ตอนที่ 24 : ตอนที่ 24
วันนี้นิโคลกับซึงยอนฝึกงานเสร็จ ทั้งคู่จะกลับไปเรียนอีก หนึ่งเทอมถึงจะจบ ยุนอานั่งเศร้าตั้งแต่เช้านิโคลจึงต้องเข้ามาปลอบ ผิดกับซูยองและซึงยอนที่ทั้งคู่เคยคุยกันไว้แล้ว
“ซึงยอนถ้ากลับไปเรียนแล้ว ซึงยอนเกิดไปรักใครเข้าและเธอคิดว่าคนๆนั้นคือคนที่เธอต้องการจริงๆบอกพี่สักคำนะพี่จะไม่รังเธฮเลย พี่ให้เกียรติ์การตัดสินใจของเธอ แต่สำหรับพี่...พี่จะหยุดที่เธอ ตราบใดที่เรายังไม่เลิกรากัน”ซูยองมองตาซึงยอน
“ฉันไม่รู้ว่าความรักมันยิ่งใหญ่แค่ไหน แต่ฉันพอใจและดีใจที่มีพี่เป็นแฟน คนที่ฉันเฝ้ารอและตามหามาตลอด...คือพี่ซูยอง ฉันรักพี่นะ”
“พี่ก็รักเธอ เรียนจบแล้วมาทำงานกับพี่นะ พี่รอเธออยู่”ซูยองกอดซึงยอน
‘พี่คือแสงสว่างสำหรับฉัน ฉันจะรักพี่ให้มากที่สุดเพื่อเป็นการตอบแทนความรักที่พี่มีให้ฉัน’ ซึงยอนน้ำตาไหล
ห้องนอนยุนอา นิโคลเข้าไปปลอบยุนอาเหมือนเด็กๆ
“พี่ยุนค่ะ เดี๋ยวฉันก็กลับมาแล้วแค่ 5 เดือนเอง”
“5 เดือนเองเหรอ พูดง่ายแต่มันทำยากนี่ พี่คิดถึงอ่ะ”
“วันหยุดฉันก็มาหาพี่ที่นี่ได้นี่ค่ะ ฉันจะมาหาพี่ทุกอาทิตย์เลยดีมั้ย”
“ก็ได้ โทรหาพี่บ่อยๆนะ”ยุนอากอดนิโคลไว้แน่น
“ลงไปข้างล่างได้ยัง พี่ยูลกับพี่เจสรอเราอยู่นะค่ะ”
ทั้งสองเดินไปห้องอาหารที่ยูริกับเจสสิก้ารออยู่ซูยองกับซึงยอนก็มา วันนี้ยูริเลี้ยงส่งสองสาว
“มากันแล้วนั่งสิยุน นิโคล”ยูริมองทั้งสอง
“ขอโทษที่ให้รอนะค่ะ”นิโคลก้มศรีษะให้ทุกคน
“ไม่เป็นไรหรอก ก่อนอื่นฉันขอพูดสั้นๆนะ นิโคล ซึงยอน เธอสองคนทำงานกันเก่งมากเลยนะ ฉันดีใจที่พวกเราได้มาร่วมงานกัน หากเรียนจบแล้วไร่ของเรายินดีตอนรับเธอเสมอนะ”ยูริยิ้มให้ทั้สอง
“ขอบคุณค่ะ/ขอบคุณค่ะ”ซึงยอนยิ้มให้นิโคล
“ทานกันเถอะ อ่ะ!นิโคลทานเยอะๆนะ ซึงยอนด้วย”ยูริตักอาหารให้สองสาว
ทั้งหมดนั่งทานแล้วก็คุยถึงเรื่องราวสนุกที่ทำร่วมกัน ไวน์ของนิโคลที่ทำไว้ตอนนี้ขายดีมากในหมู่วัยรุ่นเพราะรสชาติไม่แรงมากจึงดื่มง่ายกว่าเครื่องดื่มอื่นๆ ส่วนรีสอร์ทตั้งแต่ซึงยอนไปทำก็มีลูกค้าชาวต่างชาติมากขึ้น เพราะแผนการตลาดและประชาสัมพันธ์ที่ซึงยอนทำในเว็บไซต์ไร่องุ่นควอนขึ้นมา
ตอนบ่ายของอีกวัน รถมารับนิโครกับซึงยอนกลับบ้าน ยุนอากับซูยองกอดคอกันหน้าเศร้า แต่ก็ต้องปล่อยให้คนรักไปเรียนให้จบ
บนรถนิโคลทำหน้าเศร้าไม่แพ้ซึงยอน
“นี่ซึงยอน เธอรักพี่ซูยองจริงหรือเปล่า”
“ทำไมถามแบบนั้นล่ะนิโคล”
“ฉันแค่อยากรู้ เพราะเธอไม่เคยรักใครจริงเลยนะสิ”
“ฉัน...คงแย่มากเลยสินะในสายตาเธอ แต่ฉันขอบอกเธอไว้ตรงนี้เลยนะ ฉันรักพี่ซูยองจริงๆพี่เขามาเติมเต็มสิ่งที่ฉันขาดหายจนตอนนี้มันเต็มไปด้วยความรักที่พี่ซูยองมีให้ฉัน ฉันต้องการพี่ซูยองมาร่วมเดินกับฉันไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหน”ซึงยอนยิ้ม
“ฉันดีใจที่เธอเอคนที่ใช่สหรับเธอ”นิโคลจับมือซึงยอน
“แล้วเธอกับคุณยุนอาล่ะ”
นิโคลเมื่อได้ยินชื่อยุนอาก็หน้าแดงขึ้นมา
“ฉันคงไม่ต้องเอาคำตอบมั้ง หน้าเธอฟ้องซะขนาดนี้”ซึงยอนขำ
>>>>
>>>>>>>>
ไร่องุ่นควอนตอนี้ได้เปิดเต็มรูปแบบ เมื่อโปรเจคงานผ่านไปด้วยดี ซอฮยอนเริ่มแผนโปรโมตทางอินเตอร์เน็ต ตอนนี้มีกรุ๊ปทัวน์มาลงบ้างแล้วบางส่วน เจสสิก้าเป็นคนคอยดูแลกรุ๊ปทัวน์จากประเทศเพราะพูดภาษาอังกฤษได้คล่องแคล้ว ยูริดูแลส่วนที่ฟาร์ม ครอบครัวนักท่องเที่ยวส่วนใหญ๋ให้ความสนใจสัตว์เป็นส่วนใหญ่จึงต้องคอยดูแลสัตว์ทุกตัวให้คอกและสัตว์สะอาดอยู่เสมอ ใครที่มาเที่ยวไร่องุ่นควอน ขากลับต้องซื้อไวน์ไปดื่ม บางส่วนสนใจก็มีโทรมาสั่งซื้อทางไร่ก็มีบริการส่งให้ถึงบ้าน
ธุรกิจของตระกูลควอนตอนนี้ถือว่ารุ่งเรืองมากๆเพราะแต่ละคนช่วยกันคิดช่วยกันทำร่วมมือร่วมใจเป็นหนึ่งเดียว
1ปีผ่านไป นิโคลกับซึงยอนมาทำงานที่ไร่อย่างเป็นทางการ ซึงยอนเลิกนิสัยเดิมๆเปลี่ยนเป็นคนใหม่ ซูยองตอนนี้ก็ช่างเอาใจไม่เจ้าชู้เหมือนเมื่อก่อนชีวิตคู่ของทั้งสองจึงราบรื่นดี ยุนอากับนิโคลก็ไม่มีอะไรอยู่กันแบบสบายๆเข้าใจกันและกัน และช่วยกันปรุงไวน์เลิศรสต่อไป น้องเล็กซอฮยอนกับฮาร่า ตอนนี้ทั้งสองย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้ว ยูริยกบ้านให้หลังหนึ่ง แม้จะงอนกันบ้างแต่ทั้งคู่ก็ไม่เคยมีปากเสียงกันถึงขั้นทะเลาะกันรุนแรง จะมีก็แต่พี่ใหญ่สุดของบ้านนี่แหละที่ช่วงนี้งอนคุณแฟนบ่อยมากๆ
“เจส ไอ้หมอนั่นมันมาจีบเจสเหรอ ยูลเห็นมันเดินตามเจสตลอด”
“คุณดงเฮเหรอ เขาเป็นลูกค้าเราในรีสอร์ทนะค่ะ เจสไม่ได้ทำอะไรพิเศษกับเขาสักหน่อย หึงเหรอ”เจสสิก้าจิ้มแก้มยูริ
=///= “หึงแล้วจะทำไม”
“หึ เวลายูลงอนนี่น่ารักดีนะ น่าแกล้งชะมัด”เจสสิก้าหยิกแก้มยูริ
“อาอายเอี่ย อูนเอ็บอะ..........” (อะไรเนี่ย ยูลเจ็บนะ) T3T
เจสสิก้ากดยูริลงกับเตียง แล้ว.........................................
..................................................................................
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
พี่ยูลนี่งอนเก่งจริง ดูสิก้าง้อสิ พี่ยูลคงชอบน่าดู!!!