คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : อัพเพิ่ม
“ุทำเหมือนไม่เยเห็นทะเลทรายยาม่ำ” เาเินมานาบ้า เพราะมัวแ่มอภาพามรหน้าทำให้สมอลืมไร่รอ
“ใ่สิะ ันเพิ่เยเห็นเป็นรั้แร”
เาับ้อใบหน้าอเธอ ทำให้สไบนารู้ัวรีบแ้ “หมายถึ ันไม่ไ้เห็นนานแล้ว่ะ”
“ั้นหรือ มาเถอะ รหน้ามีโอเอีสเล็ๆ รถอผมสามารถวิ่เ้าไปไ้ แ่้อเินเท้า่อสัหน่อย แ่ผมเื่อว่าุมีเลือนเผ่าทะเลทรายเ็มัว แ่เินเท้ารึ่ิโลไม่เป็นไร” เาบอึ้น แ่วาระริไหว้วยวามบัน นิที่เธอะปิเสธไม่ไ้
“ุเินไ้ ัน็เินไ้”
“ั้นเียว ี…ผมไม่อบผู้หิที่รัสบายนัหรอ ไป” เาแะแนเธอให้ึ้นรถ ับมาไ้ไม่นาน็้ออ เพราะไป่อไม่ไ้ เธอไม่รอให้เาเปิประูให้ ็ลมายืนบนลาทราย ุรุยรายับรอเท้าแะสานไม่เหมาะในารเินทะเลทรายเท่าไรนั
โอเอีสที่เาว่า มอเห็นปลาย้นอินทผลัมอยู่ไม่ไลนั ทว่าเินมานเธอแทบลาา้ายให้ามาวามาไม่ทัน็ยัไม่มีทีท่าว่าะถึ
“ไหวไหมลัยลา ไม่ไหว็บอนะะไ้พาลับ” เาบอ้วยเสียลั้วหัวเราะ ทำให้ใบหน้าามเิึ้นอย่าถือี เาทระนัวว่ามีเลือทะเลทราย เลือไทยอย่าเธอ็ไม่ยอมแพ้อะไร่ายๆ เหมือนัน
“ไหว” เธออบสั้นๆ แุ่ระโปรยาวพันแ้พันาให้เเือบล้มเสียทุทีไป ายหนุ่มผ่อนฝีเท้าให้้าลเพื่อรอเธอ รอให้นรหน้าร้ออให้หยุ แ่เธอ็อทนไ้ีเยี่ยม เธอับเาเินันมานานพอู ท้อฟ้าสีหมาสุเมื่อรู่ถูวามมืมาเยือนอย่ารวเร็ว
“ผมะพาไปเอ เอาไว้วันหลัแ่ัวีว่านี้่อยมาประลอันใหม่” เาบอึ้นแล้วสาวเท้าเ้าหา ร่าบาผะใ ถอยหนีแ่เพราะระโปรรุ่มร่ามนั้นทำให้เสียหลัล้มลไป มือหนาว้าเอาไว้ทำให้ล้มลิ้ลมาาเนินทรายลมา้วยัน แ่มือแร่ไม่ยอมให้ร่าน้อยระแทับ้อนหินที่มีอยู่เป็นระยะ แ่ใ้แผ่นหลัและแนอเารอรับร่าอเธอแทน
“เอ่อ…” ร่าบาิ้นลุลั หวัให้นเบื้อล่าปล่อยแ่ไม่เป็นผล ร้ามลับพลิร่าเธอให้ลมานอนบนผืนทราย เมื่อแน่ใแล้วว่าไม่มีอะไรทำให้เธอบาเ็บ
มือหนาเลื่อนมาหาผ้าลุมเพื่อเปิผ้าผืนบาที่ั้นลาเอาไว้ สไบนาเบือนหน้าหนี ลมหายใหอบถี่ เมื่อใบหน้าร้าม้มลมาใล้
“อย่า่ะ อย่าเปิหน้าัน” เธอร้ออ เาึสอปลายนิ้วเปิผ้าลุมหน้าึ้นเพียเล็น้อย เผยให้เห็นริมฝีปาบาอ้อยอิ่ท้าแสันทร์ ่อนที่สไบนาะทันไ้ทัท้วอะไรออไป ริมฝีปาอเา็เลื่อนเ้าหา สัมผัสแผ่วเบาแล้วลึลไปบยี้เล้าลึ
“อย่า…” หิสาวิ้นรน นริมฝีปาเป็นอิสระ แ่ไม่ไ้นาน เพราะราี๊ฟเลื่อนลับเ้าไปใหม่ ราวนี้บลึเล้นแล้วบเม้มริมฝีปาล่าอเธอ เป็นารบัับให้ริมฝีปาที่เม้มสนิทนั้นเผยอออเพื่อให้ปลายลิ้นร้อนๆ อเาแทรผ่าน
หิสาวหลับาแน่น ส่ายหน้าหนีพลาพลิลิ้นหลบหลีพัลวัน แ่น้านบนยัไล่ลิ้นาม อาศัยวาม่ำอบีบบัับให้เธอสอปลายลิ้นอบ สอลิ้นพัวพันูึไปมา่อให้เิอารม์วาบหวามเินว่าที่เาะยอมหยุ มือเรียวสีน้ำผึ้ิไปบนผืนทราย ลมหายใแทบาห้วับวามรู้สึแปลใหม่ที่ไม่เยไ้รับ
หัวใอเธอสั่นไหวรุนแรราวถูใรับเย่าโยลอนไปมา แม้บทบาทในารแสะมีบทเ้าถึเนื้อถึัวบ้า็แ่วาทาบริมฝีปา อย่าอื่นอาศัยมุมล้อ ไม่เยเลยที่ะถูรุล้ำเ้ามาถึภายในแบบนี้ อนนี้ร่าายเธอถูแบ่ออเป็นสอฝัสอฝ่าย
ฝ่ายหนึ่นั้นบอับัวเอให้ผลัร่าหนาให้ออห่า แล้วลุึ้นมาบเาสัา หรือำเม็ทรายสัำหว่านใส่วาเ้าเล่ห์อเาให้แสบา ให้สมับที่บัอาล่วเินเธอ
แ่อีส่วนหนึ่อร่าาย ลับสั่ให้ร่าายอเธอไร้เรี่ยวแร แถมยัเผลอสอลิ้นอบเาไปเี่ยวระหวัพันูับเา ทำให้ร่าหนาอราี๊ฟเิอาารร้อนวูบวาบ อนแรั้ใแู่บเป็นารหยอเย้าสั่สอน หาแล้วลับวบุมให้ัวเอหยุไม่ไ้ บาอย่าในร่าายเาแ็ัน ปวหนึบ หาไม่ไ้ระบายออในวันนี้ เา้อทุ์ทรมานทั้ืน
มือหนาวาทาบบนออวบสล้าภายใุ้พื้นเมือัวยาว แ่ระนั้น็ไม่อาบบัวามอวบอัอมันไ้ วามร้อนวาบผ่านมือหนาส่ผ่านไปยัเ้าเ่ึอเธอ ส่ผลให้มือที่ำเม็ทรายอเธอลายลแล้วเลื่อนมาโอบรอบอเาเอาไว้โยไม่รู้ัว
ริมฝีปาหยัไม่หยุารุาม หายัปลุเร้าทั้ปาทั้มือไปเรื่อยๆ ้วยวามำนายาะ้านทานวาม้อารที่เาเอเป็นฝ่ายปลุเร้ามันึ้น
แสันทร์ระ่านวลท่ามลาวามมืมิอราิรีาล เาอยาเห็นใบหน้าอเธอให้ัๆ มันะหวานล้ำเหมือนลีบปาสีุหลาบอเธอสัเพียใ
มือไวเท่าวามิ เพราะมันเรียมระาผ้าลุมหน้าึ้น ทำให้ริมฝีปาอเาเลื่อนออพร้อมๆ ับที่สิสัมปัะอเธอลับืน สไบนาผลัร่าหนาที่ไม่ทันั้ัวให้พ้นาัวเธอแล้วผุลุึ้น มือเรียวถูริมฝีปาัวเอนเ็บระบม
เพี๊ยะ!
+++
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น