ตอนที่ 3 : ความรักหลากสี ตอนที่ 3
บ้านวัฒนากิจ
ณภัทร์อยู่กับแม่และน้องชาย แม้ครอบครัวไม่ได้รวยหรือเด่นดังแต่ก็ไม่เคยขัดสน ทั้งสามคนอยู่กันอย่างเรียบง่าย คุณจิตตราแม่ของสาวหน้าหวานทำคุกกี้ส่งให้ร้านค้าต่างๆแถวบ้านและร้านในหมู่บ้านใกล้คียง น้องชายคนเล็กชื่อณัฐชัย วัฒนากิจ อายุ 26 ปี เป็นบก.หนังสือกอสซิปชื่อดังและขายดีที่สุดในประเทศไทยตอนนี้
“นัท จะไปไหนเหรอวันนี้วันหยุดนะ”ณภัทร์ถามน้องชายสุดหล่อ
“วันนี้ผมต้องไปงานของพวกไฮโซครับ ไม่ได้หยุด ผมต้องรีบไปแล้วเย็นๆค่อยเจอกันนะพี่ภัทร์”ณัฐชัยรีบขับรถออกไปทันที
“น้องคนนี้นี่ มาเร็วไปเร็วดีจัง แม่ค่ะ ทำขนมอยู่เหรอภัทร์ช่วยนะค่ะ”หญิงสาวรีบเข้าไปช่วยอบขนมทันที
“วันนี้หยุดทำไมไม่พักผ่อนล่ะลูก ออกไปเที่ยวช้างนอกก็ได้นะ”
“ไม่ล่ะค่ะ ขี้เกียจอยู่กับแม่ดีกว่า คิดถึง”ณภัทร์อ้อนผู้เป็นแม่
“อ้อนเป็นเด็กๆเชียวนะ เดือนหน้าก็จะแต่งงานแล้วนะ ว่าแต่ไม่ไปหาพี่เคนเหรอวันนี้ ถ้าไปแม่ฝากคุกกี้ไปให้พี่เค้าด้วยนะจ๊ะ”
“เมื่อเช้าพี่เคนโทรมา ภัทร์บอกไปแล้วว่าจะอยู่กับแม่”
“แล้วพี่เค้าอยู่คอนโดมั้ยล่ะวันนี้”
“อยู่ค่ะ วันนี้ไม่มีนัดลูกความพี่เคนก็อยู่ที่ห้องแหละค่ะ”
“งั้นก็ไปเซอร์ไพร์พี่เค้าหน่อยมั้ย แม่ก็อยากไปหาพี่เค้าเหมือนกัน ยังไม่เคยเห็นห้องว่าที่ลูกเขยเลย”จิตตรานึกสนุกอยากแกล้งว่าที่ลูกเขย
“เอางั้นก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเราแวะส่งขนมแล้วเลยไปที่คอนโดพี่เค้าเลยแล้วกัน”
สองแม่ลูกช่วยกันบรรจุคุกกี้ลงถุงแล้วแพ๊คให้เรียบร้อย จนผ่านไปเกือบชั่วโมงก็ทำเสร็จเรียบร้อย
“แม่ค่ะ วันนี้ไปส่งแค่สองที่เหรอค่ะ”
“จ๊ะ เค้าสั่งมาเยอะ แม่เลยรับแค่สองจ้าวเอง ไปเถอะลูกสายแล้ว”
สองแม่ลูกก้าวขาขึ้นรถนิสสัน มาร์ชสีขาวของณภัทร์ เมื่อส่งของเสร็จก็กินเวลาไปจนถึง 10 โมง หญิงสาวมุ่งหน้าไปที่คอนโดแฟนหนุ่มทันที เพราะคอนโดอยู่ไกลจากบ้านเธอพอสมควร
ผ่านไปเกือบชั่วโมง สองแม่ลูกจอดรถแล้วก็หิ้วตะกร้าใส่คุกกี้ไปหาภาคินคนรักของณภัทร์ทันที
“เคนเค้าอยู่ห้องไหนเหรอภัทร์”จิตตาพูดตอนอยู่ในลิฟท์
“ห้อง 1023 ค่ะแม่ ภัทร์มีกุญแจห้อง เดี๋ยวเราจะเอาเข้าไปแล้วทำให้พี่เคนตกใจเล่นกัน”สาวหน้าหวานยิ้มกว้างเมื่อนึกถึงความสนุก
“ลูกคนนี้นี่ ไม่โตสักทีนะเรา”จิตตราส่ายหน้าไปมา
เมื่อมาถึงห้องเป้าหมาย ณภัทร์ก็ไขกุญแจเข้าไปอย่างช้าๆ แต่ห้องกลับเงียบเมื่อไม่มีคนอยู่ เธอกับแม่ก็เดินไปเรื่อยๆจนมาหยุดที่ห้องนอนของชายหนุ่มคนรัก เสียงที่ดังรอดออกมาจากในห้องทำให้ณภัทร์รู้ว่าคนรักของเธอต้องอยู่ในห้องนี้แน่นอน แต่เสียงที่เธฮได้ยินกลับทำให้น้ำตาเธอไหลออกมาไม่สามารถที่จะกั้นอะไรได้อีกต่อไปแล้ว
“อา...อ๊า...อ๊า...”
“อ้า...อา.......”
สาวหน้าหวานพลักประตูห้องนอนเข้าไป เธอคิดว่าคนรักของเธอพาผู้หญิงมานอนกก แต่เปล่าเลยสิ่งที่เธอกับแม่ของเธอเห็นก็คือผู้ชายสองคนกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนที่นอน หน้าหญิงสาวชาไปชั่วขณะเธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าคนรักที่เป็นสุภาพบุรุษไม่แตะต้องเธอเกินเลยนอกจากกอดกัน จะเป็นเกย์
“พี่เคน”เสียงเรียกที่ดังทำให้ชายหนุ่มทั้งสองผละออกจากกัน
“น้องภัทร์ คุณแม่”ภาคินหน้าซีดทันตาเห็นพร้อมคว้ากางเกงมาใส่
“ใครเหรอครับพี่เคน”ชายหนุ่มรูปหล่อถามชายหนุ่มอีกคนที่ยืนตัวสั่นอยู่
“ภาคิน เธอทำแบบนี้กับลูกสาวแม่ได้ไง เสียแรงที่แม่รักและไว้ใจเธอ”จิตตราพูดออกมาเสียงดัง
“คุณแม่ครับ ผมขอโทษ น้องภัทร์พี่ขอโทษนะครับ”ภาคินเดินไปกอดณภัทร์
“อย่ามาแตะต้องตัวภัทร์นะ วันนี้ภัทร์รู้แล้วว่าทำไม่พี่ถึงให้เกียติร์ภัทร์มาตลอด หึ เปล่าเลยพี่ไม่ได้ให้เกียติร์ภัทร์แต่พี่เป็นเกย์ต่างหากพี่ถึงไม่ล่วงเกินภัทร์เลย ภัทร์หายคาใจแล้วล่ะ ลาก่อนนะค่ะพี่เคนนับจากนี้เราไม่เคยรู้จักกัน กลับบ้านเถอะค่ะแม่”ณภัทร์จับแขนมารดาให้เดินตาม
“น้องภัทร์ครับ”ภาคินพยายามยื้อรภัทร์เอาไว้
เพี๊ยะ
ฝามือหนาของคุณจิตตราตบเข้าที่แก้มซ้ายของชายหนุ่มที่ได้ขึ้นชื่อว่าที่ลูกเขยในอนาคต
“ฉันขอยกเลิกงานแต่งงานและห้ามเธอมายุ่งวุ่นวายกับลูกสาวฉันอีก ต่างคนต่างอยู่ ไปกลับยัยภัทร์”จิตตราประกาศเสียงกร้าว
“...........................”
............................................................................
ลานจอดรถ
สาวหน้าหวานตอนนี้ได้แต่ร้องไห้เสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คุณจิตตราจึงต้องเป็นคนขับรถพาลูกสาวกลับบ้าน
ตลอดทางมีแต่เสียงร้องไห้สะอึ๊กสะอื้นของลูกสาว หัวอกคนเป็นแม่ย่อมปวดร้าวไม่ต่างกัน อาจมากกว่าด้วยซ้ำไป หากวันนี้เธอกับลูกสาวไม่ไปเจอด้วยตัวเอง ป่านนี้ลูกสาวเธอคงจะไม่มีความสุขไปตลอดชีวิตการแต่งงาน
“ลูกแม่ถึงบ้านเราแล้วนะ”จิตตราเขย่าแขนลูกสาวที่ร้องไห้จนหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้
“แม่ค่ะ ภัทร์ขอโทษนะค่ะ”หญิงสาวพูดเสียงเรียบ
“ขอโทษแม่เรื่องอะไรจ๊ะภัทร์”
“ขอโทษที่หนูพาแม่ไปเจอ.....อะไรแบบนั้น”
“แม่ไม่โกรธภัทร์หรอกนะ แม่จะได้รู้ไงว่าผู้ชายคนนั้นเป็นยังไง อย่าคิดมากเลยนะไปพักผ่อนเถอะจ๊ะ”
“ค่ะแม่ ภัทร์ขอตัวนะค่ะ”หญิงสาวรีบเดินขึ้นไปบนห้องนอนเธฮทันที
เมื่ออยู่ตามลำพังคิดทบทวนเรื่องต่างๆคำพูดของเจติยาก็พุดขึ้นมาในสมอง
(แต่ระวังนะค่ะ แบบนี้มันแปลกๆอยู่น๊า...ระวังเค้าจะเป็นเกย์นะค่ะ แล้วอย่าหาว่าเจติยาคนนี้ไม่เตือนล่ะ)
เมื่อคิดไปถึงหน้าสาวหมวยตอนยิ้มให้เธอ ณภัทร์ก็อมยิ้ม เธอลืมความปวดร้าวไปได้ชั่วขณะ ทำไมกันนะแค่เห็นรอยยิ้มนั้นกับหน้าตากวนๆ เธอก็หัวใจเต้นแรงแบบนี้
“ผู้ชายเฮงซวย”ณภัทร์นั่งฉีกรูปของเธอกับภาคินแล้วยัดลงถังขยะอย่างไม่สนใจใยดีอีก
ในความคิดของเธอในตอนนี้เธอขยาดผู้ชายมาก เพราะเห็นหน้าหล่อๆแมนๆแบบนั้นไม่คิดว่าจะเป็นเกย์กันไปได้ พอซะทีความรัก ต่อไปณภัทร์คนนี้จะตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่ออนาคต จะไม่ง้อผู้ชายคนไหนอีก
...............................................................................
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
