คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : EP 06 : ศึกชิงนาง(?)(20%)
“เจ้ามังกรเพลิงน่าเกลียดน่ากลัว แกถอยออกมาจากแม่นางท่านนั้นเดี๋ยวนี้นะ หญิงงามไม่คู่ควรกับอสูรร้ายเช่นเจ้า”อัศวินหนุ่มคนหนึ่งตะโกนใส่ราชามังกรเพลิง ฮารุกะที่เป็นฉนวนของสงครามกระพริบตาปริบๆเหรอหรา ตั้งแต่เกิดมาแม้จะเคยเกือบโดนผู้ชาข่มขืนด้วยความเข้าใจผิดแต่นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนมาต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงตัวเขาแบบนี้
เจ้ามังกรหันไปมองฮารุกะก่อนจะกลับมาตะคอกใส่เหล่าชายชาตรีที่ตั้งตนเป็นศัตรูกับมัน“พวกเจ้ามันก็ดีแต่พูด ฝีมือไม่เอาอ่าวแล้วยังจะคิดมาแย่งตัวหญิงงามที่คู่ควรกับราชาของเหล่ามังกรเช่นข้าอีกรึ แค่คิดก็อยากจะขำแล้ว ถ้ายังรักชีวิตอยู่ก็รีบๆถอยไปซะ เดี๋ยวจะหาว่าข้าไปเตือน”
“เจ้ามังกรปากเหม็น ข้าเกล็น ริเอลเต้ อัศวินมนตราคลาส2ผู้นี้จะจัดการแกเอง ‘พระแม่อควาเรียผู้ปกปักษ์รักษาผืนน้ำและชีวิตของเหล่าสาวก ข้าขอวิงวอนหยิบยืมอำนาจของท่าน เพื่อปราบสิ่งชั่วร้ายอันเป็นอริต่อความดีงาม เพื่อรักษาชีวันของปวงชนอันเป็นที่รัก เพื่อกำจัอริร้ายที่ย่างกรายสู่ดินแดน.....มนตราแห่งสายน้ำ อควาแลนซ์’ “จบคำวิงวอนต่อเทพอควาเรียก็บังสายน้ำขึ้นมาจากความว่างเปล่า สายน้ำบิดเกลียวจนกลายเป็นหอกขนาดเท่าเสาบ้าน ปลายแหลมของหอกดูคมราวกับจะทลวงโลหะใดๆได้อย่างง่ายดาย
“ขจัดให้สิ้น”สิ้นคำหอกสายน้ำก็พุ่งตรงเข้าหาร่างอันใหญ่โตของราชามังกรเพลิง อสูรร้ายตกเป็นเป้าขอกหอกแห่งเทพอควาเรีย มันพ่นเปลวเพลิงร้อนระอุสีน้ำเงินออกจากปาก หอกน้ำปะทะเข้ากับเปลวเพลิงอย่างจัง เสียงฟู่ๆ..ดังออกมาจากการปะทะ ไอน้ำจากการระเหยลอยฟุ้งไปทั้ว แต่ด้วยพลังของสายน้ำจากทวยเทพก็ย่อมมีพลังมากกว่าน้ำธรรมดาเป็นไหนๆ ราชามังกรเพลิงแปลกใจกับสิ่งที่เห็น แต่มันก็มีศักดิ์เป็นถึงราชาไม่มีทางที่เวมมต์ระดับกลางจะกำหราบมันได้อยู่แล้ว
“โฮกกกกกกก”มันคำรามก้อง เปลวเพลิงสีฟ้ารุนแรงยิ่งกว่าเก่า หอกสายน้ำมิอาจทนความร้อนของเพลิงน้ำเงินได้ระเหยหายไปในที่สุด เกล็น ริเอลเต้เบิกตากว้างจนลูกตาแทบถลนออกมา เวทมนต์ระดับกลางที่ยืมพลังจากเทพอันภาคภูมิใจของเขาถูกทำลายลงอย่างง่ายดาย
“นี่จะหยุดกันได้รึยัง”ฮารุกะที่ทนไม่ไหวถามขึ้น เขาร้สึกแย่มากที่ต้องมาถูกเพศเดี๋ยวกันพยายามแย่งชิงตัวแบบนี้ ยังไงเขาก็ยังเป็นผู้ชายอยู่นะ
“เจ้าน่ะเงียบๆไปเถอะ เดี๋ยวข้าจัดการมนุษย์พวกนี้เสร็จข้าจะเชยชมเจ้าให้หนำจิต”ราชามังกรดูจะกู่ไม่กลับเสียแล้ว
“ก็บอกว่านางเป็นของข้าไง”เกล็นก็กู่ไม่กลับ
“ของข้าต่างหากเฟ้ย”คนอื่นๆก็กู่ไม่กลับ
“มาสเตอร์คะ หนูว่าพวกเขาคงกู่ไม่กลับแล้วล่ะค่ะ”คุโรโกะก็กู่ไม่กลับ เอ๊ย!ไม่ใช่
“.......”ฮารุกะนิ่งลง เขานั่งลงในท่าที่คิดว่าสบายที่สุด มองดูภาพมังกรกับกองทัพผู้เล่นต่อยตีกันอย่างเซ็งๆ หรือโชคชะตาจะต้องการให้เขาเป็นผู้หญิงกันนะ
“เห้อ...”
-----20%-----
ความคิดเห็น