ตอนที่ 13 : ความรักหลากสี ตอนที่ 13
เจติยาขับรถมาส่งณภัทร์ที่บ้านตอน 5 ทุ่ม ตอนนี้อาการง่วงนอนของเจติยาเข้าขั้นรุนแรงมาก เพราะไวน์ที่ดื่มไปหลายแก้วกำลังทำให้ร่างสูงรู้สึกผ่อนคลาย สบายตัว ณภัทร์หันไปมองร่างสูงอย่างเป็นห่วง แม้คอนโดจะอยู่ไม่ไกล แต่หากขับรถสภาพนี้มีหวังเป็นอันตรายแน่
“เจ วันนี้นอนที่นี่แหละ ไม่ต้องกลับไปนอนคอนโดหรอก”
“หืม...จะดีเหรอค่ะพี่ภัทร์”เจติยาเกรงใจคุณแม่สาวหน้าหวานแม้ใจอยากจะนอนกอดทุกวันเลยก็ตาม
“ดีสิ ไปเอาเสื้อผ้าหลังรถมาไว้ที่บ้านพี่ก็ได้ เผื่อวันไหนมาส่งพี่ดึกๆแบบนี้จะได้มีชุดเปลี่ยน”ณภัทร์พูดอย่างอ่อนหวาน
“ก็ได้ค่ะ เรารีบไปกันดีกว่า เจง่วงจนไม่มีแรงแล้วเนี่ย”เจติยาพูดเสียงอ่อน
ทั้งสองเดินขึ้นไปชั้นสอง จุดหมายคือห้องของสาวหวาน เมื่อเปิดประตูเข้าไป ร่างบางก็จัดแจงหาผ้าขนหนูให้ร่างสูงไปอาบน้ำ ส่วนตัวเองก็จัดการเก็บเสื้อผ้าของคนรักเข้าตู้เสื้อผ้าให้เรียบร้อย
“พี่ภัทร์ทำอะไรค่ะ”เจติยาเดินไปกอดด้านหลังของคนรัก
“ทำไมอาบน้ำเร็วจังค่ะเนี่ย”ณภัทร์มองหน้าเจติยา
“เร็วที่ไหนค่ะ 10 นาทีแล้วนะค่ะ พี่รีบไปอาบน้ำเถอะค่ะมันดึกแล้ว”
“จ๊ะ พี่เก็บเสื้อผ้าเจไว้ในตู้นี้นะ ไปนอนได้แล้วค่ะ”ณภัทร์หอมแก้มคนที่ยืนหลับตาอยู่ข้างๆเธอ
“อาบเร็วๆนะ เจอยากกอดพี่อ่ะ”เจติยาเดินไปที่เตียงแล้วก็ล้มตัวนอนลง
20 นาทีผ่านไป สาวหน้าหวานก็ออกมาจากห้องน้ำ เธอมองคนที่นอนหลับอยู่บนเตียงของเธออย่างรักใคร่ ยามหลับเจติยาเหมือนเด็กเล็กๆไม่มีพิษมีภัยอะไรเลย ทำไมนะแค่ช่วงเวลาสั้นๆแค่ไม่กี่เดือน เธอก็รักร่างสูงตรงหน้าเธอจัง นอกจากกอด หอมแก้มและจูบร่างสูงไม่เคยล่วงเกินเธอไปมากกว่านี้เลย ณภัทร์ก้มหอมแก้มเจติยาอีกครั้ง เธอรักคนๆนี้เหลือเกิน
“ฝันดีนะค่ะที่รัก”ณภัทร์ปิดไฟหัวเตียงและขึ้นไปนอนข้างๆร่างสูง และซุกตัวหาไออุ่นจากอกอุ่นของคนรัก ร่างสูงขยับตัวนิดๆและกอดร่างบางไว้ในอ้อมกอด คืนนี้ช่างมีความสุขจัง
.................................................................................
6 โมงเช้าเสียงนาฬิกาปลุกแผดเสียงร้องปลุกคนที่นอนกอดก่ายกันอย่างมีความสุขให้ได้ตื่นขึ้นมารับวันใหม่ วันทำงานอีกหนึ่งวันก่อนที่พรุ่งนี้จะเป็นวันหยุดเพราะเป็นวันปิยมหาราช ณภัทร์ขยับตัวและค่อยๆลืมตาขึ้นมากดปิดนาฬิกาปลุก เจติยาลืมตาตื่นตามด้วย เมื่ออีกคนขยับตัว
“พี่ภัทร์ ตื่นแล้วเหรอค่ะ มอนิ่งคิสหน่อยสิ”เจติยามองหน้าสาวหน้าหวาน
“อะไรกันค่ะ ฟันยังไม่ได้แปรงเลยจะมอนิ่งคิสซะแล้ว”ณภัทร์หน้าแดงแป๊ด
“เจไม่ถือค่ะ”พูดได้แค่นี้เจติยาก็จูบปากคนสวยหน้าหวานอย่างที่ร่างบางไม่ได้ตั้งตัว จูบแสนหวาน...
“อื้อ...”ณภัทร์ตีไหล่เจติยาเบาๆเมื่อไม่มีอากาศหายใจ
“เป็นไงค่ะ รู้สึกดีมั้ย”เจติยถอนริมฝีปากออกมา เธอยิ้มกว้างให้คนรักที่นอนหอบอยู่ในอ้อมกอด
“พี่ไปอาบน้ำก่อนนะ ฝากไว้ก่อนเถอะ”สาวหน้าหวานจับแก้มตัวเองที่ร้อนผ่าว เธอรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ เจติยาได้แต่ขำอาการเขินของคนรัก
ในห้องครัวมีเสียงคนทำอาหารอยู่ จิตตราตื่นตั้งแต่ตี 5 ทุกวัน เธอต้องทำอาหารให้ลูกๆทั้งสองได้ทานก่อนไปทำงาน และจะต้องทำขนมส่งร้านค้าประจำของเธอด้วย เมื่อลงมาชั้นล่างเห็นรถของเจติยาก็คิดว่าร่างสูงคงนอนที่ห้องลูกสาวคนโตของเธอแน่ๆ ดีหน่อยที่เป็นผู้หญิงทั้งคู่จึงไม่ต้องกลัวว่าใครจะนินทา
“แม่ค่ะ ทำอะไรอยู่ค่ะ หอมเชียว”ณภัทร์เดินเข้าไปหอมแก้มมารดา
“วันนี้มีข้าวต้มกุ้งจ๊ะ หนูเจล่ะภัทร์”จิตตราถามหาร่างสูง
“อาบน้ำอยู่ค่ะแม่ เอ่อ...แม่ค่ะ แม่ไม่ว่าอะไรใช่มั้ยค่ะ ถ้าเจจะมานอนที่บ้านเราบ้าง บางวันน่ะค่ะ”ณภัทร์พูดตะกุกตะกัก
“แม่จะว่าอะไรล่ะจ๊ะ ก็เจเป็นคนรักของลูกนี่ภัทร์ อีกอย่างเจเค้าก็เป็นผู้หญิงมันไม่เสียหายอะไรหรอกจ๊ะ”
“ขอบคุณค่ะแม่ที่เข้าใจเราสองคน อาทิตย์หน้าที่บริษัทภัทร์จะพาพนักงานไปเที่ยวที่กระบี่นะค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่ของเจให้ภัทร์พาแม่ไปด้วย จะได้รู้จักกันไว้ค่ะ”หญิงสาวพูดแกมอ้อนมารดา
“มันจะไม่เป็นการรบกวนทางนั้นเหรอลูก”จิตตรากังวลใจนิดนึ่ง
“ไม่หรอกค่ะ แม่ก็อยู่กับครอบครัวของเจ ซึ่งอยู่บ้านพักอีกหลังแยกจากพนักงาน ตานัทก็ไปทำงานที่นั่นด้วย ภัทร์ไม่อยากให้แม่อยู่คนเดียว ไปด้วยกันนะค่ะ”ภัทร์ทำเสียงออดอ้อนเหมือนเด็กๆ
ยังไม่ทันที่จิตตราจะตอบลูกสาว ร่างสูงก็เดินมาทักทั้งสอง
“ทำอะไรกันอยู่ค่ะ คุณแม่สวัสดีค่ะ”เจติยาไหว้ผู้อาวุโสคนเดียวของบ้าน
“พี่กำลังคุยกับแม่เรื่องไปเที่ยวน่ะเจ ช่วยพูดหน่อยสิ”ณภัทร์หันไปอ้อนแฟนแทน
“ไปเที่ยวด้วยกันสิค่ะคุณแม่ ครอบครัวเราจะได้รู้จักกันมากยิ่งขึ้น พี่นัทกับเมย์ก็ไปทำงานใกล้ๆกัน”
“อื้ม...ก็ได้จ๊ะ แม่คงขัดไม่ได้แล้วล่ะ เล่นพูดซะขนาดนี้แม่ก็คงยอม ป่ะ!ไปทานข้าวต้มกันจะได้รีบไปทำงาน เดี๋ยวรถติด”จิตตราเอาชามไปตักข้าวต้มให้ลูกสาวและลูกสาวคนใหม่
“เจช่วยค่ะ”เจติยายกข้าวต้มไปที่โต๊ะอาหาร
“แม่ครับมีอะไรทานบ้างครับเช้านี้”ณัฐชัยวิ่งลงบันไดมาอย่างรวดเร็ว
“เบาๆหน่อยสินัท อายเจเค้าบ้าง”จิตตราส่ายหน้าไปมา
“อ้าว...หวัดดีเจ มาแต่เช้าเลยนะ”ชายหนุ่มทักทายยิ้มแย้มแจ่มใส
“เปล่าค่ะ เมื่อคืนเจนอนที่นี่ค่ะ”เจติยาตอบกลับไปทันที
“จริงดิ โอ้!พัฒนานะเนี่ย”ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ให้กับสองสาว
“อย่าคิดไปไกลนะนัท เรายังไม่เคยทำอะไรเกินเลยไปนะ”ณภัทร์ร้อนตัว
“ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ครับพี่ภัทร์ อุ้ย...หน้าแดงด้วยอ่ะ”หนุ่มหน้าตี๋ยังแซวพี่สาวไม่เลิก ร้อนถึงเจติยาที่ต้องช่วยแฟนสาวสักหน่อยแล้ว
“พี่นัท แซวแฟนเจแบบนี้ ไม่อยากรู้ข้อมูลของยัยเมย์ใช่มั้ยค่ะ”เจติยาพูดเสียงเรียบ มันได้ผลชายหนุ่มรีบกลืนคำพูดที่กำลังจะแซวพี่สาวสุดที่รักลงคอทันที
“อยากรู้ครับน้องเจคนสวย บอกพี่นัทหน่อยนะ ว่าน้องเมย์ชอบอะไรไม่ชอบอะไร พี่จะได้เอาใจน้องเมย์ถูก”ชายหนุ่มหันมายิ้มหวานให้เจติยาอย่างเร็ว
“ทีอย่างนี้ทำเสียงอ่อนเสียงหวานนะน้องชาย”ณภัทร์แซวน้องชายกลับ
“เอาล่ะๆทานข้าวเถอะจ๊ะ สายมากแล้วนะ”จิตตราเตือนสติลูกๆ
ทั้งสามคนรีบทานข้าวต้มในชามที่เริ่มจะเย็นเพราะสงครามน้ำลายขนาดย่อม ต่างฝ่ายต่างกลัวไปทำงานสายได้ ณัฐชัยอิ่มก่อนก็ขอตัวไปบริษัทด้วยรถนิสสันมาร์ชสีขาวคันเดิมของที่บ้าน
“เจว่าเราก็รีบไปเถอะค่ะพี่ภัทร์ เดี๋ยวต้องไปติดประกาศและเตรียมเอกสารสำหรับทัวร์อีก”เจติยาดื่มน้ำเสร็จก็ไหว้ลาคุณจิตตราทันที
“ไปก่อนนะค่ะแม่ เย็นนี้เจอกันค่ะ”ณภัทร์หอมแก้มมารดาและรีบเดินตามเจติยาไปที่รถ
ทั้งสองไม่รอช้ามุ่งหน้าตรงมาที่บริษัท ชั่วโมงกว่าๆเจติยาก็ขับรถมาถึงบริษัท เจติยาก้าวลงจากรถพร้อมๆกับณภัทร์ พนักงานบางคนยังไม่ได้ขึ้นไปแผนกของตัวเองก็เห็นทั้งสองคนเดินลงจากรถ ก็เริ่มพูดนินทาเจ้านายกันแล้ว
“นี่แกว่าเจ้านายเรากับบอสเป็นแฟนกันมั้ย แต่ก็เหมาะสมกันดีนะสวยทั้งคู่เลยอ่ะ”
“ฉันก็ว่างั้นแหละ สมัยนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว บริษัทเราก็มีแต่พวกทอมกับดี้ซะส่วนใหญ่ เพิ่งเคยเห็นสาวสวยเป็นแฟนกันก็คราวนี้แหละ”
“สงสัยผู้ชายดีๆไม่มีแล้วมั้ง เพราะคุณภัทร์เธอยกเลิกงานแต่งงานเมื่อสองเดือนที่แล้ว หลังจากนั้นก็มาคบหากับบอสเรานี่แหละ”
“เอ่อว่ะ...เฮ้อ!ทำงานเถอะแก ฉันเชียร์คู่นี้แหละ สวยทั้งคู่”ทั้งสองสาวพนักงานแยกย้ายกันไปทำงาน
ใครคนหนึ่งยืนมองสอวสาวสวยที่เดินเคียงข้างกันขึ้นลิฟท์ไป เธอกำหมัดแน่นมองด้วยความอาฆาต
“มีความสุขกันเข้าไปเถอะเจติยา ฉันยังไม่ลืมเรื่องที่เธอทำกับฉันหรอก ฉันต้องแก้แค้นเธอแน่ ความอับอายในครั้งนั้นฉันไม่มีวันลืม”หญิงสาวที่มีนามว่า นีรนุชมองลิฟท์นิ่งไปสักพักเพราะสองสาวเข้าไปตั้งนานแล้ว เธอย้อนนึกถึงวันเก่าๆระหว่างเธอกับร่างสูง วันนั้นวันที่เธออายเพื่อนๆถึงกับต้องย้ายไปเรียนที่อื่น
..............................................
นีรนุช
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคะ