อบอุ่นรักบ้านไร่ yulsic

ตอนที่ 4 : ตอนที่ 4

       ทั้งสามคนนั่งบนรถกอล์ฟที่มีคนงานขับให้ เจสสิก้าตื่นตามาก เพราะไร่ที่นี่สวยและอากาศดีมากๆเหมาะแล้วสำหรับทำรีสอร์ท คนขับพาไปจนถึงไร่องุ่น ยุนอากำลังตรวจดูองุ่นอยู่เห็นเด็กๆก็เลยเรียก

       “เฮ้...คิบอม แจจิน”ยุนโบกมือให้

       “เราแวะไปหาอายุนกันดีกว่า”คิบอมบอกให้หยุดรถ

       “ตัวแสบพาใครมาด้วยเนี่ย”ยุนอามองหน้าเจสสิก้า

       “พี่เลี้ยงคนใหม่ของพวกเราฮะ”แจจินแย่งตอบ

       “เหรอ พี่เลี้ยงคนใหม่ ฉันชื่อยุนอา ยินดีที่ได้รู้จัก”ยุนอายื่มมือให้

       “ฉันเจสสิก้า จองค่ะ เรียกเจสก็ได้”เจสสิก้ายื่นมือจับตอบ

       “กำลังชมไร่กันเหรอ สนใจดูไร่องุ่นของฉันมั้ย เดี๋ยวจะไปดูโรงบ่มไวน์ด้วย ฉันอยากได้คนชิมไวน์ตัวใหม่อยู่พอดี เธอดื่มมั้ย”

       “ดื่มบ้างนิดหน่อยค่ะ”

       “งั้นเดินนำไปเลยเด็กๆพาพี่เจสคนสวยไปชมไร่องุ่นเรากัน”

       “ครับผม/ครับผม”คิบอมกับแจจินตะเบะมือพูดเหมือนทหาร

       ทั้งสี่คนเดินชิมองุ่นไปตามทางที่เดิน ยุนอากับเจสสิก้าสนิทกันเร็วมาก ยุนอาพาเจสสิก้าไปชิมไวน์ที่เพิ่งทำสูตรใหม่

       “ลองชิมสิ แล้วบอกว่าคุณรู้สึกยังไง”ยุนอายื่นแก้วไวน์ให้

       “ขอบคุณค่ะ”เจสสิก้ายกขึ้นมาจิบช้า

       “เป็นไง”ยุนอามองอย่างลุ้นๆ

       “อืม มันรู้สึก...เหมือนล่องลอย ตัวเบาสบายๆอร่อยดีค่ะ คุณยุนอานี่เก่งนะค่ะ”

       “ไม่หรอกส่วนใหญ่ถ้าฉันทำเสร็จคนที่ชิมจะเป็นพี่ยูลน่ะ ถ้าไม่ผ่านพี่ยูลจะแนะนำให้ใส่อะไรลงไปเพิ่ม พี่ยูลลิ้นเขาขั้นเทพ เรื่องไวน์นะไม่มีใครเทียบได้”ยุนอายิ้ม

       “ดูคุณภูมิใจในตัวพี่คุณมากนะ ฉันดูจากสายตาคุณ”

       “ใช่ฉันนับถือพี่ยูลมากถึงแม้เราจะเป็นฝาแฝดกันเกิดห่างกันแค่3นาที แต่ตั้งแต่พ่อกับแม่เสียไปพี่ชายฉันกับพี่ยูลก็ช่วยกันดูแลไร่นี้ จนพี่ชายฉันตายไปอีกคน พี่ยูลรับหน้าที่คนเดียวในไร่ ส่งฉันกับซอให้เรียนจบปริญญาโท ส่วนพี่ยูลยอมแค่จบป.ตรี ฉันกับซอตั้งใจเรียนหนักเพื่อมาช่วยพี่ยูลทำงานนี่แหละ”

       “ดูๆไปพี่คุณก็ไม่เลวร้ายนะ”เจสสิก้าอมยิ้ม

       “พี่ยูลอาจปากร้ายไปนิดแต่จิตใจดีนะ ฉันก็จิตใจดี”

       “ฮึฮึ ชมตัวเองก็เป็นด้วย คุณนี่ตลกดีเนอะ”

       “เรากลับกันเถอะเย็นมากแล้ว เดี๋ยวซอคงกลับมาแล้วล่ะ”

       “แล้วคุณซอทำงานอยู่ที่ไหนค่ะ”

       “ทำอยู่ตรงนู้นไงเห็นมั้ยที่เป็นตึกสีขาวๆอ่ะ นั่นเป็นส่วนออฟฟิศสำหรับลูกค้าที่มาติดต่อซื้อไวน์น่ะ พี่ยูลเขาดูแลส่วนของฟาร์มและรีสอร์ท สาวๆมาพักที่รีสอร์ทกันเยอะก็เพราะพี่ยูลนี่แหละ”

       “พี่คุณเป็นผู้หญิงเหมือนกันนะค่ะ ทำไมถึง........”

       “มันเป็นเสน่ห์ที่ใครอยู่ใกล้พี่ยูลทั้งหญิงและชายติดกันตรึบ”

       “ขนาดนั้นเชียว”

       “ถึงบ้านแล้วเด็กๆตื่นได้แล้ว”ยุนอาปลุกเด็กตื่น

       “พี่ยุน วันนี้พาเด็กไปเที่ยวไร่องุ่นเหรอค่ะ เอ๊ะ!”ซอมองหน้าเจสสิก้า

       “สวัสดีค่ะฉันเจสสิก้า พี่เลี้ยงของเด็กๆค่ะ”เจสสิก้ารีบแนะนำตัว

       “ค่ะ ซอฮยอนค่ะ”

       “น้องสาวฝาแฝดฉันเอง รู้จักกันไว้นะ ซอพี่ยูลล่ะ”

       “อาบน้ำอยู่มั้งค่ะ เด็กๆไปอาบน้ำน้ำแล้วเดี๋ยวมาทานข้าวกัน”ซอฮยอนเข้าไปกอดแจจิน

       “ผมจะอาบน้ำกันพี่คิบอมพี่เจสไปอาบน้ำเถอะฮะ พวกเราอาบเองได้ ใช่มั้ยพี่คิบอม”แจจินหันไปถามพี่ชาย

       “แน่นอนอยู่แล้ว ก็เราโตเป็นหนุ่มแล้วนี่”คิบอมยืนกอดอก

       “ไปอาบน้ำเถอะเจส เดี๋ยวมาทานข้าวกับพวกเรานี่แหละ”ยุนอายิ้มกว้าง

       “ค่ะ เดี๋ยวพี่อาบน้ำเสร็จจะเข้าไปหาในห้องนะ”

       “ครับ/คร๊าบ”

       ทั้งหมดแยกย้ายไปอาบน้ำ ยูริเดินออกมานั่งดูทีวีอยู่สักพักเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

       “ฮัลโล ยูริพูดสายค่ะ”

       “ยูลเหรอ นี่ฟานี่นะค่ะ”

       “ฟานี่มีอะไรเหรอ ทำไมน้ำเสียงดูไม่ค่อยดีเลย”

       “ฟานี่ขอไปอยู่ที่ไร่ยูลสักอาทิตย์นะค่ะ”

       “มีอะไรเหรอ เกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่า”ยูริขมวดคิ้ว

       “ฉัน...ทะเลาะกับแทยอน ฉันอยากไปอยู่ที่ไหนสักที่อยากมีเพื่อนคุย ฉันไปอยู่กับเธอได้มั้ย”

       “ได้สิ เธอจะมาอยู่กี่วันก็ได้ ก็เราเป็นเพื่อนรักกันนี่”

       “ขอบใจนะยูล เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลยนะ”

       “อืม แล้วฉันจะเตรียมห้องให้นะ จะมาเมื่อไหร่ล่ะ”

       “พรุ่งนี้บ่ายๆนะ แล้วเจอกัน”

       “อืม แล้วเจอกัน” ยูริวางสายแล้วนั่งเหม่อ

        หลายปีก่อนยูริกับทิฟฟานี่อยู่ปี2 ที่มหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน

       “ยูลไปห้างเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ฉันอยากได้เสื้อผ้าใหม่”

       “แต่ฉันต้องรีบกลับไปช่วยพี่ชายดูแลไร่นะ”

       “แปบเดียวเองขอเวลาแค่ 2ชั่วโมง”ทิฟฟานี่ทำหน้าอ้อน

       “ก็ได้...รีบหน่อยนะ”ยูริเดินตามฟานี่

       ที่ห้างดังทิฟฟานี่ตื่นตาตื่นใจกับเสื้อผ้าใหม่ ยี่ห้อดังๆ

       “ฉันอยากได้ยี่ห้อนี่จัง แต่มันแพงเวอร์อ่ะ ไปดูร้านนู้นกันเถอะ”

       “ฟานี่เธอซื้อเยอะเกินไปแล้วนะ ยังไม่พออีกเหรอ ฉันหนักและเมื่อยจะแย่แล้ว”ยูริถือถุงพลุงพลัง

       “บ่นจังเลยนะยูลเนี่ย งั้นวันนี้พอแค่นี้ก็ได้ เดี๋ยวฟานี่ขึ้นแท็กซี่กลับเองนะ ยูลรีบไปไร่เถอะเลยเวลามา 3ชั่วโมงได้ไงก็ไม่รู้”

       “เหรอ เลยมาได้ไงไม่รู้เนอะ กลับบ้านดีๆนะ ถึงบ้านโทรมาด้วยล่ะ”ยูริส่งทิฟฟานี่ขึ้นรถ

       “คุณยูริค่ะ คุณยู.........ริ”เจสสิก้าตะโกนใส่หูยูริ

       “โอ๊ย จะตะโกนทำไมเนี่ย”ยูริยืนขึ้นมาหน้าชนกับเจสสิก้าพอดี

       ทั้งสองมองตากันอยู่พักใหญ่

       “มีอะไร เรียกฉันซะขี้หูเต้นระบำหมด”

       “ทุกคนมาพร้อมกันที่โต๊ะอาหารแล้วค่ะ เหลือแต่คุณ”

       “อ้าวเหรอ งั้นก็ไปซิ”ยูริเดินนำหน้าไป

       “ฉันเป็นอะไรไปเนี่ยหัวใจเต้นแรงจัง”เจสสิก้าจับอกตัวเอง

       “จะยืนบื้ออีกนานมั้ย ฉันหิวนะ”ยูริหันมาตวาด

       “ค่ะ ไปเดี๋ยวนี้แหละ”เจสสิก้าวิ่งอยย่างเร็ว

       บนโต๊ะอาหารยุนอาเอาใจเจสสิก้าเป็นพิเศษ ยูริมองตามรู้สึกไม่ชอบใจเท่าไหร่ แต่บอกสาเหตุที่ไม่ชอบใจไม่ได้ ซอฮยอนนั่งมองหน้ายูริก็ยิ้มขำขึ้นมา ‘ตกหลุมรักพี่เลี้ยงคนใหม่แล้วมั้งพี่เรา’ซอฮยอนนั่งยิ้ม

       “อายุนตักให้ผมบ้างสิฮะ ผมเอื้อมไม่ถึง พี่มือยาวกว่าผมตั้งเยอะตักเองได้อายุนไม่ต้องตักก็ได้ ดูสิเต็มจานแบบนี้พี่เจสจะทานหมดได้ยังงไง”แจจินพูดขึ้นมาเรียกเสียงหัวเราะได้ทั้งโต๊ะ

       “อ่ะนี่ อาตักให้แล้วนะตัวแสบ แสบจริงๆเลยเรานี่”ยุนอามองหน้าหลานอย่างเอ็นดู

       “ป๊าเดี๋ยวเราไปนอนดูดาวที่ห้องป๊าได้มั้ย คืนนี้ดาวสวย”คิบอมหันมาถามยูริ

       “ได้สิ เดี๋ยวทานข้าวเสร็จแล้วไปกันเลย”ยูริยิ้มอบอุ่นให้หลานๆ

       ‘ยิ้มแบบนี้ก็เป็นด้วย ดูไปก็น่ารักดีแฮะ เอ๊ะ! เดี๋ยวเราเป็นผู้หญิงเขาก็เป็นผู้หญิงนะ คิดบ้าอะไรอยู่เนี่ยเจสสิก้า’ เจสสิก้าส่ายหัวไปมา

       “เป็นอะไรไปค่ะ ไม่สบายหรือเปล่า”ซอฮยอนเห็นอาการจึงถาม

       “เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร ทานต่อเถอะค่ะ”เจสสิก้ายิ้มแก้เก้อ