คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : WHY LOVE BOY? chapter 11
///////////////////////////////////////////////////OhmTalk///////////////////////////////////////////////
ผมไม่เคยเห็นโน่จะเป็นอย่างนี้มาก่อน ยอมรับเลยครับว่าค่อนข้างตกใจ ปกติแล้วมันจะเป็นคนร่าเริง สนุกสนานแต่มาวันนี้..นี่ไม่ใช่โน่คนเดิม
หลังจากที่ผมโดนไอปุณณ์ตัดสายไป ผมสังเกตเห็นน้ำตาของโน่ค่อยๆไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ผมรู้สึกสงสารโน่จริงๆครับ ใครๆก็รู้ว่าไอเอิ้นชอบโน่ รวมถึงไอปุณณ์ด้วย ไม่แปลกเลยครับที่ปุณณ์เห็นภาพแบบนั้นแล้วจะโกรธ
ผมหันไปมองโน่พร้อมบีบไหล่มันเบาๆ ไม่อยากให้มันคิดมากเลยจริงๆครับ ผมมองต่ำลงมาที่มือของมันก็เห็นไอโฟนที่กำลังเปิดหน้าแชทกับปุณณ์ทิ้งเอาไว้ เฮ้อ..โน่นะโน่ คิดผิดแล้วล่ะที่ไปกินข้าวกับไอเอิ้นน่ะ
ครืดดดดดด ครืดดดดดด เชี้ย!! ใครโทรมาวะสัสตกใจหมด ผมหยิบมือถือตัวเองขึ้นมาดูก็เห็นชื่อของคนที่โทรมา ‘มิก’ ชิบหายละลืมไปเลยว่านั่งรออยู่ “ว่าไงมิก...อะไรนะ!แม่กลับบ้านแล้ว....ไม่เป็นไรมิกเดี๋ยวพี่ไปส่งดีกว่า...โอเครอพี่แปบนึงนะ”
หลังคุยจบผมหันไปโน่ “มึงเดี๋ยวกูมานะกูไปส่งมิกก่อน” โน่พยักหน้าพร้อมกับทิ้งตัวลงนอน โน่คงเหนื่อยมากเลยสินะ
ผมรีบเดินลงมาหามิกที่ห้องนั่งเล่นเพราะกลัวว่าจะรอนาน “พี่โอมครับผมอยู่นี่ครับ” เสียงมิกนี่อยู่ไหนวะ
ผมหันรอบตัวก็เจอกับคนตัวเล็กที่ยืนอยู่หน้าบ้าน “อ้าวมิก ทำไมไปอยู่หน้าบ้านอะ” ผมพูดพร้อมเดินไปหามิก “พอดีผมเมื่อยอะครับเลยออกมาเดินเล่น” ผมพยักหน้าหงึกๆพร้อมเดินนำไปที่รถ
วันนี้เราแทบไม่ได้อยู่ด้วยกันเลยแฮะ อยากนอนกับมิกอีกจังเลย “มิก!” มิกหันมามองผม “มีอะไรหรอครับพี่โอม” ผมทำหน้าเลิ่กลัก เอาไงดีจะบอกตรงๆเลยดีมั้ยนะ “เอ่อ..คือ” มิกทำหน้าสงสัย
ครืดดดดดด ครืดดดดดด ใครโทรมาครับ!! ‘พ่อ’ “ฮัลโหลหวัดดีครับพ่อ...วันนี้หรอครับพ่อ...ได้ครับพ่อ...หวัดดีครับ” ไม่ได้ซะแล้วครับผู้อ่าน วันนี้อั๋นจะกลับมา (ลืมบอกไปอั๋นนี่พี่ชายคนเดียวของผมครับ) พ่อบอกให้อั๋นไปรอรับที่สนามบินตอน 3 โมงเย็น ผมต้องรีบไปส่งมิกละครับ
ผมขับรถเพื่อไปส่งมิกที่บ้าน ตลอดทางผมถามมิกตลอดว่าหิวหรือยัง จะซื้ออะไรกลับบ้านมั้ย อยากกินอะไรมั้ย เจ้าตัวปฎิเสธลูกเดียวเลยครับ
ด้วยความที่ว่ามิกนี่เป็นคนขี้เกรงใจ อ่อนน้อมถ่อมตน น่ารักน่าเอ็นดู><
เมื่อมาถึงบ้านมิกก็พบว่าทั้งพ่อและแม่กลับมาแล้ว ผมส่งมิกแค่หน้าบ้าน
เพราะไม่กล้าเข้าไปรบกวนมากนัก ก่อนไปผมหันไปพูดกับมิก “คืนนี้เดี๋ยวไลน์หานะ” มิกยิ้มอ่อนก่อนจะเกาท้ายทอยและวิ่งเข้าบ้านไป น่ารักจริงๆเลยนะเด็กคนนี้
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนที่ 11 มาแล้วเนอะ ขอโทษที่ต้องให้รอนานนะค้า พยายามแต่งให้ดีสุดๆแล้วจริงค่ะ ไรท์ต้องขอขอบคุณทุกๆคอมเมนต์ที่ให้กำลังใจนะคะ มันทำให้ไรท์มีกำลังใจที่จะแต่งต่อเลย แล้วถ้าหากผู้อ่านท่านใดไม่พอใจไรท์ต้องขออภัยอย่างมากเลยนะค้า สุดท้ายแล้วอย่าทิ้งนิยายเรื่องนี้กันน้า #ทีมโอมมิก
ความคิดเห็น