คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 : สบตาพาฝัน (1/2)
อนที่ 1 สบาพาฝัน
เมษาไม่ใ่นสวยเลิศนินมอเหลียวหลั
หล่อนเป็นเพียเ็สาวธรรมาๆ ที่ผู้นอาพบไ้ทั่วไป
้วยผิวพรรสีน้ำผึ้ทำใหู้เ้ม่าไปาผู้หิสวยาวผ่ออย่าที่เห็นนินา
นัยน์าสีน้ำาลเ้มแ่ใสสว่าในรอบยาวล้อมไป้วยแพนายาวหนา รูปทรสูส่าราวหิาิะวัน
ริมฝีปาอิ่มเ็มไ้รูปมุมหยัอนเิราวันธนู มูเล็ๆโ่เป็นสันพอาม
ใบหน้าแอร่มหวานละมุนมุม้ายมีลัยิ้มวนลุ่มหล
เธอมาาสถานสเราะห์เ็ำพร้าแถวลอเย
แ่ะนี้เธอศึษาอยู่ในมหาวิทยาลัยื่อัระับโลที่ประเทศอัฤษ้วยทุนิสอล่าิพ
ึ่ทุนนี้ไม่้อบอทุน่า็ทราบว่าเป็นทุนพระราทานสำหรับนัศึษาระับหัวะทิอประเทศ
ย้อนหลัไปเมื่อยี่สิบว่าปีที่ผ่านมา เธอถูพบทีู่้โทรศัพท์แห่หนึ่ลารุเทพ้วยวัยเพีย
3 วัน สายสะือยัไม่แห้้วย้ำไป
สถาบันแรรับเ็พาไทือบ้านหลัแรอเธอ
ไม่มีใรทราบที่ไปที่มาอเธอ แ่เพราะเิเือนเมษาเธอึไ้ื่อามเือนเิ
ส่วนนามสุลนั้นไ้ามื่อึที่อาศัยือ‘เมาุ’
‘เมษา เมาุ’ ือนามอันไพเราะอเธอนัเรียนทุนิสอล่าิพ
แน่นอนีวิในสถานเลี้ยเ็ำพร้าอาะเ็มไป้วยาร่อสู้อย่าทรหอผู้อาศัย้วยำนวนนหมู่มาเพื่อวามอยู่รอ
แ่็ยัมีมือที่ปรานีอย่าบริสุทธิ์ใอ ‘แม่’ ผู้อุทิศนรับใ้สัมอย่าริใเ่นัน
และเมษา
เมาุ็ไุ้สมบัิที่ีาารล่อมเลาา ‘บ้าน’ หลันั้นมาหลายอย่า อาทิ
วามเียมัว วามใฝ่สู ทำให้เธอั้ใเรียนนสามารถ้าวไปเป็นเพรประับบ้านแรรับเ็ำพร้าไ้อย่าเ็มภาภูมิ
และเมื่อเรียนบระับมัธยมปลาย เธอสามารถสอบิทุนิสอล่าิพไปศึษา่อวิาสัมสเราะห์ในมหาวิทยาลัยื่อัอประเทศฝรั่เศส
ส่วนลินามาาสหรัอเมริา มลรัมิิแน เธอมาารอบรัวมีอันะิน
ทั้สอเป็นรูมเมทที่้ออัธยาศัยัน
ลินาเยมาเที่ยวเมือไทยหลายรั้และอบทุอย่าที่เป็นไทย
“ันว่านไทยเป็นนริในะ” เธอบอเมษารูมเมท
“เรียนบันะามเธอไปเที่ยวเมือไทยอีรั้ และะอยู่นานๆ้วย”
อีปีเียว็ะบารศึษาแล้วสิ ะนี้เป็น่วปิภาเรียนฤูร้อน
ลินาวนไปเที่ยวประเทศอัฤษเพื่อเปลี่ยนบรรยาาศอันำเที่รุปารีส
“ไปนะเมย์ อัฤษน่าเที่ยวมาในฤูสปริ ันูาโบัวร์มีที่น่าเที่ยวเยอะเียว”
ลินาสาวหน้าระ อารม์ีามิิแนอบเที่ยวเป็นีวิิใแทบไม่มีที่ใในรุปารีสที่เธอไม่เยไป
หัวเมือเล็ๆึ้นื่อหล่อนไปมาแล้วทั้สิ้น
“เบื่อแล้วแหละที่นี้ ไปเที่ยวอัฤษเถอะนะ อ่านประวัิศาสร์มามาแล้วไปูอริันเถอะ”
เมษาเอ่วปิภาเรียนเธอไม่มีโอาสลับเมือไทยเลยแม้แ่ปีเียว้อรับ้าทำานเ็บเิน
ไม่ว่าะเป็นพนัานเสิร์ฟอาหารในร้านอนไทย รับานแปล านูแลเ็เล็
ึพอมีเินเ็บทั้ที่เหลือาเินทุนและานรับ้าพอะใ้ท่อเที่ยวในสถานที่ไม่ไลนั
เมื่อลินาสาวอเมริันวนไปเที่ยวในฤูใบไม้ผลิ
“็ไ้้ะ แ่ไปับทัวร์นะ ะไ้ประหยัั์”
“โอเ ทัวร์็ทัวร์” ลินาเอ็อยาประหยัเพราะเป็นนิสัยอนอเมริันส่วนมา
ทั้ที่เธอมีเินใ้เหลือเฟือ
ทั้สอมีสัมภาระิัวน้อยมาเมื่อเทียบับนัท่อเที่ยวนอื่นๆในทริปนั้น
เมษาและลินาแ่าย่ายๆ้วยเสื้อยืาเยีนส์
สวมแว่นาำ สวมหมว๊อี้สีแส สะพายล้อพร้อมเป้บรรุสารพัอย่า
ทัวร์ทริปนี้เป็นทัวร์ประเภทประหยัสุริๆ
ทั้หมเินามมัุเทศ์
หามอผ่านระใสอห้อผู้โยสาระเห็นะทัวร์ำลัรอึ้นเรื่อบินราวสามสิบน
หิสาวมอผ่านเ้านเหล็ลำมหึมาสีเทาเิน
ึ่ออยู่ท่ามลาแสไฟสว่าไสว
ผู้โยสารทยอยผ่าน่านรวสุท้าย่อนะเินลมาามทาลาสู่ห้อรับรอนาให่มหึมา
ึ่ประอบ้วยเ้าอี้นั่นับร้อยรอรับผู้โยสารที่ำลัรอะึ้นเรื่อบิน
ใ้เวลาบินไม่นานนั
เรื่อบินที่ทั้สอโยสารมา็ถึสนามบินฮีทโธรว์ในประเทศอัฤษ
วันนี้นัท่อเที่ยวำนวนมาริๆ
บวนที่เ้าแถว
ยาวเหยียเพื่อผ่าน่านรวมีมนุษย์หลาหลายเื้อาิ
อาาศภายนอหนาวเียบ่าาประเทศฝรั่เศสหลายอศาทีเียว
รถทัวร์ันให่อรออยู่แล้ว
มัุเทศ์นำทาเป็นายหนุ่มรูปร่าสู
หน้าาหล่อเหลา เาอธิบายว่า ในรถันนั้นมีลูทัวร์ส่วนหนึ่อบริษัทที่เินทามาาฝรั่เศส
หลัาเที่ยวที่นั่นแล้วเลยมา่อที่อัฤษสมทบับพวที่เพิ่เินทามาถึ
“ฮู้ย!
หนาวริ” ลินาพู “สิบสามอศาแน่ะ”
“ีนะที่เราเรียมเสื้อลุมมา้วย” เมษาเสริม
“โอ้ย! อาาศประเทศนี้เอาแน่ไม่ไ้หรอ
เี๋ยวแออ เี๋ยวฝน” ลินาบ่น
ลอนอนในวันนี้ ท้อฟ้าสีเทารึ้ม้วยลุ่มเมระัระาย
มัุเทศ์ประาศว่า
“วันนี้เราะเริ่ม้นมพระราวัวินเอร์อนเ้าเลยนะรับ
ส่วนอนบ่ายผมะประามิว่าเราะไปมแม่น้ำเทมส์หรือพระราวัแฮมป์ันี”
“มพระราวัทั้วันะไม่เหนื่อยไปหน่อยรึุ”
นัท่อเที่ยวาวเยอรมันนหนึ่ิ
“แล้วแ่ประามินะรับ ว่าะเอาไ่วบ่าย”
มัุเทศ์สรุป
เมษาและลินาเินามลุ่มนัท่อเที่ยวไปเรื่อยๆ
สายาเลือบไปเห็นผู้ายสอสามนเินุยันอยู่้ารถ
“เอ๊ะ!
ูเหมือนะเป็นนไทยนะ” เธอะั
หนุ่มในำนวนนั้นมีผมสีำสูร่วมหฟุูเพรียวแ่็ล่ำสันทะมัทะแม
ผมหยัศัแ่เรียบร้อย
ไหล่ผึ่ผายและอว้า่อนอยู่ในแ๊เ็สีำอปบุ้วยเฟอร์สีเียวัน
สวมาเยีนส์สีน้ำเินี เธอแอบมอเา้านหลัพร้อมทายในใ
“ไทยหรือฟิลิปปิโน”
ราวับหนุ่มหล่อะรู้ัวว่าถูแอบมอ
เาหันาย้าๆ า่อาสบันอย่าัไม่อาหลบเลี่ย
สีหน้าเาแสวามประหลาใยิ่นั นัยน์าเบิว้าเมื่อพบภาพหิสาวรหน้า
รูปร่าอ้อนแอ้นอรรราวับภาพวาในวรรี
ทำเอาายหนุ่มหัวใเ้นแรไม่เป็นัหวะ
ริมฝีปาหยัเ็มสีแสัับแนวเียวาๆและรับริมฝีปาใ้าเผยอออเป็นรอยยิ้มนิๆ
ราวะทัทายสาวามรหน้า
ความคิดเห็น