Fic Naruto การมองโลกในแง่ดีของเดอิดาระ

ลำดับตอนที่ #1 : ยินดีต้อนรับสู่แสงอุษา

ปู๊น ปู๊น....

ขบวนรถไฟสายอิวะที่กำลังมุ่งหน้าไปยังอีกฟากหนึ่งของแคว้น

ยังคงมีฉันนั่งอยู่และผู้โดยสารที่มีจำนวนไม่กี่คนในขบวนรถไฟเที่ยวนี้

ทั้งๆที่ฉันน่าจะจุดระเบิดรถไฟเที่ยวนี้ให้มันตายๆไปซะ..น่าเบื่อจัง

"ถ้าเบื่อขนาดนั้นก็ไม่ต้องมาก็ได้นี่.." โทบิถามฉันเหมือนกำลังจะกวนประสาท

"อย่าถามได้มั้ย นายกวนประสาทฉันมา 2 ชั่วโมงจนฉันจะวิปริตแล้วนะ"

ฉันตอบจนแทบจะสมองระเบิดแตกตายเพราะคำพูดบ้าๆของโทบิ

"อยู่ในกลุ่มยิ่งวิปริตเข้าไปใหญ่อีก ทนไว้เถอะน่า" โทบิบอกแบบเซ็งๆ

"ขอบใจที่เตือน..นายคงอยู่เป็นเพื่อนฉันตลอดในกลุ่มนะ"

ฉันหวังว่าโทบิคงอยู่เป็นเพื่อนที่ดีกว่าคนอื่นในกลุ่ม เพราะหมอนี่ก็คิดเหมือนฉัน

มีหลายครั้งที่ฉันมักจะทำเรื่องเปิ่นๆจนต้องมาอยู่ที่นี่ โทบิก็คงคล้ายๆกัน

"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้ถึงสถานีปลายทางแล้ว" เสียงจากวิทยุดังขึ้น

มันคงหมายถึงว่าท่านผู้โดยสารโปรดทราบ เตรียมตัววิปริตได้แล้ว

ฉันออกเดินทางพร้อมโทบิเป็นเวลาชั่วโมงกว่าๆจนถึงจุดหมายปลายทาง... กรมอคาซึกิ

"เธอคือเดอิดาระใช่มั้ยล่ะ"

"นายพังพอนดำหยุดถามซะเถอะ" ฉันตอบแบบอยากตายกับอิทาจิ

"งั้นก็เข้าไปข้างในเถอะ" อิทาจิชี้ไปที่ประตูอันใหญ่

"ขอบใจมาก..นายพังพอน"

แอ๊ด..... อะไรมันจะปานนี้วะเนี่ย