WHY LOVE BOY? ทำไมต้องรักผู้ชายคนนี้

ลำดับตอนที่ #5 : WHY LOVE BOY? [ Special Ohm Talk]

   หลังจากจัดงานเสร็จผม โน่และไอ้ฟิล์มต้องเป็นกรรมการตัดสิน แต่ในขณะที่ผมกำลังจะประจำที่ก็ได้ยินเสียงไอ้โน่ตะโกนมาแต่ไกล “เฮ้ยย งานยังไม่เริ่มไปพักก่อนก็ได้นะเว้ย” ได้ยินแค่นั้นแหละครับผมก็รีบเดินไปซื้อน้ำเลย เฮ้อ..เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว ไปเดินเล่นหน่อยน่าจะดีนะ คิดได้ดังนั้นผมจึงเดินเหม่อลอยไปเรื่อยๆเดินไปตามตึกโน้นบ้างตึกนั้นบ้างจนเดินมาถึงสระว่ายของโรงเรียนนี้ อากาสแบบนี้อยากเล่นน้ำยังเว้ย แต่ไม่ได้สิต้องเป็นกรรมการจะมาแอบเล่นน้ำไม่ได้ ผมจึงเดินต่อไปพลันก็มีเหตุการณ์บางอย่างผลุดขึ้นมาในหัว ...... “พี่ขอโทษนะที่พี่ต้องทำแบบนี้ แต่ความรู้สึกพี่มันบอกให้ทำว่ะ”    “พี่โอมพูดอะไรอ่ะครับผมไม่เข้าใจ”   “คือพี่ซ้อมบทละครอ่ะ” ..... ป่านนี้น้องมิกมันจะเป็นไงบ้างวะ เล่นพูดออกไปซะแบบนั้น เฮ้อ คิดแล้วก็เครียดจริงๆ ไหนจะต้องคอยซ่อนความรู้สึกไว้ แต่ใจบางครั้งมันก็บังคับให้พูดออกมา ไหนปากก็ต้อวคอยแก้ตัวเวลาที่เผลอพูดอะไรบ้าๆ โอ้ยย นี่สรุปกูชอบน้องมิกจริงๆใช่มั้ยเนี่ย .....

    ผมเดินมาเรื่อยๆและมาหยุดตรงหน้าร้านน้ำหน้าตึกฟ. ไหนๆก็มาถึงและซื้อน้ำไปฝากพวกนั้นหน่อยดีกว่า มีกี่คนวะเนี่ย ซื้อไปซัก 10 ขวดละกัน “ป้าครับ เอาน้ำเปล่าเย็นๆสิบขวดครับ” เมื่อซื้อเสร็จจึงเดินไปโรงยิม ไอ้สาสไกลชิบห-ย เฮ้อ เอาวะ เดินๆไปเถอะ อยากมาแถวนี้ทำไมล่ะ เมื่อมาถึงก็พบว่างานใกล้เริ่มแล้วรีบเดินไปเลยครับ “เฮ้ยไอ้โน่งานจะเริ่มยังวะ” เมื่อมาถึงผมเจอโน่คนแรกก็รีบเอ่ยปากถามเลยครับ “ยังอ่ะ น้องวงอื่นๆยังมากันไม่ครบเลยเนี่ย กูกำลังคิดว่าจะตัดสิทธิดีมั้ย ถ้าตัดมันจะเหลือวงประกวดน้อยมาก แต่ถ้าไม่ตัดก็เสียเวลามากอ่ะว่ะ” ได้ยินไอ้โน่พูดผมนี่ก็ปวดหัวตามันเลยครับแต่ผมรู้สึกว่าน้องในชมรมมันหายไปคนนึงนะ ใครวะ? เฮ้ย น้องมิกนี่หว่า หายไปไหนวะออกไปตามหาหน่อยดีกว่า “เฮ้ยโน่เดี๋ยวกูมานะ” ไอ้โน่หันมาทำหน้าขมวดคิ้วใส่ผมก่อนจะพูดว่า “เออรีบๆหน่อยละกัน” ผมแทบกลั้นหัวเราะไม่อยู่จากไอ้โน่ประธานชมรมจอมกวนตีน ตอนนี้กลายเป็นพี่โน่ประธานชมรมผู้ขยันเลยครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ

     หลังจากเดินออกมาจากโรงยิมผมก็เดินตามทางมาเรื่อยๆ นี่ผมอุตส่าห์หยิบน้ำมาเพื่อให้น้องมิกโดยเฉพาะเลยนะครับ ผมเดินหาอยู่นานหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอจนสุดท้ายเดินไปที่ต้นไม้ใหญ่ๆหน้าห้องชมรมก็เจอครับ ทำไมกูไม่เดินมาตรงนี้ตั้งแต่แรกวะเนี่ย ผมเดินไปทางข้างหลังน้องมิก(อย่าคิดลึกนะครับ) ก่อนจะยื่นให้พร้อมพูดว่า “กินน้ำหน่อยมั้ย” ผมสังเกตได้ว่ามิกสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันมารีบน้ำจากผมพร้อมพูดว่า “ขอบคุณครับพี่”

ตอนที่ 5 ก็จบไปแล้วเนอะ ตอนนี้จะเป็นตอนพิเศษคือพี่โอมจะพูดทั้งเรื่องเลยน้า โดยไรท์จะเจาะจงไปทางความรู้สึกของพี่โอมโดยเฉพาะเลย ถ้างงตรงไหนเมนต์ถามได้เลยค้า เดี๋ยวไรท์จะแก้ไขให้น้า ก็สุดท้ายนี้อยู่กับนิยายเรื่องนี้ไปนานๆนะค้า #ทีมโอมมิก