ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 04 : FRIEND OR ...
TVXQ x BEAST (เทพ x อสูร) ..หัวใจนี้ไม่เคยพอ..
01 : FRIEND OR ...
“เดินช้ายังกะเต่า เดินให้มันไวๆหน่อยได้ไหมพ่อดูจุนเอ๋ยยย” จุนซูบ่นดูจุนที่กำลังเดินแบกของพรุงรังอยู่
“โอ๊ยย พ่อคุณเอ๊ยยย เดินตัวปลิวไม่ได้ถือของซักกะชิ้นยังจะมาบ่นอีกเนอะ” ดูจุนพูดขึ้นด้วยสีหน้าเหยเก ก่อนที่จุนซูจะยิ้มระรื่นเดินอย่างสบายใจเฉิบ
“พี่จุนซู” เสียงเล็กๆของหญิงสาวร่างเล็กดังขึ้น
“หือออออออ” จุนซูรีบหันหน้าไปทางต้นเสียงนั้นทันที
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อ คิม แทยอนค่ะ หนูชอบพี่มากๆเลย พี่เป็นนักกีฬาฟุตบอลของโรงเรียนใช่ไหมค่ะ ตัวจริงพี่หล่อมากอ่ะ >////<” หญิงสาวคนนี้มานามว่า คิม แทยอน เป็นเด็กสาวตัวเล็ก น่ารัก อยู่โรงเรียนมัธยมหญิงล้วนข้างๆโรงเรียนมัธยมชายล้วน เซปัน
“อะ...อ่อออออ”จุนซูยืนทำหน้าเหรอหรา อ้าปากค้างทำตัวไม่ถูก
“มีอะไรกันอ่ะ?” ดูจุนที่พึ่งเดินมาถึงก็รีบถาม
“อะ..อ่อ ไม่มีไรเพื่อน พอดีของเขาเป็นแฟนคลับฉัน”
“ห๊า!! อย่างแกเนี่ยนะมีแฟนคลับ น้องเขาตามีปัญหาแน่เลยว่ะ ฮ่าๆ” ดูจุนสบประมาท
“ตาหนูไม่ได้มีปัญหานะค่ะ พี่เขาหล่อจริงๆ เล่นกีฬาก็เก่ง” แทยอนให้เหตุผล แถมยังชมซะเจ้าตัวลอยออกไปดาวอังคารแล้ว
“นั่นไง ฉันบอกแล้วว” จุนซูยืนกอดอกยิ้มแป้น พร้อมกลับความภาคภูมิใจในความหล่อและความเก่งของตัวเอง
“จ้า พ่อรูปหล่อ พ่อคนเก่ง ถ้าเก่งนักก็แบกของนี้กลับไปห้องคนเดียวเลยไป” ดูจุนวางของลงแล้วเดินดุ๋ยๆออกไปไม่สนใจจุนซูซักนิด
“ไอ้นี่ มันเป็นบ้าอะไรว่ะ?”จุนซูพูดเพราะถือของทันหมดไว้ในมืออันน้อยนิดของเขาก่อนที่จะรีบเดินตามดูจุนไปแต่..
“พี่จุนซูค่ะ” เสียงเล็กๆดังขึ้นอีกครั้ง
“มะ..มีอะไรหรอครับ?”
“ไว้วันหลังเราเจอกันอีกนะค่ะ บ๊ายบายค่ะ ^^”แทยอนยิ้มหวานๆให้จุนซูพร้อมมือเล็กๆที่กำลังโบกมือบ๊ายบาย
“ครับ” จุนซูโค้งนิดๆให้กับแทยอนแล้วก็รีบเดินออกไป
คอยดูพี่จุนซูจะต้องเป็นมาแฟนฉัน
.
.
.
.
ตึ้ง!!! เสียงของที่หนังอึ้งถูกทิ้งลงบนพื้น
“วางให้มันเบาๆหน่อยได้ไหม ?”ดูจุนที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ก็หันมาโวย
“ก็นายเล่นเดินออกมาแบบนี้ แล้วปล่อยให้ฉันแบกของอยู่คนเดียวมันถูกที่ไหนเล่า” จุนซูบ่นเสียงดัง
“ฉันไม่อยากอยู่เป็นกางขวางคอนายไง”ดูจุนหันหน้ากลับไปที่ทีวีอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่แผ่วลง
“กางขวางคออะไรของนาย?” จุนซูขมวดคิ้วสงสัย
“ก็ขวางคอนายกับยัยเด็กนั้นไง”
“นายจะบ้าหรอ!! ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเด็กคนนั้นซะหน่อย” จุนซูชี้แจงเหตุผลให้ดูจุนเข้าใจ
“แต่เด็กคนนั้นก็น่ารักใช่ไหมล่ะ?” ดูจุนถามกลับ
“ก็น่ารักนะ รึว่า...”
“รึว่า...อะไรวะ?” ดูจุนสงสัย
“รึว่าแกชอบวะ?”
“แกจะบ้ารึไงวะ!!!!! จบๆเรื่องนี้” ดูจุนรีบเปลี่ยนเรื่อง
“ไม่จบ! ไม่งั้นแกจะงอนฉันตุ๊บป่องอย่างงี้หรอ ทำหน้าบูดยั่งกับตูดหมา”
“เอ่อหน่า ช่างเหอะ ฉันหายโกรธแกแล้ว” ดูจุนยิ้มให้จุนซูแล้วหันกลับไปดูทีวีต่อ
“น่านไง ในที่สุดแกยอมรับว่าแกโกรธฉัน แกโกรธฉันเรื่องอะไรล่ะ?”จุนซูยังไม่จบเรื่อง
“อะไร๊! ฉันไม่ได้โกรธซะหน่อย” ดูจุนที่เสียงสูงปรี๊ด
“โห เสียงสูงปรี๊ดขนาดนี้ บอกมาดีกว่า ถ้าไม่อยากต้มมาม่ากิน” จุนซูขู่
“มาม่า โอ้ไม่...ฉันบอกก็ได้ ฉันก็แค่ไม่อยากให้นายคุยกับผู้หญิงคนอื่น”
“อ่าวไอ้นี้...แกหึงฉันอ่ะดิ กิ้วๆๆ~”
“จะบ้า!! ฉันแค่ไม่อยากให้นายโดนหลอกเหมือนฉัน” ดูจุนรีบแก้ต่างให้ตัวเองทันที
“เออ ฉันล้อเล่นหน่า โอ๋ๆๆ ไม่โกรธกันนะ” จุนซูง้อ
“พอแล้วๆ ไปหาทำอะไรกินหน่อย กว่าจะคุยกะแกรู้เรื่องทำเอาฉันหิวเลยนะเนี่ย” ดูจุนลูบท้องตัวเองเบาๆ
ฉันไม่อยากให้นายมีใคร ไม่ใช่เพราะฉันแค่ไม่อยากให้นายโดนหลอกเหมือนฉันเพียงอย่างเดียว แต่...มันเพราะอะไรกัน ? ฉันไม่ได้ชอบนายจุนซู นายเป็นผู้ชาย และ นายก็เป็นเพื่อนฉัน
ฉันไม่ได้ชอบนาย...
__________________________________________________________________________
__________________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น