ดี้แสนหวานกะทอมสุดเท่

ลำดับตอนที่ #2 : นางแบบ

  การเรียนช่วงเช้าไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิดเพราะเริ่มวันแรกอาจารย์ยังไม่ได้สอนอะไรมาก แถมยังให้นักเรียนนั่งกันได้ตามสบายจะพูดคุยมากแค่ไหนก็ได้ เว้นอย่างเดียวห้ามเสียงดัง ฉันนึกว่าโรงเรียนระดับแนวหน้าอย่างนี้จะเข้มซะอีกนะ ค่อยโล่งใจหน่อย
  ฉันกับยูบินเดินลงมายังโรงอาหารในช่วงพักเที่ยง ฉันมองภาพตรงหน้าอย่างอึ้งๆเพราะเป็นร้านอาหารที่เราไปนั่งแล้วจะมีคนเดินมาบริการให้ ฉันไม่เคยเห็นโรงเรียนแบบนี้มาก่อนเลยอะ เพราะโรงเรียนที่ผ่านๆมาฉันเห็นแต่นักเรียนต้องเดินกันไปซื้อเป็นแถวๆแล้วอีกอย่างในโรงอาหารที่นี่ก็เปิดแอร์ซะเย็น ฉันก็ลืมบอกไปว่าในห้องเรียนก็มีแอร์เหมือนกันนะ

"มิริน เธอเป็นอะไรน่ะ อึ้งกับโรงอาหารอยู่ละสิ" ^o^ ยูบินสะกิดฉันเบาๆก่อนจะเดินนำไปยังโต๊ะใกล้ๆ

"อื้ม ฉันชอบมากเลยรู้สึกสบายใจยังไงไม่รู้สิ" ฉันยิ้มเก้อๆ

"ฉันนึกว่าเธอจะรู้สึกเฉยๆซะอีก ก็เธอเป็นลูกคุณหนูจะตายไป" ยูบินพูดเคืองๆ

"แหะๆ ฉันว่าฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้นนะ" ^ ^"

  ขณะที่ฉันกับยูบินนั่งคุยกันอยู่พี่พนักงานก็เดินมายื่นเมนูให้เราทั้ง 2 คนเลือก แล้วเราก็ตกลงสั่งราดหน้าทะเลกินดูและน้ำส้มคั้นธรรมดา 2 แก้ว
  พี่พนักงานมองหน้าเรา 2 คนอย่างแปลกใจนิดหน่อยก่อนจะพยักหน้าจากไป

"เราสั่งอาหารไม่แปลกมากเลยหรอ" ยูบินกระซิบถาม

"ฉันว่าไม่หรอกนะ อาจจะเป็นเพราะว่าที่นี้มีแต่คนสั่งอาหารแพงๆซะมากกว่า" ฉันกระซิบตอบกลับไป

  ยูบินชำเลืองมองรอบๆโต๊ะก็สังเกตได้ถึงความผิดปกติก็เลยกระซิบถามฉันอีกรอบ

"มิรินฉันว่ามันแปลกๆนะ ทำไมคนพวกนั้นต้องมองเราแปลกๆด้วยละ"

  (o_o ) ( o_o)ฉันหันไปมองรอบๆบ้างก่อนจะส่ายหัวกลับไปแทนคำตอบ
  ไม่นานนักก็มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาแล้วพอพวกเขาเห็นเราก็เดินเข้ามาหาทันที

"เออ...น้องใช่ยูบินกับมิรินหรือเปล่าคะ" พี่ผู้หญิงตัวสูงรูปร่างนางแบบแถมขึ้น

"ชะ..ใช่คะ" ยูบินตอบกลับ

"งั้นกินข้าวเสร็จแล้วพี่ขอคุยด้วยหน่อยนะคะ" ^ ^ พูดจบก็เดินจากไป

  ฉันกับยูบินหันมามองตากันแล้วก็ขมวดคิ้วด้วยความฉงนใจ
หลังจากที่เรา 2 คนนั่งกินราดหน้ากันเสร็จแล้วก็ไปหาพี่หุ่นนางแบบคนนั่นที่ห้อง ม.6/1 อย่างกล้าๆกลัวๆ

"มิริน เธอว่ามันแปลกหรือเปล่าเนี่ย เราไม่เคยยุ่งอะไรกับพี่เขาเลยนะ แล้วอยู่ๆทำไม....." ยูบินกำลังจะพูดต่อแต่ประตูหน้าห้องก็เปิดออกมาพร้อมกับร่างหุ่นนางแบบค่อยๆก้าวออกมา

"อ่า...พวกเธอมากันแล้วหรอ เข้ามาข้างในสิ พี่มีอะไรจะคุยด้วย" พี่หุ่นนางแบบทำหน้าขรึมแล้วเดินนำพวกเราเข้าไปในห้อง


  บรรยากาศในห้องเงียบลงทันทีที่พวกเราเดินก้าวเข้ามา ทุกคนมุ่งสายตาจับจ้องมองพวกเราอย่างสำรวจ ยูบินเริ่มเหงื่อตกแล้วมีอาการมือสั่นนิดหน่อย


"เอาละ พวกเธอไม่ต้องทำหน้ากลัวฉันขนาดนั้นหรอก ...ฉันมีเรื่องจะขอร้องเธอทั้ง 2 คน อืม..." พี่หุ่นนางแบบมองเรา 2 คนตั้งแต่หัวจรดเท้า

"พี่อยากให้น้อง 2 คน มาเป็นนางแบบให้พี่หน่อยนะ จะได้ไหม"

"หา!!!" OoO? ฉันกับยูรินอุทานพร้อมกัน

"ก็น้อง 2 คนอะ เหมาะมากเลยนะ พี่ต้องการสาว 2 แบบก็คือหวานกับ แล้วน้อง 2 คนมันโดนใจพี่มากๆ ขอร้องเถอะนะ พี่อยากชนะการประกวดค้นหาสาวนักออกแบบอะ ถ้าพี่ชนะการประกวดครั้งนี้นะ พี่ก็จะได้ทำงานในวงการบันเทิงเลยแล้วพี่ก็จะให้น้องทั้ง 2 คน ไปแนะนำให้กับผู้จัดการพี่ คราวนี้เราก็จะดังกันแน่น้องเอ๊ย " ^ ^

  ฉันมองหน้ายูบิน ตอนนี้ยูบินไม่ได้ดูตัวสั่นหรือกลัวอะไรแล้วดูเธอจะมีแววตามุ่งมั่นขึ้นมาซะเฉยๆก่อนที่ฉันจะทันถามอะไรออกไปยูบินก็พูดขึ้นมาว่า

"ตกลงคะ ฉันรับงานนี้" ยูบินหันมามองฉัน

"เออ..กะ ก็ได้คะ" ^ ^,