ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic] ` Save Yourself [Kyumin ft. Yoona]

    ลำดับตอนที่ #1 : one - my brother

    • อัปเดตล่าสุด 20 มี.ค. 54














    항상강한척만하지만…
    평생하나지킬자신없어떠난비겁한남자야
    모른살아왔어얼마나소중했었는지
    다시일어나날기다려준그댈보고싶어
    돌아가하고싶은사랑합니다



     
    ผมแกล้งทำเป็นเข้มแข็งเสมอ แต่ ...
    ผมก็เป็นผู้ชายขี้ขลาดที่ไม่มั่นใจว่าจะปกป้องคุณไปได้ตลอดชีวิต
    ผมเคยมีชีวิตอยู่โดยที่ไม่รู้เลยว่า คุณมีความสำคัญกับผมมากแค่ไหน
    ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ผมอยากจะพบคุณ คนที่รอผมอยู่ตลอด
    ผมกลับมาอีกครั้ง และผมอยากจะบอกว่า "ผมรักคุณ"
     
     



     
    ------------------ SYS ------------------

     
     
     
                    เสียงเพลงดังแข่งกับเสียงโห่ร้องภายในบ่อนคาสิโนสุดหรู ชายชุดดำหลายสิบคนยืนคุมอยู่บริเวณโต๊ะพนัน เศรษฐีเงินเหลือใช้หลายคนกำลังนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ไม้สุดหรู บ้างก็มีสีหน้ายิ้มแย้ม บ้างก็หน้าซีดเซียว



     
                    “เฮ้ !! ได้อีกแล้วโว้ยยยย จ่ายมาๆ” เด็กหนุ่มในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาดๆเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพลางกวาดเหรียญหลากสีบนโต๊ะไปกองอยู่หน้าตัวเองจนหมด



     
                    เสียงโห่และสายตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวังจากคนรอบโต๊ะทำให้เด็กหนุ่มหุบยิ้มแทบจะทันที ร่างบางลุกขึ้นมองคนรอบโต๊ะแล้วท้าวเอวเอียงคอมองราวกับจะหาเรื่อง



     
                    “อย่ามองผมแบบนี้ดิลุง ก็ผมป๊อกเก้าแล้วไง โห่ มองแบบนี้ผมหมดอารมณ์เล่นแล้ว” เสียงหวานพูดอย่างงอนๆแล้วหันไปขยิบตาให้พวกคนชุดดำที่ยืนอยู่ด้านหลังของตน



     
                    ชายชุดดำผายมือเชิญให้ร่างบางเดินไปแลกเงินสดที่เคาท์เตอร์ สวนกับที่ร่างหนาของผู้ชายอีกคนเดินสวนเข้ามาพอดี
     




                    “ฉันมีเรื่องจะคุยกับเจ้านายของพวกแก” เสียงทุ้มที่ดูร้อนรนทำให้ทงเฮต้องหันกลับมามองด้วยความสงสัย คนคนนี้เป็นใครกันถึงอยากพบเจ้าของบ่อนถึงขนาดนี้



                    “เชิญแลกเงินครับคุณหนูทงเฮ”
     
     
     



    ------------------SYS ------------------
     


     
     
                    ห้องทำงานสี่เหลี่ยมถูกโตกแต่งไปด้วยโทนสีดำ ไวน์ชั้นดีราคาแพงวางเรียงหลายสิบขวดอยู่บนตู้โชว์ ร่างสูงนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟานุ่มสีดำ มือแกร่งยกแก้วไวน์มาหมุนเล่นในมือ ริมฝีปากหนาฮัมเพลงโปรดของตนอย่างมีความสุข สายตาคมกริบจับจ้องไปยังร่างหนาตรงหน้า



     
                    “หึหึ ถ่อมาหาฉันถึงที่นี่ มีเงินมาใช้คืนฉันแล้วหรือไงยองอุน” เสียงทุ้มนุ่มของคนที่เหนือกว่าทำให้คิมยองอุนยิ่งหน้าซีดหนักกว่าเก่า



     
                    “ยะ...ยังไม่มีครับ”
     




                    “แล้วแกจะเอาหน้าบวมๆของแกมาให้ฉันเห็นหน้าทำไม” เสียงทุ้มที่ราบเรียบยิ่งทำให้บรรยากาศในห้องดูเย็นลงไปอีก
     




                    “คือ ผมแค่อยากมาถามคุณชายน่ะครับ วะ...ผมจะเอาตัวน้องชายผมมาใช้แทนหนี้ได้หรือเปล่า” กัดฟันโพล่งออกไปพร้อมๆกับที่น้ำตาลูกผู้ชายมันรื้นมาที่ขอบตา



     
                    “หึ ในที่สุดก็หมดหนทางจนต้องขายน้องสินะ คิมยองอุน...” คำพูดของคนตรงหน้าทำให้ยองอุนต้องกัดริมฝีปากตัวเองจนแทบเลือดออก ถึงเขาจะดิ้นรนหาทางรอดมากี่ทางแล้ว มันก็ไม่มีทางอื่นนอกจากทางนี้



     
                    ... ขายน้องตัวเองเพื่อใช้หนี้พนัน แกมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย คิมยองอุน!...



     
                    “แต่น้องผมมันไม่สบาย เพียงแค่คุณชายจะสงสารมัน อย่าให้มันทำงาน...”



     
                    “คนที่เสียเปรียบอย่างแกมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรด้วยหรือไงคิมยองอุน” คิ้วหนาเลิกขึ้นแล้วกระตุกยิ้มมุมปากอย่างสมเพชคนตรงหน้า



     
                    “ผมขอโทษครับ ผมแค่กลัวคุณชายจะไม่พอใจ” ร่างหนาก้มหน้าลงจนคางเกือบจะชิดกับอกมือหนาอย่างคับแค้นใจที่ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าเสนอขายน้องชายตัวเอง



     
                    “ฉันกำลังเบื่อ อยากได้ของเล่นชิ้นใหม่” คำพูดเปรยของร่างสูงที่นั่งอยู่บนโซฟาตัวหรูทำให้ยองอุนเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความสงสัย



     
                    “แล้วถ้าน้องแกสามารถทำให้ฉันหายเบื่อได้ล่ะก็ หนี้ทั้งหมดฉันจะยกให้เลย หึหึ”



     
     
     
     
    ------------------SYS ------------------




    ฟิควายคยูมินเรื่องนี้นั่งคิดพล๊อตนานมากเลยนะคะ ฮา
    หวานฝากฟิคเรื่องใหม่แกะกล่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจรีดเดอร์ทุกคนด้วยนะคะ
    nu
    eng
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×