Black connect

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

     กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ เมืองที่แสนไกลโผ้นประเทศอิตาลี นามว่า’วองโกเล่’ มีผู้ครองเมืองนามว่า’เอฟเฟชโซ่’(จำไม่ได้ว่ารุ่นที่9ชื่อว่าอะไรT[]Tเอากาแฟไปก่อนTT[]TTเพล้ง!!ตกหน้าต่างไปแล้ว)ซึ่งมีหลานสาวผู้มีสิริโฉมงดงาม เป็นที่ต้องตาต้องใจของชายหนุ่มมากมาย แต่ผู้เป็นปู่ก็ไม่ต้องการยกหลานสาวของตนให้กับผู้ใดที่ไม่คู่ควรเพราะหลานสาวอยู่ในตำแหน่งเจ้าหญิง(หรือชาย=_=) จึงหมายหมั้นหลานสาวของตนให้กับเจ้าชายแห่งเมืองหนึ่ง ตั้งแต่หลานสาวของตนอายุได้ขวบเศษซึ่งเจ้าชายก็อายุมากกว่าเจ้าหญิงสองปีเจ้าหญิงองศ์นั้นมีนามว่า ‘เจ้าหญิงซีอาร่า ลอส แมสทีส’ ซึ่งปีนี้เจ้าหญิงมีพระชนมายุ15 พรรษา อยู่ในวัยแรกแย้มงดงามเป็นดอกไม้งามสะพรั่ง และก็ต้องเตรียมถูกส่งตัวไปเป็นเจ้าสาวของเจ้าชายที่เป็นว่าที่ผู้ปกครองเมืองนั้นเช่นกัน

ตึก ตึก ตึก

เจ้าหญิงในชุดกระโปรงสีชมพูยาวถึงข้อเท้าวิ่งออกมาด้วยสีหน้าสดใส ร่าเริง

พรืดดดดดดดด!

ก่อนจะหน้าหงายไปข้างหน้าเพราะไม่ได้ระมัดระวังเลยสะดุดขาตัวเองลงไปกองกับพื้น

[เจ็บบบบบบบบบบบบ!!T^T หัวแตกหรือป่าวเนี่ยยย! โขกลงไปซะเต็มที่TOT]

เจ้าหญิงคิดในใจก่อนจะลุกขึ้นมานั่งลูบผมสีชมพูของตัวเองป่อยๆ ซึ่งผู้เป็นปู่ก็ยังไม่รู้ตัวจึงย่องไปกอดคอผู้เป็นปู่ของตนจากด้านหลังพลางยิ้มหวานจนตาหยี ซึ่งผู้เป็นปู่ตกใจหันหลังเกือบจะชักดาษขึ้นมาหมายจะฟันคนข้างหน้าให้ขาดเป็นสองท่อน ก่อนจะเห็นว่าเป็นเจ้าหญิงเลยกอดตอบ

“ คุณปู่นี่ชอบมานั่งชมนกชมไม้เสียจริงนะคะ^^”(ยังไม่รู้ตัวว่าเกือบตายไปแล้วรอบนึง^O^เพียะ!!กระเด็นตกข้างทาง) เจ้าหญิงพูดพลางนั่งลงข้างๆผู้เป็นปู่

“^^เจ้าก็ชอบตามปู่มาเหมือนกันนี่”ผู้เป็นปู่ตอบแต่ก่อนที่จะพูดอะไรต่อก็มีเสียงแทรกขึ้นมา

“เจ้าหญิงซีอาอยู่ที่ไหนคะะะะะะ!>[]<!/ฮ่าฮ่าฮ่าซีอาอยู่ที่ไหนน่ะ”นั่นก็คือเสียงของคู่หูคนสนิททั้งสองของเจ้าหญิงวิ่งมาเมื่อเจอเจ้าหญิงจึงร้องอย่างดีใจ”อ๊ะ!เจ้าหญิงซีอา!>O<!!/ซีอา!^O^ฮ่าฮ่าฮ่า”

“โกคูเด่! โยมิโต้!เอ่อ...แหะๆๆ^^”เจ้าหญิงตะโกนก่อนจะหันไปยิ้มแหยๆให้ผู้เป็นปู่

“หนีมาสินะเจ้าหลานตัวแสบ^^”

“^-^”[ไม่ปฏิเสธ อิอิ]เจ้าหญิงคิดในใจ

“แอ๊ก!!(O[]O( )”

ก่อนจะมีตัวอะไรบางอย่างเป็นเด็กแต่โหดสุดๆกระโดดมาถีบหน้าเจ้าหญิงจนปลิวกระเด็นไปติดต้นไม้ข้างๆ

“ดีจ้า”

“เจ้ารีท!!มันเจ็บน้า!!( )T[]T)ยังจะมีหน้ามาจ้าอีกเรอะ!” [หน้าฉันปูดไปข้างแล้ว!เห็นมั๊ยหะ!( )T[]T)]เจ้าหญิงตะโกนด่าก่อนจะคิดในใจ ซึ่งรีทผู้เป็นอาจารย์ตอบมาหน้าตาเฉยว่า

“ก็ถีบให้เจ็บนี่ มันก็ต้องเจ็บเป็นธรรมดา(= = )”

“แต่ฉันผู้หญิง( )T[]T)”เจ้าหญิงเถียง

“ผู้หญิงที่ไหนแหกปากโวยวาย\(-_-)/”[โอยยยยยย ก็อย่างตูนี่แหละ!( )T[]T)]เจ้าหญิงเถียงในใจ

“ซีอาร่า”ผู้เป็นปู่เอ่ยขึ้นเมื่อคู่ครูศิษย์กำลังจะตีกันแล้ว “เจ้าจะต้องเที่ยวประเทศญี่ปุ่นนี่ ไปเตรียมตัวซะสิ ^^”ผู้เป็นปู่พูดหลอกหลานของตัวเองเพราะบอกไม่ได้ว่าจะให้แต่งงานเนื่องจากรู้อยู่แล้วว่าผู้เป็นหลานต้องไม่ยอมอย่างแน่นอน

“ค่ะ”ผู้เป็นหลานรับคำอย่างง่ายดายก่อนจะคำนับผู้เป็นปู่แล้วเดินออกมา

ทางด้านประเทศญี่ปุ่น

มีเมืองที่เจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมากชื่อว่า‘นามิโมริ’ซึ่งมีราชาผู้ปกครองเมืองนามว่า ‘อิริเอะ โชอิจิ’(มันมาได้อย่างไร=_=)มีองครักษ์คู่กายชื่อว่าสปาน่าเป็นทหารที่ติดอมยิ้มอย่างแรงกล้า และมีน้องชายชื่อว่าเบียกคุรันเป็นเพื่อนคู่ใจของโรคุโด มุคุโร่(เพื่อนคู่ใจหรือแฟนคู่กายกันแน่~!^O^ฉึก!!เขินแรงไปป่าวววT[]T) ซึ่งเป็นเจ้าชายลำดับที่ 2 แห่งนามิโมริ พระราชามีลูกชายอยู่สามคน มีชื่อว่า’ดีโน่’ ผู้เป็นลูกชายคนโต ‘โรคุโด มุคุโร่’ ผู้เป็นลูกชายคนรอง และ ‘ฮิบาริ เคียวยะ’ ผู้เป็นลูกชายคนเล็ก และเป็นว่าที่พระราชาแห่งเมืองนามิโมริ เพราะว่าลูกชายคนเล็กนั้นมีความเหมาะสมที่สุดในสามคนไม่ว่าจะนิสัย(ที่แสนโหด!โฉด!เลือดเย็น!และเย็นชา!!=[]=!อ้อก!!) ความรักบ้านรักเมือง(จนเกินเหตุ!=[]=อั้ก!!) และความแข็งแกร่ง(จนทำคนอื่นดับ!=[]=แอ้ก!!)ซึ่งเจ้าชายฮิบาริ ก็มีพระคู่หมั้นด้วยเช่นกัน

ณ สวนหลังโรงเรียนเมืองนามิโมริ

ผัวะ!! พลั่ก!! ตึง!! ผัวะ!! ผัวะ!! โครม!! (ช่างเป็นเสียงที่ดุดันและดุเดือด!! =[]= )

ร่างสูงร่างหนึ่งในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงสีดำฟาด(ขอเน้นย้ำว่าฟาดT[]T)ทอนฟ่าอาวุธคู่ใจใส่นักเรียนชายกลุ่มหนึ่งที่มาสุมหัวกันหลังโรงเรียนไม่ยั้งด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยเรือนผมสีดำและเสื้อคลุมสีดำที่พาดไว้บนบ่าสะบัดตามแรงที่ฟาด

ผัวะ! ตึง!!

นัยต์ตาสีรัตติกาลหันขวับไปมองร่างหนึ่งที่คิดจะวิ่งหนี แต่ก็ไม่ทันกับความไวของร่างสูงที่วิ่งเข้าใส่และฟาดด้วยแขนทั้งสองที่มีทอนฟ่าอยู่ใส่เจ้าของร่างนั้นทันทีร่างสูงยืนนิ่งนัยต์ตาสีรัตติกาลเรียบเฉยไม่ฉายแววอะไรทั้งสิ้นก่อนจะหันหน้าไปมองร่างนักเรียนชายประมาณเจ็ดถึงเก้าคนที่นอนจมกองเลือดอยู่ ริมฝีปากบางเหยียดยิ้มก่อนจะพูดออกมาว่า

“ใครที่คิดจะทำให้นามิโมริแปดเปรื้อน...จะขย้ำให้หมด!....”(ตูจะโดนด้วยเปลาอ่ะT_T)ก่อนจะเดินออกมาจากบริเวณนั้น     ทันทีโดยไม่หันกลับไปมองอีกราวกับว่าที่นอนอยู่เป็นแค่ตัวเชื้อโรค(แรงงงงงงง)

ร่างสูงเดินกลับปราสาทพลางมองสอดส่องความเรียบร้อยไปด้วย ในขณะชาวบ้านในระแวกนั้นก็พยายามมองต้ำลงพื้นอย่างเกรงกลัวไม่มีใครกล้าสบตา