ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapt.1 หึงหวง/จุดเริ่มต้น
เช้าที่แสนสงบสุข ท้องฟ้าคล้ายจะมีเมฆฝน กอร์น เด็กหนุ่มผมหญ้าวัชพืช
นั่งเล่นกับสัตว์ป่าน้อยใหญ่รอบๆบ้านอย่างเริงร่า โดยไม่รู้เลยว่า...การสูญเสียนั้นกำลังใกล้เข้ามา ขณะที่กอร์นกำลังเล่นอยู่นั้น เสียงหนึ่งก็มากระซิบจากข้างหลัง
"กอร์น"บุคคลปริศนาทักกอร์นเบาๆ"ขออยู่บ้านนายซัก2-3วันหน่อย นะ"
"ฮิโซกะ!!!"กอร์นหันไปหาต้นเสียงหน้าเหี้ยมรีบตั้งท่าสู้ทันที"นายมาทำอะไรที่นี่?"
"ก็นะ...กองทัพทหารตามล่าชั้นอยู่"ฮิโซกะตอบพลางเสยผมขึ้นเหมือนไม่ใช่เรื่อง
ใหญ่อะไรนัก"เข้าใจหน่อยนะกอร์น...ถ้านายปฏิเสธชั้นก็จะฆ่านายซะ"
"...ก็ได้ แต่ต้องไปเล่าให้คิรัวร์ฟังก่อน"กอร์นตอบ รู้สึกหนาวๆกับสายตาที่มองมา
ทันทีที่พูดจบ ฮิโซกะควักไพ่ออกมาจรดที่คอกอร์นทันที
"ห้าม!!!เล่าให้คิรัวร์หรือใครฟัง"ฮิโซกะพูดเอาคมไพ่จ่อ แต่ไม่ทันจะทำอะไร
เสียงของคิรัวร์ก้เรียกกอร์นมาจากหน้าบ้าน
"กอร์น-- กลับมาแล้วน้า--"เด็กหนุ่มผมเงินเพื่อนรักตะโกนขึ้น เลือดโชกไปทั้งตัว
ตรงปรี่ไปกินน้ำในตู้เย็นให้หายเหนื่อย
"คิรัวร์..."กอร์นเรียกชื่อคิรัวร์อย่างลำบากใจ คิรัวร์ในตอนนี้เป็นนักฆ่าฝีมือดีที่เข้าออกหลายที่
และถูกกองทัพพยายามดึงเป็นคนของกองทัพอยู่บ่อยๆ ถึงคิรัวร์จะเป็นเพื่อนรัก
ที่กอร์นไว้ใจที่สุดก็ตาม แต่กอร์นไม่อยากให้คิรัวร์ต้องมาลำบากกับปัญหานี้เลยจริงๆ
ยังอยากให้ใบหน้าสบายๆนั้นอยู่กับคิรัวร์นานขึ้นอีกซักหน่อยก็ยังดี
"หืม? มีอะไรเหรอกอร์น"คิรัวร์ถามกอร์นที่มองเขาด้วยสายตาซึมๆ"เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าน่ะนาย"
"เอ๊ะ!!!"กอร์นสะดุ้งขึ้น รู้ตัวอีกทีก็มานั่งบนโซฟาแล้ว"ไม่เป็นไร... ชั้นไม่เป็นไรหรอกน่า
คิรัวร์ ไม่เป็นไรจริงๆ ฮ่าๆๆ"กอร์นตอบโบกมือพัลวันแล้วหัวเราะกลบเกลื่อน
"...."คิรัวร์มองกอร์นขณะกำลังดื่มน้ำ"เฮ้อ--- ชั้นไม่เชื่อหรอก หน้าซื่อๆของนายเคย
หลอกใครได้ด้วยเหรอ?"พูดจบคิรัวร์ก็ดีดหน้าผากกอร์นทีนึง
"อุ๊ยส์ ทำไมชอบดีดหน้าผากนักนะ ฮะๆๆๆ"กอร์นลูบหน้าผาก พยายามทำเยงเหมือนโกรธ
แต่พอได้ยินคิรัวร์พุดแบบนี้มันรู้สึกขำตัวเองยังไงไม่รู้สินะ
"งั้น...ไว้อยากบอกเมื่อไหร่ ก็บอกละกันนะ"คิรัวร์ยิ้มแล้วพูดกับเพื่อนสุดซื่อที่ตอนนี้ยิ้ม
หน้าบานอยู่
"ขอบใจนะคิรัวร์ ชั้นไปก่อนล่ะนะ"กอร์นบอกลาอย่างร่าเริงแล้วเดินไปหลังบ้าน
คิรัวร์มองตามหลังไปพลางดื่มน้ำ จนเพื่อนเขียวลับไปจากสายตา
"....รอยไพ่บาดที่ต้นคอ..."คิรัวร์กัดฟันพูดพลางกำขวดน้ำที่ว่างเปล่าจนแตก"หนอย....
...ฮิโซกะแน่ๆ-- มันทำอะไรกับกอร์นน่ะ คอยดูเถอะ.."คอิรัวร์พูดด้วยน้ำเสียงเคียดแค้น
ท่ามกลางเสียงฝนที่เริ่มโปรยปรายลงมา
[กองทัพทหาร ห้องอธิบดีกรมทหาร โทรสายตรงจากคิรัวร์ ]
กริ๊งๆ กริ๊งๆ แกร๊ก
"นี่สายไอ้อธิบดี เจ้านั่นมันไม่ว่าง ฝากข้อความไว้ซะ!!"
"เฮ้ยลีโอเลโอ!! นี่ชั้นเองน่าคิรัวร์ ต่อสายคุราปิก้าหน่อยดิ"
"อ้าว? นายเองหรอกเหรอ ว่าแต่คิดไงโทรมากองทัพล่ะเนี่ย"
--ปี๊บ-- เฮ้ย คุราปิก้า เจ้าคิรัวร์มันโทรมาแน่ะ!! --ปี๊บ--
แกร๊ก
"นี่คุราปิก้า อธิบดีกรมทหารพูด น่าแปลกนะที่นายโทรมาหาชั้นเอง...คิรัวร์"
"เออๆ ไงคุราปิก้า ได้ยินว่านายล่าฮิโซกะอยู่นี่"
"เออ ใช่ๆ แล้วไง?นายรู้อะไรเหรอ"
"ชั้นมีเบาะแสมาฝาก อันนี้คิดฟรีๆ ....(เล่าไปตามความ)....."
"(ฟังไปตามเรื่อง).....อืม ขอบใจมาก ว่าแต่ฝีมืออย่างนายสนใจเข้ากองทัพมะ..."
แกร๊ก --ตู๊ด--ตู๊ด--ตู๊ด--
"คิก ยังนิสัยเหมือนเดิมเลยนะ"คุราปิก้าหัวเราพลางมองสายฝนที่โปรยลงมา....
100 % อัพ จบตอนที่1 จุดเริ่มต้น/หึงหวง
ตอนต่อไป.. เงื่อนไข/ดำเนินเรื่อง
นั่งเล่นกับสัตว์ป่าน้อยใหญ่รอบๆบ้านอย่างเริงร่า โดยไม่รู้เลยว่า...การสูญเสียนั้นกำลังใกล้เข้ามา ขณะที่กอร์นกำลังเล่นอยู่นั้น เสียงหนึ่งก็มากระซิบจากข้างหลัง
"กอร์น"บุคคลปริศนาทักกอร์นเบาๆ"ขออยู่บ้านนายซัก2-3วันหน่อย นะ"
"ฮิโซกะ!!!"กอร์นหันไปหาต้นเสียงหน้าเหี้ยมรีบตั้งท่าสู้ทันที"นายมาทำอะไรที่นี่?"
"ก็นะ...กองทัพทหารตามล่าชั้นอยู่"ฮิโซกะตอบพลางเสยผมขึ้นเหมือนไม่ใช่เรื่อง
ใหญ่อะไรนัก"เข้าใจหน่อยนะกอร์น...ถ้านายปฏิเสธชั้นก็จะฆ่านายซะ"
"...ก็ได้ แต่ต้องไปเล่าให้คิรัวร์ฟังก่อน"กอร์นตอบ รู้สึกหนาวๆกับสายตาที่มองมา
ทันทีที่พูดจบ ฮิโซกะควักไพ่ออกมาจรดที่คอกอร์นทันที
"ห้าม!!!เล่าให้คิรัวร์หรือใครฟัง"ฮิโซกะพูดเอาคมไพ่จ่อ แต่ไม่ทันจะทำอะไร
เสียงของคิรัวร์ก้เรียกกอร์นมาจากหน้าบ้าน
"กอร์น-- กลับมาแล้วน้า--"เด็กหนุ่มผมเงินเพื่อนรักตะโกนขึ้น เลือดโชกไปทั้งตัว
ตรงปรี่ไปกินน้ำในตู้เย็นให้หายเหนื่อย
"คิรัวร์..."กอร์นเรียกชื่อคิรัวร์อย่างลำบากใจ คิรัวร์ในตอนนี้เป็นนักฆ่าฝีมือดีที่เข้าออกหลายที่
และถูกกองทัพพยายามดึงเป็นคนของกองทัพอยู่บ่อยๆ ถึงคิรัวร์จะเป็นเพื่อนรัก
ที่กอร์นไว้ใจที่สุดก็ตาม แต่กอร์นไม่อยากให้คิรัวร์ต้องมาลำบากกับปัญหานี้เลยจริงๆ
ยังอยากให้ใบหน้าสบายๆนั้นอยู่กับคิรัวร์นานขึ้นอีกซักหน่อยก็ยังดี
"หืม? มีอะไรเหรอกอร์น"คิรัวร์ถามกอร์นที่มองเขาด้วยสายตาซึมๆ"เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าน่ะนาย"
"เอ๊ะ!!!"กอร์นสะดุ้งขึ้น รู้ตัวอีกทีก็มานั่งบนโซฟาแล้ว"ไม่เป็นไร... ชั้นไม่เป็นไรหรอกน่า
คิรัวร์ ไม่เป็นไรจริงๆ ฮ่าๆๆ"กอร์นตอบโบกมือพัลวันแล้วหัวเราะกลบเกลื่อน
"...."คิรัวร์มองกอร์นขณะกำลังดื่มน้ำ"เฮ้อ--- ชั้นไม่เชื่อหรอก หน้าซื่อๆของนายเคย
หลอกใครได้ด้วยเหรอ?"พูดจบคิรัวร์ก็ดีดหน้าผากกอร์นทีนึง
"อุ๊ยส์ ทำไมชอบดีดหน้าผากนักนะ ฮะๆๆๆ"กอร์นลูบหน้าผาก พยายามทำเยงเหมือนโกรธ
แต่พอได้ยินคิรัวร์พุดแบบนี้มันรู้สึกขำตัวเองยังไงไม่รู้สินะ
"งั้น...ไว้อยากบอกเมื่อไหร่ ก็บอกละกันนะ"คิรัวร์ยิ้มแล้วพูดกับเพื่อนสุดซื่อที่ตอนนี้ยิ้ม
หน้าบานอยู่
"ขอบใจนะคิรัวร์ ชั้นไปก่อนล่ะนะ"กอร์นบอกลาอย่างร่าเริงแล้วเดินไปหลังบ้าน
คิรัวร์มองตามหลังไปพลางดื่มน้ำ จนเพื่อนเขียวลับไปจากสายตา
"....รอยไพ่บาดที่ต้นคอ..."คิรัวร์กัดฟันพูดพลางกำขวดน้ำที่ว่างเปล่าจนแตก"หนอย....
...ฮิโซกะแน่ๆ-- มันทำอะไรกับกอร์นน่ะ คอยดูเถอะ.."คอิรัวร์พูดด้วยน้ำเสียงเคียดแค้น
ท่ามกลางเสียงฝนที่เริ่มโปรยปรายลงมา
[กองทัพทหาร ห้องอธิบดีกรมทหาร โทรสายตรงจากคิรัวร์ ]
กริ๊งๆ กริ๊งๆ แกร๊ก
"นี่สายไอ้อธิบดี เจ้านั่นมันไม่ว่าง ฝากข้อความไว้ซะ!!"
"เฮ้ยลีโอเลโอ!! นี่ชั้นเองน่าคิรัวร์ ต่อสายคุราปิก้าหน่อยดิ"
"อ้าว? นายเองหรอกเหรอ ว่าแต่คิดไงโทรมากองทัพล่ะเนี่ย"
--ปี๊บ-- เฮ้ย คุราปิก้า เจ้าคิรัวร์มันโทรมาแน่ะ!! --ปี๊บ--
แกร๊ก
"นี่คุราปิก้า อธิบดีกรมทหารพูด น่าแปลกนะที่นายโทรมาหาชั้นเอง...คิรัวร์"
"เออๆ ไงคุราปิก้า ได้ยินว่านายล่าฮิโซกะอยู่นี่"
"เออ ใช่ๆ แล้วไง?นายรู้อะไรเหรอ"
"ชั้นมีเบาะแสมาฝาก อันนี้คิดฟรีๆ ....(เล่าไปตามความ)....."
"(ฟังไปตามเรื่อง).....อืม ขอบใจมาก ว่าแต่ฝีมืออย่างนายสนใจเข้ากองทัพมะ..."
แกร๊ก --ตู๊ด--ตู๊ด--ตู๊ด--
"คิก ยังนิสัยเหมือนเดิมเลยนะ"คุราปิก้าหัวเราพลางมองสายฝนที่โปรยลงมา....
100 % อัพ จบตอนที่1 จุดเริ่มต้น/หึงหวง
ตอนต่อไป.. เงื่อนไข/ดำเนินเรื่อง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น