คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Side Story Hyuuga Hotari
โฮทาริำใบหน้าอแม่เธอไม่ไ้อีแล้ว แ่เธอำไ้ว่าเธอสวยและรัเธอ
เธอรัแม่อเธอมาที่สุ -
แม่แสนสวยที่อ่อนโยนและอ่อนหวานอเธอที่ไม่เยที่ะไม่ยิ้มให้เธอหรือพูับเธออย่าสุใ และไ้ปป้อเธอาวามโรธแ้นอพ่อ ที่เรียไ้ว่าทุรั้โยไม่เยล้มเหลวและรอยฟ้ำบนใบหน้าอแม่ทำให้เธอสวยในสายาอโฮทาริมาึ้น(รับมือรับเท้าแทนโฮทาริ)
"เธอไม่ใ่ลูสาวอัน! ันไม่มีลู! ลูอันวระแ็แร่อะไรอย่าผู้ายนนี้!"
มี่าวลือว่าเธอเป็นลูอนรัอแม่เธอ เาายและถูฝัไม่ลับมาอี แ่แม่อเธอไม่ไ้สนใวามิเห็นใ ๆ
และบอให้เธอแ็แร่่อ้อล่าวหาใ ๆ ที่เ้ามา
"ุือฮิวะและฮิวะนั้นแ็แร่" แม่อเธอแ็แร่มา แ็แรมา เธอื่นมแม่อเธอเพื่อวามแ็แร่และวามแ็แรอเธอ
โฮทาริรู้ว่าแม่อเธอไม่้อารเธอ ไม่เย้อารเธอและมันทำให้เธอเ็บปวอย่ามาที่ะิเี่ยวับสิ่นั้น แ่เธอ็รู้สึอบุที่แม่อเธอยัปป้อเธอลอหลายปีที่ผ่านมา
รั้หนึ่ที่แม่อเธอร้อไห้็ือแหวนานรัที่ายแล้วะไม่ลับมา สิ่ที่เธอรัมาพอที่ะแสวามอ่อนแออเธอ พ่ออเธอไม่เยรู้เพราะเาไม่สนใภรรยาอเาหรือลูสาวอเาเอ พ่ออโฮทาริมีผู้หิอเาแ่แม่อเธอไม่มีใร
เธอสวยมาเมื่อเธอร้อไห้และทำให้หัวใอันเ็มไป้วยวามเ็บปว เธอเริ่มุสวนเพื่อหาแหวน
เธอพบว่ามัน่อนัวอยู่ใ้โหินใล้ับสระน้ำนาให่ในบริเวนั้นและเธอเห็นมือที่้ำและเล็บเปื้อนเลืออเธอและวามสุที่แท้ริที่รอบำหัวใอเธอเมื่อเธอถือแหวนในมือเล็
ๆ อเธอ
เธอำไ้ว่าวิ่ลับมาและวิ่ไปามโถและพบับแม่ที่สวยามส่าามแ่เย็นา
เธอนั่อยู่ที่นั่น้วยวาสีเทาีอเธอ แม่อเธออ้าปาุเธอ
แ่เธอำไ้ว่าเธอหัวเราะอย่าร่าเริสใสะที่เธอยื่นแหวนให้เธอ
มันเป็นรั้แรและรั้สุท้ายที่แม่อเธอยิ้มให้เธอ โฮทาริำไ้ว่ารอยยิ้มอเธอสใสและอบอุ่นแ่ไหน ในที่สุเธอ็มอเธอ้วยวามรั
... ้วยวามรั ... แม่อเธออเธอไว้ในอ้อมแนอเธอ นี่เป็นรั้แรที่แม่อเธอบอเธอว่าแม่รัเธอ แม่รัเธอมาว่าสิ่ใและใร
ๆ
"อบุโฮทาริ หิ่ห้อยัวน้อยอแม่ ...
อบุที่นำเาลับมาหาแม่"
และเ้าวันรุ่ึ้นแม่อเธอ็าย
นรับใ้ระิบนินทาัน ...
เธอรี้อมืออเธอเอ
แม่ทิ้้อวามไว้บอเธอว่าแม่รัเธอ
โฮทาริำใบหน้าอันเร่รึมอพ่ออเธอะที่เาบุมา
เธอำไ้ว่าแม่อเธอมอูอย่าสบสุและรอยยิ้มบนใบหน้าอเธอและเธอยัำน้ำาที่ร้อนระอุที่ไหลลมาาใบหน้าะที่เธอหลับา
เธอาไป ไปแล้ว ไปแล้ว แม่อเธอถูเผาและเถ้าถ่านระายอยู่ในสายลม โฮทาริุเ่าล่อหน้าแผ่นารึื่ออแม่อเธอและำแหวนสอวที่เธอถือไว้ในมือที่เย็นาอเธอ โฮทาริร้อไห้และร้อไห้และร้อไห้ไม่หยุ ในที่สุเธอ็บสถาบันารศึษาอเธอ ... แ่แล้วเธอ็พบเา
เรียวที่ไม่มีนามสุล ...
เาออมาาสถานเลี้ยเ็ำพร้า อัริยะที่บารศึษาอเาในเวลาเพีย 12 เือนึ่ไม่เยเห็นมา่อนเามีวาสีเ้มเย็นาเหมือนแม่อเธอและสวยามและแ็แรและราวับว่า
แม่อเธอลับมาาหลุมฝัศพในรูปแบบที่แ่าัน
โฮทาริำไ้ว่าเาอยู่ที่นั่นเพื่อเธอ เมื่อใ็ามที่เธอ้อารปลอบ
และเธอไ้สอนเาเี่ยวับสไล์ฮิวะ เธอำไ้ว่าเาเปลี่ยนสไล์ทั้หมามวาม้อารอเา
... พระเ้าที่แท้ริ อัริยะที่แท้ริ
และเธอำหัวใอเธอ
เ็ายัวเล็ที่มีวาเย็นายิ้มให้เธออย่าอบอุ่นและปลอบโยนเธอเมื่อเธอ้อาร
"โฮทาริเธอรู้หิ่ห้อยนำวามปรารถนาอเราไปสู่วามาย"
เรียวบอเธออนลาืนเมื่อวาวำลัส่อแสบนท้อฟ้า
และเา็มอเธอ้วยวาและรอยยิ้มเหล่านั้น
"ันิว่าแม่อุให้เหุผลอย่านั้นับุ"
"หิ่ห้อย"
เธอระิบและมืออเธอลืนแสเล็ ๆ ที่สว่าไสว่อนที่ะเปิอีรั้แล้วปล่อยลับึ้นไปในอาาศ
"ุ้อารอะไรแม่?"
เธอหลุมรัเารู้ว่าเธอรัเาและเธอเ็มใที่ะายเพื่อเา
เาไม่รู้สึอย่าแบบที่เธอรู้สึ ไม่เหมื่อนับมิโโะ
อุิฮะแฟนสาวอเา เธอเลียผู้หินนั้น้วยวามหลใหล แ่ทำอะไรไม่ไ้เลย
เธอพยายามลืมเา แ่วามรู้สึ็ยิ่แ็แร่ึ้นเรื่อย
ๆ
และเธอ็ายเพื่อเา โยไม่เยไ้มีวามสุเลย
"ันะปป้อุ ในรั้นี้ใ่ไหม"
านั้นเธอ็เห็นน้ำาอเา
"เรีย...ว ..... ันสสัยว่าะเิอะไรึ้น ...
ถ้าันเป็นนทีุ่ะไ้พบที่โรเรียน ... ุะรััน...แทนที่ะ...เป็น....เป็นเธอหรือ....ไม่? "
เรียวอเธอไว้แน่น
"ไ้โปร...ไ้โปรอย่าาย โปรอย่า" เาอร้อเธอ
"ุะ..ูบันะ-"
่อนที่เธอะบประโยอเาเาูบเธอ
"โฮทาริ...ไ้โปรอย่าาย" ฮึ ฮึ ฮึ
"ัน..ัน้อาร ... ที่ ... ันะไ้ใ้ ...
ใ้เวลาับุอีนิ ... "
วาอเธอเริ่มมืล
และีวิอเธอ็ปรา่อหน้าเธอและเธอ็เห็นว่าัวเอและเรียวยิ้มหัวเราะับมือแ่านแล้วมีลูที่สวยามและเิบโไป้วยัน
…เธอยิ้ม…ันรัุ ...
ความคิดเห็น