Twin Brother รับรักพวกเราเถอะ พี่ชายหน้าหวาน [Yaoi 3P]

ลำดับตอนที่ #6 : ไปรับไปส่ง

ไปรับไปส่ง


วันนี้เป็นวันที่โรงเรียนของเจ้าแฝดเปิดเทอมฮะ ส่วนมหาลัยของผมจะเปิดอีก2อาทิตย์ นานใช่ไหมละ -3- แต่มันก็ไม่ดีเลยสักนิด - - เพราะผมต้องคอยไปรับ-ส่งพวกแฝดนรกไปโรงเรียน ด้วยเหตุที่ว่า

"ปะป๊าอยากให้ลูกๆประหยัดกัน ฉะนั้น2อาทิตย์นี้ ไบโอต้องคอยไปรับ-ส่งเจ้าแฝด"

ประโยคเดียวที่ปะป๊าพูดทำให้วันหยุด2อาทิตย์ของผมต้องจบลง - -

ก๊อก ก๊อก

เงียบแบบนี้แสดงว่ายังไม่ตื่นสินะ ทำไมต้องให้มาปลุกตลอดเลยฟร๊ะ - -

ตอนนี้ผมเดินมาหยุดอยู่ที่เตียงขนาดใหญ่ที่มีร่างของเจ้าแฝดนรกนอนอยู่

"แฝดนรก ตื่นได้แล้วว!!!"
"..."

ผมว่าผมตะโกนดังละนะ ทำไมมันไม่ตื่นกันวะ - -

"จะตื่นไม่ตื่นห่ะ!!!!"
"...."

หึๆ ไม่ตื่นแบบนี้แม่จะเล่นให้หนักเลย -.,-

ผมเดินขึ้นไปยื่นบนเตียงแล้วจัดการถีบเจ้าแฝดนรกลงไปนอนจูบพื้นข้างล่าง

ตุบ!!!!

อั๊ก!!!

"โอ๊ยยย ไรวะเนี่ย"

แฝดนรกตะโกนพร้อมกันอย่างหัวเสียที่ถูกปลุก

"ไม่ต้องมาอะไรวะเนี่ยเลย ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว"
"ไบโอเองหรอ"
"กูเจ็บนะสัด"
"ก็ไม่ตื่นกันเองนี่หว่า - -"
"วิธีปลุกแบบอื่นก็มีนะไบโอ"
"ปลุกแบบนี้แม่งเจ็บสัด จุกด้วย"
"เลิกบ่นแล้วไปอาบน้ำไป"
"ค้าบบ"

เมื่อจัดการปลุกพวกมันเสร็จแล้ว ผมก็เข้ามาจัดการตักข้าวต้มหมูใส่ชามให้เรียบร้อย ไม่อยากจะคุยเห็นแบบนี้แต่ผมทำอาหารเก่งพอตัวนะ -3-

"อาา หอมจังเลย วันนี้เป็นข้าวต้มหรอไบโอ"
"อืม แล้วฟิสิกส์ละ?"
"แปรงฟันอยู่ เดี๋ยวมันก็ออกมาเอง เออใช่ ไบโอผูกเนกไทให้หน่อยสิ"
"โตแล้วนะมึง ทำไมยังผูกไม่เป็นอีกวะ"
"ยุ่งน่า ก็ผูกไม่เป็นนี่หว่า"

ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินไปผูกเนกไทให้เคมี ฟิสิกส์ก็เดินเข้ามาพอดี ผมสังเกตเห็นว่าฟิสิกส์ผูกเนกไทแล้วเรียบร้อย พรางคิดในใจว่า

'หน้าอย่างมันผูกเป็นด้วยเรอะ?'

"ดูให้ดีนะ วันหลังจะได้ทำเป็น"
"ค้าบบบ"

ผมเขย่งเท้าขึ้นเพื่อผูกเนกไทให้เคมี ตอนนี้หน้าของเราห่างกันแค่นิดเดียวเท่านั้น ลมหายใจของเคมีที่เบารดลงข้างหูทำให้รู้สึกจั๊กจี้ แถมยังรู้สึกว่าหน้ามันร้อนไงไม่รู้

"สะ..เสร็จแล้ว"
"ขอบคุณครับ"

ฟอดดด

"ทะ..ทำไรน่ะ!!?"
"แทนคำขอบคุณไง "
"ไอเชี่ยเคมี - -"
"อะ..เออ ไปกินข้าวต้มกันเถอะ"

หลังจากกินข้าวต้มเสร็จพวกเราก็เดินลงมาที่ลานจอดรถ แต่ก็ไม่วายเกิดเรื่องทะเลาะอีกจนได้ - -

"กุจะนั่งกับไบโอ"
"กุก็อยากนั่งนะฟิสิกส์"
"ไม่ได้เว้ย"
"งั้นใครดีใครได้เว้ย"

ว่าจบเจ้าแฝดนรกก็รีบวิ่งไปที่รถทันที แต่ขอโทษครัช เมิงไปผิดคันครับ คันนั้นรถพวกเมิง - - ของกูอยู่อีกฝั่งครัช

"ทำไมไบโอยังไม่มาวะ"
"กูจะรู้ไหม กูก็วิ่งมาพร้อมเมิง"

ปริ้นๆ

ผมขับรถไปจอดข้างๆรถของเจ้าแฝดนรก

"จะขึ้นรถไหมเจ้าแฝดนรก"
"ทำไมไม่เอารถพวกเราไปส่งละ"
"ก็อยากขับรถตัวเอง - -"
"มึงเรื่องมากว่าไบโอ"
"มาเร็วๆ แล้วก็ไปนั่งหลังทั้งคู่ด้วย"
"เออ!!"

ทั้งคู่รีบวิ่งขึ้นรถทันทีเพราะเห็นว่ามันใกล้จะสายแล้ว แน่ละ จะทะเลาะกันทำไมฟร๊ะ กูขี้เกียจขับเร็วๆนะเฟ้ย - -

"ไบโอเหยียบเลยย"
"ทำไมมึงขับช้าวะ"
"โว้ยยย ถ้ากูเหยียบได้กูเหยียบไปนานละ พวกเมิงแหกตาดูสิ รถมันติดน่ะเห็นไหม"
"ขอโทษครับ"

เหนื่อยครับเหนื่อย ตะโกนด่าพวกมันชะหน่อย มันน่ารำคาญไหมละครับ สั่งผมอยู่ได้ ทำไมไม่รู้จักตื่นเช้าๆ ไม่ทะเลอะกันตอนเช้าวะ - -

และแล้วตอนนี้ผมก็มาอยู่หน้าโรงเรียนเจ้าแฝดละครับ ทันเวลาแบบฉิวเฉีนดมาก - -

"ไบโอมารับตอน3โมงเย็นนะ"
"อย่าเลทละ"
"เออๆ ลงไปได้แล้วไป"

เอาละ ได้เวลากลับคอนโดไปนอนพักละ

ระหว่างกลับไปที่คอนโดผมก็เห็นร้านเบเกอรี่ร้านหนึ่งเข้า ผมจึงจอดรถแวะที่ร้านนั้น ภายในร้านตกแต่งด้วยสีโทนหวานๆ ดูแล้วสบายตาดี ไหนจะกลิ่นหอมของกาแฟแล้วเค้กอีก มันชั่งดูเข้ากันเสียเหลือเกิน... ผมเดินเข้ามานั่งโต๊ะด้านในสุด สักพักก็มีพนักงานหญิงเดินเข้ามา

"รับอะไรดีค่ะ"
"ขอสตอเบอรรี่ชีสเค้กกับลาเต้เย็นครับ "
"งั้นกรุณารอสักครู่นะค่ะ"

ผมว่าผู้หญิงคนมะกี้น่ารักดีนะครับ ดูๆไปเหมือนจะรุ่นเดียวกับผมด้วย แต่ผมไม่คิดจะจีบนะครับ พอดีไม่อยากถูกปฏิเสธหรือว่าบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่า

'นายมันน่ารักกว่าเรา เราเลิกกันเถอะ'

คือผมก็ไม่ได้อยากน่ารักแบบนี้นะ พอดีมันได้แม่มาเยอะไง -3-

สักพักผู้หญิงคนมะกี้ก็เดินมาเสริฟเค้กกับเครื่องดื่มที่ผมสั่ง

"สตอเบอรรี่ชีสเค้กกับลาเต้เย็นได้แล้วค่ะ"
"ขอบคุณครับ "
"ทานให้อร่อยนะค่ะ "

เมื่อจบบทสนทนาผมก็เตรียมตัวกินเค้กฮะ แต่ว่า....ผู้หญิงคนนั้นยังไม่ยอมเดินไปจากโต๊ะผมซะที

"เออ...นายชื่ออะไร"
"หือ? ไบโอครับ"
"เราชื่อเจแปนนะ"
"อา..คับ แล้วมีอะไรรึป่าวครับ?"
"คือนายน่ารักอา เราชอบ แต่ไม่ได้ชอบแบบคนรักนะ ชอบแบบปลื้มอา"
"อาา ขอบคุณนะที่ชม แต่เราอยากหล่อมากกว่างา"
"ไบโอน่ารักแบบนี้อ่ะดีแล้ว จริงสิ ไบโออายุเท่าไรอา"
"อาา 19 แล้วเจแปนละ"
"เท่ากันเลย นี่ๆ ไบโอเรียนที่ไหน"
"มหาลัยxxxอา"
"ที่เดียวกันเลย ดีจังมีเพื่อนด้วย "
"ยัยเจแปนอย่าอู้งานสิย่ะ"
"รู้แล้วๆ ขอคุยกับเพื่อนหน่อยสิ งั้นเราไปก่อนนะไบโอ เดี๋ยวมาหาใหม่"
"อาฮะ"

ไม่น่าเชื่อว่าจะได้เพื่อนเร็วขนาดนี้ แถมยังน่ารักอีก ประเด็นหลังไม่น่าจะเกี่ยวนะคับ 5555 เอาละครับได้เวลากินเค้กละ อื้มมมม อร่อยยแหะ วันหลังต้องพาเคมีมากินบ้างละ

ตอนนี้ผมกินเค้กหมดไป2ชิ้นละครับระหว่างรอเจแปนพัก และตอนนี้ผมก็กำลังนั่งคุยกับเจแปนครับ

"นี่ๆ ไบโอมีแฟนยัง?"
"แหะๆ ยังเลยอา"
"แล้วไม่มีคนมาจีบบ้างหรอ?"
"ก็มีนะ"
"ส่วนมากเป็นผู้ชายใช่ไหมที่จีบอา"
"ก็ใช่นะ แต่อยากให้มีผู้หญิงบ้างอา"
"อย่างไบโออาผู้ชายดีที่สุดละ จริงสิ เดี๋ยวเราจะแนะนำแฟนเราให้ไบโอรู้จักนะ อยู่มหาลัยเดียวกันด้วย"
"แล้วเจแปนอยู่คณะอะไรอา"
"บริหารจ้าา"
"คณะเดียวกันเลย"
"ดีจังเลย"

Let's it go ~

สักพักเสียงโทรศัพท์ของเจแปนก็ดังขึ้น สงส้ยแฟนโทรมาแน่เลย

"ขอรับโทรศัพท์แปปนะ"
"อืม"

เจแปนคุยกับแฟนเสร็จแล้วก็มีผู้ชายเดินมาที่โต๊ะเรา คงเป็นแฟนเจแปนละมั้งครับ แต่แฟนเจแปนนี่จัดว่าน่าตาดีใช้ได้เลยนะครับ

"แปนนี่ใคร"
"อ่อ เพื่อนใหม่แปนเอง ชื่อไบโอเรียนที่เดียวกันด้วย"
"แล้วไป.."

เออ...แฟนเจแปนน่ากลัวดีนะครับ แหะๆ คงจะรักเจแปนน่าดูเลย

"นี่คิมแฟนเราเองไบโอ"
"อาครับ"

หลังจากแนะนำตัวกันเสร็จเราก็นั่งคุยกันไปสักพัก ก่อนที่เจแปนจะชวนไปดูหนัง รู้ไหมครับว่าหนังเรื่องอะไร มันเปงเรื่องที่มีนกสีฟ้าๆ เอาง่ายก็เกี่ยวกับพวกนกน่ะครับ งั้นผมบอกเลยดีกว่าเพื่อคนไม่รู้ เรื่องนั้นก็คือ...Rio2... อีกครับ มันเป็นการ์ตูนนะครับ - -

"ตกลงว่าไง ไปด้วยกันไหมไบโอ"
"จะรวบกวนแปนกับคิมรึป่าวละ"
"ไม่เลย เราชอบให้ไปดูกันเยอะๆอา"
"กูตามใจแปน - -"
"อย่าขึ้นมึงกูกับไบโอสิ"
"ไม่เป็นไรหรอกแปน"
"ไบโอว่างั้นไม่เป็นไรก็ได้ -3-"
"เจอกันที่ห้างxxxนะมึง"
"อืม เจอกัน"


ทางแฝดนรก

ตอนนี้ร่างสูงทั้งสองนั่งอยู่ในโรงอาหารพร้อมกับเพื่อนใหม่อีก2คน ซึ่งฟิสิกส์กับเคมีคิดว่าเพื่อนใหม่เขาต้องมีซัมติงอะไรแน่ๆ

"ไนท์กินผักให้หน่อยสิ"
"ทำไมไม่หัดกินเองบ้างละ"
"นี่พวกมึง...มีซัมติงไรรึป่าววะ"
"ไม่มีนะ!! .///."
"อย่าคิดว่าพวกเราไม่รู้นะ พวกนายนั่งสวีทกันมานานละ - -"
"หึ พวกมึงดูออกด้วยหรอวะ"
"แน่นอน"

สองแฝดตอบพร้อมกัน พรางคิดในใจว่า 'พวกแกตัวติดกันขนาดนี้ ไม่ให้คิดได้ไงวะ'

"เออใช่ แล้วพวกนายไม่มีคนที่ชอบบ้างหรอ?"

ชายร่างบางที่ชื่อ'มิก'ถาม

"มี!!"
"ใครอ่ะๆๆ พวกเรารู้จักป่ะ?"
"ไม่รู้จัก"
"พอดีพี่ที่เราชอบอยู่มหาลัยน่ะ"
"หือ? เล่นคนแก่หรอพวกมึง"
"ถึงจะแก่ แต่ก็น่ารัก"
"ทำตัวก็เหมือนเด็กบ้างในบางครั้ง"
"ใครวะ พวกกุอยากเห็นนะเนี่ย ใช่ไหมไนท์?"

มิกหันไปถามแฟนหนุ่มตัวเอง ไนท์มองมิกด้วยสายตาประมาณว่า 'มึงจะไปเสือกทำไม' แต่ด้วยความที่เป็นคนกลัวเมีย เอ้ย!! กลัวมิกงอน จึงต้องจำยอมตอบไป

"อืม"
"หึ เย็นนี้ก็ได้เจอ"
"มารอกลับกับพวกเราสิ"
"อ่าวว เขามารับพวกแกหรอ"
"อืม"

กริ้งงงงง

เสียงออดเข้าเรียนดังขึ้น พวกเขาทั้งสี่พากันเดินกลับขึ้นห้องเรียน

"เดี๋ยวนะ!! เจ้าแฝดทั้งสอง"
"มีอะไร"
"เพิ่งนึกขึ้นได้ ตอนพวกแกตอบเหมือนพวกแกพูดถึงคนคนเดียวกันเลย"
"แล้วทำไม?"
"งงอะไรหรอ?"
"พวกแกชอบคนคนเดียวกันเรอะ?"
"อืม"
"เฮ้ย!!! งั้นที่ว่าฝาแฝดมักจะชอบอะไรเหมือนกันก็เรื่องจริงหรอ"
"พวกกุจะไปรู้ไหม"
"คงมีแค่เรื่องนี้ละมั้งที่เหมือนกัน"
"เชรดดด ไนท์ดูสิๆๆๆ ได้เห็น3Pก็วันนี้ละ"
"เฮ้ออ เข้าห้องได้แล้ว"

ไนท์ถอนหายใจให้กับแฟนตัวเองที่ชอบเจือกเรื่องชาวบ้านเขาไปทั่ว - -


ตัดไปทางไบโอ

ตอนนี้พวกผมดูหนังกันเสร็จละครับ กว่าจะออกมาจากร้านได้ เจแปนก็โดนบ่นหูชาเลยครับ ก็นะ ดันออกมาในช่วงที่ร้านกำลังยุ่งๆอยู่ด้วยเลยขาดคนช่วยงาน

"ไบโอๆ ไปกินไอติมกัน เดี๋ยวคิมเลี้ยง"
"แปน!!! คิมยังไม่ได้บอกเลยนะ"
"งั้นไม่เป็นไรๆ แล้วนี่กี่โมงแล้ว?"
"หือ? บ่ายสองครึ่งอา ทำไมหรอไบโอ"
"มึงนัดสาวไว้หรอ -.,-"
"บ้ารึป่าว อย่างไบโอน่ะต้องนัดผู้ชายสิ"

อ่าวกำ มาเถียงอะไรเรื่องของผมเนี่ย อีกอย่างนะ ทำไมผมต้องนัดผู้ชายด้วยละ หน้าอย่างผมก็นัดผู้หญิงได้นะ -3-

เอ๊ะ!!! นัดผู้ชาย....เชี่ยย!! ไอแฝดนัดกุไปรับตอนบ่าย3นี่หว่า

"เออ...พอดีเรามีธุระน่ะ ขอกลับก่อนละกัน"
"อ่าวว ไปทำอะไรหรอไบโอ"
"ไปรับน้องชายน่ะ"
"อ่อ งั้นไว้คราวหน้าก็ได้"
"อืม แล้วเจอกันนะ"
"จ้า แล้วเจอกัน"
"อืม โชคดีนะมึง"

ผมล่าคิมกับแปนเสร็จก็รีบเดินมาที่รถแล้วเหยียบเลยครัช อีก 20นาทีบ่ายสาม ชิบละกุ - -

"รถจะติดไรนักหนาฟร๊ะ!!"

ผมพูดด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด รถในกทม.นี่ติดใช้ได้เลยนะครับ - -

และตอนนี้...ผมก็มาถึงที่หมายโดนสวัสดิภาพครับ ผมเหลือบมองนาฬิกาตอนนี้เวลาบ่ายสามโมงไม่ขาดไม่เกินครับ ดีนะที่มาทัน ไม่งั้นโดนมันทำโทษอีกแน่ ไอพวกนี้ยิ่งชอบแกล้งผมอยู่

สักพักก็มีคนเกินมาเคาะกระจกรถ ผมจึงเงยหน้าจะพวงมาลัยขึ้นไปมอง ก็พบกับเจ้าแฝดนรกและเด็กผู้ชายอีกสองคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง ผมจะกดปลดล๊อครถ

"น่าเสียดาย ไบโอมาทันเวลา -3-"
"พวกกูก็อดแกล้งเลยสิ"
"พอเลยไอแฝดนรก - - ฉันเป็นพี่แกนะ"
"เออ...ผมชื่อมิกครับ ส่วนนี่ไนท์ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"
"พี่ชื่อไบโอนะ ยินดีเช่นกัน :)"

พวกเขาทั้งสองมองหน้าเจ้าแฝดอย่างงง

"พวกมึงมาคุยกันหน่อยสิ"
"ขอตัวแปปนะพี่ไบโอ"

ผมก็ได้แต่พยักหน้าแบบงง แล้วพวกเขาทั้งสี่ก็เดินออกไปคุยกัน แต่ก็ไม่ไกลมากนัก

ตัดมาทางแฝด

"นั้นผู้ชายนะพวกมึง"
"แล้วทีพวกมึงละ - -"
"เพศก็เป็นแค่ตัวอักษร"
"แต่นั้นพี่ชายพวกแกนิ แก่กว่าด้วย"
"ไบโอเป็นพี่ไม่แท้น่ะ แล้วก็..อายุน่ะเป็นแค่ตัวเลข ถึงจะห่างกันไม่กี่ปีก็เถอะ"

เจอแบบนี้ไปมิกกับไนท์ก็ต่อไม่ถูกเลย มันก็จริงที่เพศเป็นแค่ตัวอักษร แล้วพ่อแม่ของพวกเขาจะยอมรับเรอะ พี่น้องมารักกันเองถึงจะไม่แท้ก็เถอะ

"แล้วพวกมึงจีบยังวะ"
"ตั้งแต่เด็กละ"
"แต่ดูเหมือนไบโอจะไม่รู้ตัวน่ะ"
"พวกแกก็รุกหนักๆไปเลย"
"ค่อยเป็นค่อยไปเนี่ยแหละ เดี๋ยวไก่ตื่น"
"รุกมากเดี๋ยวไบโอตีตัวออกห่างพวกกูก็ซวยสิวะ"
"เออๆ พวกมึงไปได้ละ พี่เขาคงรอพวกมึงนานละ"
"อืมๆ พวกกูไปนะ"
"เจอกันพรุ่งนี้นะทั้งสองคน"

ฝาแฝดบอกล่าเพื่อนใหม่แล้วรีบเดินกลับไปหาคนตัวเล็กทันที แต่เมื่อเดินไปถึงก็เห็นพวกผู้ชายกลุ่มหนึ่งกำลังฉุดกระชากไบโออยู่ ฝาแฝดเลือดขึ้นหน้าทันที พวกเขาไม่เคยทำอะไรให้ไบโอเจ็บเลย แล้วมันเป็นใครมาฉุดกระชากไบโอแบบนี้

แฝดนรกรีบเดินตรงไปยังที่เกิดเหตุ ฟิสิกส์วิ่งเข้าไปต่อยหน้าของชายที่กำลังกระชากร่างบางอยู่ให้เซถอยไปข้างหลัง

พลั๊ก!!

อั๊ก!!

"เชี่ยยไรวะ"
"พวกมึงจะทำอะไร"
"เรื่องของผัวเมีย อย่ามายุ่ง"

ฟิสิกส์ได้ฟังคำพูดนั้นได้แต่กำลังยืนตัวสั่น ไม่สั่นกลัว แต่กำลังสั้นเพราะระงับอารมณ์ที่เดือดของตน

เคมีเห็นดังนั้นก็รีบดึงไบโอให้หลบอยู่ข้างหลังตน 'สงสัยได้มีเรื่องกันอีกแล้ว ก็นะ ใครใช่ให้เจ้านั้นมาจีบเขาละ เขาอุตสาห์ปฏิเสธละนะ แต่มันก็หาว่าเล่นตัวแล้วก็จะลากเขาไปให้ได้อีก' ร่างบางคิดพรางมองไปที่ข้อมือของตนที่แดงเถือก

"เจ็บไหมไบโอ"
"เจ็บ...แต่ไม่มากเท่าไร"
"ไปรอในรถก่อนนะ ตรงนี้ให้พวกเราจัดการเอง"
"เอางั้นก็ได้ ระวังตัวด้วยนะ"

ร่างบางเดินขึ้นไปนั่งบนรถพรางมองสถานการณ์ข้างนอกไปด้วย

"กูให้โอกาสมึงพูดใหม่อีกรอบ"
"ทำไมกูต้องพูดใหม่วะ นั้นเมียกุนะ"

พลัก!!

ร่างสูงของฟิสิกส์สวนหมัดไปอีกรอบ

"กูจะบอกอะไรให้ ไบโอไม่มีวันเป็นของมึงหรอก"
"เพราะไบโอคือของพวกเรา อีกอย่างแกก็หน้าตาหมาไม่แลขนาดนี้ ยังคิดจะมายุ่งกับไบโอของพวกเราอีก"

ตอนนี้ร่างสูงของฝาแฝดกำลังเผชิญหน้ากับพวกที่ฉุดกระชากไบโอ รอบข้างมีคนมุงดูกันเพียบ คาดว่าอีกไม่นานครูห้องปกครองต้องออกมาจัดการแน่นอน

"รีบๆจัดการให้เสร็จเถอะ ไบโอรออยู่ในรถ"
"อืม"

ว่าจบร่างสูงทั้งสองก็วิ่งเข้าไปคะลุมบอลกับพวกที่จีบไบโอ การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด แลกหมัดกันอย่าเมามัน? สู้กันมาได้สักพักก็ได้ผลแพ้ชนะแล้ว ฝ่ายที่แพ้คือพวกที่จีบไบโอ สภาพของพวกมันแต่ละคนเละไม่เป็นท่าเลย ส่วนฝาแฝดก็ปากแตกกับคิ้วแตกและมีรอยซ้ำบนใบหน้าเล็กน้อย

"พวกมึงจำเอาไว้ อย่าคิดที่จะม่ยุ่งกับคนของพวกกูอีก"
"ถ้ายังมายุ่งอีก เรื่องมันจะไม่จบแค่นี้แน่"

ร่างสูงว่าจบก็เดินขึ้นรถไป ปล่อยให้พวกนั้นนอนจมกองเลือดไป

"จะ..เจ็บมากไหม"
"ไม่เท่าไร"
"นิดนึงอา ซี๊ดด"
"เดี๋ยวกลับไปพี่ทำแผลให้นะ เย็นนี้พี่ทำโจ๊กให้นะ"
"อืม"

ร่างสูงครางรับในลำคอ ร่างบางเห็นดังนั้นจึงขับรถออกมาเพื่อไปคอนโด

เมื่อถึงห้องแล้ว ร่างบางก็ไล่ให้ร่างสูงทั้งสองไปอาบน้ำ ส่วนตัวเองก็ทำโจ๊กและทำแผลระหว่างรอ

ผ่านไปสักพักร่างสูงทั้งสองก็มานั่งรอร่างบางที่โซฟา

"ไบโอ เสร็จยัง"
"ยังอา แต่เดี๋ยวไปทำแผลให้ก่อน"

เคมีเดินเข้าไปถามร่างบางที่ห้องครัว ร่างบางขานตอบพรางเปิดไฟอุ่นโจ๊กไว้

ร่างบางที่เดินออกมาจากห้องครัวเดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลที่ตู้แล้วเดินไปหาร่างสูงทั้งสองที่โซฟา

"เจ็บ"
"แล้วจะไปมีเรื่องทำไม?"

ร่างบางว่าพรางเดินไปทำแผลให้ฟิสิกส์ก่อน

"ก็มันมายุ่งกับมึง"
"ครับๆ เจ็บก็บอกนะ"

ร่างบางลงมือทำแผลให้ฟิสิกส์อย่างเบามือ

"ซี๊ดดด นั้นมือหรือตีนวะ"
"พูดงี้ทำเอาเลยไป!!"

ร่างบางเชิดหน้าขึ้นอย่างงอนๆ

"กูพูดเล่น มาทำแผลต่อสิ"
"..."
"มึง...อย่าเงียบสิ"
"..."
"ไบโอครับ ทำแผลให้ฟิสิกส์ต่อนะ"

ร่างสูงว่าพรางจับมือร่างบางมาถูๆกับใบหน้าตน พร้อมกับฝังจมูกลงกับแก้มเนียน ส่วนร่างบางก็ได้แต่นั่งก้มหน้าเพื่อซ่อนหน้าแดงๆนั้น แต่ก็ไม่พ้นสายตาของฟิสิกส์อยู่ดี

"ก็...นั่งให้มัน..ดีๆสิ -////-"
"หึ เดี๋ยวนี้ขี้งอนขึ้นนะ"
"พูดมากน่า -///-"

ไบโอลงมือทำแผลอีกครั้ง คราวนี้ค่อยๆทำมากกว่าเดิม เพราะกลัวร่างสูงจะเจ็บ

"ไบโอ~ เมื่อไรจะมาทำให้เก๊าบ้างอา"

เคมีพูดขึ้นอย่างอ้อนๆ

"แปปนะเคมี ใกล้เสร็จแล้วละ"

ร่างบางเร่งมือทำแผลให้ฟิสิกส์เพราะยังมีเด็ก เอ๊ย!! คนรอให้ทำแผลอยู่อีก เมื่อทำแผลให้ฟิสิกส์เสร็จแล้วก็ไล่ฟิสิกส์ไปคนโจ๊ก

"ขึ้นไปนั่งบนโซฟาดีๆสิ"

ไบโอหันไปบอกเคมีพรางเดินไปพยุงเคมีขึ้นมานั่ง

"แล้วไปทำอีท่าไหนให้โดนต่อยท้องเนี่ย จุกเลยไหมละ - -"
"อย่าดุสิไบโอ คนเรามันก็ต้องมีพลาดบ้างละ -3-"
"พูดมากจริง นั่งนิ่งๆชะ เดี๋ยวเจ็บนะ"

พูดจบเคมีก็ทำตามที่ไบโอบอก....หรอ? ระหว่างที่ไบโอกำลังทำแผลอยู่เคมีก็ขยับตัวยุกยิกๆดูน่ารำคาญในสายตาของไบโอ ด้วยความหมั่นไส้บ่นรำคาญเลยจงใจกดสำลีลงบนแผลที่มุมปาก

"ซี๊ดดดดด มันเจ็บนะ อูยยย"

เคมีว่าพรางลูบมุมปากปอยๆ

"สมน้ำหน้า บอกให้อยู่นิ่งๆก็ไม่ฟัง ไม่ทำให้ละแผลเนี่ย - -"

ร่างบางพูดเสร็จก็เตรียมลุกขึ้น แต่หากมีมือใหญ่ของเคมีเกี่ยวเอวไว้พร้อมกับดึงให้ไบโอมานั่งที่ตักตน

"ปล่อยนะเคมี"

ร่างบางดิ้นแต่ไม่เป็นผล ยิ่งดิ้นเคมีก็ยิ่งกอดแน่นขึ้นไปอีก

"ทำแผลต่อไม่ได้หรอ"
"ไม่!!!"
"นะคนดี ทำให้เคมีหน่อยสิ"

เคมีว่าพรางยื่นหน้าไปใกล้ร่างบาง

"อย่ามาๆ เอาหน้าไปไกลๆเลยย"
"นะๆเคมีเจ็บจริงๆน้าา ดูสิๆซ้ำเลยงะ"

เคมีว่าพรางถกเสื้อขึ้นแล้วชี้รอยซ้ำบริเวณท้อง

"ถ้าจะให้ทำให้ต้องเชื่อฟังที่ฉันพูด โอเค?"
"ครับผม"
"งั้นก็ปล่อยฉันก่อนสิ"
"ครับๆ ขอทีนึงนะ"

ฟอดดด

"เฮ้ย!!!"

เคมีก้มหน้าลงไปหอมแก้มนุ่มของไบโอฟอดใหญ่ จากนั้นก็ปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระ

"ทำแผลสิ "
"จำไว้เลยนะ - -***"

ไบโอลงมือทำแผลอีกรอบ คราวนี้เคมียอมนั่งนิ่งๆให้ทำแผลดีๆ

"กูตักโจ๊กใส่ชามแล้วนะ พวกมึงไปกินได้ละ"
"เดี๋ยงตามไป"

ตอนนี้ทั้งสามกำลังนั่งทานโจ๊กกันอยู่ในห้องครัว

"อร่อยไหม?"
"งั้นๆ"
"อร่อยสิ"
"ให้มันจริงเถอะไองั้นๆน่ะ อิอิ"

รางบางหัวเราะชอบใจกับฟิสิกส์ ถึงปากจะบอกงั้นๆแต่กลับกินไปตั้ง2ชาม

"ว่างไว้นั้นแหละ เดี๋ยวล้างเอง"

เป็นฟิสิกส์ที่กินหมดก่อนคนแรก ส่วนเคมีกำลังกินชามที่สองอยู่

"ยาอยู่ไหน?"
"เดี๋ยวหยิบให้ รอให้อาหารย่อยก่อนสิ"
"ไม่กินยาไม่ได้หรอ"
"ไม่ได้ - -"

ร่างบางหันไปดุเคมีที่ไม่ยอมกินยา ถึงจะโตป่านนี้แล้วแต่เคมีก็กินยาเม็ดไม่เป็นซะที

ร่างบางเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับยาและน้ำ เห็นดังนั้นเคมีก็รีบวิ่งหนีทันทีแต่ฟิสิกส์จับไว้ทัน

"เอาละ ได้เวลาละ กินยาแล้วไปนอนกันซะ"

ฟิสิกส์เป็นคนแรกที่กินยา

"ไปนอนพักละ ฝันดีนะมึง"

จุ๊บ

ร่างสูงของฟิสิกส์เดินมาจุ๊บหน้าผากมนของไบโอแล้วเดินเข้าห้องไป ไบโอก้มหน้างุดซ่อนใบหน้าที่แดงซ่าน ก่อนจะค่อยๆหันมาหาเคมี ซึ่งตอนนี้เหลือเพียงเคมีกับไบโอเท่านั้น

"กิน-ซะ"
"ครึ่งเม็ดนะ"
"ทีเดียวเม็ดเดียวนั้นแหละ เร็วสิๆ"
"แต่...มันยาเม็ดเลยนะ"
"ถ้าไม่กินก็ไม่ต้องมาคุยกันเลยย"
"ได้ไงอา ไม่เอานะไบโอ"
"กิน"

ร่างสูงของเคมีมองยาเม็ดในมือพรางกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก

'คิดว่ามันคือขนมสิวะ กินซะๆ'

เคมีให้กำลังใจตัวเอง?

อึก อึก อึก

และแล้วเคมีก็กินยาเม็ดและตามด้วยน้ำอีกหลายอึก ร่างบางยิ้มอย่างดีใจ

"ไม่ให้รางวัลเค้าหน่อยหรอ"
"รางวัลไร - -"
"เค้ากินยาเลยนะ ไม่ให้รางวัลหรอ"

เคมีว่าพรางทำหน้าหงอยๆ

"เออๆ เงยหน้าสิ"

ฟอดดด

"พอใจยัง"
"แค่หอมเองหรอ"
"แค่นั้นก็ดีละ"
"ก็ได้ๆ งั้นฝันดีนะไบโอ"

จุ๊บ

เคมีว่าพรางเดินไปจรดริมฝีปากที่หน้าผากมนของอีกฝ่ายแล้วเดินเข้าห้องไป ทิ้งให้ร่างบางนั่งหน้าแดงอยู่คนเดียว

"เชี่ยไรวะเนี่ยยย!!!"

ร่างบางได้สติก็สบถขึ้นแล้วรีบวิ่งเข้าห้องนอนไป

ภายในห้อง

ร่างบางที่วิ่งเข้าห้องมาตอนนี้กำลังต่อยหมอน?

"ไม่ๆๆๆ อย่าเต้นนะ งื้ออออ จะเต้นแรงทำไม"

เมื่อสงบจิตสงบใจได้แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป แต่เมื่อเดินผ่านกระจกร่างบางก็สังเกตเห็นใบหน้าของตนที่แดงก่ำ

"ไอแฝดนรกบ้าา บังอาจมาทำให้เขินเรอะ -///-"

และแล้วคืนนั้นกว่าร่างบางจะหลับก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนแล้ว
.
.
.
.
.
.

ครบ100%แล้ว ไรท์ดีใจจังมีคนเม้นให้ด้วย ><

ไรท์มาอัพให้แล้วนะค่ะ นี่แหละตอนเย็นของไรท์ -3-

ไรท์อยากรู้ว่านิยายเรื่องนี้น่าเบื่อไหม บางตอนมันดูยาวเกินไป หรือมันดูงงๆไม่สนุกบ้างไหม

ถ้ายังไงบอกไรท์ด้วยนะ ไทร์จะได้ปรับปรุงแก้ไข


ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและเม้นนะค่ะ

1เม้น คือ กำลังใจของไรท์เลยนะค่ะ :)