[ Yaoi ] Next Step เสน่ห์ร้าย เทพบุตรหิมะ

ลำดับตอนที่ #1 : STEP 1 : เจ้าชาย

STEP 1 : เจ้าชาย

กวักมินจุน อิมเมจ "ยูตะ" ^^

 

                     บนสายถนนที่ครอบคลุมไปด้วยหิมะขาว ผู้คนต่างรีบก้าวเท้าเดินด้วยความเร่งรีบ แตกต่างจากเด็กหนุ่มร่างบางเจ้าของใบหน้าสวยจัดจนทุกคนต้องหันมองเหมือนดั่งต้องมนต์สะกด ผิวขาวเนียนน่าสัมผัส ร่างเล็กน่าทะนุถนอม แววตาที่ดูเศร้าปนมุ่งมั่นน่าค้นหา ริมฝีปากบางอมชมพู จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วหนาเป็นเส้นโค้งสวยกับใบหน้างดงามได้รูปที่หญิงใดพบเห็นก็ต้องยอมแพ้ เด็กหนุ่มคนนี้ที่มีนามว่า “ ยูตะ “

 

 ตลอดทางยูตะเดินคิดเรื่อยเปื่อยจนมาถึงจุดหมายที่เขาต้องการมา เด็กหนุ่มหันไปมองป้ายข้างทางเข้าเพื่อให้แน่ใจว่าเขามาถูกที่รึเปล่า ยูตะพยักหน้าเล็กน้อยเมื่อเห็นบนป้ายเขียนว่า “ โรงเรียนมัธยมปลายโซโซ XOXO High School “

 

“ ฉันมาถูกที่แล้วแหละ………..มาเริ่มต้นกันใหม่ที่นี่เถอะนะ ยูตะ สู้สู้!!” เด็กหนุ่มพร่ำเพ้อกับตัวเอง

 

สองมือน้อยจับเข้าที่สายกระเป๋าอย่างมั่นคงและเดินเข้าไปด้วยกำลังใจอันเล็กน้อยที่ตนได้สร้างขึ้นมา ยูตะต้องการที่จะเริ่มต้นใหม่ที่นี่เพื่อที่จะลบลืมความทรงจำอันโหดร้าย ที่ทำให้เขาต้องย้ายมาเรียนที่ญี่ปุ่น หลังจากจบเทอมแรกที่ประเทศไทย ความทรงจำที่คอยมาก่อกวนอยู่ในจิตใจของเขา เขาต้องการที่จะลบมันออกไป……….

 

ตลอดทางที่เดินเข้ามาในโรงเรียน ทุกคนต่างมองมาจุดโฟกัสเดียวกัน คือ ยูตะ เด็กหนุ่มเจ้าของใบหน้าแสนหวาน ถ้าไม่ติดตรงที่ใส่ชุดนักเรียนชาย ทุกคนคงคิดว่าเขาเป็นนักเรียนหญิงไปแล้ว   ยูตะรับรู้ถึงสายตาของทุกคนที่มองมาจึงรีบก้าวเท้าไปยังห้องพักครูที่คุณครูประจำชั้นได้นัดเอาไว้

 

( ณ ห้องพักครู )

 

 

“ หาห้องพักครู มันไม่ใช่ปัญหาหลอก แต่จะรู้มั้ยเนี่ยว่าครูคนไหนเป็นครูประจำชั้นT^T “ ยูตะบ่นกับตัวเองเสียงเบา

 

 

“ นักเรียนมีอะไรรึเปล่า เห็นยืนงงอยู่ตั้งนานแล้ว “ ครูผู้ชายท่านหนึ่งพูดขึ้น

 

 

“ เออ……คือ……ผมเป็นนักเรียนใหม่ฮะ ครูประจำชั้นของผมบอกให้ผมหาที่ห้องนี้ แต่ผมไม่รู้ว่าเป็นครูคนไหนอะฮะ “ ยูตะพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ

 

 

“ ใช่ ยูตะ นักเรียนใหม่ห้อง 5A ที่ย้ายมาจากประเทศไทยใช่มั้ยจ๊ะ “ครูผู้หญิงอีกคนพูดแทรกขึ้น

 

 

“ ใช่ฮะ ผมยูตะ ที่ย้ายมาจากไทยฮะ “ ยูตะตอบกลับคุณครูคนสวยที่คิดว่าน่าจะเป็นครูประจำชั้นของตน คุณครูดูสาวเกินกว่าจะมาเป็นครูจริงๆนะ บ่องตง สวยอ่ะ ><

 

 

“ รออยู่พอดีเลย โทษทีนะจะที่ไม่ได้บอกชื่อก่อนจะให้มาหา มายูตะคุงมานั่งตรงนี้มา  “ ยูตะเดินไปนั่งตรงหน้าโต๊ะของคุณครูคนสวยที่ยังไม่รู้ชื่อคนนี้

 

 

“ สวัสดีจะยูตะคุง ครูชื่อ นามินะ เป็นครูประจำชั้นห้อง 5A ที่ยูตะคุงย้ายมาอยู่จะ “ครูนามิพูดด้วยรอยยิ้ม

 

 

“ ฮะ ผมยูตะ ยังไงก็ฝากคุณครูดูแลผมด้วยนะครับ ผมยังไม่ค่อยชินกับญี่ปุ่นสักเท่าไหร่ “ เด็กหนุ่มพูดด้วยท่าทีเขินอาย จนคุณครูคนสวยอดที่จะชมนักเรียนใหม่คนนี่ไม่ได้

 

 

“ ยูตะคุง นี่น่ารักจริงๆเลยนะ ถ้าสาวๆในห้องเห็นคงได้กรี๊ดกันกระจายแน่ “ครูนามิเอ่ยพูดด้วยความชื่นชม

 

 

เด็กหนุ่มน่ารักที่มีสายตาเศร้าสร้อยตรงหน้าเขาคนนี้เหรอที่มีปัญหาที่โรงเรียนเก่าจนต้องรีบย้ายมากลางคันขนาดนี้ นามิคิดในใจ แน่นอนว่าคุณครูคนสวยรู้ว่าทำไม ยูตะถึงต้องรีบย้ายมาเรียนที่นี่ แต่รู้แค่ว่ามีปัญหาเข้าใจผิดที่โรงเรียนเก่า เพราะยูตะได้เขียนเหตุผลที่ต้องย้ายมาเรียนกลางคันขนาดนี้  ไม่มีใครรู้ว่าความจริงเกิดอะไรขึ้นที่โรงเรียนเก่านอกจากตัวยูตะเอง ถึงแม้เด็กหนุ่มจะยิ้มร่าเริงแค่ไหน แต่ในสายตาของเขากลับมีแต่ความสับสนและหวาดกลัว และแน่นอนว่านามิมองมันออก เพราะสายตาคือทางผ่านของจิตใจ     
  

ตึ่ง ตึง-ตึ๋ง-ตึง ตึ๋ง-ตึ่ง ตึง-ตึ๋ง-ตึง ตึ๋ง-ตึ่ง………….

 

“ โอ่ะ! เข้าเรียนพอดีเลย มาจะยูตะ เดียวครูพาไปแนะนำตัวกับเพื่อนๆในห้องนะ”

 

          ผมเดินตามคุณครูคนสวนคนใหม่ของผม จนมาถึงหน้าห้องเรียนที่มีป้ายติดว่า 5A เมือหันมองเข้าไปในห้องเท่านั้นแหละ………. -3- อะไรกันเนี่ย!!!ไหนแม่บอกว่าโรงเรียนที่ผมจะย้ายเข้ามา เป็นโรงเรียนอันดับต้นๆของประเทศเลยไม่ใช่เหรอ แต่นี่มันอะไรกัน ทุกคนในห้องเล่นกันอย่างกับเด็กประถม ผู้ชายก็เขยี้วงกระดาษเล่นกัน สาวๆนั่งเม้ากันเป็นกลุ่ม บางคนนั่งเล่นโทรศัพท์ บางคนนั่งแต่งหน้า มีคนยืนเต้นอยู่หลังห้องด้วย (เอะ! คนนี้น่าจะเข้ากับผมได้ดีนะ) ไอ้คนที่นั่งข้างหน้าต่างหน้าโหดจัง ดูสิแต่ละคน แล้วผมจะรอดมั้ยเนี่ย??

ฮืออออ T^T โอปป้าเซฮุนช่วยพาผมกลับบ้านที ( อ่อๆ พอดีผมเป็น อซฟ.ฮะ อิอิ^^ )

         

          แต่สุดท้ายผมก็ต้องมายืนอยู่หน้าห้องจนได้ -3-

 

“ นี่ทุกคนเงียบได้แล้วจะ กลับไปนั่งที่ของตัวเองได้แล้ว ” ครูนามิพูดพร้อมรอยยิ้ม แต่ทุกคนกลับไม่สนใจและคุยเล่นกันต่อ 03134$#@^%(*@_R&*^$@mjiwej5H$@*(#415486..........

 

“ ทุกคนนั่งที่ได้แล้ว วันนี้มีเพื่อนใหม่มาแนะนำนะ ” ครูนามิเอ่ยพูดอีกครั้งพร้อมกับขึ้นเสียงอีกหน่อย แต่ก็ยัง (*&^%$#*V&^&*(^*UJ(*U*&^%$GJJPOI_)+_(&&*&%F# ผมเริ่มเห็นเส้นเลือดขึ้นตามหน้าครูแล้วหละ อีกเดียวคงได้ปี๊ดแตกแน่

 

“ ฉันบอกให้เงียบไง พวกเด็กบ้าไม่ได้ยินหรือไงยะ!!!! ”  =0=  นั่นไงผมว่าแล้วไมละ พูดยังไม่ทันขาดคำ แต่ขอสตั้นสัก30วิได้มั้ย? -.,- คือแบบว่า คุณครูคนสวยของผมหายไปไหนฮะ!!!! เปลี่ยนโหมดตามแทบไม่ทัน ขนรุกเลย…….

 

 

          แต่ได้ผลฮะ เพราะตอนนี้ทุกคนยอมเงียบและกลับเข้าไปนั่งที่ประจำของตัวเองกันหมดแล้ว แตกต่างจากตอนที่เข้ามาอย่างที่สุด  (‘0’ )

" ดีมากทุกคน -_- " 

" เทอมนี้ห้องเรามีเพื่อนใหม่ย้ายเข้ามานะ เดียวให้เพื่อนแนะนำตัว แล้วพวกเธอ!!!(ขึ้นเสียงหน่อย) ตั้งใจฟังอย่างเงียบๆด้วยหละ ยูตะคุงจ๊ะ แนะนำตัวให้เพื่อนๆหน้าชั้นได้เลยจะ ^^ " ผมโค้งงามๆให้ครูก่อนที่จะเดินไปยืนหน้าชั้นเรียน

" สวัสดีฮะเพื่อนๆทุกคน ผมชื่อยูตะ อายุ17 ย้ายมาจากประเทศไทย ยินดีที่ได้รู้จักนะฮะทุกคน ^[ ]^ " ยิ้มอย่างสุดความสามารถ

แต่......................................................................

ยูตะ ->  ^[ ]^

ครูนามิ ->  ^^

นักเรียน ->  -0-     -3-     *0*    -_-   ('_'  )

อะไร! เกิดอะไรขึ้น! ผมพูดอะไรผิด 
ทำไมทุกคนเงียบแบบนี้หละ..........T^T

1..........................
               2.............................
                              3.............................. ผ่านไปสามวิ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!

 

 

To be continued……………….

____________________________________

Jang Na Ra อิมเมจ คุณครู "นามิ" คนสวย จากซีรีย์เรื่อง School 2013^^

 

 

อะไร? เกิดอะไรขึ้น? สาวๆกรี๊ดดดดกันทำไม?????

 

ใครอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ติดตามตอนต่อไปนะครับ^^

 

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของผมที่แต่ง ยังไงก็ฝากด้วยนะครับ

 

ติ..ชม.. กันได้ตามใจชอบเลยนะ แต่!!! อย่าด่าผมเลยนะ 

 

พรี๊สสส!! >_< นักแต่งมือใหม่ คิ้คิ้