อบอุ่นรักบ้านไร่ yulsic

ตอนที่ 1 : ตอนที่ 1

       ไร่องุ่นควอนเป็นไร่ที่สามฝาแฝดของตระกูลควอนดูแลกิจการอยู่คนโตชื่อควอน ยูริ ทำหน้าที่ดูแลส่วนต่างๆในไร่รวมถึงรีสอร์ทในไร่ด้วย

คนที่สอง ควอน ยุนอาทำหน้าที่ดูแลการผลิตไวน์และงานในไร่องุ่น ส่วนคนสุดท้ายควอน ซอฮยอนทำหน้าที่ดูแลบริษัทส่งออกไวน์ไปแต่ละประเทศและตามโรงแรมหรูในเกาหลีทั้งสามคนมีพี่ชายอยู่หนึ่งคนชื่อควอน ซังอู แต่เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตไปพร้อมภรรยาทิ้งลูกชายให้แล 2คน ชื่อควอน คิบอม อายุ 11 และควอน แจจิน อายุ9ขวบ ทั้งสองอยู่ในความดูแลของอาฝาแฝดทั้งสามแต่ไม่มีใครมีเวลาให้เลยนอกจากยูริเพราะดูแลในส่วนรีสอร์ทจึงอยู่กับเด็กๆได้ และเด็กก็เรียกยูริว่า ป๊าเพราะหน้าคล้ายพ่อของตัวเองมากๆ

       “คิบอม แจจินอยู่ไหนกันเนี่ย”ยูริเดินหาหลานชาย

       “พวกเราอยู่นี่ครับป๊า”แจจินตะโกนบอกยูริ

       “แจจินลงไปในคลองทำไมเนี่ย คิบอมทำไมไม่ดูน้อง”

       “ผมห้ามแล้วแต่น้องไม่ฟังเอง”

       “แต่เราเป็นพี่ใหญ่นะ แจจินขึ้นมาเดี๋ยวนี้ป๊าจะลงโทษเราสองคน ตามมานี่เลย”ยูริเดินน้ำสองหนูน้อยที่เดินตามคอตก

       เมื่ออาบน้ำเสร็จทั้งคิบอมและแจจินก็มานั่งสำนึกผิดที่ห้องรับแขก

       “ป๊าเราขอโทษต่อไปเราจะไม่เล่นแบบนี้แล้วครับ”คิบอมกล่าว

       “ผมขอโทษนะครับป๊า ต่อไปผมจะเชื่อฟังพี่คิบอมครับ”แจจินก้มหน้าลงสำนึกผิด

       “รู้มั้ยป๊าโกรธเพราะอะไร ไปเล่นในคลองแบบนั้นแล้วถ้าจมน้ำไปใครจะช่วย คิบอมก็ไม่สามารถช่วยน้องได้ ป๊าไม่อยากเสียพวกเธอไปเหมือนที่ป๊าเสียพี่ชายกับพี่สะใภ้ไปหรอกนะ”ยูริพยายามสงบสติอารมณ์

       “พวกเราจะไม่เล่นอะไรที่เป็นอันตรายต่อตัวเราอีกแล้วครับ ถ้าอยากเล่นจะให้ป๊าอยู่ด้วยทุกครั้ง ได้มั้ยครับ”คิบอมมองหน้ายูริ

       “มาให้ป๊ากอดหน่อยมา”ยูริอ้าแขนกว้าง

       หมับ...ทั้งสามกอดกันแน่น

       “ป๊าว่าป๊าต้องหาพี่เลี้ยงมาคอยดูแลเราสองคนแล้วล่ะ”

       “พี่เลี้ยงเหรอ/พี่เลี้ยงเหรอ”เด็กน้อยสองคนตาโตตกใจ

       “ใช่พี่เลี้ยง แต่อย่าให้เป็นเหมือนคนก่อนๆนะที่พวกเธอสองคนแกล้งจนลาออกแทบไม่ทัน”ยูริยิ้มกวน

       “แต่เราไม่ต้องการพี่เลี้ยง เราดูแลตัวเองได้”คิบอมตอบมั่นใจ

       “ใช่ผมก็โตแล้ว”แจจินลุกขึ้นยืน

       “ตัวกะเปี๊ยกแค่เนี้ยทำซ่า”ยูริขยี้ผมแจจิน

       “ป๊าผมหิวแล้วอ่ะ”คิบอมจับทองไปมา

       “งั้นจะรออะไรล่ะไปทานสิ ไปเลยวิ้ว วิ้ว”ยูริอุ้มแจจิน

       “อ๊า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ผมบินแล้วป๊า อ๊า....”

       เมื่อทานข้าเสร็จยูริก็พาเด็กมานั่งดูการ์ตูนที่ห้อง ยุนอากับซอฮยอนเดินมาเคาะห้อง

       ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...

       “หลับกันหรือยังเอ่ยเด็กๆ”ยุนอาเปิดประตูเข้าไป

       “อายุน อาซอ วันนี้กลับค่ำเลยนะฮะ”แจจินวิ่งไปหาทั้งคู่

       “ก็อายุนต้องดูแลการทำไวน์ไงเลยกลับช้าไปหน่อย”

       “อาซอก็ต้องดูแลบริษัท เหนื่อยจะแย่แล้วเนี่ยใครจะใจดีนวลให้บ้างน๊า...”ซอฮยอนล้มตัวนอนที่เตียง

       “ผมนวลให้ก็ได้ แต่วันอาทิตย์อาซอต้องพาผมไปเที่ยวห้างในเมืองด้วยนะ...นะครับ”คิบอมยิ้มเจ้าเล่ห์

       “อืม เอาไงดีน๊า.........ก็ได้”ซอฮยอนยิ้ม

       “เย้... ได้ไปเที่ยวแล้ว”คิบอมเข้ามานวลไหล่ให้ซอฮยอน

       “จริงๆเลยเจ้าพวกนี้ ยุนกับซอไปอาบน้ำไปจะได้สบายตัว”ยูริบอกน้องๆ

       “งั้นยูลดูแลลิงน้อยสองตัวนี่แทนด้วยนะ ไปเถอะซอพี่เหนียวตัวจะแย่ พรุ่งนี้ซอมีประชุมตอนเช้านี่”

       “จริงด้วย งั้นซอไปนอนก่อนนะ เด็กๆวันอาทิตย์ค่อยไปเที่ยวกันนะ”ซอฮยอนเข้าไปหอมแก้มเด็ก

       “ฝันดีนะครับอายุน อาซอ”คิบอมกับแจจินพูดพร้อมกัน

       “จ๊ะ ฝันดีเหมือนกันนะ”ซอฮยอนหันมาโบกมือบ๊ายบาย

       “นอนได้แล้วนะตัวแสบทั้งสอง”ยุนอาหันมาสั่ง

       “คร๊าบ/ครับผม”

       “เอาล่ะเด็กๆนี่ก็ดึกแล้ว ป๊าง่วงแล้วเนี่ย นอนได้แล้วนะ พรุ่งนี้ป๊าจะพาไปเที่ยวคอกม้าของเรา อย่าตื่นสายนะ”

       “ครับผม”

       “ป๊าผมอยากขี่ม้าแบบพี่คิบอมอ่ะ”แจจินพูด

       “เดี๋ยวขี่กับป๊าก็ได้ พี่คิบอมเขาโตแล้วถึงขี่คนเดียวได้ไง นอนเถอะฝันดีนะไอ้ลูกชาย”ยูริจูบกู๊ดไนท์คิบอมกับแจจิน