ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 3 : ตามสาว (1/4)
อนที่ 3 ามสาว (1/4)
เ้าวันถัมา มโนราห์พบรถสีบรอน์ันนั้นออยู่ปาทาเินเ้าบ้าน หล่อนับน้อายเินออมาะึ้นรถไปทำาน พสุธาหรือินะไปทาเียวับพี่สาว ส่วนาวหรือมัทนาน้อสาวนรอะไปอีนละทา หล่อนเห็นเ้าอรถนั่หันหน้ามาทาปารอราวับรอใรอยู่
“เามาทำไมแ่เ้านะ?” หรือมาัับนร้ายแถวนี้ มโนราห์ูมือน้อายพยัเพยิให้รีบเินพยายามสะใไม่ให้หันไปมอเ้าอรถ
“รีบๆ เ้าิน เี๋ยวะสาย” เธอเร่เ็ายิน
“ไม่สายหรอพี่เือน วันนี้รู้สึเราะออเ้าว่าทุวันนะ” น้อายแย้้วยไม่รู้วามนัย
“เถอะน่า..พี่บอว่าสาย็สายสิ.. ” เธอทำเสียรำา รู้มั้ยว่าินน่ะเป็นเ็่าั่าถามมาที่สุ
“แน้..พี่เือนเยบอินไม่ใ่หรือว่าเ็่าั่าถามเป็นเ็ลาไฮะ”
พี่สาวี้ร้านะเถียเลยปิปาเสียสนิท รถเมล์ันแรมาถึหิสาวุน้อายึ้นรถอย่ารีบๆ ถอนหายใอย่าโล่อ..บอไม่ถูว่าเพราะอะไร..ไม่อยาพบ หรืออยาพบเาันแน่
เามาัับผู้ร้ายมาว่าอย่าอื่น หล่อนิอย่าว้าวุ่นใ นอย่าหล่อนมีารศึษาี มีารานี ไม่ิะไปเป็นเมียน้อยอใรหรอ
เรื่ออะไระทำัวให้เป็นี้ปาอน เรื่ออะไระให้ภรรยาเาหึหวมา่าว่า หล่อนนึถึที่เาว่าๆ ัน รถไฟ เรือเมล์ ยี่เ ำรว ล้วนไว้ใไม่ไ้ทั้สิ้น
หล่อนไม่ยอมเป็นู่วหรือเป็นเพื่อนเที่ยวหรอ นี่ะหวัเพิ่มำนวน “ิ๊” อีละสิ ปล่อยให้ลูเมียนอนร้อไห้อยู่บ้าน เอะ ฝันไปเถอะ หล่อนินเียวอย่าเือๆ ะว่าหล่อนเป็นนิมา่าระแว็่าเถอะ ิมาีว่าิน้อย
ป่วยาริ เ้านี้เ๊ะ..เราไม่้อพบันอีนะ
วันนี้หิสาวทำานอย่าใลอย สมสนิทับิราออไปส่นไ้ เหลือแ่นุรี ับมลวรรที่้อนั่รถลับบ้านอนเย็นพร้อมัน
“เือนรีบลับรึเปล่าเย็นนี้.. แวะเินห้าับเรามั้ย ? ” นุรีวน
หิสาวอยาปิเสธ..แ่สีหน้า๋อยๆ อนุรีทำเอาพูไม่ออ
“ทำไมไม่วนยัยมลล่ะ?” เธอถาม
“มลิเรียนโททีุ่ฬา..ส่วนยัยวรรรับ๊อบสอนพิเศษที่บ้าน”
“ีนะ ยัยวรรเปิสอนพิเศษที่บ้าน เห็นว่ารายไ้เป็นอบเป็นำี”
“เราเอ็อยาทำานพิเศษหรอ แ่เหนื่อยเหลือเิน บ้าน็อยู่ไล้วย” มโนราห์เอ่ย หล่อนะว่าะลเรียน่อในระับปริาโทในภาารศึษาหน้านี่แหละ ทั้นี้็เพราะสมสนิทับิรานั่นเอที่เอ่ยวน
“เอามั้ยเือน เรียนพร้อมันเ็เิมนี่แหละ”
“ว่าไว่าามัน สามสาวทหารเสือ เี๋ยวไลน์ไปสมัรพร้อมันเลย”
มโนราห์เินามนุรีไปเียบๆ ะที่รอ้ามถนนเหล่อนเหลือบไปเห็นรถิ๊บราโล่ำรว เห็นำรวนายนั้นโยบัเอิ..ใ่รึเปล่านะ หรือหล่อนาฝาไป ะบ้าแล้วใิใร่รู้ว่า เมื่อเ้าเาไปทำอะไรที่ปาทาเ้าบ้านหล่อนนะ
สอสาวเลือื้ออินอใ้ามอัธยาศัย มโนราห์ื้อนม าแฟ และเรื่อใุ้ิ อผู้หิ นุรีแยัวึ้นแท็ี่ลับเพราะื้อ้าวอมามาย แ่มโนราห์ั้ใะลับรถประำทา บัเอิรถเมล์ผ่านมามีที่ว่าพอะนั่ไ้อย่าสบาย เธอึปล่อยอารม์เรื่อยเปื่อยนระทั่รถมาถึทาแยึ่ะ้อ่อรถอีทอหนึ่
หิสาวลารถ้วยวามเยิน ้ามถนนไปยัฝั่รัน้าม เพื่อะรอรถสอแถวเล็ที่วิ่เ้าออเป็นประำ หล่อนะเ้อมอหาน้อายผู้เยมารอลับบ้านพร้อมันแ่ไม่เห็น
สสัยนายินะลับ่อนแล้ว เธอเหลียวหน้าเหลียวหลัอีรั้ เสียรถอึรหน้า ประูเปิออายหนุ่มร่าสูในุาวสะอาิยศ้าวลมา
“ึ้นรถีุ เร็วเ้า..อนานไม่ไ้” เาทำสีหน้าึั
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น