Fic bleach. อิจิโกะ X ลูเคีย

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

แบนเนอร์ครับ!

 


อันนี้ของฟิคเพื่อนบ้านนะครับ



รับแลกแบนเนอร์นะครับ^^

เนื้อเรื่อง

บ้านคุโรซากิ เป็นเวลาเที่ยงตรง


"เฮ้ออออ ทำไมมันน่าเบื่อแบบนี้!"  อิจิโกะพูดขึ้นมา แล้วหันไปมองลูเคียที่นอนวาดรูปเล่นอยู่ข้างๆ ด้วยความบื่อหน่าย

"อะไรของนายอีกล่ะ เจ้าหัวส้ม"  ลูเคียว่าด้วยความรำคาญเช่นกัน

"นี่ใจคอเธอจะวาดรูปมันทั้งวันเลยเหรอ  นี่ตั้งแต่เช้าแล้วนะ"  อิจิโกะว่าแล้วส่ายหน้า ทำเอาลูเคียหันไปจ้องเคืองๆ

"มันเรื่องของข้า ข้าต้องหัดเอาไว้เยอะๆ"

"เธอวาดสวยอยู่แล้วล่ะน่า นี่ลูเคีย ออกไปข้างนอกกันมั้ย ฉันเบื่อๆ ไงไม่รู้ ไปนะ"  อิจิโกะพูดชวน แต่ประโยคแรกเขาแอบประชดนิดๆ 

"ไม่เอาหรอก ขี้เกียจ"  ลูเคียตอบอย่างไม่ใส่ใจ ทำเอาอิจิโกะถึงกับฉุนขึ้นมาทันที

"ก็ฉันเบื่อนี่ ไป! ออกไปข้างนอกกับฉัน!"  อิจิโกะพูดเพียงแค่นั้นแล้วก็ลากหญิงสาวออกไปจากบ้านทันที โดยไม่สนใจเสียงโวยวายของลูเคียเลยแม้แต่น้อย

"อะไรของเจ้าเนี่ย! ม่ายยยยย"


.....


หลังจากที่ลากลูเคียออกมาจากบ้านได้แล้ว อิจิโกะก็ลากเธอตรงไปที่ร้านอาหารเป็นที่แรก โดยที่ลูเคียยังคงไม่เลิกโวยวาย

"นี่เจ้าคิดอะไรอยู่เนี่ย พาข้าออกมาทำไม ข้าอยากวาดรูป"  

"ฉันหิวข้าว"  อิจิโกะตอบซื่อๆ ทำเอาลูเคียจ้องตาขวาง

"ที่บ้านเจ้าก็มีกับข้าว ต้องถ่อออกมากินข้างนอกทำไม"  ลูเคียว่าทำเอาอิจิโกะมุ่นคิ้วด้วยความขัดใจ

"ก็ฉันเบื่ออาหารที่บ้านแล้ว ฉันอยากกินไอ้นี่ๆ ราเม็งน่ะ" อิจิโกะว่าแล้วชี้ที่จานราเม็งตรงหน้า ทำเอาลูเคียเบะปากด้วยความหมั่นใส้ แต่ก็จำใจนั่งกินต่อไป

"ก็ได้"  ว่าแล้วก็ตักเส้นราเม็งเข้าปาก และลูเคียก็พบว่ามันอร่อย

"อร่อยมั้ย ร้านนี้ร้านโปรดฉันเลยนะ"  อิจิโกะพูดขึ้นแล้วส่งยิ้มไปให้ ทำเอาลูเคียหน้าแดงขึ้นมา 

"ก็อร่อยดี"  ลูเคียตอบแค่นั้น แต่อิจิโกะก็พอใจที่เธอเลิกดื้อด้านอยากกลับบ้านซะที

"เดี๋ยวกินเสร็จแล้วไปดูหนังกัน"  อิจิโกะพูดขึ้น ทำเอาลูเคียที่กำลังกินอยู่ถึงกับสำลักอาหารพรวด

"นี่วันนี้เจ้าเป็นอะไรไปเนี่ย ผีเข้าเหรอ"  ลูเคียว่า รู้สึกแปลกใจที่อีกฝ่ายใจดีด้วย แต่หญิงสวก็แอบดีใจ

"นี่อย่ามาหาเรื่องได้มั้ย ก็ฉันอยากเที่ยวกับเธอบ้างนี่ ตั้งแต่เป็นแฟนกัน เราก็ยังไม่ได้ออกเดทกันเลย เอาเป็นว่ากินเสร็จแล้วไปดูหนังกัน"  อิจิโกะตัดบทอย่างอารมณ์เสียเมื่ออีกฝ่ายทำเสียบรรยากาศ

"เอ่อ อือ"  ลูเคียตอบก่อนจะหันหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มไปทางอื่น


.......



"แล้วจะดูอะไรดีล่ะ"  ลูเคียถามขึ้นเมื่อมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าป้ายโปรแกรมหนัง ส่วนอิจิโกะนั้นเพียงแค่มองป้ายนั่นแล้วยักไหล่ ก่อนจะตอบว่า

"ตามใจเธอสิ"

"อืม งั้นเอาเรื่องนี้ละกัน"  ลูเคียเลือกชี้ไปที่หนังผีที่มีเรื่องติดเอาไว้ว่า ผีหลอก วิญญาณหลอน ทำเอาอิจิโกะถึงกับเหงื่อตก เพราะไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเลือกหนังผี ที่ไม่ได้เข้ากับบรรยากาศในตอนนี้เอาซะเลย แต่เขาก็ตอบตกลง

"ตามใจ"

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ได้เข้าไปโรงหนัง คู่รักที่พากันไปดูนั้นเกาะติดกันแน่นเพราะหวาดกลัวกับหนังเรื่องนี้เป็นอย่างมาก แต่คู่ของอิจิโกะและลูเคียกลับนั่งกันนิ่ง ไม่ได้มีความกลัวเลยแม้แต่น้อย อิจิโกะหันไปมองหญิงสาวที่นั่งเคี้ยวป๊อบคอร์นหน้าตาเฉย แล้วหันไปมองคู่รักต่างๆ ที่นั่งกอดกันแล้วมันรู้สึกหงุดหงิดพิกล 

"ไม่ตกใจเลยเหรอ?"  อิจิโกะหันไปถามลูเคีย แต่หญิงสาวกลับส่ายหน้าปฏิเสธ

"ไม่นี่ เจ้าเองก็ดูไม่เห็นจะตกใจ"

"อืม"  อิจิโกะตอบหน้าเซ็ง นี่ลูเคียไม่ได้มีความโรแมนติกเอาซะเลย

"เดี๋ยวข้ามานะ ไปล้างมือแป๊บ"  ลูเคียพูดแล้วลุกขึ้น แต่ในขณะที่จะเดินนั้นกลับสะดุดขาของคนที่นั่งข้างๆ แล้วเซล้มลง รู้ตัวอีกทีก็ลงไปนั่งบนตักของอิจโกะซะแล้ว

"เอ่อ... ข้าขอโทษ" เธอขอโทษแล้วจะลุกขึ้น แต่มือของอิจิกลับเกาะที่เอวเธอแน่นไม่ยอมปล่อย

"จะขอโทษทำไมล่ะ ฉันดีใจนะเนี่ย"  อิจิโกะว่าแล้วยิ้มแป้นทำเอาคนถูกอดถึงกับหน้าขึ้นสีเรื่อ

"จะบ้าเหรอ รีบปล่อยข้านะ เดี๋ยวคนอื่นมาเห็นจะว่างยังไง"  ลูเคียว่าเสียงเบาเพราะกลัวจะรบกวนการดูหนังของคนอื่น แต่อีกฝ่ายกลับไม่มีท่าทีว่าจะปล่อยเลย

"ไม่มีใครมาเห็นหรอกน่า แต่ถึงเห็น ก็ช่างสิ"  อิจิโกะพูดยิ้ม ๆ

"นี่เจ้า.."  แต่แล้วพูดยังไม่ทันจะจบประโยค อิจิโกะก็ประกบจูบลงบนริมฝีปากของลูเคียด้วยความรวดเร็ว ทำเอาคนถูกจูบนั้นถึงกับตาโต อิจิโกะค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกแล้วจับคนตัวเล็กจัดท่าให้นั่งบนตักของเขาแล้วสวมกอดเธอเอาไว้ 

"ขออยู่แบบนี้สักพักนะ"  อิจิโกะพูดแล้วซบหน้าลงบนบ่าลูเคีย ทำเอาลูเคียถึงกับพูดไม่ออก  จะด่าก็ไม่อยากทำ ดิ้นก็ไม่หลุด อายก็อาย ทำไมเจ้าหัวส้มมันถึงหน้าด้านแบบนี้นะ

"พอได้แล้ว"  ลูเคียพูดขึ้นเมื่อมันผ่ายไปได้เพียงแค่สามนาที อิจิโกะจึงจำใจปล่อยให้ลูเคียกลับไปนั่งที่นั่งข้างๆ ตามเดิมด้วยความเสียดาย

"เฮ้อ..."  อิจิโกะถอนหายใจอย่างกลุ้มใจกับท่าทีเย็นของหญิงสาว แต่แล้วอะไรบางอย่างก็ทำให้เขาสะดุ้ง แล้วหันไปจ้องหญิงสาวข้างๆ ด้วยความประหลาดใจ เมื่อพบว่าเธอจับมือเขา!

"แบบนี้ดีกว่า"  ลูเคียพูดแล้วหันหน้าที่อมยิ้มไปทางหน้าจอหนัง ทำเอาอิจิโกะยิ้มหวาน

"อืม ดีกว่าจริงๆ ด้วย"  ชายหนุ่มตอบ ที่มันดีกว่าก็เพราะลูเคียเป็นฝ่ายจับมือเขาก่อนนั่นเอง

แล้วทั้งสองคนก็นั่งจับมือกันแน่น ดูหนัง ผี ไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขราวกับกำลังดูหนังรักก็ไม่ปาน (คนแต่ง - - คู่นี้มันยังไง?)



จบครับ...^^



.................



อ่านแล้วช่วยคอมเม้นบอกด้วยนะคร้าบ ว่าเป็นไงบ้าง ขอบคุณครับ^^