ดี้แสนหวานกะทอมสุดเท่

ลำดับตอนที่ #1 : กรรมการนักเรียนสุดเท่

  อากาศยามเช้าที่สดใส ผู้คนต่างรีบเร่งไปทำงานและโรงเรียน ฉันนั่งอยู่บนรถหรูที่ใครๆเห้นต้องอ้าปากค้าง
  รถค่อยๆเคลื่อนตัวช้าลงมาหยุดอยู่หน้าโรงเรียนหญิงบาซินที่ใครๆก็รู้จักกันดีว่าเป็นโรงเรียนลูกคุณหนูเพระดูจากค่าเทอมและคุณภาพการเรียนของเด็กที่อยู่โรงเรียนนี้แล้วทุกคนต้องยกนิ้วให้อย่างเต็มใจรวมถึงเรื่องกีฬาก็ไม่ยกเว้น
  ฉันเดินลงจากรถด้วยท่าทางนอบน้อมเหมือนครั้งที่อยู่โรงเรียนเก่า ที่นี้เป็นโรงเรียนใหม่ที่ฉันต้องมาเรียนในช่วง ม.ปลาย


"ว้าว สวยจังเลย" OoO ฉันอุทานออกมาเมื่อก้าวลงมาจากรถ

"โชคดีน่ะค่ะ คุณมิริน" น้าที่จะเป็นคนนั่งรถมาเป็นเพื่อนบอกจากทางหน้าต่าง

"ค่ะ คุณป้าซาร่า" ^ O ^ ฉันยิ้มให้ท่านก่อนจะเดินตรงเข้าไปในโรงเรียน


  ในห้องสีขาวสะอาดตา เด็กผู้หญิงนั่งกันเต็มไปหมด ฉันรู้สึกตื่นเต้นจังเลยไม่รู้ว่าเพื่อนๆที่นี้จะเป็นคนยังไงพวกเขาจะชอบฉันกันหรือเปล่า
  ฉันเดินเข้าไปในห้องอย่างเกร็งๆหันไปมองหาที่นั่งรอบๆ


"สวัสดีจ่ะ เธอมานั่งข้างฉันก็ได้น่ะว่างพอดี" ผู้หญิงผมยาวสีดำลุกขึ้นโบกมือเรียกฉัน


  (0.0) (_ _) (0.0) ฉันพยักหน้าหงึกหงักแล้วเดินตรงเข้าไปหาเธอผู้นั้นทันที


"ฉันชื่อ ยูบิน แล้วเธอล่ะ" ^ o ^

"ฉันชื่อ มิริน ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ ยูบิน" ^ _ ^

"เช่นกันจ้ะ มิริน เธอน่ารักจังเลยอ่ะ" * 3 * ยูบินมองหน้าฉันใกล้ๆ

"เธอก็น่ารักน่ะ ยูบิน" ^ _ ^

"แต่เธอน่ะทั้งสวยทั้งน่ารักเลย ฉันพูดจริงๆน่ะ" ยูบินยังคงจ้องหน้าต่อไป

  ^ _ ^  ส่วนฉันก็ได้แต่ยิ้มให้


  'คุณมิรินฮ่ะ มารับกระเป๋าเงินที่ห้องปกครองด้วยคับๆ' เสียงประกาศทางลำโพงดังกระทบหูจนคนถูกเรียกชื่อสะดุ้งโหยงก่อนจะล้วงหากระเป๋าเงินของตัวเอง


"แย่จริงฉันเนี่ย" เมื่อรู้สึกตัวว่ากระเป๋าเงินไม่อยู่กับตัวฉันก็ลุกขึ้นจะเดินไปห้องปกครอง

"เดี๋ยวๆ เธอจะไปห้องปกครองหรอ ฉันไปด้วยคนน่ะ" ยูบินลุกขึ้นมาขวางหน้าเอาไว้

"จ้ะๆ" ฉันตอบอย่าง งงๆ


  ระหว่างทางเดินยูบินตาใสแป๋วเหมือนคอยที่จะมองอะไนบางอย่าง * 0 * ฉันแอบอมยิ้มอยู่ในใจไม่ให้เธอเห็นแต่เธอก็หันมาเห็นจนได้


"มิรินหัวเราะไรอ่ะ" - " -

"เห็นยูบินทำหน้าแบบนั้น มันน่ารักดี" ฉันบอกอมยิ้มนิดๆ

"ที่ฉันทำหน้าอย่างนี้อ่ะน่ะก็เพราะว่าจะได้เห็น พี่เจมารีน ตัวจริงสักที" * ., *

"ใครคือ เจมารีน เหรอ" ฉันถาม

"คนที่ประกาศชื่อเธอเมื่อกี้ไง" * ., *

"ผู้ชายนะหรอ"
 
"ไม่ใช่ผู้ชาย..เดี๋ยวเธอเห็นก็เข้าใจเองแหละ" * ., *


  ในห้องปกครองมีรุ่นพี่นักเรียนนั่งกันอยู่หลายคน ฉันกับยูบินเดินหันซ้ายหันขวารอให้มีคนเข้ามาถาม


"น้องมาทำอะไรหรือครับ" 


  รุ่นพี่ผู้ชาย เอ๊ะ! ที่นี่โรงเรียนหญิงล้วนแล้วจะมีเด็กผู้ชายได้ไงล่ะ หรือว่า..เป็นผู้หญิง
  เขาตัวสูงซัก 172 ซม. ผิวขาวสวยผมสีทองซอยลงมาเทียมบ่า ตาสีน้ำตาล หน้าเรียวสวย โอ้โห..พี่เขาสวยจังเลย


"เออ มารับกระเป๋าเงินค่ะ" ^ ^ " ฉันตอบ

"น้องชื่อมิริน ใช่ไหมครับ เอานี่ของน้อง" รุ่นพี่ยื่นกระเป๋าเงินลายกระต่ายสีชมพูส่งมาให้

"ขอบคุณค่ะ" ฉันรับมาอย่างเกร็งๆ

"พี่ชื่อเจมารีน หรือเปล่าค่ะ" * 0 * ยูบินแทรกเข้ามาถาม 

"ฮ่ะ ใช่ครับ มีอะไรหรือเปล่า" รุ่นพี่ก้มลงมามองหน้ายูบินใกล้ๆ


  ฉันสังเกตเห็นหน้ายูบินแดงแจ๋เลย ^ 0 ^ สงสัยจะเขินมากเลย


"เปล่าค่ะ" ยูบินถอยหลังมาหนึ่งก้าว

"ไปกันเถอะยูบิน" ฉันสะกิดเบาๆ

"อืม ไปๆ" ยูบินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ก่อนจะจับมือฉันแล้วพาออกจากห้องปกครองไป

"เออ เดี๋ยวน้องทั้ง 2 คนนะ" เจมารีนวิ่งออกมา

"หือ" ฉันกับยูบินออกเสียงพร้อมกัน

"น้องๆอยู่ห้องไหนหรอ" เจมารีนถาม

"ม.4/2 ค่ะ" ฉันเป็นฝ่ายตอบ

"อ๋อ ฮ่ะๆ แล้วเจอกันน่ะครับ" ^ 0 ^+ เจมารีนส่งยิ้มให้


  ในเสี้ยววินาทีนั้นฉันรู้สึกว่าพี่เจมารีนส่งสายตาแปลกๆมาทางฉัน 0///0 อยู่ๆฉันก็รู้สึกเขินขึ้นมาซะเฉยๆ
  พี่เจมารีนเดินตรงเข้ามาทางฉันแล้วก้มลงมาข้างๆหู


"แล้วอย่าทำกระเป๋าเงินตกอีกล่ะ เข้าใจไหมกระต่ายน้อยสีชมพู" เจมารีนอมยิ้มแล้วโบกมือลาฉันกับยูบินเข้าไปในห้องสมุด

"เมื่อกี้พี่เจมารีนบอกอะไรหรอมิริน" * .* ยูบินถามอย่างสนใจ

"พี่เขาแค่บอกว่าอย่าทำของตกอีกนะ" o///o ฉันก้มหน้าตอบ


  ในห้องเรียนที่เหมือนเดิมแต่ความรู้สึกมันแตกต่าง ฉันเอาแต่คิดซ้ำไปซ้ำมาถึงเหตุการณ์เมื่อตอนเช้า พี่เจมารีนดูดีจัง พี่เขาน่ารักมากๆ ฉันอยากเห็นหน้าพี่เขาอีกจังเลย  >///< ว๊ากกกกกก ไม่เป็นอันเรียนแล้วฉัน


"นี่ๆ มิริน..เธอเป็นอะไรนะ เหมอลอยจัง" ยูบินสะกิด

"เออ ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ" ฉันยิ้มแห้งๆ

"หรือว่าคิดถึงพี่เจมารีน..ฮันแน ชอบพี่เขาเข้าแล้วสิ" ยูบินยิ้ม

"หา..อะ เออ" 

"เธอเป็นดี้หรอเนี่ย เพิ่งรู้ว่าลูกคุณหนูก็เป็นดี้เหมือนกัน" ยูบินแซว

"ป่าวน่ะๆ ฉันแค่คิดว่าพี่เขาน่ารักดี ไม่ได้ถึงขั้นชอบเลย" ฉันแย้ง

"ตอนนี้ไม่ชอบ แต่อีกหน่อยพอรู้จักกับพี่เขาเธอก็ชอบเองแหละ" ยูบินยิ้มแล้วจ้องหน้าฉัน

"ยู..บินก็ชอบพี่เขาไม่ใช่หรอ" 

"หา..เออ ฉันนะไม่นิยมของเทียมย่ะ" ยูบินหัวเราะเบาๆ

"อ้าว เธอชอบผู้ชายหรอ" - " -

"ก็ใช่นะสิ ยัยบ๊อง" ยูบินลูบหัวฉันก่อนจะหันไปเรียนต่อ

   พี่เจมารีนคณะกรรมการของโรงเรียนบาซิน ทำไมฉันอยากมองหน้าพี่เขาจังเลยน่ะ หรือว่าฉันเริ่มที่จะมีความรักแล้วแต่มันคงเรียกว่ารักได้ไม่เต็มปากหรอกเพราะฉันเพิ่งเจอพี่เขาครั้งแรกเองนี่นา หรือตอนนี้ความรู้สึกของฉันมันคือ ปลื้ม หรือเปล่าน่ะ