คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : EP 01 : สู่โลก2D
“ที่นี่ที่ไหนกัน ทำไมมันมืดได้ขนาดนี้เนี่ย?”เทวา มามิยะผู้เข้าเกมมาหมดๆกำลังงุนงงกับสถานที่ๆตนอยู่ ตอนเริ่มเกมของเกมี้ช่างแตกต่างกับเกมที่เขาเข้าไปเล่นเพื่อจีบสาวเมื่อ2อาทิตย์ก่อนลิบลับ เกมก่อนนี้จะให้สร้างตัวละครที่ทุ่งหญ้าแห่งหนึ่งที่ดูสงบร่มเย็น แต่เกมนี้ดันมาแบบมืดตึ๊ดตื๋อสะงั้น
“ท่านคือนักผจญภัยที่จะมาจุติใหม่ในโลกแห่งนี้ใช่หรือไม่”อยู่ๆก็มีเสียงหวานใสราวสาวแรกรุ่นดังขึ้นมาจากทางด้านบน เทวาจึงหันหน้าด้วยสัญชาตญาณก็พบเข้ากับนางฟ้า ใช่นางฟ้าจริงๆ ดวงตากลมโตเป็นประกาย หุ่นดีราวนางแบบ ผมยาวสลวยสีบลอนด์ ริมฝรปากอวบอิ่ม หน้าอกค่อนข้างจะ..อืม โนตม! หน้าตาสวยสดงดงาม และที่สำคัญที่สุด เธอเป็นสาว2D ไม่มีอะไรจะที่ให้เทวารู้สึกปลื้มปิติยินดีได้เท่านี้อีกแล้ว เขาได้พบสาว2Dตัวเป็นๆ นี่คงนับเป็นก้าวที่สำคัญของมนุษยชาติเลยก็ว่าได้?
“ใช่ครับ”เทวาตอบเต็มเสียงด้วยความมั่นใจ
“ถ้าเช่นนั้นท่านโปรดเลือดรูปร่างหน้าตาภายในโลกแห่งนี้ด้วยตัวของท่านเองเถิด”นางฟ้าฉุดฉวยโบกมือหนึ่งครั้งก็ปรากฏหน้าต่างใสๆขึ้นมาเพื่อให้เทวาได้สร้างตัวละครของตนเอง เทวาจัดการปรับแต่งหน้าตาตัวละครให้คล้ายกับตัวตนจริงๆของตนคือมีผมดำขลับยาวระต้นคอ นัยน์ตากลมโตดูหวานซึ้งคล้ายผู้หญิง ปากนิด จมูกหน่อย ถ้าดูโดยรวมๆแล้วนับว่าคล้ายผู้หญิงมากจนบางครั้งเพื่อนที่โรงเรียนที่เป็นผู้ชายเคยเข้าใจผิดมาสารภาพรักกับเขาตอนที่เข้ามาในโรงเรียนใหม่ๆ ส่วนสูงของเขาปรับให้สูงเท่าตัวจริงแบบเป๊ะๆคือ170ซม.ซึ่งถือว่าเตี้ยอยู่เมื่อเทียบกับนักเรียนชายคนอื่นๆ เพศที่เขาเลือกก็เป็นเพศชายตามระเบียบ
“ท่านยืนยันที่จสร้างร่างกายของท่านเป็นเช่นนี้หรือไม่”
“ยืนยัน นั่งยัย ยันนอนยันเลยครับ”
“นักเดินทาง...สร้างตัวละครเสร็จสิ้น”
“โปรดเอ่ยนามของท่านมาท่านนักผจญภัย”นี่คงเป็นการตั้งชื่อตัวละครสินะ เทวาคิดแล้วจึงตอบนางฟ้าแสนสวยไป“ฮารุกะ”นั่นนับเป็นชื่อที่ค่อนข้างโหลมากในอนิเมะ แต่ว่าชื่อโหลแบบนี้แหละที่คนมักจะไม่ตั้งกัน
“นามของท่านยังไม่ซ้ำกับผู้ใด ท่านสามารถใช้นามนี้เป็นนามของท่านได้ ท่านยืนยันที่จะใช้นามนี้หรือไม่”
“ยืนยันครับ”
“ต่อไปท่านจะได้เลือกเครื่องแต่งกายเริ่มต้นของท่านและอาวุธประจำกาย เชิญท่านเข้าไปเลือกอาภรณ์ต่างๆได้ในห้องเสื้อตรงนั้นได้เลย”นางฟ้าร่ายมนต์อะไรบางอย่างก็เกิดห้องเสื้อขนาดใหญ่โตขึ้นมาตรงหน้า เทวา..ไม่สิฮารุกะก็เดินเข้าไปในห้องเสื้อเพื่อเลือกชุดสวมใส่ ภาในห้องเสื้อมีชุดมากมายตั้งแต่กุงเกงลิงยันผ้าคลุม ฮารุกะเลือกชุดที่จะสวมใส่เป็นชุดธรรมดาๆอย่างเสื้อยืดแขนยาว กางเกงขายาวที่สวมทับด้วยเกราะเบาที่ทำจากหนังสัตว์ รองเท้าที่สวมเป็นรองเท้าผ้าใบสีน้ำตาลอ่อนๆ อาวุธที่เขาเลือกใช้ก็เป็นอะไรที่เบสิคแบบสุดๆนั่นคือดาบเหล็กแบบทื่อๆเหมือนผู้เล่นเริ่มต้นในเกมแบบคลาสสิค
“ท่านยืนยันจะใช้เคื่องแต่งกายแบบนี้ใช่หรือไม่”
“ใช่ครับ”
“นักเดินทางฮารุกะ สำเร็จภารกิจลับ‘เริ่มต้นแบบโนวิช’ได้รับอาชีพคลาส1โนวิชค่ะ”
“หือ อาชีพโนวิช....นี่มันอาชีพกากสุดๆเลยนี่หว่า แล้วยังงี้เราจะไปสู้ใครเขาได้ล่ะเนี่ย”
“ท่านมีปัญหาอะไรรึไม่ หากท่านสงสัยเหตุใดสามารถถามเราได้ตามต้องการ”นงฟ้าที่เห็นฮารุกะโวยวายจึงถามขึ้น
“คือ ทำไมผมถึงได้เปลี่ยนอาชีพเป็นโนวิชได้ล่ะครับ”
“นั่นก็เพราะท่านเลือกชุดสวมใส่เริ่มต้นเป็นโนวิชจึงทำให้ท่านได้รับอาชีพโนวิชเป็นอาชีพเริ่มต้น หากท่านอยากเปลี่ยนเป็นอาชีพอื่นก็มีอยู่2วิธีนั่นคือสร่างรหัสใหม่ และเก็บเงินในโลกนี้แล้วาเปลี่ยนอาชีพได้ตามอาคารธุรการต่างๆภายในโลกแห่งนี้”
“ท่านพร้อมที่จะรับไอเท็มเริ่มต้นจากเราแล้วหรือยัง”
“พร้อมแล้ว”ฮารุกะตอบอย่างหนักแน่น นางฟ้าแสนสวยได้ผายมือหนึ่งครั้งก็มีกระเป๋าเป้โผล่ขึ้นมากลางหลังของฮารุกะ พร้อมๆกันนั้นก็มีเสียงAIดังขึ้น
“นักเดินทางฮารุกะ:ได้รับกระเป๋าเป้4มิติซึ่งสามารถบรรจุของได้ไม่จำกัดจำนวน ได้รับบัตรสุ่มไอเท็มทุกชนิด3ใบ ได้รับกล่องข้าว3กล่อง ได้รับกระติกน้ำ2ลิตร1กระติก ได้รับน้ำยาเพิ่มเลือด(เล็ก)20ขวด ได้รับน้ำยาเพิ่มค่าพลังพิเศษ(เล็ก)20ขวด ได้รับตาข่ายจับสัตว์อสูรธรรมดา1ผืน บัตรเข้าพักโรงแรม1คืน1ใบ ยากันสัตว์อสูร(แบบสเปรย์)1ขวด ค่ะ”
“อ้อ! เดียวก่อนครับๆ ผมลืมถามคุณนางฟ้าไป1อย่าง คือพอจะบอกผมได้รึเปล่าครับว่า คุณมีสัดส่วนเท่าไหร่ มีแฟนหรือยัง ถ้ายังไม่มีสนใจรับผมไว้ในอ้อมอกอ้อมใจมะครับ”
“นักเดินทางฮารุกะทำตามเงื่อไขสำเร็จภารกิจลับม้อนางฟ้า ได้รับฉายาติดตัวอัตโนมัติ ‘หน้าม้อ’ ค่ะ”
“WTF!!!”
“ยินดีด้วยนะค่ะท่านนักผจญภัย มีน้อยคนนะคะเนี่ยที่จะสำเร็จภารกิจนี้ได้ แต่เรารับรองได้เลยว่าฉายานี้จะมีประโยชน์เอามากๆถ้าท่านใช้มันเป็น ถ้าอย่างงั้นดิฉันขอส่งท่านเข้าสู่โลกแห่งAWOเดี๋ยวนี้ล่ะนะค่ะ”
“เทเลพอร์ตสู่เกาะเริ่มต้น”สิ้นคำของนางฟ้าสุดสวยฮารุกะก็หาไปจากห้องสร้างตัวล่ะครทันที พร้อมๆกับที่มีผู้เล่นคนอื่นเข้ามาแทน
“ท่านคือนักผจญภัยที่จะมาจุติใหม่ในโลกแห่งนี้ใช่หรือไม่”
..........
“หือ นี่เราเข้ามาในเกมแล้วสินะ”ฮารุกะที่ถูกตราหน้าว่าหน้าม้อกำลังยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนที่มีร่างกายเป็นภาพ2D แต่ถึงแม้จะเห็นเป็น2Dแต่กลับสามารถสัมผัสตัวได้ราวกับเป็นคนจริงๆ ซึ่งเกมนี้นับว่าทำออกมาได้ดีไม่น้อยเลย ยิ่งสาวๆในเกมนี้แล้วด้วย แหม..มันช่างล่อตาล่อใจฮารุกะเสียจริงๆ
“ก่อนอื่นก็ออกไปตีมอนต์ก่อนสินะ”ฮารุกะพูดกับตัวเองก่อนจะเดินจ้ำอ้าวออกไปนอกเมือง บริเวณหน้าประตูเมืองก็มีสัตว์อสูรเบสิคๆทั่วไปอย่างสไลม์ เจ้าเยลลี่น่ารักน่าชัง ตากลมโตสดใสจนแทบฆ่าไม่ลง ซึ่งฮารุกะก็ไม่คิดจะฆ่ามันอยู่แล้ว สิ่งที่เขาจะทำตอนนี้ก็คือจับมันมาเป็นสัตว์เลี้ยงแล้วค่อยให้มันไปจัดการตัวอื่นๆต่อนั่นเอง ฮารุกะจัดการโยนตาข่ายจับสัตว์อสูรใส่สไลม์สีนิลตัวหนึ่งซึ่งคลานกระดึ๊บเข้ามาหาฮารุกะ ตาข่ายแผ่กว้างจนเท่ากับขนาดตัวของสไลม์สีนิลตัวน้อยเจ้าสไลม์พยายามดิ้นรนเพื่อที่จะหลุดออกมาแต่มันก็ไม่ง่ายเลยที่สัตว์อสูรระดับต่ำสำหรับให้ผู้เล่นเริ่มต้นตีจะหนีออกมาได้ เวลาผ่านไปประมาณ3นาทีเจ้าสไลม์ก็หมดฤทธิ์
“นักเดินทางฮารุกะจับสไลม์สีนิลคลาส1ระดับ1ได้สำเร็จ ได้รับการ์ดอัญเชิญสไลม์สีนิลค่ะ”
“กรุณาตั้งชื่อให้กับสไลม์สีนิลค่ะ”
“สีดำ...งั้นเอาเป็นคุโรโกะก็แล้วกัน”
“นักเดินทางฮารุกะตั้งชื่อสไลม์สีนิลเป็นคุโรโกะค่ะ”
“อัญเชิญคุโรโกะ”
“กิ๊ว”เสียงร้องฟังน่ารักและน่าขันในเวลาเดียวกันของคุโณโกะทำให้ฮารุกะหันไปมองพร้อมกับอุ้มคุโรโกะขึ้นมากอดไว้ แม้ว่าคุโรโกะจะเป็นไสม์แต่กลับมีความอ่อนนุมของร่างกายเหมือนกับตุ๊กตามากกว่าที่จะเป็นเยลลี่
“โอ๊ะ ลืมไปเลยว่าเกมนี้มีระบบจำแลงกายด้วยนี่นา คุโรโกะจำแลงกาย”
“กิ๊ว...”คุโรโกะรับคำสั่งอย่างว่าง่าย รอบๆร่างของคุโรโกะปรากฏแสงสว่างสีขาวนวลรูปร่างคล้ายเด็กอายุราวๆ10ขวบ จากนั้นแสงนั้นก็ค่อยๆกลายเป็นร่างของเด็กผู้หญิง(2D)ตัวเป็นๆขึ้นมาแทนที่ เด็กผู้หญิงหรือก็คือคุโณโกะมีผมดำยาวมันเป็นทรงทวินเทล นัยน์ตากลมโตเสียเดียวกับเส้นผมดูน่ารัก ผิวขาวผ่องเหมือนได้รับการดูแลอย่างดี ถ้าดูโดยรวมๆแลวเหมือนกับคุณหนูที่ได้รับการดูแลดีราวไข่ในหิน ฮารุกะเห็นร่างมนุษย์ของคุโรโกะแล้วก็อย่างจะเข้าไปลูบหัว จับนู่นจับนี่แต่ว่าก็กลัวว่าค่าความรักจะตกต่ำลงเสียกิอนเลยอดใจเอาไว้ ตอนนี้ค่าความรักของคุโรโกะมีอยู่ที่50เปอร์เซ็นต์ซึ่งเป็นระดับที่ยอมเชื่อฟังคำสั่งอย่างว่าง่ายเท่านั้น แต่ถ้าจะเข้าไปทำอะไรกับร่างของเธอโดยไม่ขออนุญาตแล้วอย่างน้อยคงต้องรอให้ค่าความรักขึ้นมาที่80เปอร์เซ็นต์เสียก่อน
“คุโรโกะฉันมีอะไรจะให้เธอด้วยล่ะ รับดาบไว้นะแล้วก็.....ฆ่าสไลม์แถวๆนี้เสียให้หมด”ดังคำขาด คุโรโกะถือดาบเข้าไปฟันร่างของเพื่อนตนเองอย่างไม่รู้สึกลังเลอะไร ซึ่งที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะทักษะติดตัวของโนวิชในเกมนี้ที่มีชื่อว่า ขู่บังคับซึ่งเป็นทักษะที่สละมานาทั้งหมดไปแล้วทำให้สามารถบัญชาสัตว์เลี้ยงได้1คำสั่ง ซึ่งสัตว์เลี้ยงจะทำตามคำสั่งจนเหมือนโดนสะกดจิต
คุโรโกะที่โดนทักษะขู่บังคับใช้ดาบไม้ทื่อๆที่เพิ่มพลังโจมตีถึง15หน่อยแทงร่างของสไลม์ตัวแล้วตัวเล่า สีแล้วสีเล่าแต่ก็ไม่มีวันหมดลงเสียที สไลม์ในบริเวณนี้จะเกิดขึ้นมาใหม่ทุกๆ10นาทีเพื่อทดแทนของเดิทที่ตายตกลงไป ไอเท็มที่ตกลงมาก็จะถูกดูดเข้ามากระเป๋า4มิติทันทีทำให้ฮารุกะนั่งลอยชายมองดูคุโรโกะเข่นฆ่าพวกพ้องของตัวเองได้อย่างสบายอารมณ์
“โอ๊ะ! ระดับเพิ่มมาเป็นระดับ10แล้วแหะ สมแล้วที่เป็นคุโรโกะฆ่าได้รวดเร็วว่องไวจริงๆเลย”ถึงแม้ค่าประสบการณ์จะหารครึ่งกับคุโรโกะแต่ด้วยฝีมือที่ไม่ธรรมดา(?)ของคุโรโกะทำให้ระดับของฮารุกะเพิ่มขึ้นมาได้เร็วเอามากๆ
“ชักจะหิวแล้วแหะ...คุโรโกะกลับมาก่อนเดี๋ยวเรามากินข้าวกัน”ฮารุกะตะโกนเรียกคุโรโกะที่ล่าสังหารโหดอยู่ ด้วยคำสั่งใหม่ทำให้ทักษะของอาชีพโนวิชไร้ผลไป คุโรโกะที่ได้สติอีกครั้งก็วิ่งกลับมาหาฮารุกะอย่างว่องไว นี่ถือเป็นโชคดีของฮารุกะที่ศพของสไลม์พวกนั้นสลายหายไปพอดีทำให้คุโรโกะไม่นึกสงสัยอะไรทำให้ค่าความรักยังคงเดิม
“ทานล่ะนะครับ/ค่ะ”คุโรโกะที่พูดภาษามนุษย์ได้แล้วกับฮารุกะได้เปิดข้าวกล่องออกมาทานคนล่ะกล่อง และการที่ฮารุกะเลี้ยงข้าวจานแรกให้คุโรโกะนั้นก็ทำให้ค่าความรักเพิ่มขึ้นมาเป็น52เปอร์เซ็นต์
“อร่อยมั้ยคุโรโกะจัง?”
“อื้อ”บรรยากาศในการทานอาหารค่อนข้างดีไม่น้อย ฮารุกะท่านข้าวไปมองดูความใสซื่อของคุโรโกะไปก็มีความสุข เช่นเดียวกันคุโรโกะที่ได้ทานของอร่อยๆก็มีความสุขดี บรรยากาศดีๆแบบฮารุกะไม่มีทางหาได้ง่ายๆในโลกจริงแน่ๆล่ะ
“คุโรโกะจัง..ฉันน่ะ ชอบคุโรโกะจังน่ะ”ฮารุกะรีบเร่งรุกแบบไม่ให้คุโรโกะตั้งตัว การจู่โจมด้วยความรวดเร็วแบบนี้จะช่วยเพิ่มค่าความรักได้หรือไม่
“ชอบหยอ? มันคืออะไรอ่ะ? มันเหมือนกับที่หนูชอบกินของอาหย่อยหรือเปล่าค่ะ?”
ความคิดเห็น