[One Piece] ภารกิจช่วยตัวละครที่รัก

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 : รักน้ำ รักปลา รักฉันด้วยนะคะ!

บทที่ 1

รักน้ำ รักปลา รักฉันด้วยนะคะ!

โปรโตกัส ดี เอส อดีตกัปตันกลุ่มโจรสลัดสเปดที่ในยามนี้ถูกกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวลักพาตัวมา ไม่สิ…จะเรียกว่าลักพาตัวก็ไม่ถูกหรอก แต่ดูเหมือนว่ากัปตันของที่นี่จะดูถูกใจเขามาก ถึงขั้นยอมเลี้ยงดูปูเสื่อให้ที่นอนให้อาหารเขาและลูกเรือของเขาเป็นอย่างดี

แม้ว่าจะไม่เข้าใจเหตุผลของการกระทำนั้น แต่เอสเองก็ไม่ใช่พวกที่ไม่รำลึกบุญคุณคน ในเมื่ออีกฝ่ายให้ทั้งที่อยู่และอาหารเขาก็จำเป็นต้องทำงานเพื่อชดใช้หนี้เหล่านั้น โดยที่มีเพื่อนสนิทของเขาอย่างดิวซ์ หัวหน้าหน่วยที่สี่อย่างซัจ และทีชมาร่วมทีมในครั้งนี้ด้วย

"เซฮ่าฮ่าฮ่า งานครั้งนี้ไม่น่ายากนะ เราแค่ต้องตามหาหัวขโมยที่ขโมยสมบัติจากอาณาเขตของพ่อให้ได้ก็พอ" มาแชล ดี ทีช นั่งเท้าคางคล้ายไม่ใส่ใจอะไรนัก ก่อนที่จะสั่งเครื่องดื่มในร้านเพิ่มอีกขวด

"ปัญหาคือไอ้หัวขโมยคนที่ว่ามันเป็นใครนี่สิ" ซัจเองก็ไม่ได้มาที่เกาะแห่งนี้นาน จนหลง ๆ ลืม ๆ ไปแล้วว่าสมบัติที่ถูกขโมยไปมีอะไรบ้าง

"ตอนนี้พวกเรามาที่นี่และปิดล้อมเกาะไว้หมดแล้ว ยังไงขโมยคนนั้นก็น่าจะเกรงใจบารมีพ่อหนวดขาวบ้างแหละ" ดิวซ์ที่กำลังคีบเนื้อเข้าปาก่าวออกมาเพื่อไม่ให้บรรยากาศตึงเครียด

"ก็จริงของนาย แล้วเอสล่ะคิดว่ายังไง?" คราวนี้ซัจหันมาถามความเห็นของคนที่เอาแต่นั่งเงียบดูบ้าง

"หนวกหูน่า ถ้าเจอก็แค่เผาให้มันจบ ๆ ก็พอ"

"ไม่ได้สิ! เดี๋ยวสมบัติของพ่อก็เสียหายพอดี" ดิวซ์ตะโกนขึ้นอย่างตกใจ ยังไงเอสก็ยังหัวแข็งไม่เปลี่ยน การจะยอมรับว่าตัวเองเป็นลูกเรือของหนวดขาวมันน่าจะยากเกินไปสำหรับเขา

"เซฮ่าฮ่า นายนี่ใจร้อนดีจริง ๆ เลยนะ"

ในขณะที่ทีชเอาแต่หัวเราะ ซัจทำได้แค่เพียงส่ายหน้าไปมา การให้มาเป็นพี่เลี้ยงเด็กในครั้งนี้มันก็สร้างความปวดหัวอยู่ไม่น้อยเลย แต่เด็กคนนี้กำลังหลงทาง พ่อเคยบอกเขาเอาไว้แบบนั้น เขาจึงต้องพยายามดูแลเอสจนถึงที่สุด

"เอาเป็นว่าวันนี้เราก็ลองหาเบาะแสจากชาวบ้านแถวนี้ก่อน ได้เรื่องยังไงค่อยมาว่ากันอีกที" หัวหน้าหน่วยที่สี่สรุปเองเสร็จสรรพ ก่อนที่จะบอกให้ทุกคนแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตนเอง

แต่ก่อนที่เอสจะเดินจากไปซัจก็ได้เอ่ยอะไรสักอย่างขึ้นมาก่อน

"ระวังด้วยล่ะเอส"

"ฉันจะพยายามไม่เผาสมบัติของหนวดขาวแล้วกัน" ชายหนุ่มกล่าวอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย ทำไมทุกคนถึงได้ทำเหมือนกับเขาเป็นเด็กกันนะ

"หมายถึงตัวนายเองต่างหาก ระวังตัวด้วย" ค่าหัวของเอสก็ไม่ใช่น้อย ๆ ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้ขึ้นเอา ๆ แม้เกาะนี้จะอยู่ในอาณาเขตของพ่อ แต่อย่างไรก็ควรจะป้องกันไว้ก่อน

เอสไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เขาเดินออกมาจากกลุ่มอย่างรวดเร็วราวกับต้องการที่จะอยู่คนเดียว

บางทีเขาก็นึกสงสัย ว่าทำไมเขาถึงต้องมาอยู่ที่นี่ จากตอนแรกที่จะมาเด็ดหัวสี่จักรพรรดิหนวดขาว ดันจับพลัดจับผลูมาเป็นผู้อาศัยบนเรือของศัตรูเสียได้ แถมดูเหมือนว่าทั้งเพื่อนและลูกเรือของเขาก็เข้ากันได้ดีกับกลุ่มโจรสลัดนี้

แต่ทำไมมีเพียงเขาที่แปลกแยกกันล่ะ?

ที่นี่มันใช่ที่ของเขาหรือไม่กันนะ

…

…

"ฮัลโหล หนึ่งโหล สองโหล ไม่ทราบว่าที่นี่มันคือหม่องใดกันเนี่ย" ทันทีที่ได้สติและลืมตาขึ้นมา ก็พบว่าตนเองนั้นได้ตื่นมาอยู่ในที่แปลก ๆ และไม่คุ้นเคยเสียแล้วสิ

ว่าแต่ไอ้ฟองอากาศบุ๋ง ๆ ที่ออกมาจากปากเธอนี่มันคืออะไร นี่เธอไม่ได้อยู่บนอากาศเรอะ!!

เมื่อนึกขึ้นได้แบบนั้นเธอก็หันมาสำรวจร่างกายของตนเองทันที

ว่าแต่ไหนขา!! ขาเธอหายไปไหน แล้วไอ้หางสีน้ำเงินประกายม่วงนี่มันอะไรกัน เอาขาเธอคืนมาาาาา เธอยังไม่อยากแลกปีกกับหางตอนนี้นะเฟ้ย

หญิงสาวมองสภาพตัวเองตอนนี้อย่างสับสนแล้วมึนงง ก่อนหน้านี้เธอยังนั่งเขียนแฟนฟิคพี่เอสอยู่ในห้องไม่ใช่เหรอ แล้วไหงลืมตาขึ้นมาอีกที่ถึงกลายเป็นคนมีหางและอยู่ใต้น้ำได้ล่ะ

แต่เดี๋ยวก่อน!!

หางที่เหมือนกับนางเงือกสีน้ำเงินประกายม่วงงั้นหรือ? เธอหยุดชะงักพลางคิดอย่างไตร่ตรอง ก่อนที่จะว่ายดูรอบ ๆ ราวกับจะสำรวจและพบว่าที่นี่เป็นถ้ำใต้ทะเลแห่งหนึ่ง เบื้องหลังของเธอเต็มไปด้วยเหล่าคริสตัลที่สะท้อนภาพของเธอในยามนี้อยู่

เรือนผมสีฟ้าของท้องนภา และนัยน์ตาสีอความารีน ใบหน้าที่งดงามราวกับหลุดออกมาจากเทพนิยาย ราวกับพระเจ้าบรรจงสร้างขึ้นมา

ชัดเลย

ชัดมาก

นี่มันตัวละครที่เธอร่างแบบแล้วจะเขียนลงในแฟนฟิคนี่หว่า!!

"จบกัน! แล้วเผ่าพันธุ์กับภูมิหลังยัยนี่ก็ไม่ปกติซะด้วย รู้งี้เขียนให้เป็นมนุษย์ปกติน่าจะดีกว่าซะอีก!!" เธอตบหน้าผากของตนเองอย่างเหลืออด ไอ้ตอนออกแบบตัวละครมันก็สร้างมาเอาสนุก แต่พอมาอยู่ในร่างนี้เองก็เริ่มที่จะไม่ขำแล้วสิ

ก่อนอื่นการที่เธออยู่ในร่างนี้ก็แสดงว่าเธอนั้นได้หลุดเข้ามาในโลกของวันพีซงั้นสิ

งั้นสิ่งที่เธอควรทำและควรจะทำมาตั้งนานแล้วก็คือ…

ตามหาพี่เอส! และช่วยให้พี่เอสไม่ตายอย่างไรล่ะ ต่อให้โลกจะแตกหรือฟ้าจะถล่มเธอก็จะไม่สนอะไรทั้งนั้นนอกจากช่วยพี่เอส

เมื่อคิดได้เช่นนั้นเธอก็ออกเดินทางสู่มหาสมุทรเพื่อตามหาโปรโตกัส ดี เอส ที่ตอนนี้น่าจะอยู่ที่โลกใหม่แน่ ๆ หากอ้างอิงจากไทม์ไลน์ในแฟนฟิคของเธอน่ะนะ

หญิงสาวมุ่งสู่โลกกว้างโดยที่มีเป้าหมายคือเรือของหนวดขาว ไม่ก็พวกอาณาจักรต่าง ๆ ของหนวดขาว แต่คิดว่าจะไม่บุกเข้าไปโดยไม่มีแผน แม้จะได้เปรียบตรงที่รู้เนื้อเรื่องมาก่อนก็เถอะ แต่เธอก็น่าจะไม่แข็งแกร่งถึงขนาดเข้าสู้กับพวกตัวละครหลักได้หรอกมั้ง

เดินทางไปเดินทางมาเธอก็ได้มาปักหลักอยู่ที่เกาะแห่งหนึ่งที่เป็นหนึ่งในเขตปกครองของเป้าหมาย แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้มีการปิดล้อมเกาะเอาไว้ด้วย

หญิงสาวแหวกว่ายเข้าไปในเกาะผ่านเส้นทางน้ำที่เป็นถ้ำเพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกตของผู้คน ก่อนที่จะไปโผล่อยู่ตรงถ้าธารน้ำแห่งหนึ่ง

เธอเองก็อยู่ในทะเลมานานจนไม่รู้ข่าวคราวอะไร ถ้าอยากจะรู้เรื่องราวของโลกใบนี้คงต้องขึ้นบนบกเพื่อหาข่าวสาร ว่าตอนนี้เรื่องดำเนินไปจนถึงไหนแล้ว

ร่างของเผ่าพันธุ์วิเศษแหวกว่ายขึ้นเหนือผิวน้ำ เมื่อร่างกายของเธอได้เหยียดกายขึ้นมาบนผืนดิน จากหางปลาก็ได้แปรเปลี่ยนกลายเป็นขาของมนุษย์ หญิงสาวในชุดเดรสสีขาวเดินสำรวจรอบ ๆ ก่อนที่จะตัดสินใจหยิบผ้าคลุมสีขาวออกมาและปกคลุมใบหน้าและร่างกายตนเองไว้

ต้องโทษที่ใบหน้าของร่างนี้มันโดดเด่นเกินไปจนไม่สามารถเดินออกไปโท่ง ๆ ได้จริง ๆ

เป้าหมายแรกที่เธอควรจะไปก็คือร้านหนังสือไม่ก็ร้านหนังสือพิมพ์ หรือถ้าอยากได้ข้อมูลที่เยอะกว่านั้นก็อาจจะต้องไปที่บาร์ เพราะคนเราพอเหล้าเข้าปากแล้วจะอะไรก็พูดออกมาทั้งนั้นแหละ

"ว่าแต่…อ้าวเชี่*!!" ในขณะที่เธอกำลังจะนำคริสตัลที่แงะมาจากที่ที่เธอเกิด เพื่อมาแลกกับเงิน ก็ดันมีหัวขโมยมือไวฉกชิงไปจากมือต่อหน้าต่อตา

ไม่รอช้าหญิงสาวที่เพิ่งจะเคยใช้ขาวิ่งก็รีบวิ่งตามไปอย่างทุลักทุกเล เรื่องเงินนี่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่นะ แล้วคริสตัลนั่นเอาไปขายได้เป็นล้านเบรีเลยนะเฟ้ย

จะว่าไปแล้วพลังของร่างนี้คืออะไรนะ?

พอวิ่งตามไปได้สักพักเธอก็เริ่มที่จะเหนื่อย และหาทางที่จะนำคริสตัลคืนมาแบบไม่เสียแรงเปล่า โดยการมานึกว่าออกแบบตัวละครยังไงนี่แหละ

สงสัยคงจะต้องเป็นพลังนั้นแน่ ๆ

ทันทีที่นึกออกเธอก็ทำการทดลองใช้พลังกับเจ้าหัวขโมยคนนั้นทันที

"มิได้มุสาวาปึ้ง!!"

ไอ้เจ้าหัวขโมยที่ได้ยินเช่นนั้นก็ราวกับร่างกายโดนกระชากให้หยุด ซึ่งตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง แต่มันก็ยังพยายามขยับตัวและก้าวขาออกไปให้พ้นจากเธอที่ค่อย ๆ เดินเข้ามาให้ได้

หญิงสาวที่เห็นว่ามีคนจะหนีก็ได้พูดออกไปอีก

"คำสัญปึ้ง!!"

"ปึ้ง!"

"ปึ้ง!!!"

ขออธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้านบน เมื่อเธอพ่นวาจาออกไปหัวขโมยคนนั้นก็ถูกกระชากลง และพยายามจะลุกขึ้นต่อ และเมื่อเขาจะลุกขึ้นต่อก็ดันโดนพลังของหญิงสาวเล่นงานอีก โดนวนลูปเป็นปึ้งแบบมาราธอนเลยทีเดียว

ทันทีที่เห็นว่าอีกฝ่ายแทบจะจมลงไปในดินแล้ว หญิงสาวก็คว้าเอาคริสตัลเธอคืนมาแล้วเดินจากไป โดยที่ไม่คิดจะพูดอะไรต่อ แต่ทันใดนั้นเองก็มีคนมายืนขวางเธอเอาไว้เสียก่อน

เธอหยุดชะงักเมื่อเห็นสิ่งที่คุ้นเคย ดวงเนตรสีอความารีนค่อย ๆ มองดูคนตรงหน้าตั้งแต่เท้าขึ้นไปที่หัว ด้วยหัวใจที่เต้นสั่นระรัวด้วยความระทึก

รองเท้าบูทสีดำ กางเกงขาสามส่วน เสื้อเชิ้ตที่ไม่ติดกระดุมสีเหลืองอ่อน หมวกคาวบอย ผมสีดำที่หยักศก และใบหน้าที่ประดับไปด้วยกระนั้นช่างดูสมบูรณ์แบบเหลือเกิน

"เธอเป็นผู้ใช้ผลปีศาจและจัดการเจ้าหัวขโมยคนนั้นเหรอ?"

แม้แต่เสียงก็ยังน่าฟัง…เอ้ย ไม่ใช่ ไม่นะนี่เธอกำลังเจอกับมายเมนของเธอโดยบังเอิญอย่างนั้นเหรอ!

ไม่นะ ไม่จริง ตอนนี้เธอยังไม่พร้อมที่จะเจอเลย ทำยังไงดีล่ะ!

มือของเธอชื้นไปด้วยเหงื่อ ขาทั้งสองข้างก็ก้าวถอยหลังโดยสัญชาตญาณ โดยที่ไม่รู้เลยว่าด้านหลังของเธอนั้นเต็มไปด้วยหินเกะกะ และทะเลสาป

แน่นอนว่าหญิงสาวที่เดินถอยหลังไปเรื่อย ๆ ได้เกิดอาการสะดุดหินเพราะเดินไม่ดูตาม้าตาเรือ จนร่างของเธอตกลงสู่ทะเลสาปอย่างไม่ได้ตั้งใจ

โปรโตกัส ดี เอส ที่เห็นว่ากำลังเจอผู้ประสบภัยอยู่ก็ทำท่าจะเข้าไปช่วย แต่ดันนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองว่ายน้ำไม่ได้นี่หว่า และในขณะนั้นเองคนที่ตกน้ำก็โผล่ขึ้นมาจากทะเลสาป

เรือนผมสีฟ้าสะท้อนเข้ามาในดวงตาสีดำของเขา พร้อมกับหางสีน้ำเงินที่เป็นประกายยามกระทบแสง เอสมองภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึงกับภาพที่ปรากฏตรงหน้า

นั่นมันนางเงือกงั้นหรือ?

ตกใจได้ไม่ถึงนาที แม่สาวเงือกนั้นที่เห็นว่าโผล่พ้นน้ำขึ้นมาก็ยังเจอตัวละครโปรดอีกรอบก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก เธอเกร็งจนเป็นตะคริวที่หางและจมลงไปในน้ำอีกรอบ สองแขนก็พยายามแหวกว่ายอย่างเอาเป็นเอาตาย

เอสที่เห็นดังนั้นก็ขยี้ตาซ้ำอีกครั้ง

นี่เขากำลังเจอนางเงือก

จมน้ำ!!

TBC.

สร้างตำนานไม่พัก 555555 นางเงือกจมน้ำมีที่นี่ที่เดียวในโลก พี่เอสยืนงงละ

ปล.เนื่องจากเราแต่งฟิคพร้อมกันสามเรื่อง เวลาการอัปฟิคของเราจะเปลี่ยนไปตามยอดคอมเม้นและยอดโดเนทค่ะ เรื่องไหนเยอะก็จะอัปก่อน ส่วนเรื่องไหนน้อยก็ต้องรอต่อไป ส่วนเรื่องนี้ยอดถึงเพราะมีคนโดเนทมาหลังไมค์ค่ะ 55555