MY LORD หัวใจของคุณ ผมขอดูแล [Yaoi]

ลำดับตอนที่ #2 : คนดูแลคุณหนู 60%

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง

เสียงยิงปีนห้านัดดังขึ้นในห้องซ้อมของฐานทัพลับใต้ดินแห่งหนึ่ง ภายในห้องซ้อมมีผู้ชายสองคนอยู่ เมื่อยิงครบ10นัด ผู้ชายที่อยู่ด้านหลังก็เดินเข้าไปถอดเครื่องป้องกันออก

"ฝีมือฉันเป็นยังไงบ้างละ"
"ก็ดีครับ"
"ก็ดี? นี่นายไม่คิดจะพูดคำอื่นหน่อยหรอ?"
"ก็ใช้ไดัครับ"
"ชิ!! ไม่ยุ่งกับนายแล้ว"

แปะๆๆ

ในระหว่างที่ผู้ชายสองคนนั้นคุยกัน ก็มีเสียงปรบมือดังขึ้นจากข้างหลัง ทั้งสองจึงหันไปมอง และพบกับ

"พ่อ.."
"เก่งขึ้นนิไอลูกชาย"

ชายวัยกลางคนพูดกับชายหน้าหวานผู้เป็นลูกและเดินเข้าไปหาทั้งสอง

"สวัสดีครับนาย"
"อืม ดูแลลูกฉันดีรึป่าวระหว่างที่ฉันไม่อยู่"
"โห!! พ่อนี่ผมโตละนะ"
"อันตรายมันอยู่รอบตัว ให้ทามไลน์คอยดูแลแกอ่ะดีแล้ว"
"แต่แบบนี้ก็เกินไปนะพ่อ!!"
"เกินไปยังไง?"
"เวลาจะไปไหนทำอะไรก็ต้องอยู่ในสายตามันอ่ะ มันไม่เป็นส่วนตัวเลยเนี่ย พ่อเข้าใจผมหน่อยสิ"
"อย่าเรื่องมากน่าดีไลท์"
"แต่..."
"ไม่มีแต่ อย่าดื้อ - -"
"ทำไมพ่อไม่ให้คนอื่นมาดูแลผมแทนมันละ"
"ขืนให้คนอื่นดูแลก็คงอยู่กับแกได้ไม่ถึง1วัน"
"ชิ!! อยู่กับมันก็ไม่เห็นจะพูดอะไรเลย เหมือนอยู่คนเดียวมากกว่า"

ร่างบางแอบบ่นอุบอิบและชักสีหน้าอยู่คนเดียว แต่ก็อยู่ในสายตาของร่างสูงอย่างทามไลน์อยู่ดี

ทามไลน์มองการกระทำนั้นพรางคิดว่า
'จะไม่ให้ใครหน้าไหนมาดูแลเจ้านายคนนี้แทนตนเด็ดขาด!!'

"งั้นฉันไปก่อนละ แล้วก็อย่าลืมละ คืนนี้แกต้องไปงานกับฉัน"

ชายวัยกลางคนผู้เป็นพ่อของดีไลท์หันไปพูดกับลูกชายก่อนจะเดินออกไป...

"จะอาบน้ำก่อนไหมครับ?"
"เฮ้ย!!!"

ร่างสูงก้มลงกระชิบข้างหูดีไลท์ ทำให้ร่างบางหน้าแดงกุมหูตัวเองไว้

"ตกใจหมด ทำไมถึงมาแบบเงียบๆเนี่ย"
"แล้วคำตอบละครับ"
"ไม่เกี่ยวกับนายนิ"
"เกี่ยวสิครับ ตอนนี้ผมมีหน้าที่ดูแลคุณหนูแบบใกล้ชิดนะครับ"
"พูดมากน่า แล้วอีกอย่างนะ เลิกเรียกฉันว่าคุณหนูได้ละ ฟังแล้วมันแปลกๆ"
"แล้วคำตอบละครับ คุณหนู"
"ยุ่งน่า จะไปไหนก็ไปเลย -*-"
"...."
"ไม่เถียงต่อแล้วรึไง?"
"...."

ร่างสูงไม่ตอบ ยิ่งทำให้ร่างบางโมโหเข้าไปใหญ่

"ไม่คุยด้วยแล้ว จะไปไหนก็ไปเลย!!"

ว่าจบดีไลท์ก็เดินหนีออกไปจากห้องซ้อม ทิ้งให้ร่างสูงที่มีรอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้าอยู่คนเดียว รอยยิ้มที่น้อยครั้งเขาจะยิ้มออกมาเพราะใครสักคน....


"เอสต้า!!!"

ร่างบางของดีไลท์ตะโกนเรียกหาอะไรสักอย่างอยู่ทางสวนหลังฐานทัพ

"โฮ่งๆ!!"

เสียงขานตอบรับดังขึ้นเมื่อได้ยินชื่อของตัวเอง พร้อมกับวิ่งมาทางเจ้าของ

"เอสต้า!! ไปไหนมาเนี่ย เรียกตั้งนาน"
"โฮ่งๆ"

ร่างบางถามพรางลูบหัวสุนัขพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้ตัวโต

"นี่รู้ไหม วันนี้ฉันโดนกวนตีนแหละ มันน่าหมั่นไส้จริงๆ เวลาจะเงียบก็เงียบจนเหมือนอยู่คนเดียว เวลาจะกวนตีน ก็กวนตีนจนน่าหมั่นไส้ "

ร่างบางบ่นพรางลูบหัวเล่นเอสต้า เจ้าสุนัขหน้าหล่อนอนหลับตาพริ้มให้เจ้าของลูบหัวจนพอใจ

ด้านบนของฐานทัพมีร่างของชายหนุ่มยืนมองมายังดีไลท์ที่นั่งเล่นอยู่กับเอสต้า พรางกระตุกยิ้มมุมปาก

"รู้สึกอยากเป็นเอสต้าแหะ"


"ยืนมองอะไรอยู่"

เสียงเรียกดังขึ้นจากด้านหลังของร่างสูง

"ป่าวครับท่าน"

ร่างสูงว่าพรางปิดผ้าม่านและเดินไปหาผู้เป็นนาย

"มีอะไรเกิดขึ้นในระหว่างที่ฉันไม่อยู่ไหม?"

ผู้เป็นนายยิงคำถามทันทีเมื่อทามไลน์เดินมาถึง

"มีรูปถ่ายของคุณหนูตอนอยู่โรงเรียนส่งมาครับ"
"หือ? แสดงว่ามันเจอดีไลท์แล้ว หึ!! น่าสนุกนี่"
"จะให้จัดการเลยดีไหมครับ?"
"ยังก่อน ช่วงนี้นายต้องคอยดูแลดีไลท์ให้ดีละ อีกสัก2-3วัน ฉันจะส่งพวกแกไปอยู่กับนานาโกะที่ญี่ปุ่น"
"คุณหนูคงดีใจที่จะได้อยู่กับนายหญิงนะครับ"
"ก็นะ นายไปเถอะ หมดธุระแล้ว"
"ครับ ขอตัวครับ"

ว่าจบทามไลน์ก็เดินออกจากห้องไป เป้าหมายต่อไปของเขาคือสวนหลังฐานทัพ..


"หนีมานอนเล่นแบบนี้ไม่ดีนะครับคุณหนู"

ร่างสูงพูดขึ้นพรางเดินมานั่งข้างๆ

"ฉันไม่ได้หนีชะหน่อย ออกมาเล่นกับเอสต้าตะหาก"

ร่างสูงเงียบพรางยกมือขึ้นดูนาฬิกาเรือนสวย เข็มสั้นชี้เลขหก เข็มยาวชี้เลขสิบสอง ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็น ซึ่งเริ่มมืดและ อุณหภูมิข้างนอกลดต่ำลง

"อากาศเริ่มหนาวแล้วนะครับ เข้าฐานทัพเถอะครับ"
"ไม่เอา ไม่หนาว ไม่เข้า จะอยู่กับเอสต้า"
"อย่าดื้อสิครับ ถ้าอยู่ข้างนอกต่อคุณหนูจะไม่สบายนะครับ"
"ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย"
"อาจจะต้องกินยาด้วยนะครับ"

ร่างสูงเริ่มขี้เกียจเถียง จึงยกไม้เด็ดขึ้นมาจัดการ เพราะคุณหนูของเขานั้น รักการกินยาเป็นที่สุด

"งั้นเข้าฐานทัพกันเลย เอาเอสต้าไปเก็บก่อนด้วย ให้ตายฉันก็ไม่ยอมกินยาเด็ดขาด!!!"

ดีไลท์พูดรัวก่อนจะลุกขึ้นพาเอสต้าไปหลังฐานทัพ ร่างสูงที่เห็นปฏิกิริยาแบบนั้นก็อดขำไม่ได้ 'นิสัยเหมือนเด็กๆชะงั้น'

ดีไลท์ say:

ณ ห้องโถง

"ทำไมยังไม่เตรียมตัวอีก ดีไลท์"
"ก็ผมไม่อยากไปนี่พ่อ"
"แกต้องสืบทอดตำแหน่งจากฉัน หัดรู้จักเข้าสังคมชะบ้างสิ"
"ก็ผมไม่ชอบนี่พ่อ พ่อไม่รู้หรอกว่าผมต้องทนกับสายตาที่น่าขยะแขยงของพวกนั้นตลอดอ่ะ"
"คราวนี้ฉันให้ทามไลน์ตามไปด้วย ไม่ต้องห่วง"
"แต่..."
"ไม่แต่ดีไลท์"
"เหอะ!! ก็ได้ครับ"
"ดีมาก อยู่ในงานก็อย่าอยู่ห่างทามไลน์ละ อย่าดื้อด้วย เข้าใจไหมตัวแสบ"
"รู้แล้วน่า"

โอ้ยยย!!! ทำไมไม่มีใครเข้าใจผมเลยวะ ไม่อยากเป็นเป้าสายตาไอพวกตาแก่ตัณหากลับเว้ยย มองผมทีแทบจะกลืนกินไปทั้งร่าง น่าขยะแขยงที่สุด!!!! เห็นแบบนี้แต่ผมก็แมนนะ ถึงหน้าจะออกหวานๆเพราะได้มาม๊ามาเยอะก็เถอะ

"ทามไลน์ พาเจ้าดีไลท์ไปแต่งตัวได้แล้ว ไปช้าเดี๋ยวคนอื่นเขาจะว่าเราได้"
"ครับท่าน เชิญครับคุณหนู"

ระหว่างที่ผมรอให้ไอบ้าทามไลน์จัดเสื้อผ้าให้อยูนั้น ผมก็มาอาบน้ำรอมันครับ อ๊ะ!! อย่าเพิ่งคิดว่าผมยั่วมันแต่อย่างใดนะครับ ผมแค่รอมันมาอาบน้ำให้เฉยๆหรอก ก็นะ ผมเป็นคุณหนูนิ เอ้ย!!! ไม่ใช่ๆ ผมต้องเป็นคุณชายสิ เจ้าบ้านั้นทำให้ผมเขวชะได้ - -

ก๊อกๆ

"ขออนุญาติครับคุณหนู"
"เข้ามาสิ ช้าจริงๆ ถ้าฉันไปช้าแล้วโดนพ่อว่านะ!!"

ผมได้แต่ส่งสายตาคาดโทษไปครับ ครับ ผมทำได้แค่นี้แหละครับ จะให้ผมไปกระโดดตบหัวมันก็ใช่ที่นะครับ ขนาดตัวผมกับมันห่างกันตั้ง20เซนติเมตร ผมไม่ได้เตี้ยนะ มันอ่ะสูงเกินไปตะหาก

"ขอโทษครับ ผมเลือกชุดให้คุณหนูเพลินไปหน่อย"
"จะเลือกอะไรมากมายเล่า - -"
"ก็ผมอยากเลือกชุดที่คุณหนูใส่แล้วน่ารักนี่ครับ"
"อะ..ไอบ้า!!! อย่างฉันมันต้องหล่อสิ!!"
"หึๆ ครับๆ หล่อก็หล่อ งั้นผมอาบน้ำให้นะครับ"
"อืม..เร็วๆเลย"

อ๊ากกก ไอเจ้าบ้านั้นพูดกับผมแบบนั้นอีกแล้ว แถมยังทำหน้าเคลิ้มๆอีก เหมือนพวกโรคจิตชะมัด...แต่ว่านะ ทำไมมันดูแมนกว่าผมจังวะ ผมก็เป็นผู้ชายเหมือนกันนะ ทำไมมันมีซิกแพกแล้วผมถึงไม่มีละ หน้าท้องแบนราบราวกับผู้หญิงแหนะ - -

หลังจากที่พวกเราทำอะไรกันเสร็จแล้ว (ผมหมายถึงอาบน้ำนะ อย่าคิดอย่างอื่นละ เข้าใจนะ!!) ทามไลน์ก็แต่งตัวให้ผมและพาลงไปข้างล่างเตรียมพร้อมที่จะไปงานบ้าๆนั้น

"ช้านะดีไลท์"

"นี่ก็รีบแล้วนะพ่อ อย่าบ่นสิ"

"เฮ้อ ฉันละเหนื่อยใจกับแกจิงๆเลย ไปกันได้แล้ว"

"ครับนาย" เสียงพวกลูกน้อง

"อ่อใช่ อย่าลืมที่ฉันบอกละ อย่าอยู่ห่างจากทามไลน์ เข้าใจนะ"

"รู้แล้วน่าพ่อ ผมไม่ใช่เด็กละนะ ครั้งเดียวก็รู้เรื่องน่า"

ว่าจบก็เดินไปขึ้นรถที่เตรียมไว้

"เออๆ ฉันฝากดูแลลูกชายตัวแสบด้วยละทามไลน์"

"ครับท่าน"

----------------------------------------------------------

ภายในงานถูกประดับประดาไปด้วยดอกกุหลาบสีแดงและสีดำ ดูคล้ายกับสีของเลือดยิ่งนัก เหล่าผู้คนในงานต่างแต่งกายด้วยเสื้อผ้าเครื่องประดับที่ถูกคัดสรรมาอย่างดีเพื่องานนี้ เพื่อที่จะ...อวดรัศมีบารมีกัน งานในครั้งนี้มีคนใหญ่คนโตมาร่วมงานครบทุกคน ก็ไม่แปลกที่หญิงสาวทั้งหลายจะแต่งกันเต็มยศ เพื่อจับลูกชายพวกคนใหญ่คนโต

แต่ถึงยังงั้นก็ยังมีชายหนุ่มที่ไม่ได้เป็นที่สนใจของสาวๆกันสักเท่าไรนัก เพราะมีใบหน้าหวานเกินกว่าจะเชื่อว่าเป็นชายได้ ใบหน้าเรียวได้รูป ผิวขาวราวกับหิมะ จมูกโด่งรั้นนิดๆ ปากสีชมพูอวบอิ่มน่าลิ้มลอง ทุกอย่างนี้ได้ผสมผสานกันอย่างลงตัวทำให้ชายหนุ่มเป็นที่หมายปองของผู้ชายด้วยกันเอง แต่เกรงว่าจะไม่มีชายใดสามารถย่างกายเข้าไปใกล้ได้ เพราะข้างกายนั้นได้มีชายหนุ่มรูปงาม รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าคมติดจะเย็นชา คอยกวาดสายตาเย็นยะเยือกไปที่ชายทั้งหลายที่คิดมาเด็ดดอกฟ้าที่ตนอุตสาเฝ้าดูแลลถนุถนอมมาเป็นแรมปี

"นี่ๆ ทำไมนายต้องทำหน้าตาหน้ากลัวแบบนั้นด้วยละ"

"ป่าวนี่ครับคุณหนู"

"อย่ามาโกหกนะ ถึงแม้หน้านายจะไม่ค่อยเปลี่ยนไปจากเดิมก็เถอะนะ"

"แหมๆ คุณหนูนี่ชั่งสังเกตจังเลยนะครับ"

"แน่นอนสิ ฉันเปงคนแบบนั้นอยู่แล้ว"

"งั้นก็หมายความว่าคุณหนูคอยมองผมอยู่ตลอดเวลาเลยสินะครับ" ยิ้มมุมปาก

"อะ..จะบ้าหรอ นายคิดได้ไงเนี่ย มันก็แค่บังเอิญว่าฉันเก่งต่างหาก ใครจะไปอยากมองหน้านายกัน" ใบหน้าขาวเร็วขึ้นสีจางๆ แต่ก็ไม่พ้นสายตาของทามไลน์ไปได้

"แต่ผมชอบมองหน้าคุณหนูนะครับ:)"

"อา...หลงเสน่ห์ฉันละสินะ หึ!!"

"ครับ ผมคงหลงเสน่ห์คุณหนูจริงๆนั้นแหละ "

"...พุดอะไรน่ะ เพ้อเจ้อนะนาย จริงสิ ฉันหิวน้ำแล้ว ไปเอาน้ำมาให้หน่อย" ว่าพลางหลบสายตาไปทางอื่น

"ผมแค่พูดความจริง ไม่เห็นต้องเขินขนาดนั้นเลยนี่ครับ"

"พูดมากน่า รีบๆไปได้แล้ว"

"ครับๆ เดี๋ยวผมมานะ อย่าไปรับของจากคนแปลกหน้าละ" ว่าจบก็รีบเดินหนีไปเอาน้ำมาให้เจ้านายของตน

"หุบปากไปเลย!! ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ"

หลังจากทามไลน์เดินไปแล้วก็ได้มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาหาดีไลท์

"สวัสดีครับคุณหนูดีไลท์ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ"หนึ่งในชายสามคนเอ่ยขึ้น

"....."

"แหมๆ อย่าเอาแต่เงียบอย่างงั้นสิครับ ไม่ดีเลยน้า"ชายอีกคนเอยตาม

"....."

"มางานทั้งที ทำหน้าแบบนั้นงานก็หมดสนุกกันพอดีน่ะสิ"ชายคนสุดท้ายว่าพลางเอื้อมมือไปกอดคอดีไลท์

"'....." ดีไลท์เงียบพลางคิดในใจว่า 'ขยะแขยงพวกนี้จริงๆ'

"คุณหนูของผมไม่มีความจำเป็นต้องลดตัวลงไปคุยกับพวกคุณหรอกนะครับ กรุณาให้เกียรติด้วยครับ" ทามไลน์ว่าพลางเดินเข้ามาดึงแขนของผู้ชายที่กอดคอดีไลท์ออก ถือน้ำสีสันสดใสติดมือมาด้วย พร้อมกับมองด้วยสายตาเหยียดหยามติดจะเย็นชา

____________________________________________________________________

เดี๋ยวมาต่อให้นะค่ะ


รูปเอสต้าค่ะ

ไรท์มาต่อให้นิดหน่อยนะค่ะ พอดีนิยายที่เซฟไว้มันหายค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามกันนะค่ะ