คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #60 : อัพเพิ่ม
“เอะ….ัน็ไม่ไ้อยาเิมาเอผู้ายปาร้าย ใร้ายอย่านายเหมือนันน่ะแหละ” ใบหม่อนระิบอบเบาๆ
“สอนนี่มันู่รัหรือู่ัันแน่นะ อย่าถือสาเลยนะเ้าะหลวพ่อ นี่หลานายอิันลูแม่ถมยาแหละ่ะ โเป็นหนุ่มแล้วส่วนนี่เมียเาเ้า่ะ” ุนายถมทอแนะนำหลานายับหลานสะใภ้ให้หลวพ่อรู้ั้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีวามสุ
“โนานี้แล้วเรอะ ไม่ี่ปีที่แล้วยัเห็นระโน้ำูมๆับพวไอ้ยออยู่เลย อีไม่นานไ้อุ้มหลานแล้วสิแม่ถม”หลวพ่อเอ่ยึ้น
“อิัน็ไ้แ่หวัอย่านั้นล่ะเ้า่ะถ้าไ้อุ้มหลานอิันะนอนายาหลับ”
“อีไม่นานล่ะ เอ้า….รับพรนะโยมนะ” หลวพ่อบอึ้นพร้อมับสวแผ่เมาให้ ทุนึพนมมือึ้นรับ้วยสีหน้าเป็นสุ
“ผมไม่ไ้ใส่บารมานานมาแล้วนะรับุยาย รู้สึสบายใอย่าบอไม่ถูเลย ผมอมาใส่บารับุยายทุวันเลยนะรับ” เวิหันมาบอผู้เป็นยายอย่าเอาใพร้อมับแย่ถาในมือุนายถมทอเอามาถือไว้เสียเอ
“ปาหวาน็เป็นเหรอเรา เห็นไหมล่ะแม่ใบหม่อนว่าผู้ายนะเาอบแม่ศรีเรือน พรุ่นี้หล่อนะ้อื่นมา่วยันทำอาหารอีเ้าใไหมยะ” ผู้พูหันมามอเธอ้วยหาาแ่หันไปยิ้มว้านแ้มแทบปลิไปทาหลานาย
ใบหม่อนฟัแล้ว้อแอบเบ้ปาให้้วยวามหมั่นไส้ที่เธอื่นมาแ่ไ่โห่มา่วยทำานสารพัลับไม่มสัำ ทีเวิแ่บอว่าอบใส่บารเท่านั้นมแล้วมอี
ลำเอียะมั!
หิสาวิในใแล้ว็ทำท่าว่าะปลีัวไปอีทาหนึ่แุ่นายถมทอรีบหันวับมาร้อห้ามเอาไว้ทัน
“ะรีบไปไหนยะแม่ใบหม่อน วันนี้ันะสอนหล่อนแะสลัผลไม้นะ”
“แ่เมื่อืนนีุ้ยายบอว่าถ้าหม่อนปัผ้าไ้สวยะอนุาให้หม่อนไปเที่ยวสวนับนาอุยายนี่ะ” เธอรีบทวสัา
ุนายถมทอเลิิ้วทำท่านึไ้่อนะหันมา้อนปะหลับปะเหลือ
“ย่ะ…ไม่้อมาทวสัาันหรอนะ ันไม่ใ่นแ่ี้หลี้ลืมแ่ที่พูนี่หมายถึาลับมาหรอแล้วนี่ะไปเลยรึไไม่ิน้าวินปลาัน่อนเหรอ”ผู้พูบประโย้วยหาเสียประประันแ่แววาูห่วใยริั
“หม่อนยัไม่หิวเลย่ะุยาย ปิไม่่อยไ้ทาน้าวเ้าเท่าไหร่แ่าแฟับนมปั วันนี้หนูอไปเที่ยวเลยแล้วันนะะ” หิสาวรีบบอึ้น้วยสีหน้าอออ้อน
ุนายถมทอทำเป็น้อน้วยวามหมั่นไส้แ่รอยยิ้มระบายในหน้าอย่าเป็นสุที่มีลูหลานอยู่ใล้ๆ
“ไม่้อมาทำสีหน้าอย่านั้นับันหรอย่ะ ถ้าันไม่ิสัาที่ให้ไว้ับหล่อนล่ะ็ันไม่ใอ่อน่ายๆ หรอ แล้วเราล่ะเ้าเะไปับเาหรือะอยู่เป็นเพื่อนยาย”
“ผมอยาะอยู่เป็นเพื่อนุยายสิรับแ่ผมมีหน้าที่้อูแลใบหม่อนนี่รับ ทั้ๆ ที่ผมอยาะอยูู่แลุยายแทบายแ่็้อามเาไป เพราะเาะมาว่าทีหลัไ้ว่าไมู่แลภรรยาัวเอปล่อยให้ไปไร่ไปนาามลำพั โยเพาะะไปับนายยอวัแ่สอน ใรเห็นเ้ามันะไม่ามนะรับ” ายหนุ่มบอึ้น้วยสีหน้าเรียบเยูไร้ึ่ริมารยาใๆ
“๊าย…พ่อเนี่วามิรอบอบริเป็นสุภาพบุรุษสมับที่ไปเรียนเมือนอเมือนาแถมยัมีวามิว้าไลรอบอบ”ุนายถมทอหันมามอหลานายแววาภาภูมิใ
ใบหม่อนถึับส่ายหน้าับวามเ้าเล่ห์อเวิที่อยาไปเที่ยวเอแล้วยัะเอาหน้าเสียอีแถมทำไ้ีเสีย้วยไ้หน้าไปอีหลายระบุโย
“็ผมเป็นหลานุยายนี่รับแม่บอเสมอแหละว่าุยายสอนให้ลูหลานทุนเป็นสุภาพบุรุษ” เวิยัไม่หยุหยอำหวานนผู้เป็นยายยิ้มอย่าปลาบปลื้ม
“อะแฮ่ม…..ยอวัมาโน่นแล้ว่ะ” ใบหม่อนรีบเบร่อนที่สอยายหลานะออันไปอ้อนันมาให้เธอหมั่นไส้เล่น
ใบหม่อนบอแล้ว็หันไปทายอวัที่ับรถอีแ๋นันเ่มาแ่ไล่อนะหัเลี้ยวเ้ามาอหน้าบ้าน
“มาแล้วร้าบทุๆ ท่าน….รถสปอร์สุหรูอบ้านนาที่ะนำพาทุนไปเที่ยวมเรือสวนไร่นาและวิถีีวิอาวบ้าน” ยอวับอึ้นพร้อมับผายมือเื้อเิแให้ึ้นรถแล้วยื่นมือออไปรหน้าใบหม่อน
หิสาวยิ้มำ่อนะยื่นมือให้ยอวัึัวให้ไปึ้นรถนั่้านหลัอรถอีแ๋น
เวิมอามาวา ัฟันรออย่าเ็บใเมื่อยอวัยื่นหน้าทะเล้นอเาออมา
“เอ้า….เร็วสิรับุาย เี๋ยวสายมาแะร้อน เี๋ยวุหม่อนะไม่สบายริไหมรับุหม่อน” ยอวัหันมาทาใบหม่อนาเื่อมอย่าไม่เรใสายาอนอื่นๆ
“ริ่ะ แหม…ุยอนี่รู้ใหม่อนีันะะ” หิสาวยิ้มหวานส่ไปให้บ้า
“ับีๆ ล่ะเ้ายออย่าให้หลานันเป็นอะไร ไม่อย่านั้นแโนแพ่นะบาลแน่” ุนายถมทอาโทษล่วหน้าแล้วเินออไปเลยโยมีป้าเยื้อน่วยพยุ
+++ โหลไ้ที่เว็บเมพ่า
ความคิดเห็น