อบอุ่นรักบ้านไร่ yulsic

ตอนที่ 22 : ตอนที่ 22

       ความวุ่นวายทั้งหลายเริ่มคลีคลายแล้วกลับมามีความสุขอีกครั้ง ซูยองเอาวิดีโอที่แอบถ่ายไว้ให้ซึงยอนดู

       “พี่อยากให้เธอลบ แต่ถ้าลบพี่ก็เสียดาย ดูเธอสิ...ไม่ให้พี่หลงรักเธอได้ยังไง”ซูยองทำหน้าเสียดาย

       ซึงยอนนั่งมองอยู่นาน ‘นี่ฉัน...ขนาดนี้เลยเหรอ’ O///O”

ซึงยอนลบคลิปทิ้งแล้วหันไปมองหน้าซูยองที่ทำตาละห้อยอย่างเสียดาย

       “พี่ถ่ายไว้ทำไมค่ะ”ซึงยอนมองหน้าซูยอง

       “กะจะเอาไว้ขู่ หากเธอไม่ยอมหยุดเรื่องยูริ”ซูยองก้มหน้าลง

       “พี่นี่มัน...” ซูยองหลับตาปี๋นึกว่าซึงยอนจะตบ

       “อ้าว! นึกว่าจะโดนตบ” ซูยองค่อยๆลืมตา เห็นซึงยอนจ้องอยู่

       “พี่ขอโทษนะ พี่จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว แต่พี่เสียดายจัง” (–“-)

       “พี่จะเสียดายทำไม ในเมื่อฉันก็อยู่กับพี่ พี่อยากทำอะไรก็ตามใจพี่สิ ไม่เห็นต้องดูคลิปเลย”ซึงยอนทำงอน

       “ไม่งอนนะคนดี เดี๋ยวพี่พาไปทานของอร่อยๆในเมือง”

       “ในเมืองเหรอ ไปสิตอนนี้เลยนะ”ซึงยอนยิ้มกว้าง

       “ไปเลยสิค่ะคนสวยของพี่ซู”ซูยองหอมแก้มซึงยอน

       ทั้งสองขับรถออกไป มุ่งหน้าสู่ตัวเมือง

       ooooooo

       “เด็กๆพรุ่งนี้เปิดเทอมแล้วนะ เตรียมตัวพร้อมหรือยัง”ยูริยิ้ม

       “พร้อมแล้วครับ/พร้อมแล้วครับ”

       “ตั้งใจเรียนด้วยนะ หากเรียนดีม๊ามีรางวัลให้”เจสสิก้ายิ้มกว้าง

       “รางวัลอะไรคร๊าบ”แจจินตาโตเมื่อได้ยินว่าได้รางวัล

       “ไม่บอก ไว้ม๊าเห็นผลการเรียนของพวกหนูก่อน”

       “ม๊าขี้โกง ป๊าดูม๊าสิฮะ”แจจินวิ่งไปกอดยูริ

       “แน่ะ!เจ้าตัวตัวเล็กหาพวกเหรอ นี่แหนะๆ”ยูริจี๋เอวแจจิน

       “ฮ่า ฮ่า ป๊าไม่เอาแล้ว ฮ่า ฮ่า ม๊าช่วยผมด้วย ไม่ไหวแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า”แจจินหัวเราะจนน้ำตาไหล

       “ยูลพอได้แล้ว ดูสิน้ำตาไหลใหญ่เลย”เจสสิก้าตีแขนยูริ

       “เด็กไปเล่นข้างนอกก่อนไป ป๊าจะคุยกับม๊าหน่อย”

       “คุยจริงเหรอป๊า”คิบอมหลี่ตามองยูริ

       “อย่าแก่แดดน่า ไปได้แล้ว เดี๋ยวก็โดน”ยูริทำท่าจะเขกหัวคิบอม

       “ว๊าก!ไปแล้วๆแจจินเร็วตามพี่มา”ทั้งสองวิ่งออกห้องไป

       “หึหึหึ น่ารักจริงๆเด็กพวกนี้.........ยูลมีอะไรจะคุยกับเจสค่ะ”

       “พรุ่งนี้ยูลจะพาเจสไปหลังรีสอร์ทที่นั่นสวยมากเลยนะ”

       “แค่นี้เองเหรอที่จะพูด”เจสสิก้ามองยูริ

       “อีกเรื่องก็คือยูลอยากให้เจสไปช่วยงานที่บริษัทเจสจบบริหารมาไม่ใช่เหรอ ทำงานที่บริษัทน่าจะเหมาะ อีกอย่างซอดูงานคนเดียวคงไม่ไหว เด็กไปโรงเรียนแล้วยูลกลัวเจสเหงาอ่ะ”

       “ก็ดีเหมือนกันค่ะ เจสอยู่บ้านเฉยๆแล้วเกรงใจ ยูลนี่น่ารักจริงๆเจสไม่ต้องบอกอะไรมาก ยูลก็จัดให้หมด น่ารักจัง”

       “รางวัลอ่ะ”

       “ห่ะ” o_O”

       “ขอหอมหน่อยนะ” ฟอดดดดดดดดดดดด

       “ยูล เดี๋ยวแก้มช้ำ เราไปเดินเล่นข้างล่างดีกว่า อากาศกำลังดีเลย”

       “ไปสิ ให้อุ้มลงไปมั้ย” ยูริอุ้มเจสสิก้า

       “ยูลบ้า แค่นี้เดินเองได้ ปล่อยเลยนะ”เจสสิก้าหยิกแขนยูริ

       “โอ๊ยเจ็บ! ปล่อยแล้วๆ มือหนักชะมัด”ยูริลูบแขนไปมา

       “ชิ ตามมาไวๆสิ เดินช้าจัง”

       “ตามอยู่นี่ไงค่ะ”ยูริวิ่งไปจับมือเจสสิก้า

       “นี่ยูล ถ้าเจสแก่ไปแล้วยูลยังจะจับมือเจสแบบนี้มั้ย”

       “แน่นอน เราจะอยู่กันจนแก่เลย อยู่เป็นเพื่อนกัน คนรัก พี่น้อง”

       “ชิ ให้มันแน่เถอะ”

       ทั้งสองเดินอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน มองพระอาทิตย์กำลังตกดิน แจจินกับคิบอมวิ่งเล่นกันอยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ใกล้สนามหญ้า ยูริกับเจสสิก้ายืนกอดกันมองเด็กๆ

       “พี่ มายืนสวีทกันทำไมหน้าบ้านเนี่ย”ยุนอาเดินมาข้างหลัง

       “ทีแกล่ะ ตัวติดกันเชียวนะ”ยูริแซวยุนอากับนิโคล

       “คุณยูล คุณเจส ฉันมีไวน์ตัวใหม่มาให้ชิม มีแค่สองขวดเองนะค่ะ”นิโคลยื่นไวน์องุ่นให้

       “สีสวยจัง แต่เพิ่งทำรสชาติมันจะยังไงนะ”ยูริมองขวดไวน์

       “แบบนี้ต้องลองค่ะ เดี๋ยวเจสไปบอกแม่บ้านมาจัดที่ให้เราตรงนี้เลยแล้วกัน บรรยากาศกำลังดี”เจสสิก้าเดินไปบอกแม่บ้าน

       “คุณเจสเธอน่ารักดีนะค่ะ”นิโคลมองตามเจสสิก้า

       “เรียกพี่เจสก็ได้ แล้วก็เรียกฉันว่าพี่ยูล เธอเป็แฟนน้องฉันนะ”

       “ค่ะ พี่ยูล”นิโคลยิ้มกว้าง

       “ไปนั่งที่โต๊ะกันเถอะเสร็จแล้ว”ยุนอาบอกทุกคน

       “เจสล่ะ คุณแม่บ้าน”ยูริถามแม่บ้าน

       “คุณเจสกำลังเดินมาค่ะ”แม่บ้านเอ่ย

       “งั้นเราดื่มไวน์รอกันไปก่อนแล้วกัน”ยูริจัดการเปิดขวดไวน์

       ยูริรินไวน์ให้ทุกคน จากนั้นก็ดมความหอมของไวน์ ก่อนที่จะจิบไวน์ในแก้ว ยูริหลับตานิ่งสักพัก ก็ลืมตาขึ้นมามองหน้ายุนอากับนิโคลที่รอการวิจารณ์รสชาติไวน์อย่างใจจดใจจ่อ

       “อร่อยว่ะ แกนี่ฝีมือดีมากเลยนะ”ยูริชมยุนอา

       “ไม่รับคำชม เพราะคนที่ทำไม่ใช่ฉัน แต่เป็นนิโคลทำเองทุกอย่างเลยนะ”ยุนอายิ้มภูมิใจ

       “โอ๊ะ!จริงดิ เธอนี่มีพรสวรรค์ด้านนี้จริงๆเลยนะ”ยูริจิบไวน์ต่อ

       “เป็ดย่างมาแล้วค่ะ”เจสสิก้ายกจานวางบนโต๊ะ

       “ดีเลย มาเจสลองชิมไวน์ฝีมือนิโคลหน่อย”ยุนอาชวน

       “ว้าว!อย่างนี้ต้องดื่มเยอะๆหน่อยแล้วล่ะ”เจสสิก้านั่งลงข้างยูริ

       “ชนแก้วกันหน่อยพวกเรา”ยูริยกแก้วขึ้นให้ทุกคนชน

       “พี่ว่าเราทำสูตรนี้ตีตลาดทั่วไปดีมั้ย ประมาณว่าคนที่ฐานะปานกลางก็หาซื้อได้อ่ะ”ยูริคิดไอเดีย

       “อือ...น่าสนใจแฮะ ปกติเราส่งให้แต่พวกโรงแรมใหญ่ๆ ชาวบ้านธรรมดาไม่มีโอกาสได้ดื่มไวน์เลิศรสของเราเลย อีกอย่างคนทั่วไปจะได้รู้จักไร่เราและมาเที่ยวที่รีสอร์ทเราเยอะๆด้วยๆ”ยุนอาเสริม

       “เจสว่าที่รีสอร์ทน่าจะมีอะไรสนุกเล่นบ้างนะค่ะ เช่นปีนหน้าผาจำลองหรือไม่ก็มีรถ ATV ให้เช่าสำหรับขับในไร่ แล้วก็มีสวนดอกไม้ไว้สำหรับมุมถ่ายรูปกับคนสำคัญอะไรประมาณเนี่ย”

       “อืม น่าสนุกแฮะ เดี๋ยวพรุ่งนี้สิบโมงเรียกประชุมที่บริษัทหน่อยนะ พี่จะนำเสนอโปรเจคใหม่ ถ้าผ่านในที่ประชุมเราจะลุยทันที”ยูริยิ้มและมองเห็นโปรเจคเป็นรูปเป็นร่าง