ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น
พี่รับๆมีสั200ไหมรับ
อนนี้หนุ่มน้อยวัย 17 ำลัเินอไปามฟุบาท้วยสีหน้าเบื่อหน่ายที่สุในโล
"อ๊า ทำไมเ็หนุ่มหน้าาน่ารัๆอย่าผม ้อมาเินาแัวำแบบนี้ เพราะพ่อวินมอไ์ ที่ผมระเห็ไป้ามาราาเือบพัน ทำแผนผมเเไม่เป็นท่า มันน่าเ็บในั ทำไมัน ไม่อย่าั้นยัยหน้าเป็นั่น หลุมรัผม นเอาเินมาให้ผมโปรยเล่นไปแล้ว ถ้าย้อนเวลาลับไปไ้ ะเอาปัอสับหัวอีาพ่อปลอมนั้นให้รู้เเล้วรู้รอไปเลย เฮ้อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ.
"สวัสีรับ ผมื่อ ูแ นาย ัิทั ัิไพศาลสุล เป็นลูรึ่รับแ่ำไม่ไ้ว่ารึ่อะไร อิฮิ ว่าัน้วยเรื่อหน้าาอผมนั้น ผมว่าผมทั้หล่อทั้เท่ห์ แ่ทำไมนอื่นอบว่าผมน่ารั บาน็บอผมหน้าสวยว่าผู้หิบานะอี ผม็ยอมรับแ่โยีรับเพราะผมสวยริๆ นาแ่หิไปประวธิาราาิมิอยัไม่มีใรับไ้เลยรับ ็นมันร้อนเินอ่ะเนอะ ทำไไ้ ผมไม่ไ้มีรอบรัวที่อบอุ่นเท่าไหร่ พ่อแม่ผมแยทาันั้แ่ผมอายุ 14 ทำให้ผมออมาใ้ีวินเียวไ้สัพัแล้วรับ ผมือนที่น่าสสารที่สุในโลแล้วแหละ แ่ถึผมะมาอยู่นเียวแบบนี้โยไม่อเินพ่อับแม่สับาท เพราะไปอวเ่ว่าะทำานส่ัวเอเรียนนบให้ไ้(แ่ยัไม่ไ้่าย่าเทอมมา2เทอมแล้วเเหละ ฮื้ออออ) อีอย่า ผมมีน้อายัวน้อยอายุ4วบที่ี้อ้อนสุๆไปเลย และน้อือำลัใทำให้ผมเินหน้าไป่อแบบผู้ายที่เท่ห์ที่สุในโลไหล่ะ และอนนี้ผมร้อนเินสุๆ แ่ ประเทศไทยทำไมมีแ่นลาๆเนี่ย ผมะไปหลอั์ผู้หินไหนไ้อีไหม เพราะยัยพวที่เยหลอมา ็ับไ้ว่าผมุยหลายน เลยโนพวนาเทหมเลย ฮื้ออออ น้อเสียใน่ะ เสียใริๆน่ะ ร้อนเินมา้วย"
เเละในะที่ผมำลัพร่ำเพ้อถึัวเออยู่นั้น ที่้อมาเผิับอะไรที่ไมู่่วรับหน้าาเท่ห์ๆอผมที่้อมาลำบาอะไรแบบนี้ แหหล่ะ ที่นี่ ประเทศไทย -...-
"แปะ" ระอาษเอสี่ยับๆ สปรโสโรมาแผ่นนั้นลอยมาแปะหน้าาที่ใ้หาินอผม ไม่รู้ไปเปื้อนอึสุนัมารึเปล่าเนี้ย สปรที่สุ อีีี๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
และผม็เริ่มทะเลาะับระาษแผ่นนั้น แ่่อนที่มือสวยๆผมะยำทิ้ า็เหลือบไปเห็น้อวามอะไรบาอย่าที่ัวโเท่าเมล็ทุเรียนอโปรผมนิหน่อย แ่มันทำให้ผมยิ้มออแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยย แหหล่ะ ท่านเทวาเห็นนหล่อๆอย่าผมลำบาไ้ไม่นานหรอน่าาา ในระาษแผ่นนั้นเียนไว้ว่า
.รับสมัรนูแลนพิเศษ เรียนฟรี ่าุฟรี .
้อมีวามสามารถในารูแลนๆหนึ่ไ้อย่าี มีวามอทนสิบส้อน้อไม่าย
มี่าอบแทนราาสูถ้าทำานไ้ี (ถ้าเป็นผู้ายะพิาราเป็นพิเศษ)
สนใ ิ่อ : ฝ่ายปรอโรเรียนมัธยมแ่หวั หรือ 020220222
ในที่สุผม็มีวามหวั หวั หวั นั้มาปริ่มๆอบา เทวาใี แรัุรู แรัโรเรียนรับ ฮื้อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
#สมหวัเินสั่ไ้
แ่ ทุน่ะ นี่เรื่อแรอเรา อาะเียนไม่รู้เรื่อ เียนผิไปบ้า ไ้โปรอภัยให้เ้า้วย นิยายเรื่อนี้แรบันาลใมาาไออลที่เราิ่่ะ เราะิปเียบๆเ้อ5555
รไหนที่ยัไม่ีไม่โอเ อมเมน์บอเราไ้นะะ เราะน้อมรับแล้วนำมาแ้ไน้า ฝาสมหวัไว้ในใทุน้วยนะะ รั.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น