กุหลาบซ่อนเงา....พลอยวรรณกรรม

“สร้อยนี่ ฉันจำได้ว่าหมอปฐมพงษ์เอาให้เธอ และก็จำได้ด้วยว่าเธอหวงมาก ใส่ติดตัวตลอด แต่รู้ไหมว่าฉันได้มันมากจากไหน แม่นางโจร” ชายหนุ่มยื่นมือแข็งแรงบีบปากเธอแน่น ดวงตาของเขาโชนแสงเหมือนซาตานร้ายที่หมายจะเอาชีวิตเหยื่อ

“ฉ…ฉันไม่รู้” หญิงสาวน้ำตาคลอด้วยความเจ็บ

“ในห้องของเบญจา นางโจรที่มันบุกเข้าทำร้ายเบญจามันทำหล่นเอาไว้” เขากล่าวหาพลางบีบหนักขึ้น หญิงสาวส่ายหน้า น้ำตาคลอ

“ฉันไม่ได้ทำ อย่าใส่ร้ายฉัน”

“จะง้างปากผู้หญิงปากแข็งอย่างเธอด้วยอะไรดี ชาครียา!” ชายหนุ่มคำรามแล้วตะโบมจูบหนักหน่วงมายังเรียวปากนุ่มที่เผยอเตรียมจะแก้ต่างให้ตัวเอง แต่กลายเป็นว่าชายหนุ่มได้ดูดกลืนทุกคำพูด ทุกคำแก้ตัวของเธอไปจนหมด จูบของเขาไม่นุ่มนวลอ่อนหวานชวนฝัน แต่เป็นจูบที่เรียกน้ำตาเธอให้รินไหล มือสองข้างถูกจับขึงพืดเหนือศีรษะ หญิงสาวส่ายหน้าหนี ดิ้นรนเตะถีบ ทว่าดูเหมือนจะไม่มีหวังที่จะหลุดรอดจากเงื้อมือมัจจุราชร้ายที่หมายจะลงโทษเธอด้วยโทษทัณฑ์รุนแรงในความผิดที่เธอไม่ใช่ผู้ก่อ