ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    .. หัวใจนี้ไม่เคยพอ.. (TVXQ x BEAST)

    ลำดับตอนที่ #5 : 05 : จุดเริ่มต้นของความแค้น

    • อัปเดตล่าสุด 16 เม.ย. 55


    "เบื่อชะมัด ต้องไปส่งนมอีกแล้วหรอวะเนี่ย ? !!"
    "ยูฮวานนนนนน !!" เสียงเล็กๆของหนุ่มน้อยหน้าหวานยางโยซอบดังขึ้น
    "ฮะ! พี่" เด็กหนุ่มส่งนมคนนี้มีนามว่า ปาร์ค ยูฮวาน
    "วันนี้ฉันจะไปส่งนมเป็นเพื่อนนายเอง"
    "ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ แดดร้อนแบบนี้เดียวผิวเสียไม่รู้ด้วยนะ" ยูฮวาพูดพูดขึ้นพลางยกนิ้วใหญ่จิ้มเบาๆที่แขนเล็กของโยซอบ
    "เอ่อ จริงด้วย งั้นฉันไม่ไปแล้ว" โยซอบรีบปฏิเสธทันใดเพราะเขาเป็นคนที่หวงหล่อเอามากๆซะด้วย
    "โหยพ่อคุณ แมนป่ะเนี่ยกลัวดำ ?" ยูฮวานแหย่โยซอบ
    "พอเลย ๆ ไปทำงานได้แล้ว" โยซอบได้ทีก็รีบไล่น้องทันที
    "ค๊าบคุณพี่ชายยย ~ บ๊ายบาย เจอกันตอนเย็นนะฮะพี่" ยูฮวานโบกมือช้าๆให้กับพี่ชาย


    รู้สึกไม่ดีชอบกล หวังว่าคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับนายนะ ยูฮวาน

    ติ้ง ดิ่ง ติ้ง ดิ่ง ~
    "นม หนังสือพิมพ์มาส่งครับ" เด็กหนุ่มตะโกน หน้าบ้านหลังโต
    "นี่นาย ! มาทำอะไรแถวนี้ไม่ทราบ" เสียงนิรนามดังขึ้นมาเบื้องหลังเด็กหนุ่มยูฮวาน
    "อะ..เอ่อ..คะ..คือ ผมมาส่งนมแล้วก็หนังสือพิมพ์ครับ" ยูฮวานพูดตะกุกตะกักด้วยความกลัว
    "เอ่อ น่าตานายน่ารักดีนิ" มือเล็กๆค่อยลูบหน้ายูฮวานเบาๆ
    "ขะ..ขะ..ขอบคุณครับ คุณ...เอ่ออ"
    "ฉันชื่อ จาง ฮยอนซึง อยู่ที่บ้านหลังนี้นี่แหล่ะ ว่าแต่นายชื่ออะไร ? น่าตาน่าเอ็นดูเชียว"
    "ผมชื่อ ปาร์ค ยูฮวานครับ" เด็กหนุ่มแนะนำตัวด้วยท่าทางที่ใสซื่อถูกใจ หนุ่มหน้าสวย ฮยอนซึงเป็นยิ่งนัก
    "แล้วทำไมนายถึงต้องมาส่งนมแบบนี้ล่ะ งานอื่นมาตั้งเยอะแยะ ?"
    "คือผมต้องหาเงินช่วยที่บ้านครับ อีกอย่างผมก็ยังเรียนอยู่ด้วย แม่ก็ไม่ค่อยสบายถ้าอะไรพอจะทำได้ผมก็ต้องทำครับ"
    "งั้นนายสนใจมาทำงานที่นี่ไหมล่ะ ? เงินเดือนดีนะ"
    "งะ..งาน งานอะไรหรอครับ ?" ยูฮวานกึ่งสนใจกึ่งสงสัย
    "ก็...มาเป็นบอดี้การ์ดให้ฉันไง !"
    "บอดี้การ์ด !! อย่างผมเนี่ยนะเป็นบอดี้การ์ด"
    "ใช่ ! นายก็ไม่ต้องทำอะไรมาแค่ดูแลฉัน ทำให้ฉันมีความสุขก็พอแล้ว"
    "อะ..เอ่อออ"
    "50,000 เดือนละ 50,000 เงินนี้เอาไปช่วยแม่นายได้เลยนะ คิดให้ดีๆ"
    "งั้นตะ..ตกลงครับ" ยูฮวานรีบรับขอเสนอของฮยองซึงเพราะเงินมากขนาดนี้เขาก็ไม่รู้ว่าจะหาได้อีกที่ไหนอีก เมื่อมีโอกาสแล้วเขาก็ต้องรับคว้าเอาไว้ แต่เขาก็ยังสงสัยในหน้าที่ที่เขาต้องทำอยู่ดี
    "เริ่มงานพรุ่งนี้ เที่ยง ห้ามเลทนะ ไม่งั้นฉันจะลงโทษจนนายลืมไม่ลงเลยล่ะ"
    "คะ..ครับ งั้นผมลาแล้วนะครับ สวัสดีครับ"
    "แล้วเจอกันนะ ยูฮวาน''

    น่าตาดีขนาดนี้มีหรอฉันจะปล่อยนายไปของเล่นชิ้นใหม่ของฉัน ปาร์ค ยูฮวาน

    Grass Mëlődy

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×