[Rewrite] การชิงโชคมาเกิดในละครไทยมันไม่ง่ายอย่างที่คิด #ชิงโชคได้เป็นพระนาย [จบ]

  [ฆ่าพระเอกสิ]

  'ฆ่ากับผีดิ แค่ตัวประกอบเกือบสิบตัวฉันก็เดี้ยงแล้ว'

  [งั้นหรอ ฉันคงโดนยมบาลด่าไปซักพักใหญ่อีกนะ]

  เสี่ยงโชคมาเกิดไม่พอ ยังเสี่ยงโชคจับสุ่มระบบสุดขี้เกียจที่ยมบาลถีบหัวส่งมาหาอีก วันๆเจ้าระบบนี้ไม่ทำอะไร นอกจากนอนและสั่งๆ

   

  "นายหรอพระนาย"

  "แล้วนายเห็นผียืนอยู่ตรงหน้าหรอ"

  "อืม ฉันก็เห็นนะ"

  "ไหนล่ะ ฉันชักกลัวล่ะ"

  "นี้ไง ตรงหน้าฉัน"

 

  นอกจากระบบแสนขี้เกียจที่ยมบาลประทานให้ยังคงไม่สาแก่ใจท่านพอ ดันส่งพระเอกที่กวนตีนหน้าตายมากวนเขาอีกรอบ 

 "ฉันเข้าใจเฮียจนซึ้งเลยว่ะ"

 "ใช่ป่ะ เราน่าจะก่อตั้งชมรมไล่พระเอกกัน"

 "เฮียฉันว่าไม่น่าทัน เดินมานู่นล่ะ"

  แต่ยมบาลก็ไม่โหดร้ายเกินไป ส่งคนเคยที่อยู่โลกเดียวกับผมมาอยู่เป็นเพื่อนด้วย แต่ตอนจบทั้งผมและเธอดันตายเหมือนกันและสภาพเดียวกันเนี่ยสิ   

    ต่างก็ตรงสถานะที่ผมเป็นตัวประกอบและน้องเป็นตัวร้าย แต่ยังไงพวกเราก็ตายเหมือนกันในตอนจบ

   หวัดดีจ้าซันเดย์จ้า มาถึงก็ทักทายกันก่อน จริงๆนิยายเรื่องนี้เคยเขียนไว้ แล้วก็พักไว้ ไม่เคยเอามาลงเพราะว่าเป็นคนที่กว่าจะเขียนแต่ละตอนลงได้คือยากมาก อีกอย่างคือเราเป็นสายดอง ดองจนเน่าคิดดู 

     จริงๆนิยายเรื่องนี้ความเป็นมาเกิดจากละครไทยที่เราดูแล้วหงุดหงิดตัวละครในเรื่อง อย่างนางเอกต้องแสนดีรอพระเอกมาช่วยหรือนางร้ายต้องแย่งพระเอกจากนางเอกทั้งที่นางร้ายรักพระเอกมาก่อน อีกอย่างเราเป็นคนที่ชอบอ่านอะไรที่ตัวเอกไปอยู่ต่างโลกแล้วเอาวิวัฒนาการของโลกตัวเองมาปรับใช้เพราะมันดูน่าสนใจดี เลยเอาเข้ามาปรับเปลี่ยนและปรับใช้ให้เข้ากับธีมเรื่องหลัก ของน้องพระนายที่ชิงโชคมาเกิดแต่ดันจับเซียมซีมาผิดโลกซะงั้น 

        

 ยังไงก็ฝากน้องพระนายผู้โชคร้ายจับเซียมซีผิด ไว้ในดวงใจด้วยนะ

  ปล.ช่วยแนะนำด้วยนะ เรานักเขียนมือสมัครเล่น เขียนแก้เครียดไปงั้นๆ

#ชิงโชคได้เป็นพระนาย