ตอนที่ 25 : ตอนที่ 25 ถูกจับตัวไป
ชีวิตคู่ของยูริกับเจสสิก้าราบรื่นดีทุกอย่างตอนนี้ก็ผ่านไปปีกว่าๆแล้วที่ทั้งคู่แต่งงานกันมา
ยูกึนกับเลย์น่าเล่นที่สนามเด็กเล่นรอยูริกับเจสสิก้ามารับเช่นทุกวัน แต่วันนี้ทั้งสองมีประชุมจึงมารับช้า
ดงวุคแอบอยู่รั้วข้างโรงเรียนแล้วเรียกยูกึน
“ยูกึน นี่พ่อเองออกมาหาพ่อหน่อยสิ”ดงวุคมองซ้ายมองขวา
“พ่อ...พ่อมาทำอะไรที่นี่ครับ”ยูกึนเดินออกมา
“พ่อจะพาลูกไปเที่ยว ไปกับพ่อมั้ย”
“ไม่ไป ผมจะรอแม่กับอายูลมารับ”
“อย่าดื้อกับพ่อนะ ไปกับพ่อเดียวนี้”ดงวุคขึ้นเสียงกับยูกึน
“ไม่ไป ฮือ ฮือ พี่เลย์น่าช่วยด้วย”
“ปล่อยยูเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันเรียกคนมาช่วย”เลย์น่าทุบตีดงวุค
“เฮ้ย!พวกแกลงมาช่วยฉันหน่อยสิว่ะ”ดงวุคเรียกลูกน้องอีกสองคน
เจสสิก้าขับรถมารับยูกึนกับเลย์น่าคนเดียว เพราะยูริบอกว่าจะเข้าประชุมเองให้เจสสิก้าไปรับเด็กๆ
“ดงวุค คุณจะทำอะไรลูกฉัน”เจสสิก้ามองอย่างตกใจ
“ยาสลบเอามานี่ แกพาเด็กสองคนนี่ขึ้นรถไปก่อน”
“คุณจะทำอะไรน่ะ”เจสสิก้าเดินถอยหลัง
ดงวุควิ่งมาอย่างเร็วแล้วใช้ผ้าปิดที่จมูกเจสสิก้า
“อื้อ...อ่อย อ้าน อ้ะ” (ปล่อยฉันนะ) ร่างบางสลบไป
ดงวุคและลูกน้องสองคนรีบขับรถออกไปจากตรงนั้นทันที แต่การกระทำของดงวุคกล้องวงจรปิดของโรงเรียนได้บรรทึกไว้หมดแล้ว
ยูริประชุมเสร็จก็เกือบทุ่มกว่าๆยูริกลับมาถึงบ้านแล้ว แต่ไม่เห็นคนรักกับเด็กเลยจึงถามชินยอง
“เจสยังไม่กลับเหรอพี่ชินยอง”
“ยังค่ะคุณยูริ”
“ไปไหนของเค้านะ”ยูริโทรเข้าเครื่องร่างบาง
(ไม่มีสัญญาณจากหมายเลขที่ท่านเรียก)
“ปิดเครื่องเหรอ ทำไมกันนะ เกิดอะไรขึ้นกับเจสและลูกๆ”ยูริร้อนใจแต่ก็พยายามคิดในทางที่ดี
“คุณพ่อ เจสไปที่บ้านหรือเปล่าค่ะ”
“เปล่านี่ มีอะไรเหรอยูล”วูซองถามกลับ
“เจสยังไม่กลับบ้านเลยค่ะ มือถือก็ปิด”
“ซังวูอยู่กับพ่อ เจสไม่น่าไปที่บ้านนู้นนะ เดี๋ยวพ่อไปหาที่บ้านนะยูล”วูซองเริ่มร้อนใจ
“ซังวูไปบ้านยูลกับยัยเจสกับหลานๆหายไป”
“ห๊ะ ไปเร็วเพื่อน”ซังวูวิ่งไปที่รถ
ผ่านไป 20นาที ซังวูขับมาจอดที่หน้าบ้านยูริ แล้วรีบเข้าไปหาลูกสาวโดยเร็ว
ยูรินั่งเครียดอยู่ที่โซฟา เมื่อเห็นพ่อก็รีบโผล่เข้ากอดทันที
“เกิดอะไรขึ้นเหรอยูล”
“เจสไปรับลูกๆที่โรงเรียนหลังจากนั้นก็ยังไม่กลับมาเลยค่ะพ่อ”
“เราไปดูที่โรงเรียนกันเถอะ”วูซองพูด
ทั้งหมดพากันไปที่โรงเรียนที่เด็กๆเรียนอยู่
“นั่นรถเจสนี่ค่ะพ่อ”ยูริชี้
ทั้งหมดรีบลงไปที่รถเจสสิก้าทันที
“ประตูไม่ได้ล๊อค กุญแจก็ยังเสียบไว้อยู่แบบเดิม”ยูริสำรวจรถ
“ยูลผ้าเช็ดหน้าใครอ่ะ ของเจสหรือเปล่า”ซังวูพูด
“ไม่ใช่ค่ะ เราเรียกตำรวจดีกว่านะ มันชักยังไงๆแล้ว”ยูริเริ่มกังวล
“พ่อจะโทรไปหาเพื่อนที่เป็นตำรวจให้เค้าช่วยสืบหาแล้วกัน”
พักใหญ่ๆเพื่อนซังวูก็มาอย่างเร็ว
“ปาร์ค แฮอิล”ซังวูเรียก
“ว่าไงเพื่อน เกิดอะไรขึ้น”
“ลูกสะใภ้กับหลานๆฉันหาย”
แฮอิลเดินสำรวจบริเวณนั้นแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาดม
“หือ...กลิ่นยาสลบนี่ สงสัยจะโดนลักพาตัว”แฮอิลหันไปมองรอบๆบริเวณอีกครั้ง
“คุณอาตรงนี้มีกล้องด้วยค่ะ”ยูริชี้ไปทางตัวอาคารเรียน
แฮอิลเรียกผู้อำนวยการโรงเรียนมา และให้เปิดดูกล้อง ภาพที่เห็นคือเจสสิก้ากับเด็กๆถูกชายสามคนลักพาตัวไปจริงๆ
“ลี ดงวุค”วูซองมองตาค้าง
“ห๊ะ ดงวุคเหรอ”ยูริอุทาน
“ทางเราจะรีบดำเนินการณ์เต็มที่เลยนะไม่ต้องห่วง”แฮอิลพูด
ยูริเริ่มเป็นห่วงเจสสิก้าขึ้นมา อย่างน้อยเด็กๆก็คงจะปลอดภัยเพราะยูกึนเป็นลูกของดงวุค
..............................................
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แล้วฟิคก็ยังมาก็กวนอีกมันน่านัก ฮึ่ย!!!