คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #88 : อัพเพิ่ม
“าว” หิสาวอุทานอย่าื่นเ้น
แล้วหลับาอพร แ่สำหรับเาไม่ไ้สนใาววสวยนั่นเลยสันิ
เพราะสิ่ที่เาสนใือใบหน้าที่เือไป้วยวามสุอเธอ่าหา
“สวย…”
“ใ่่ะ สวยมา”
หิสาวยิ้มรับแล้วะัับสายาอภูนะ ที่ยมือึ้นมาไล้แ้มเธอแผ่วเบา
วาที่เหมือนมีมน์สะเธอให้เยหน้าึ้นมอแล้วหลับาล
ไม่หลบเมื่อเา้มหน้าลมาหา แถมยัเผยอปารับุมพิอเาอย่าเ็มใ
มือ้าที่ไล้พวแ้มอเธอเลื่อนมารึศีรษะเธอไว้ให้แหนรับุมพิอเาให้เ็มที่
หิสาวเอ็ปล่อยนมแสนอร่อยในมือทิ้ไปแล้ววาแนมาโอบรอบอเาเอาไว้
เวลานี้ลืมไปแล้วว่าทั้เธอและเาเป็นเพียแ่นรัอมปลอมเท่านั้น
ริมฝีปาอภูนะบเบียมาหาปาอิ่มอเธออย่าหลใหล
ไม่เยมีใรที่ทำให้เารู้สึหวานละมุนไปทั้หัวใแบบนี้มา่อน
หวานเหมือนเสราอุหลาบแรแย้ม ึ่มีเาเป็นแมลัวแรที่มีโอาสไ้เ้าไปิมรสหวานอมัน
หิสาวสอปลายลิ้นอบรับ้วยวามเ็มใ
หัวใเ็มื้นไป้วยวามรู้สึหลาหลาย
ูบอเาทวีวามรุนแรและหนัหน่วนเธอรู้สึไร้เรี่ยวแร
เารั้ัวเธอให้ิเ้ามาใล้อีและท้ายสุ็วัร่าเธอให้มานั่บนั
มืออี้าบีบเล้าเล้นลึทรวออวบ เลื่อนมายัหน้าท้อและ้นาเนียนมือ
สอปลายนิ้วผ่านายระโปรสีสวยสูึ้นเรื่อยๆ
หิสาวสะุ้เมื่อมีบาอย่าในร่าายเาื่นัว่อสัมผัสสุวาบหวาม
และเายัับาอเธอให้โอบมาที่เอวในะที่ริมฝีปาไม่ยอมให้ลาออาัน
ิใอเธอเ็มไป้วยวามสับสน อยาถอยห่าออไปเพราะลัวัวเอะโอนอ่อนเินว่าะถอยออมาไ้
แ่ร่าายลับโหยหาเานไม่ล้าถอยออห่าหรือร้ออให้เาหยุารระทำนี้เสียที
“ลูพี…”
เาระิบ้าหูเธออย่าอ่อนหวาน
“เราำลัทำผินะะ” หิสาวอบรับเสียเรียอ่อนหวานอเา้วยประโยนี้
ประโยที่ออมาาหัวใที่สับสน
“ผม…ลูพี…” ายหนุ่มหลับา
อยาะหยุวามสัมพันธ์ระหว่าเาับเธอเอาไว้เพียเท่านี้ แ่ร่าายเามัน็้อารเธอเหลือเิน
มัน่าทรมานหาะหยุวาม้อารเอาไว้เพียแู่บ แววาอเาที่มอเธอึมีร่อรอยเว้าวอน
หิสาวเบือนหน้าหนีับสายานั้น
เพราะไม่อย่านั้นเธอเอ่าหาที่ะเป็นฝ่ายใอ่อนยอมทอายให้เา ทั้ที่รู้ว่าัวเอเป็นเพียแ่ัวสำรอ
ายหนุ่มถอนหายใ ำ้อยเธอออาัแล้วลุึ้นยืน
“ไปนั่รถเล่นันนะ ืนให้นั่อยู่ับุแบบนี้ผมายแน่”
พรรัมภาลุึ้นอย่าเ็มใแล้วพ่นลมหายใออมายาวๆ
เพราะเธอเอ็เือบะปล่อยัวปล่อยใให้เาไปเสียแล้ว
เสน่ห์และวามอ่อนโยนอเาำลัะ่าเธอทั้เป็น
ไม่แปลใแล้วว่าทำไมผู้หิมามายถึพร้อมะระโนลอไฟอย่าเา
ความคิดเห็น