WHY LOVE BOY? ทำไมต้องรักผู้ชายคนนี้

ลำดับตอนที่ #10 : WHY LOVE BOY? chapter 9

              เช้ารุ่งขึ้นผมตื่นด้วยความงัวเงีย บิดตัวไปมาด้วยความเมื่อย เฮ้อ..ยังไม่

อยากตื่นเลยแฮะ ขอนอนต่ออีกสักพักละกันนะ ในขณะที่ผมกำลังจะปิดตาเพื่อนอน

หลับอีกรอบนั้นกลิ่นหอมๆก็ลอยมาเตะจมูกน้อยของผม ‘กลิ่นนั่นมันอะไรกันนะ’ ผม

พูดออกมาคนเดียวพร้อมกับลุกจากเตียงเดินตรงไปที่บันได ลงไปดูหน่อยดีกว่า สงสัย

พี่โอมลงมาทำอาหารเช้าแน่ๆเลย ฮ่าๆๆๆ ไม่อดตายแล้วสิเรา เมื่อเดินมาถึงห้องครัวก็

เป็นอย่าที่คิดจริงๆด้วยครับ พี่โอมทำอะไรกันน้า ผมเดินเข้าไปหวังจะไปช่วยพี่โอมทำ

ซักหน่อย แต่ยังไม่ทันจะถึงพี่โอมก็ถือจานสองใบเดินออกมาและทำหน้าตกใจนิด

หน่อย คงเพราะเพิ่งเห็นผมสินะ ฮ่าๆๆ “มอนิ่งมิก” พี่โอมพูดขึ้นพร้อมส่งรอยยิ้มหวาน

มาให้ทำเอาคนฟังอย่างผมยืนเขินเลยครับ “มอนิ่งครับพี่โอม” ผมตอบพี่โอมพร้อมยิ้ม

หวานกลับไป “จะยืนมองอีกนานมั้ยครับคุณหนูมิก มาช่วยถือสิครับแหม่” พี่โอมพูด

พร้อมชูจานขึ้นหนึ่งใบเป็นเชิงให้ช่วยถือ นั่นสินะทำไมผมไม่เข้าไปช่วยตั้งแต่แรกล่ะ

เนี่ย ผมเกาท้ายทอยแก้เขินพริ้มเดินไปช่วยพี่โอมถือจานหนึ่งใบ ไหนดูซิวันนี้พี่โอมทำ

อะไรให้กิน ผมคิดในใจพลางมิงไปที่จานอาหาร พี่โอมทำอาหารเก่งเหมือนกันนะเนี่ย

หน้าตาอาหารดูน่ากินมาก แต่รสชาติจะอร่อยหรือเปล่านั่นก็อีกเรื่องนึงอ่ะนะ อ้อลืม

บอกไปพี่โอมทำสปาเก็ตตี้คาโบนาร่าแฮมน่ะครับ เมื่อเดินมาถึงโต๊ะเราก็นั่งกินกัน

อย่างเงียบๆ ผมเห็นว่าสถานการณ์มันดูผิดปกติเลยพูดขึ้น “พี่โอมทำอาหารเป็นด้วย

เหรอครับ” พี่โอมเงยหน้ามองผมพร้อมตอบ “ก็เป็นนะ แม่กับพ่อพี่ชอบไปทำธุระ

ต่างจังหวัด พี่เลยต้องอยู่คนเดียวบ่อยๆ” ผมพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ “อร่อยดีนะครับ

 ว่างๆสอนผมทำบ้างสิ ผมอยากทำเป็นบ้าง” พี่โอมยิ้มหวานตอบ “ได้ดิ” ผมยิ้ม

กลับไป เอ้อเกือบลืมไปสนิทผมว่าจะบอกพี่โอมเรื่องจะเล่นฮอร์น บอกตอนนี้เลยแล้ว

กัน “พี่โอมครับ คือ...” พี่โอมเงยหน้าขึ้นมามองผมอย่างสงสัย เรียบเรียงคำพูดไม่ถูก

เลยแฮะ “คือว่าผมอยากเล่นฮอร์นอ่ะครับ พี่โอมช่วยสอนได้มั้ยครับ” พี่โอมทำหน้างง

นิดๆแล้วตอบกลับมา “ได้ดิ สบายมาก แต่บอกก่อนนะว่าพี่ดุ คิดดีแล้วใช่มั้ยจะให้พี

สอนอ่ะ” ผมยิ้มพร้อมพยักหน้ากลับไปโดยที่ไม่ตอบอะไร พี่โอมจะรู้มั้ยนะว่าผมรู้สึก

ยังไง อยากให้พี่โอมรู้จัง จะบอกไปตรงๆเลยดีมั้ยนะ ดูท่าทางแล้วพี่โอมคงไม่ได้คิด

แบบผมแน่ๆเลย แย่จังนะที่ตกอยู่ในสภาวะแบบนี้ แต่ก็มีความสุขดีนะเวลาได้อยู่

ใกล้ๆกับพี่โอม แค่นี้มันก็ดีมากๆแล้วล่ะครับ และสักวันหนึ่งผมจะบอกความรู้สึกนี้กับ

พี่โอมเอง

ตอนที่ 9 ก็จบไปแล้วนะคะ เป็นยังไงกันบ้างไรท์หายไปซะนานเลย ขอโทษจริงๆน้า

อาทิตย์หน้าไรท์สอบแล้วเลยทุ่มเทเวลาทั้งหมดไปกับการเรียนและการอ่านหนังสือ ไม่

มีเวลามาแต่งต่อเลย T_T ยังไงก็ขอขอบคุณทุกๆคอมเมนต์เลยนะคะ เพื่อเป็น

กำลังใจให้ไรท์อย่าลืมกดโหวต + คอมเมนต์กันมาเยอะๆเลยนะค้า ยังไงก็ฝากติดตา

มตอนต่อไปด้วยนะค้าาาาาาาาาา