่เป็นไร จินฮวานจะยอมยกโทษให้ก็ได้
"เออ ไม่ต้องอ่านหรอก แม่งน่าเบื่อ มีแต่คนมาเพ้อๆ บ่นๆ อะไรไม่รู้ ยาว3หน้า4หน้า ใครจะมาเสียเวลาอ่าน"
อย่างจินฮวานเป็นต้น
ไม่อ่าน แต่กูตั้งกระทู้เองเลย
แต่ก็เอาเถอะ เขารู้สึกยินดีอย่างมากเลยแหละที่จุนฮเวจะมองว่าพันทิปเป็นเรื่องไร้สาระและขี้เกียจจะเล่นขึ้นมา จินฮวานก็เลยซ้อนมอเตอร์ไซค์ฮอนด้าเวฟของจุนฮเวและกลับบ้านอย่างโล่งใจพร้อมรอยยิ้มมีเลศนัยบนใบหน้า
"แม่ กลับมายังอ่า ทำข้าวให้กินหน่อย"
จินฮวานส่งเสียงไปก่อนตัว แต่ดูเหมือนว่าบ้านก็ยังคงล็อคอยู่เหมือนเมื่อเช้าก่อนเขาจะออกไปเรียน เพราะงั้นแสดงว่าแม่ยังไม่มา
เขาหันไปมองหน้าจุนฮเวแล้วก็ต้องกะพริบตาปริบๆให้สีหน้าเบื่อโลกเบื่อสังคมของน้อง อยากขอคำปรึกษาว่าทำไมแม่ยังไม่กลับมา แต่เด็กม.สามตรงหน้าก็เพียงแค่ส่งสายตาเย็นชาระดับเจ้าหญิงเอลซ่ามาให้กับเขาเท่านั้น
"เป็นไร ทำไมหน้าบึ้งจัง"
"ก็ยืนเตี้ยไรอยู่ล่ะ ไขเข้าไปดิ"
เอ๊า ด่ากูอีก
"เออ กำลังจะไข"
จินฮวานหงุดหงิด ไขประตูเข้าไปในบ้านตัวเองโดยมีจุนฮเวเดินตามเข้ามาในบ้านด้วยความเคยชินแบบไร้การขออนุญาต เดินไปเปิดตู้เย็นหาของกินราวกับเป็นบ้านตัวเอง ขณะที่เจ้าของบ้านตัวจริงเดินไปเก็บข้าวของที่กองอยู่บนโต๊ะหน้าโทรทัศน์ให้เป็นระเบียบหลังจากไอ้เด็กผีนี่มานั่งดูโคนันเมื่อวานเพื่อรอเขาพิมพ์พันทิป หนังสือพิมพ์และนิตยสารบนโต๊ะที่กระจัดกระจายทำให้จินฮวานรู้เลยว่าตัวเองให้จุนฮเวรอนานขนาดไหน
"หมวย"
"ห้ะ"
"กินป็อกกี้ในตู้นะ"
"ไม่ให้" จินฮวานห้ามเสียงหลงแล้วหันไปมอง
แต่ไม่ทันละ..
"เอ้อ ขอบใจ"
จุนฮเวแกะห่อเรียบร้อยแล้ว หยิบป็อกกี้ใส่ปากและเคี้ยวกร้วมๆอย่างสบายอกสบายใจ คือก็ถ้าตั้งใจจะกินอยู่แล้ว แกะห่อเรียบร้อยแล้วขนาดนี้ จินฮวานว่าไม่ต้องถามก็ได้นะ
"วันหลังเราจะไม่ให้แกเข้าบ้านเราอีกแล้ว"
"ทำไมอะ"จุนฮเวขมวดคิ้ว เอียงคอถาม ทำหน้าตาฉงนสงสัยได้กวนตีนน่าตี "เพราะเค้าหน้าตาดีงี้เหรอ"
จ่ะ
"ถ้าคิดงั้นแล้วสบายใจก็แล้วแต่นะ"
"หูย ทำไมต้องดุด้วยอ่ะเนี่ย ก็เห็นแม่ยังไม่กลับเลยมาอยู่เป็นเพื่อนไง ไม่รักไม่มาหรอก"
เสียงพูดแจ้วๆของจุนฮเวยังดังต่อเนื่อง แต่สำหรับจินฮวาน มันถูกปล่อยเบลอไปตั้งแต่ประโยคสุดท้ายแล้ว
คือ บอกรักกันเล่นๆ แบบนี้ได้เหรอ
คนพูดไม่คิด แต่คนฟังอ่ะเขินไง
"หมวย"
"เราไม่ได้ชื่อหมวย แกเด็กกว่าเรา แกจะต้องเรียกเราว่าพี่จินฮวาน" ตึงมาก จินฮวานทำหน้าตึง พยายามวางภูมิให้ดูน่าเชื่อถือ แข็งแกร่ง สตรอง
"ว่าจะถามว่า อาทิตย์ที่แล้วไปห้องเค้าเห็นหนังโป๊ที่หน้าปกเป็นรูปผู้หญิงใส่ชุดเมดมั้ยอ่ะ มันหายไปไหนไม่รู้ แอบหยิบติดมือกลับมาบ้านปะหนิ นิสัยไม่ดีแบบนี้เดี๋ยวไม่มานอนก็เป็นเพื่อนนะ ให้ผีหลอกเลยด้วย"
..หึ
...ผีหลอกก็เชี่ยล่ะ
"จะไปเห็นได้ไง!! กลับบ้านแกไปเลย!! เรานอนคนเดียวได้ ไม่ต้องมานอนเป็นเพื่อนเรา!!"
จินฮวานโมโหกลบเกลื่อนความอาย ไล่ตะเพิดจุนฮเวที่กำลังจะหย่อนก้นนั่งหน้าทีวีให้กลับบ้านของตัวเองไป พลางก็ฉวยซองขนมในมือคืนมาไว้กับตัวเอง
"แล้วอันนี้ป็อกกี้สตอเบอรี่ของเรา ห้ามกิน!!"
"หมวยชอบช็อคโกแล็ตไม่ใช่เหรอ"
"ชอบสตอเบอรี่ แค่นี้ก็จำไม่ได้!!" จินฮวานพูดเสียงแข็ง
ไอ้เด็กผีทะเล สรุปว่าที่มันปล้ำจูบเขาเนี่ย ก็เพราะว่าดูหนังโป๊มากเกินไปจริงๆจนเก็บไปฝันสินะ
"กลับบ้านแกไปเลย ไอ้บ้า!!"
จิ น ฮ ว า น พั น ทิ ปคอมเม้นที่ 8
ถ้าเอาตามความคิดเห็นผมนะครับ คุณเน่รู้แน่นอนครับ และอาจจะชอบคุณด้วยก็ได้ ไม่อย่างนั้นคงไม่แกล้งละเมอจูบคุณแน่ๆ ยิ่งมีสอดลิ้นด้วย ผมว่าจำได้อยู่แล้วครับ เว้นแต่จะเป็นคนนอนละเมอหนักมากจริงๆ
วอนtotheดับเบิ้ลยูoo
10 กรกฏาคม 23.09 น.
______________________________________
คอมเม้นที่ 9
ยังมีต่ออีกมั้ยครับ มาต่อด่วนครับ ทางนี้จะลงแดงตายแล้ว ปูเสื่อรอจนรากงอกที่ก้นแล้วครับ
มานพคนcoolcool
10 กรกฏาคม 23.12 น.
_____________________________________
คอมเม้นที่ 10
โจควอนเป็นคนแมนๆ
10 กรกฏาคม 23.13
______________________________________
คอมเม้นที่ 11
อย่างกับคลับฟายเด
พี่อ้อยไงไม่ใช่พี่ฉอด
10 กรกฏาคม 23.30
______________________________________
คอมเม้นที่ 12
ว่ากันตามตรง ผมว่าเขารู้ตัวนะครับ
โอฮยอก_พระกระโดดกำแพง
10 กรกฏาคม 23.09 น.
______________________________________
คอมเม้นที่ 13
เข้ามาให้กำลังใจจขกท.ครับ
เข้ามาสมน้ำหน้า
10 กรกฏาคม 23.10 น.
______________________________________
คอมเม้นที่ 14
รู้แน่นอนค่ะ เราว่ามีโอกาสเป็นไปได้สูงนะคะว่าเค้าก็ชอบคุณจขกท.
แพะเป็นเมนบ็อบ
11 กรกฏาคม 00.04
______________________________________
คอมเม้นที่ 15
สอดลิ้นกันขนาดนี้ไม่น่าถาม
คนใต้ทีเฮช
11 กรกฏาคม 00.10
______________________________________
คอมเม้นที่ 16
ผมว่าเขาอาจจะไม่รู้ก็ได้นะครับ อาจจะละเมอจริงๆ
รักดีหามจั่ว รักชั่วไม่ต้องหาม
11 กรกฏาคม 00.10
ฮักคักคัก ชักแงกแงก ขำกลิ้ง, เมะตะมงบอย ขำกลิ้ง
______________________________________
คอมเม้นที่ 17
มาถึงขั้นนี้แล้ว ผมว่าเขารู้ตัวนะครับ รู้ว่าชอบคุณ รู้ว่าคุณชอบ แล้วก็รู้ด้วยว่าตัวเองทำอะไรลงไป คุณจขกท.ลองแย้บๆ ชวนเขาไปกินข้าวดูหนัง หรือไม่ก็ชวนมาค้างด้วยกันอีกครั้งสิครับ เผื่อมีความได้ยิ้ม
เมะตะมงบอย
11 กรกฏาคม 00.10
LEEHIเป็นสาววาย ถูกใจ, ไมโนฮิ้วจ์บอย ถูกใจ, ฮักคักคัก ชักแงกแงก ถูกใจ, ชื่อกูจำง่ายแค่สองพยางค์ ขำกลิ้ง
______________________________________
คอมเม้นที่ 18
ยิ้มแน่นอน ป้ามั่นใจ
ขออายไลน์เนอร์กันน้ำให้ป้าที
11 กรกฏาคม 15:02
______________________________________
คอมเม้นที่ 19
เรื่องราวเป็นยังไงมาอัพเดตต่อด้วยนะครับ ให้กำลังใจครับ
ชื่อกูจำง่ายแค่สองพยางค์
11 กรกฏาคม 16:02
______________________________________
คอมเม้นที่ 20
ยิ้มแน่นอนจริงๆ ค่ะ
ไม่แน่นะคะ ชวนเขามานอนที่ห้องคราวหน้า จขกท.อาจจะได้เลื่อนขั้นจากน้องข้างบ้านมาเป็นคนที่นอนข้างๆกันบนเตียงก็ได้
LEEHIเป็นสาววาย
11 กรกฏาคม 16.05
หลังจากอาบน้ำเสร็จ จินฮวานก็มานั่งลงที่หน้าคอมและกดพิมพ์เข้าเว็บที่แสนปลอดภัยของเขาอีกครั้ง แต่พออ่านแต่ละคอมเม้นแล้วจินฮวานก็ได้แต่ยิ้มแหย
ให้กำลังใจจังเลยแต่ละเม้น
อย่าว่าแต่นอนข้างๆเลย ตอนนี้แค่มองหน้าจินฮวานว่าเขาอาจจะไม่กล้ามองน้องตรงๆแล้วด้วยซ้ำ
เขินโว้ยยยยยยยยยยยยย
สวัสดีค่า T_T มาอัพแล้ว
ช่วงนี้เพิ่งเริ่มทำงานค่ะ เหนื่อยพอสมควร เพราะบริษัทค่อนข้างไกลจากบ้านด้วย เรื่องอัพอาทิตย์ละครั้งอาจจะต้องดูอีกทีนะ แต่ยังไงก็จะพยายามอัพให้ได้เดือนละ 4 ตอนเป็นหลัก
ออกตัวก่อนว่าไม่ใช่คนตลก แต่ใช้จังหวะในการเขียนฟิคเยอะมากๆ และเป็นคนที่ค่อนข้างจะเฟลง่ายเสียความมั่นใจค่ะ กลัวแป้กอะ5555555555
ฮือ ยังไงก็ ถ้าชอบ อย่าลืมให้ความรักความเอ็นดู #จินฮวานพันทิป ด้วยนะคะ ;_; ขอบคุณค่า
ฟัยเดคนเดิมเพิ่มเติมคือเหนื่อยอะ
21:44 19/7/2559
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น