ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ก่อนจะมารู้จักกัน...
ก่อนจะมารู้จักกัน...
ในห้องพักของโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง บนเตียงนั้นมีร่างของหญิงสาวนอนหลับใหลอยู่ ข้างตัวเธอมีเด็กทารกสองคนนอนร้องไห้อยู่ข้างๆ
แอ๊ดดดด
เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างของชายหนุ่มกับหญิงสาวคู่หนึ่งและเด็กน้อยอีกคนหนึ่ง
"มารีน!!"
หญิงสาวร้องเรียกชื่อของเพื่อนสนิทที่นอนหลับใหลอยู่ให้ตื่นจากนิทรา
"อะ..อื้มม"
หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มจยับตัวช้าๆเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเอง
"แอนนา?"
"มารีน..เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?"
"อา...ตอนนี้ยังนะ..แต่ต่อจากนี้ก็ไม่แน่"
มารีนเอ่ยตอบแอนนาด้วยความเศร้า
"ทะ..ทำไมละ?"
"หมอบอกว่า...ฉันอาจจะอยู่ได้อีกไม่นานน่ะสิ"
"ไม่ได้นะ แล้วลูกของเธอละ เธอเพิ่งคลอดพวกเขาออกมานะ"
"ถ้าฉัน..จะฝากให้เธอช่วยดูแลพวกเขาละ เธอจะยอมไหม?"
"มารีน...ฉันจะดูแลพวกเขาอย่างดีเลย จะดูแลให้เหมือนกับลูกแท้ๆของฉัน"
หญิงสาวทั้งสองร้องไห้ด้วยความเศร้าที่จะต้องจากคนที่รักไป ในชีวิตของมารีนคนที่เธอรักและรักเธอคงมีแค่เพื่อนสนิทของเธออย่างแอนนา
ชีวิตของมารีนต้องทนทุกข์ทรมานมามากพอแล้วกับผู้ชายที่เธอรักแต่...เขากลับไปรักเธอ และทอดทิ้งให้เธอต้องอยู่คนเดียว ถ้าไม่มีแอนนาคอยช่วยเหลือ เธอก็คงฆ่าตัวตายไปนานแล้วโดนไม่สนด้วยซ้ำว่าเด็กที่อยู่ในท้องจะต้องตายไปด้วย ในตอนนั้นคนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยก็คือแอนนา เพื่อนสนิทสมัยเด็กของเธอ และเธอก็เชื่อว่า การที่ให้เเอนนาดูแลลูกชายฝาแฝดของเธอนั้นเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ชีวิตที่เหลืออีกไม่นาน เธอจะขอมีความสุขกับลูกของเธออย่างเต็มที่...
"นี่มารีน เธอตั้งชื่อให้ลูกชายฝาแฝดยัง?"
"ยังเลย เธอตั้งให้หน่อยสิ "
"ได้ไงละ นั้นลูกเธอนะ ยังไงก็ช่วยตั้งชื่อให้พวกเขาหน่อยสิ"
"งั้น...ชื่อ ฟิสิกส์กับเคมีนะ"
"เอ๋!!? ทำตั้งชื่อคล้องกับลูกชั้นละ"
"ก็อีกหน่อยพวกเขาก็ต้องอยู่ด้วยกันนิ ชื่อคล้ายๆกันนี่แหละดีแล้ว"
"เอาตามนั้นก็ได้ ไบโอมานี่สิลูก"
"ฮะมาม๊า"
แอนนาเรียกลูกชายของเธอมาหา
"ต๊ายย น่ารักจังเลย นี่ถ้าฉันไม่รุว่าเธอมีลูกชาย ฉันคงคิดว่าเธอมีลูกสาวแน่ๆเลย"
"มารีนก็ อิอิ ไบโอมาสวัสดีคุณน้ามารีนก่อนสิจ๊ะ"
"สวัสดีฮะ น้ามารีน"
"สวัสดีจ้า ไบโออายุเท่าไรแล้วจ๊ะ"
"อาา...หนึ่ง..สอง..สาม ไบโออายุ3ขวบฮะ"
เด็กน้อยนับนิ้วพร้อมกับตอบด้วยเสียงฉะฉาน
"พูดเก่งเหมือนกันนะเนี่ย "
"มาม๊าๆ น้องน่ารักจัง"
เด็กน้อยพูดพร้อมชี้ไปที่ทารกฝาแฝด
"แล้วไบโอชอบน้องเขาไหมจ๊ะ?"
"ชอบฮะ น้องน่ารัก "
"อยากรู้ไหมว่าน้องเขาชื่ออะไร"
"อยากฮะ!!"
"คิคิ น้องเขาชื่อคล้ายไบโอเลยน้าา"
"ชื่ออะไรฮะน้ามารีน"
"ฟิสิกส์กับเคมีจ๊ะ"
"ฟิ..สิกส์ เค..มี ??"
"เดี๋ยวโตไปก็รู้เองแหละจ๊ะ"
.
.
.
.
.
รู้สึกว่าตอนนี้คุณปะป๊าของไบโอจะไม่มีบทพูดเลยนะค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรท์มึนกับตัวเองมากค่ะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค่ะ
เรื่องเก่ายังไม่จบ เรื่องใหม่ก็มาแทนชะละ 55555+
ในห้องพักของโรงพยาบาลชื่อดังแห่งหนึ่ง บนเตียงนั้นมีร่างของหญิงสาวนอนหลับใหลอยู่ ข้างตัวเธอมีเด็กทารกสองคนนอนร้องไห้อยู่ข้างๆ
แอ๊ดดดด
เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างของชายหนุ่มกับหญิงสาวคู่หนึ่งและเด็กน้อยอีกคนหนึ่ง
"มารีน!!"
หญิงสาวร้องเรียกชื่อของเพื่อนสนิทที่นอนหลับใหลอยู่ให้ตื่นจากนิทรา
"อะ..อื้มม"
หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มจยับตัวช้าๆเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเอง
"แอนนา?"
"มารีน..เธอไม่เป็นไรใช่ไหม?"
"อา...ตอนนี้ยังนะ..แต่ต่อจากนี้ก็ไม่แน่"
มารีนเอ่ยตอบแอนนาด้วยความเศร้า
"ทะ..ทำไมละ?"
"หมอบอกว่า...ฉันอาจจะอยู่ได้อีกไม่นานน่ะสิ"
"ไม่ได้นะ แล้วลูกของเธอละ เธอเพิ่งคลอดพวกเขาออกมานะ"
"ถ้าฉัน..จะฝากให้เธอช่วยดูแลพวกเขาละ เธอจะยอมไหม?"
"มารีน...ฉันจะดูแลพวกเขาอย่างดีเลย จะดูแลให้เหมือนกับลูกแท้ๆของฉัน"
หญิงสาวทั้งสองร้องไห้ด้วยความเศร้าที่จะต้องจากคนที่รักไป ในชีวิตของมารีนคนที่เธอรักและรักเธอคงมีแค่เพื่อนสนิทของเธออย่างแอนนา
ชีวิตของมารีนต้องทนทุกข์ทรมานมามากพอแล้วกับผู้ชายที่เธอรักแต่...เขากลับไปรักเธอ และทอดทิ้งให้เธอต้องอยู่คนเดียว ถ้าไม่มีแอนนาคอยช่วยเหลือ เธอก็คงฆ่าตัวตายไปนานแล้วโดนไม่สนด้วยซ้ำว่าเด็กที่อยู่ในท้องจะต้องตายไปด้วย ในตอนนั้นคนที่ยื่นมือเข้ามาช่วยก็คือแอนนา เพื่อนสนิทสมัยเด็กของเธอ และเธอก็เชื่อว่า การที่ให้เเอนนาดูแลลูกชายฝาแฝดของเธอนั้นเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ชีวิตที่เหลืออีกไม่นาน เธอจะขอมีความสุขกับลูกของเธออย่างเต็มที่...
"นี่มารีน เธอตั้งชื่อให้ลูกชายฝาแฝดยัง?"
"ยังเลย เธอตั้งให้หน่อยสิ "
"ได้ไงละ นั้นลูกเธอนะ ยังไงก็ช่วยตั้งชื่อให้พวกเขาหน่อยสิ"
"งั้น...ชื่อ ฟิสิกส์กับเคมีนะ"
"เอ๋!!? ทำตั้งชื่อคล้องกับลูกชั้นละ"
"ก็อีกหน่อยพวกเขาก็ต้องอยู่ด้วยกันนิ ชื่อคล้ายๆกันนี่แหละดีแล้ว"
"เอาตามนั้นก็ได้ ไบโอมานี่สิลูก"
"ฮะมาม๊า"
แอนนาเรียกลูกชายของเธอมาหา
"ต๊ายย น่ารักจังเลย นี่ถ้าฉันไม่รุว่าเธอมีลูกชาย ฉันคงคิดว่าเธอมีลูกสาวแน่ๆเลย"
"มารีนก็ อิอิ ไบโอมาสวัสดีคุณน้ามารีนก่อนสิจ๊ะ"
"สวัสดีฮะ น้ามารีน"
"สวัสดีจ้า ไบโออายุเท่าไรแล้วจ๊ะ"
"อาา...หนึ่ง..สอง..สาม ไบโออายุ3ขวบฮะ"
เด็กน้อยนับนิ้วพร้อมกับตอบด้วยเสียงฉะฉาน
"พูดเก่งเหมือนกันนะเนี่ย "
"มาม๊าๆ น้องน่ารักจัง"
เด็กน้อยพูดพร้อมชี้ไปที่ทารกฝาแฝด
"แล้วไบโอชอบน้องเขาไหมจ๊ะ?"
"ชอบฮะ น้องน่ารัก "
"อยากรู้ไหมว่าน้องเขาชื่ออะไร"
"อยากฮะ!!"
"คิคิ น้องเขาชื่อคล้ายไบโอเลยน้าา"
"ชื่ออะไรฮะน้ามารีน"
"ฟิสิกส์กับเคมีจ๊ะ"
"ฟิ..สิกส์ เค..มี ??"
"เดี๋ยวโตไปก็รู้เองแหละจ๊ะ"
.
.
.
.
.
รู้สึกว่าตอนนี้คุณปะป๊าของไบโอจะไม่มีบทพูดเลยนะค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรท์มึนกับตัวเองมากค่ะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะค่ะ
เรื่องเก่ายังไม่จบ เรื่องใหม่ก็มาแทนชะละ 55555+
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น