ความรักหลากสี ( Yuri )

ตอนที่ 21 : ความรักหลากสี ตอนที่ 21

            เมธาวีพาทุกคนมาถึงห้องน้ำแต่ไม่เจอเจติยา ทุกคนจึงช่วยกันหาแต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ณภัทร์เดินไปหน้าห้องน้ำอีกครั้ง เธอเห็นสร้อยที่อยู่ตรงขอบกระถางต้นไม้หน้าห้องน้ำจึงเอื้อมมือไปหยิบมาดู เมื่อพิจารณาแล้วก็แน่ใจว่าเป็นของเจติยาแน่นอน เพราะสร้อยเส้นนี้เธอเคยซื้อให้ร่างสูงตอนไปเดินห้างด้วยกัน

            “เมย์ พี่ว่าต้องเกิดเรื่องกับเจแน่ๆเลย พี่เจอสร้อยของเจขาดอยู่ตรงนี้อ่ะ”ณภัทร์ทำท่าจะร้องไห้

            “ใจเย็นๆนะค่ะพี่ภัทร์ เมย์เชื่อว่าเจไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ เพราะจากที่เมย์วิเคราะห์แล้วเจน่าจะอยู่กับนีรนุช”

            “นีรนุช ใครเหรอเมย์”เจนภพถามอย่างสงสัย

            “ก็คนที่เคยตบหน้าเมย์แล้วไปอาระวาดที่บาดพี่ยังไงล่ะค่ะ”เมย์อธิบาย

            “หืม...เด็กคนนั้นเหรอ แต่เรื่องมันนานแล้วนะ จะแค้นเจทำไมกัน”เจนภพสงสัย

            “ยัยนุชมันคงแค้นเจกับเมย์มาก เพราะหลังจากเกิดเรื่องวันนั้น นุชก็ลาออกจากโรงเรียน เพื่อนๆที่โรงเรียนรุมทำร้ายและก็ดูถูกนุชที่นุชมาชอบเจ ขวัญใจสาวๆในโรงเรียนน่ะค่ะ”

            “ถ้าอย่างนั้น นุชคงพาเจไปที่ไหนสักแห่งหรือไม่ก็ในโรงแรมนี่แหละ”เจษฎาพูดขึ้นมาบ้าง

            “งั้นเราไปถามทางโรงแรมดีกว่านะค่ะ”ณภัทร์พูดเร็วๆเพราะเป็นห่วงคนรัก

            ทั้ง 4 คนจึงมุ่งหน้าไปที่โรงแรมทันที

            ทางด้านงานปาร์ตี้ก็ยังคงสนุกต่อไป เพราะตอนนี้มันยังไม่ดึกเท่าไหร่ ทางด้านโต๊ะเด็กๆมีธาราทิพย์ ณัฐชัยและพิมมาดาคอยรับหน้าพวกผู้ใหญ่ เมื่อถูกถามว่าที่เหลือไปไหนก็ช่วยกันบอกไปว่าไปเข้าห้องน้ำบ้าง ไปเอาของบ้าง ในใจก็ห่วงเจติยา เนื่องจากทุกคนไปกันนานมากแล้ว

            นีรนุชนั่งตรงขอบเตียงสำรวจใบหน้าของเจติยา หน้ารูปไข่ผิวขาวน่าหลงใหลน่าสัมผัส เธอโน้มตัวลงไปหอมแก้มเจติยาฟอดใหญ่และยิ้มออกมาน้อยๆก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ

            “รอนุชแป๊บนึงนะค่ะคนดี และเดี๋ยวเรามาสนุกกัน”

            ผ่านไป 5 นาทีคนที่นอนอยู่ก็มีอาการหน้าแดง กระสับกระส่ายร้อนรุ่มไปทั้งตัว ร่างสูงพยายามลืมตาขึ้นมองว่าเธออยู่ที่ไหน นีรนุชเปิดประตูห้องน้ำออกมา ร่างสูงหันไปมองอย่างรวดเร็วพร้อมกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก

            นีรนุชออกมาในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียว เธอแสยะยิ้มให้ร่างสูงแล้วเดินเข้าไปหาคนที่นั่งอดทนอยู่บนเตียง

            “รู้สึกยังไงบ้างค่ะพี่เจ นุชสวยมั้ย”นีรนุชยื่นหน้าอกตูมๆไปใกล้ๆหน้าของเจติยา ร่างสูงได้แต่กลืนน้ำลายดังอึ๊ก

            “เธอทำอะไรฉันนุช ทำไมมันร้อนแบบนี้ล่ะ”เจติยาเอามือปาดเหงือตัวเอง

            “พี่ไม่รู้จักยาเสียสาวเหรอ พี่จะอดทนทำไม นุชช่วยพี่เจได้นะค่ะ”นีรนุชซุกไซร้ซอกคอของร่างสูง

            “นุช ไม่นะ นุช อืม...”เจติยากำลังเคลิ้บเคลิ้มเพราะฤทธิ์ยาที่กำลังออกฤทธิ์

            “ให้ความร่วมมือกันหน่อยสิค่ะ ทนไม่ไหวแล้วไม่ใช่เหรอ”นีรนุชพูดยั่วจนเจติยายกมือขึ้นไปโอบเอวหญิงสาวไว้

            “เธอไม่น่าทำแบบนี้เลยนุช”เจติยาตั้งสติก็ผลักหญิงสาวไปอีกทาง

            “นุชรักพี่มาตลอด แล้วสิ่งที่นุชได้รับล่ะ การดูถูกดูแคลนจากคนรอบข้าง ต้องออกโรงเรียนตอนกลางเทอม พ่อแม่ส่งให้เรียนถึงแค่ม.6 เพราะพี่...เพราะพี่คนเดียว”นีรนุชระบายความในใจออกมา

            “พี่...ขอโทษถ้าทำให้เธอเสียใจมากขนาดนี้ แต่เรื่องมันผ่านไปนานแล้วนะนุช”เจติยาพูดพร้อมกอดเข่าตัวเองโยกไปโยกมา

            “อนาคตของนุชมันไม่สวยหรูหรอกค่ะพี่เจ นุชแค่ต้องการพี่เจ คนที่นุชรัก”นีรนุชโถมตัวเข้าหาเจติยาอีกครั้ง ผ้าขนหนูผืนเดียวหลุดไปตอนไหนก็ไม่รู้

            “นุช หยุดนะ”เจติยาพยายามขัดขืน แต่เมื่อสัมผัสกับผิวเนียนๆของนีรนุชสติก็กระเจิงอีกครั้ง

            สองร่างนอนกอดจูบกันอยู่บนเตียง นีรนุชพอใจที่เจติยาตอบสนองเธอเป็นอย่างดี

            “ภัทร์ ภัทร์”เจติยาเรียกชื่อณภัทร์ออกมา

            “พี่เจ...รักมันมากเหรอค่ะ นุชจะทำลายความรักของพี่ให้หมด พี่ต้องเป็นของนุชคนเดียวเท่านั้น”นีรนุชพยายามถอดเสื้อผ้าของเจติยาออก แต่ร่างสูงก็พลักเธอออกและไปนั่งตรงหัวเตียง

            ก๊อก ก๊อก ก๊อก

            เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาขัดจังหวะ นีรนุชหันไปมองทางประตู เจติยานั่งตัวสั่นจิกเล็บลงที่แขนตัวเองเพื่อสะกดอารมณ์ของตัวเองให้ได้ ร่างสูงนั่งคิดถึงหน้าคนรักน้ำตาก็ไหลออกมาเพราะความทรมาน

            นีรนุชมองที่ตาแมวก็เห็นคนที่เธอจ้างให้อุ้มเจติยาขึ้นมา ก็เปิดประตูออกไปอย่างหงุดหงิด ‘มาทำไมอีกเนี่ย’

            “เฮ้ย! พวกคุณ”นีรนุชตกใจที่เห็นเจนภพ เจษฎา เมธาวีและณภัทร์ก่อนจะมองไปที่หน้าคนที่เธอจ้าง

            ณภัทร์ผลักนีรนุชให้พ้นทางแล้วรีบวิ่งไปหาเจติยา สาวฟน้าหวานเห็นสภาพแฟนตัวเองก็ร้องไห้และโผล่กอดเจติยาทันที

            “เจ ภัทร์มาช่วยแล้ว เจเป็นอะไรทำไมตัวสั่น จิกแขนตัวเองทำไมกันเลือดไหลใหญ่แล้ว”ณภัทร์จับมือของเจติยาออกจากแขน

            “ภัทร์ ภัทร์จริงๆด้วย ช่วยเจด้วยภัทร์ เจทรมาน ทรมานมากเลย”เจติยากอดณภัทร์แน่นความหอมของตัวคนรักทำให้เจติยาทนไม่ไหวระดมจูบที่ซอกคอขาวของคนรักจนณภัทร์ตกใจ

            “เจ ทำอะไรอ่ะ เมย์มาช่วยพี่หน่อยเร็ว”ณภัทร์ตะโกนเรียกเมธาวี

            “มีอะไรค่ะพี่ภัทร์ เฮ้ย! เจ”เมธาวีปาดเข้าไปดึงเจติยาที่ตอนนี้กำลังคลั่งจะปล้ำณภัทร์ให้ได้

            ทั้งสองสาวรีบพาเจติยาออกไปจากห้อง และบอกให้เจนภพกับเจษฎาจัดการกับนีรนุช

เมื่อมาถึงห้องนอน เจติยาก็ลูบไล้ณภัทร์ไม่หยุด จนเมธาวีมองตาโตก่อนจะเอ่ยออกมาให้สาวหน้าหวานตกใจ

            “พี่ภัทร์ เจโดนยาเสียสาวแน่ๆเลย อาการแบบนี้ เมย์เคยอาจในเน็ต ใช่เลยพี่ 100%”

            “แล้ว...เราต้องทำยังไงอ่ะ”ณภัทร์ขมวดคิ้วงงๆ

            “มีแต่พี่เท่านั้นแหละที่ช่วยเจได้ ถ้าเจมันอยากทำอะไรพี่ก็ยอมๆหน่อยแล้วกันนะ เมย์ไปก่อนนะ เดี๋ยวล็อกห้องให้นะค่ะ”เมธาวีรีบวิ่งออกห้องไปทันที

            “อะไรอ่ะ ไม่เข้าใจ เจ...”ณภัทร์ยังไม่ทันพูดอะไรก็โดนเจติยาประกบปากทันที

            สัมผัสที่เร่าร้อนของเจติยาทำให้ณภัทร์รู้ได้ทันทีว่าร่างสูงตรงหน้าต้องการอะไร ถ้านี่คือวิธีช่วยคนรักของเธอให้หายทรมาน เธอก็พร้อมที่จะทำ (แม้จะเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม)

            ...........................................................

            เจนภพนั่งมองนีรนุช เจษฎายืนกอดอกคิดว่าจะลงโทษผู้หญิงคนนี้ยังไงดี เมธาวีเดินเข้ามาในห้องพร้อมมองหน้านีรนุชที่หน้านิ่งไม่ไหวติง

            “เจล่ะเมย์”เจนภพรีบถามถึงน้องสาวสุดที่รัก

            “พี่ภัทร์ดูแลอยู่ค่ะ คืนนี้ปล่อยสองคนนั้นอยู่ด้วยกันแหละค่ะอย่าไปกวนเลย”เมธาวีพูดจบ นีรนุชก็น้ำตาไหลออกมา

            “ฉันคงไม่มีวันได้เป็นคนรักของพี่เจใช่มั้ย ความรักของฉันที่มีให้พี่เค้ามันไม่มีค่าเลย”นีรนุชคร่ำครวญ

            “ความรักมันไม่สามารถบังคับใจใครได้หรอกนะนุช ถึงนุชได้ร่างกายของเจไป แต่นุชก็ไม่มีวันได้หัวใจเจหรอกนะ เจเค้าไม่เคยคิดกับนุชเกินพี่น้องเลยสักครั้ง พี่หวังว่านุชคงจะคิดได้นะ อย่างน้อยสิ่งที่นุชทำอยู่นี่มันผิด...ผิดมากนุชรู้ตัวมั้ย”

            “รู้ค่ะ แต่จะให้นุชทำยังไงในเมื่ออนาคตของนุชมันน่าจะสวยงามกว่านี้ แต่เพราะเรื่องพี่เจกับพี่เมย์มันเปลี่ยนชีวิตนุชให้ติดลบหมด”นีรนุชก้มหน้าพูดเธฮสำนึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น

            “พี่ขอโทษนะนุช แต่นุชลืมอะไรไปหรือเปล่าว่าเรื่องมันเกิดเพราะนุชใจร้อนเองนะ นุชทำอะไรก็คงรู้ดีแกใจ”เมธาวีพูดเสียงอ่อนโยน

            “ฮือ...ฮือ...”นีรนุชเมื่อนึกได้ที่จริงเธอเฝ้าแต่โทษเจติยากับเมธาวีแต่ไม่เคยโทษตัวเองเลย

            “พี่เจต พี่ภพ อย่าเอาเรื่องนุชเลยนะค่ะ บทเรียนครั้งนี้นุชคงจะคิดได้แล้ว”เมธาวีหันไปพูดกับพี่ชายของเจติยา

            “ถ้าเจไม่เอาเรื่องพี่ก็จะยอมปล่อยไป แต่ถ้าเจไม่ยอม พี่คงต้องจัดการ”เจษฎาพูดเสียงเข้ม

            “เมย์เชื่อค่ะว่าเจต้องให้อภัยนุช เรื่องนี้จะมีแค่เราเท่านั้นที่รู้เรื่อง นุชพี่หวังว่าเธอจะคิดได้นะ”เมธาวีหันไปถามหญิงสาว

            “ค่ะ นุชขอโทษทุกคนอีกครั้งนะค่ะ แต่ถ้านุชถูกไล่ออกนุชคงไม่มีงานทำ พี่เมย์ช่วยนุชด้วยนะค่ะ”นีรนุชมองเมธาวีอยากให้อีกคนเห็นใจ

            “ตอนทำล่ะไม่คิด เฮ้อ...แต่พี่ก็รู้นะว่าเราไม่ใช่คนเลวแต่เพราะยังเด็กเลยฝั่งใจอะไรผิดๆแบบนี้ เอาไงดีอ่ะพี่ภพ พี่เจต”

            “รอดูเจตอนเช้าก่อน ตอนนี้เธอออกไปพักผ่อนได้แล้วป่ะ พรุ่งนี้ไปหาเจพร้อมพวกเรา”เจนภพพูดเสียงจริงจัง

            “ค่ะ คุณภพ ฉันขอโทษอีกครั้งนะค่ะ”นีรนุชเดินออกห้องไป เธอสำนึกผิดจริงๆถ้าไม่ยึดติดเธอคงมีความสุขมากกว่านี้ และยิ่งเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอมันเป็นเพราะเธอเองที่ทำมันพัง

            ...............................................................................