คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Point 4 : อาการ งอน มักใช้กับคน ที่เราให้ความสำคัญ Part 1
Point 4 :
อาการ ‘งอน’ มักใช้กับคน ที่เราให้ความสำคัญ
“บอสคะ... "
"ห้ามล้อฉัน เรื่องที่ยูริมาส่งฉันนะ...รู้ไหม กว่าฉันจะออกจากบ้านได้ ฉันต้องรอนายนั้นเลือกเสื้ออยู่ตั้งนานแหนะ...คิดดูสิ…แค่มีรอยยับนิดเดียว เค้าก็ไม่ใส่แล้ว!” เจสสิก้าบ่นให้ คิมฮโยยอน เลขาส่วนตัวของเธอฟังอย่างหัวเสีย พร้อมกับเดินสาวเท้าไวๆ เข้าไปที่ห้องทำงานของตัวเอง
“โธ่บอสคะ...สาวๆทั้งประเทศ เค้าอิจฉาบอสกันจะตาย...แต่ผิดประเด็นแล้วล่ะค่ะ!...คือ.../ ไอ้เด็กเปรต!” คุณเลขา เบรคส้นเท้า ตามเจ้านายแทบไม่ทัน “...ก็เนี่ยแหละ ที่กำลังจะบอก”
'รีบไปเปลี่ยนเสื้อซะสิ...จะรอให้เสื้อมันแห้งกัง จนซักไม่ออก หรือยังไง'
คนสวย จิตใจนางเอก เปล่งน้ำเสียงออกมา ด้วยท่าทางผู้ดี๊ดี...ในขณะที่ตัวประกอบของเรื่อง...ก็เอาแต่ ตื่นตะลึง กับบริษัทของเธอ อยู่นั่นอะ!
'นี่บริษัทของป้าเหรอ?...ใหญ่-มาก!” คุณบอสสาวหัวเราะหึๆด้วยความพอใจ เพราะว่ามัน...ดูเลิศ ใช่ไหมหรา~ ‘
สุดยอดเลยอ่า..เป็นเด็กเสี่ยนี่มัน...ดีจริงๆ’
พลันควีนเจ ก็มุ่นคิ้วเข้าหากัน...เมื่อเด็กหนุ่ม ได้เผยรอยยิ้มร้ายๆ และส่งสายตากรุ่มกริ่มปนดูถูก มาที่เธอ!...โอเค...ฉันอนุญาตให้แก เลื่อนขั้น เป็นตัวร้ายได้...ตะ..แต่...
‘เด็กเสี่ยอะไรของนาย / ความหมายตรงตัว’ เขาเดินรุกเข้ามาใกล้ จนทำให้เจสสิก้า หงายหลัง ลงไปนอนที่โซฟา...และเขา ก็ตามขึ้นมาคร่อมเธอ ในทันที!!!
ไอ้บ้า!...เดี๋ยวฉันก็สมยอมหรอก!!!
‘สงสัย...ป้าคงจะเด็ดน่าดู...ป้าถึงได้เงินถุง เงินถัง...ซะขนาดนี้’
‘...นะ...นายจะทำอะไรของนายน่ะ...รีบรับเสื้อ ไปเปลี่ยนซะสิ!!!’
‘เปลี่ยนให้หน่อยดิ…แต่ผมว่า...ผมเปลี่ยนตรงนี้ เลยดีกว่า’ เจสสิก้ากลืนน้ำลายดังเอือก
...เพราะว่าเด็ก มันกำลังยั่วเธออยู่ใช่ไหม?!!!
‘ถึงผมจะไม่มีตังค์…แต่รับรอง...ว่าผม...‘อึด’...กว่าคุณป๋าของคุณ อย่างแน่นอน’
บุพการีของฉันมาเกี่ยวอะไรด้วยฟ่ะ!!!...แต่คุณป๋า?...เด็กเสี่ย?...โอโห กูเก็ทล่ะ!!!
‘ย่าห์!!!...’ เจสสิก้าเตรียมตัว จะปรี๊ดแตก แต่ฮโยยอนกลับเปิดประตูพรวดเข้ามา จนทำให้ไอ้เด็กบ้า ต้องรีบพลิกกายเธอ ให้ขึ้นมา นั่งคร่อม อยู่บนสะโพกของเขา ในทันที!!!
‘ช่วยด้วย ป้าเค้าจะปล้ำโผมมมมมมม~?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!’
ใช่แล้ว...กำลังเข้าได้เข้าเข็มเลยละ…ถุย!!!!!!!!!!!!!!
“นายจะมาที่นี่อีกทำไม?!!!”
“ผมก็จะมาขอโทษป้าไง...นี่~ผมซื้อขนม มาถวายป้าเพียบเลยนะ...คือ ผมรู้สึกผิดจริงๆ...ที่เมื่อวาน ผมทำให้ป้าขายหน้า คนทั้งบริษัท...และคิดว่าป้าเป็นเด็กเสี่ยอะไรเทือกนั้นอะ” มันรู้สึกผิด แต่มัน ยังคงยิ้มหน้าระรื่น และนั่งกระดิกเท้าดิกๆ พลางอมจุ๊บเปอร์จุ๊บ อยู่บนเก้าอี้ ประจำตำแหน่งของเธอ อย่างสบายใจเฉิบ!
“ป้า~/ ใคร?!...ใครปล่อยให้มันเข้ามา...ใคร?!” หางคิ้วของเจสสิก้า เกิดอาการชักกระตุก...เพราะคำ มันก็ป้า สองคำมันก็ป้า!
“นายมาหาฉัน ด้วยเรื่องแค่นี้ใช่มะ ถ้าเสร็จธุระแล้ว...ก็ออกไปได้ละ!”
“บอกรักก่อนดิ ผมถึงจะกลับ” เจสสิก้าถลึงตาใส่!...ชักจะปีนเกลียวเกินไปแล้วนะ ไอ้เด็กบ้า
“...โธ่ป้า อย่าทำหน้าดุแบบนี้ซี้~...หัวใจของผม...มันบอบบางมากเลยนะ...เพราะงั้น ป้าอภัยให้ผมเถอะ...นะๆๆ...” ร่างสูงทำหน้าตาน่าสงสาร และเป็นฝ่ายรุกกอด ร่างบางแบบเต็มรัด!
“อย่ามาจับฉันนะ!....ฮโยยอนช่วยฉันด้วย ไอ้เด็กนี้ มันกอดฉันแล้วอะ!”
“เดี๋ยวฮโย จะเสียสละ รับอ้อมกอดนี้ ไว้เองค่ะ!!! / ผมกลัวแล้วๆ!” เด็กหนุ่มสะบัด ยัยป้าผมทองให้ออกไป แทบไม่ทัน...โอโห ขนลุกซู่เลย ดูดิ “แต่ขนมพวกนี้ มันแพงมากเลยนะ...แต่ว่าป้า...คงจะไม่เหลียวแลพวกมันหรอก” เด็กหนุ่ม ทำสีหน้าสลด แต่ทว่ามือของเขา กลับแกะขนมกิน หน้าตาเฉย!... ไหนบอกว่าซื้อมา ให้ฉันไง! ”อะป้า ฝากถือจุ๊บเปอร์จุ๊บหน่อย”
“ออก-ไป / โหยยยป้า~ คืนนี้ผมต้องนอนไม่หลับอีกแน่ๆ ป้าทำให้ผมรู้สึกด่างพร้อยนะ...ผมขออันนี้กลับไปกินด้วยได้ไหมอะ...อันนี้ด้วยๆ”
ไอ้บ้า! ห่อนั้นฉันจอง!
“แต่ถ้าผมอยู่แล้ว...ทำให้ป้าลำบากใจ...งั้น...ผมกลับ ก็ได้” คำนี่แหละ ที่ฉันรอมานานแสนนาน! “ผมจะไปแล้วนะ...ผมจะไปจริงๆนะ!...ป้า~...” ร่างสูงเอี่ยวหลัง กลับมาทำสายตาหงอยๆใส่เธอ...ไม่ต้อง มาทำคอตกเลย!...และสุดท้าย...ไอ้เด็กบ้า ก็ต้องเป็นฝ่าย เดินจากเธอไปเอง...หึหึ เจสสิก้า ซะอย่าง
แต่ว่าแกจะไม่กวนฉันต่อเหรอ...กวนกันอีกสักนิดสิ...แกจะไปจริงๆเหรอ...ไม่เอาน่า...หันกลับมา
“...เดี๋ยว” น้ำเสียงไร้เยื่อใย ทำให้ร่างสูงหยุดชะงัก พร้อมกับ เปลี่ยนท่าที...เป็นเชิดหน้าใส่เธอแทน!!!...ไอ้เด็กนี้มันร้าย...แต่คิดเหรอ ว่าคนอย่างเธอ จะง้อมัน!!! “...ปีนี้...นายอายุเท่าไร / เรียนจบแล้ว” เจสสิก้าขบฟันกรามแน่น...เพราะมันตอบได้ ตรงคำถามมาก!
แต่ช่างเถอะ…เพราะว่าเธอ มีเรื่องอื่น ที่จะต้องจัดการ
“ถ้านาย..อยากจะให้ฉันหายโกรธจริงๆ...นายก็...มาเป็นนายแบบ ให้แบรนด์ของฉันสิ / บอสคะ?!” หญิงสาวกอดอก และเชิดหน้าใส่อย่างดูเชิง...ทำปากจู๋ คิดว่าน่ารักเหรอ?!
“เอาจริงๆเหรอคะบอส...ถึงหน้าตาของเค้า...จะทำให้ฮโย อยากเสียตัวก็เถอะ...แต่เค้า เป็นใครก็ไม่รู้...แถมเมื่อวาน เค้ายังกล้า แหกปาก ว่าโดนบอสปล้ำอีก”
จะมาย้ำให้เจ็บจี๊ดทำไม?!
“บอส ชักจะใช้ผู้ชายหล่อๆ เปลือง...ไปแล้วนะคะ!”
อ้าว อีนี่!!!
“...เด็ก...มันหน้าตาดี และหุ่น ก็ดีใช้ได้...ที่สำคัญ...เป็นหน้าใหม่ ถ้าปล่อยให้หลุดมือไป คงจะเสียดายแย่...ให้ตายสิ นี่ขนาดฉัน ให้คะแนนแค่ 40 เต็ม 100 นะ” บอสสาวกระซิบกระซาบ กับเลขาของตัวเอง และอมจุ๊บเปอร์จุ๊บในมืออย่างใช้ความคิด...ตายห่า! นี่มันลูกอมของมันหนิ!...ถุยๆๆ
“...แล้ว...บอสรู้ได้ยังไงคะ ว่าเขาหุ่นดี”
ฉันก็แอบส่องมาน่ะสิ!!!
“ตกลงว่าไง...นายจะทำหรือไม่ทำ” หญิงสาวเชิดหน้าใส่อย่างหยิ่งๆ เพราะเดี๋ยวมันจะรู้...ว่าเธอกำลังลุ้นให้มันตอบตกลง จนตัวสั่น…แต่ขอย้ำนะ ว่าทั้งหมดก็เพื่องานของเธอเท่านั้น!
“แล้ว...ผมจะได้เจอป้าอีกหรือเปล่า”
“แน่นอนว่าต้องเจอ / งั้นผมทำ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น โดยไม่ต้องเสียเวลาคิด...อีกทั้งรอยยิ้มกว้างๆ ที่เปี่ยมไปด้วยความจริงใจ...ก็ทำให้เจสสิก้าต้องกระแอมไอ และเก๊กขรึม เพื่อกลบเกลื้อน อาการใจแขว่งของตัวเอง...โอเค ฟานี่บอกว่า ถ้ากินกาแฟเยอะไป หัวใจจะเต้นไม่ปกติ “...แต่วันนี้...ผมขอเบิกเงิน ค่ารถเมล์ก่อนดิ!”
หืม???...เอาไปเลย!...ฉันให้ตังค์แก ขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน ไป-เล๊ยยยยยยย~
“แต่ว่าป้า จะไม่ถามชื่อผมสักคำเหรอ”
ฉันอยากรู้?
“ชื่อผมน่ะ?” ใบหน้างอง้ำของหญิงสาว ทำให้คนแปลกหน้ายิ่งขำ เข้าไปใหญ่
“...ยุนอา...ผมมีชื่อว่ายุนอา...แล้วป้าล่ะ ชื่ออะไร หรือจะให้ผมเรียก ฮันนี่ ดาร์ลิ่ง ที่รัก มายเลิฟ หรือจะให้ผม เรียกป้า ว่าป้าเหมือนเดิมดี / เจสสิก้า...ฉันมีชื่อว่า...ควอนเจสสิก้า”
ยุนอาพยักหน้าหงึกๆรับ ก่อนที่เขาจะตรงเข้าไปแย่งลูกอมของเขาคืน!
นายยังจะกินมันอีกเหรอ?!...รีบตีเนียนเลย...ข้าพเจ้าไม่รู้ ข้าพเจ้าไม่เห็น ข้าพเจ้าไม่ได้อมอะไรทั้งนั้น!
“เดี๋ยว!”
เสียวสันหลังวาบ
“...ผมยังเอาคืนไม่หมด”
หมดแล้วเหอะ!
“ขนมอื่น ผมให้ป้า...แต่ลูกอมนี่...ผม-ไม่-ให้” เขาบอก และคว้าคอ ของบอสสาวมาจูบ แบบคว้านลิ้น…โดยไม่ให้หญิงสาวได้ทันตั้งตัวเลย
ติ๊ง! xolovestephi : ปริ้นซ์กินข้าวยัง?
ติ๊ง! taeyeon39 : กินแล้ว
ห่วงแต่หมา?
ติ๊ง! xolovestephi : แล้วแกอะ ทำไร?
ติ๊ง! taeyeon39 : ตอบข้อความ ของแกไง
พาโบ
แต่ไม่ต้องส่งมาละนะ จะอัพการ์ด
“ชิ!...ไม่อยากได้โทรศัพท์เครื่องใหม่...แต่พอมี…ก็เอาไว้เล่นแต่ เกมๆๆ!” หญิงสาวทำหน้าตาบอกบุญไม่รับ...ไปหาเรื่องยัยฮาร่า ให้หายหงุดหงิด หน่อยดีมะ?!
แต่ไม่ได้!...เพราะว่าเรื่องนี้ เธอเป็นนาง-เอก!
“เฮ้ รงๆมานี่ๆ...เจ้ฟานี่ เป็นไรอะ เดี๋ยวก็ยิ้ม เดี๋ยวก็ทำหน้าเบ้ใส่โทรศัพท์ตลอดเลย…นั่นๆๆ จะเอาหน้าผากเขลกโต๊ะอยู่แล้วนั่น”
“นั่นสิ...สงสัย...เจ้แก จะได้แฟนใหม่” ฉมองอันชาญฉลาดของโชรงวิเคราะห์ได้แบบนั้น
“อาจจะใช่นะ...เพราะปกติเจ้ฟานี่ ไม่แชทในเวลางานซะหน่อย...ถ้าแอบดูการ์ตูน เหมือนเค้าก็ว่าไปอย่างเนอะรงเนอะ” โบราเอียงคอ ออกความเห็นอย่างบ๋องแบ๋ว
ติ๊ง! taeyeon39 : 'ฟานี่...ปริ๊นซ์ มันทำตาวิ๊งค์ได้ด้วยอะ'
และหญิงสาวก็กลับมายิ้มได้ทันควัน เมื่อแทยอนส่งรูปปริ้นซ์ แบบ HD มาให้เธอดู และเธอก็ไม่รีรอเลย ที่จะพิมพ์ข้อความกลับไป ให้สองผู้ช่วยสาว ต้องพยักหน้าอย่างรู้กัน
“...ไม่ธรรมดา~”
ติ๊ง! xolovestephi : แล้วเย็นนี้ จะกินไรอะ...เดี๋ยวซื้อ กลับไปให้
ติ๊ง! taeyeon39 : ไม่เอาอะ เดี๋ยวทำบิบิมบับรอ
ติ๊ง! xolovestephi : จะกินได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
ติ๊ง! jessica.syj : แกไม่กิน แต่ฉันกิน!
ฮึ่ย! มาได้ไงอะ!!!
ติ๊ง! svnnynight : เออ!!! จีบกันอยู่นั่นอะ!
ไปจีบกันที่อื่นเลยไป!
ฉิบหาย!...นี่มันแชทกลุ่มนี่หว่า!
ติ๊ง! jessica.syj : ใช่!!!
แล้วถ้าจะมุ้งมิ้งขนาดนี้
พวกแกไม่ได้กันเลยละ!!!
อิเลว!
ส่วนตัวแล้วอีก้า!
ติ๊ง! jessica.syj : แทคะ เจสขอโทษ! เจสไม่ได้ว่าแทเลยนะ!
เจสผิดไปแล้วนะคะ คนดี
ดี-ออก~
วันถ่ายแบบ... : สตูดิโอถ่ายภาพ
“ได้แทยอนมาเป็นช่างภาพแบบนี้ วงการแฟชั่น ต้องกลับมาฮือฮาอีกแน่ๆ... แทยอนรับงานนี้ เพราะฉันเลยใช่ม๊า~” คุณบอสเจ เข้าไปบีบนวดเพื่อนรัก ที่กำลังเตรียมอุปกรณ์ถ่ายภาพ พร้อมกับกะพริบตาปิ๊งๆๆอย่างมีความสุข
“เปล่าอะ แค่กดชัตเตอร์โง่ๆ ไม่กี่ชั่วโมง ก็ได้ตังค์แล้ว...ฉันก็เลยมา...จะเอาเงิน ไปแลกซื้อเพชร ในเกมน่ะ” เจสสิก้าหุบยิ้มแทบไม่ทัน...เจสละ ปลื้มอก ปลื้มใจ!
“... ทีฉัน ตื้อให้แก มาทำงานกับบริษัทฉันปาวๆ...แกกลับไม่ยอมทำ...แต่ว่าแก เผือก! มารับงาน ของยัยเจส…ทั้งๆที่มัน ก็เป็นแค่งานถ่ายภาพนิ่งอะนะ!”
จ้ะอุ้ย!!! แทยอนและเจสสิก้า หันไปสะดุ้ง กับสายตาอาฆาตของทิฟฟานี่...ที่จู่ๆ ก็โผล่มา แบบไม่ทัน ได้ตั้งตัว...อะ...อารมณ์ไหน อีกละเนี่ย?
“ไม่ทำงานเหรอ?” ทิฟฟานี่เมินคำถามของแทยอน และเดินเข้าไปช่วยฝ่ายคอสตูมของเจสสิก้า ด้วยท่าทางหัวฟัดหัวเหวี่ยง...แต่ก็ดูเหมือนว่า ทุกคนในที่นี่ จะคุ้นเคยกับทิฟฟานี่เป็นอย่างดี...แต่มีใครเคยบอกไหม ว่าเวลาที่ทิฟฟานี่ ทำหน้านิ่งๆน่ะ...โคตรจะน่ากลัวเลย!!!
เรื่องนี้…เจสจะไม่ยุ่ง
“ไม่มีงานด่วนเหรอ ปกติเห็นขยันจะตาย...ฟานี่...ฉันกำลังพูดกับแกอยู่นะ...ฟานี่...”
“แล้วทำไมฉันต้องบอกอะไรแกด้วยละ!!!...ทีแกจะทำอะไร…แกไม่เห็น จะบอกฉันสักคำ!...ต้องให้ฉันรู้เอง แบบวันนี้ ใช่ไหม...หรือต้องให้ฉัน รู้ทีหลัง แบบครั้งก่อนอีก!” ดวงตาคู่สวยจริงจัง เกินกว่าที่จะล้อเล่น เพราะถ้าเกิดมันติสท์แตก...แล้วหอบกระเป๋า ไปทำงานไกลๆ แบบคราวที่แล้วอีก...เธอก็ไม่มีสิทธิ์...ที่จะได้รู้ล่วงหน้า…เลยใช่ไหม?
แต่ทำไม ทิฟฟานี่จะต้อง...เสียงดัง
“ก็ฉันบอกแล้วไง ว่าถ้าฉันอยากจะรับงานอะไร...มันก็เป็นเรื่องของฉัน...หรือว่าฉันจะต้องขอแกก่อน?” เขาย้อนถาม หน้าตาย…แต่นั่นแหละ ที่ทำร้ายหัวใจ ของทิฟฟานี่ได้อย่างร้ายกาจ “...มินโฮจัดไฟเสร็จหรือยัง จงฮยอนเอาเลนส์ไปเช็ดต่อดิ /ครับพี่!” แทยอนเสเปลี่ยน และเดินหนีไป จนทำให้ทิฟฟานี่ต้องขบฟันกรามแน่น กับท่าทีที่ไม่ยี่หระของมัน
เออ!!!...อยากจะทำอะไร...หรือถ้าอยากจะไปที่ไหน ก็ไปเลยไป!!!
“น้องแท~” และแทยอนก็หันไปทำหน้าตาขวางใส่ พี่ซูยอง ซึ่งเป็นรุ่นพี่ สมัยเรียนมัธยมของเขา...เพราะถึงแม้ว่า งานนี้คิมแทยอน จะรับหน้าที่เป็นช่างภาพอิสระ แต่ว่าทีมโปรดักชั่นอื่นๆ เจสสิก้าก็ใช้บริการของ Soshi W Film อยู่ดี...ปล. ทำงานให้ฟรี เพราะอดีตเพื่อนร่วมรุ่น อย่าง ควอนยูริ มันขอมา...ส่วนไอ้นี้ ก็เคืองเขา ไม่เลิกเลยวุ้ย!
“ไม่มีการ มีงานทำหรือไง!” พลันเสียงแว้ดๆของ เจสสิก้าก็ดังใส่ใครบางคน ที่เพิ่งจะเดินหล่อ เข้ามาในสตู จนทำให้เขา ถึงกับชะงักเท้า อยู่กับที่ “...เลิกตามฉันสักทีจะได้ไหม?! เช้าก็เจอ เย็นก็เจอ...เหม็นขี้หน้า!” ดุใส่แม่ง...ส่วนยัยพวกนี้ ก็ดูจะปลื้มปริ่มยูริ กันเหลือเกินนะ!...แต่ไม่รู้เหรอ...ว่าพวกแกกำลังกรี๊ด เพศเดียวกันอยู่!!!
“เออ...ผมขออนุญาต เข้ามาดูคุณแทยอนทำงานได้ไหมครับ...พอดี...ผมตื่นเต้นมาก ที่รู้ว่าคุณแทยอน รับงานนี้” ยูริ บอกด้วยท่าทางสุภาพ เนื่องจากเขาคิดว่า มันเป็นสัญญาณที่ดี ที่คุณแทยอน จะเริ่มต้น ทำอะไรใหม่ๆ “...แต่ผม ไม่ได้มีเจตนา จะมารบกวนงานของคุณเลยนะครับ...หรือถ้าคุณคิดแบบนั้น...ผมก็ต้อง ขอโทษคุณด้วย” คนหน้าหล่อ ทำหน้าลุแก่โทษ ให้เธอดูเป็น นางมารร้ายขึ้นมาเลย...สรุป!...มีใครเห็นเธอ สำคัญบ้างไหมเนี่ย?!!!
“แล้วนี่นายแบบ ไปมุดหัวอยู่ที่ไหน?! เซตแรก มันควรจะเริ่มถ่ายได้แล้ว ไม่ใช่เหรอ?…ฉันไม่อยากให้ช่างภาพของฉันรอนาน...เข้าใจ๊!”
พาลคะ...เจสสิก้าขอพาลใส่ชาวบ้าน เค้าแล้วค่ะ!
“นายแบบออกมาแล้วนะคะบอส...แล้ว...เค้าหายไปไหน ซะละ”
“ไอ้เด็กบ้า...เมื่อกี้แค่จะใส่เสื้อ ยังต้องมีปัญหา ให้ฉันเข้าไปใส่ให้...แล้วนี่อะไรอีกละ... เอ๊ะ!...นั่นรองเท้าของเขาหนิ...นายจะไปซ้อนตัวอยู่หลังฉาก ทำไมฮ่ะ!...เอาตัวเขา ออกมา!”
“ล้อมจับไว้เลยๆ” ฮโยยอนเป็นลูกคู่รับเจ้านายสาวสุดฤทธิ์...แล้วเขาจะเล่นไล่จับกับพวกเธอ ทำไมเนี่ย?!!! “จับๆ จับเค้าไว้!”
ทุกคนในสตู ต่างมองความวุ่นวายที่เกิดขึ้น ด้วยความงุนงง โดยเฉพาะกับ ช่างภาพสุดติสท์ ที่เริ่มจะอารมณ์เสีย เข้าไปทุกขณะ...จะถ่ายไหม ถ้าไม่ถ่าย เขาจะได้กลับ!
โครม! และคัทเอ้าท์ก็ล้มลงมา ตามมาด้วย...นายแบบ ตัวปัญหา ที่ลงมาหมอบ อยู่แทบเท้าของช่างภาพหลัก ประจำกอง...และเมื่อทั้งสอง ได้ประหน้ากัน
“...ผมเปลี่ยนใจไม่ถ่ายแบบละ! /ฉันกลับล่ะ!”
“จะไปหนายยย~?” ทิฟฟานี่ดึงคอเสื้อ ของพวกเขาไว้ได้ทัน
“...พี่น้อง...ได้เจอหน้า กันทั้งที...จะไม่อยู่ทักทายกันหน่อยเหรอ~?”
..............................60%.............................
ทอร์คครึ่งแรก :
กรี๊ด!!!!!!!!!!! ยุนอา มาเต็มๆตอนแรกก็แซ่บ แซงคนอื่นเค้าเฉยเลยนะจ้ะ เธอกล้าชิงจูบยัยบอสเจได้เช่นไร
(เรื่องนี้ยูริ จะต้องไม่รู้) ขนาดคู้หลัก เค้ายังไม่ได้จูบกันเลย นอกจากเลียแก้ม อะจึ๋ยๆ แต่ดูท่าเจ้าคนนี้ จะเดินเกมรุกเร็ว จนน่ากลัว
เข้าใจแล้วใช่ไหมว่าทำไมจะต้อง ... x Jessica ฮ่าๆๆๆ
ส่วนยูริ ก็ทำตัวให้เข้าข่ายตลอดเลย เอ๊ะอะก็จะแทยอนๆ เหมือนกับเจสสิก้าแล้วนะ! เดี๋ยวๆ ได้ตบแย่งแทยอนกันหรอก ฮ่าๆๆๆๆ
อันนี้แซวยูรืเล่นนะคะ
ด้านแทนี่ ก็มีเรื่องมาให้ตึงๆกัน เค้าน้อยใจตัวอยู่อะไม่รู้เหรอ!
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ ^^
ความคิดเห็น