ตอนที่ 20 : คู่ควง

อรจิรากลืนน้ำลาย ตอนนี้รู้สึกคอแห้งเหมือนอยู่กลางทะเลทราย หัวใจเต้นเหมือนกลองรัว เพราะไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง เขาพาเธอเข้ามาอยู่ในนี้ จะพาไปไหนกันแน่ เขาคงไม่คิดจะจูบเธอหรอกนะ

จูบกับแฮร์ริสัน คอร์ลฟอร์ดเนี่ยนะ!

เธอว่าให้ฝนตกกลางทะเลทรายยังจะดูเป็นไปได้มากกว่าเสียอีก

“แล้วเธอคิดว่าคนที่เคยขึ้นเตียงกันมาแล้วอย่างเรา จะทำอะไรกันดี ในลิฟต์กว้างๆ นี่ มันน่าตื่นเต้นดีออก จริงไหม” แฮร์ริสันขยับหน้าลงมาใกล้ คราวนี้ปลายจมูกเขาชิดติดกับจมูกเธอ ลมหายใจเป่ารดมาบนใบหน้า มันร้อนเสียจนเธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกไฟลามเลีย

เธอมองสบตาเขาขลาดๆ ปากเขาแตะมาบนปากเธอ แค่แตะไม่ทันได้จูบ หัวใจเธอก็เต้นรัวผิดจังหวะ ตาเริ่มพร่า ลมหายใจเหมือนแล่นมาได้ครึ่งทางก็สะดุด เธอเริ่มหน้ามืดโดยเฉพาะเมื่อปากเขาบดลงมาอีกและปลายลิ้นเย็นชื้นแตะมาบนผิวริมฝีปาก

ฮึก!

ลมหายใจเธอสะดุดขึ้นมาอีก หูพร่าตาลายจนเธอหมดสติคอพับคออ่อนในวงแขนเขา

“เฮ้ย!”

ตอนที่ 5.

คู่ควง

ปกติเขาก็ตกเป็นเป้าสายตาของใครต่อใครอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะมากกว่าปกติ จากสายตาชื่นชมปนทึ่งกลายเป็นพิศวงงงงวยเหมือนเห็นของประหลาด เมื่อเขาเปิดประตูลิฟต์ออกมาพร้อมด้วยพนักงานสาวที่เพิ่งประกาศโต้งๆ ว่าเขากับหล่อนเคยขึ้นเตียงด้วยกัน ซ้ำยังไม่ได้ออกมาแบบธรรมดา แต่ถูกเขาอุ้มออกมา ชวนให้ใครต่อใครเข้าใจผิดมากไปกว่าเดิม

เจนเซนที่ยังไม่ได้กลับไปไหน เดาว่าคงเพราะห่วงอรจิรา ถึงขั้นขยับลุกมาหาเขาอย่างตกใจ เจนเซนมองอย่างกับเขากำลังจะฆาตกรรมหั่นศพอรจิราก็ไม่ปาน

“นี่คุณทำ…”

“เธอแค่เป็นลม” เขามองเจนเซนอย่างไม่พอใจที่ถูกกล่าวหาด้วยสายตา แฮร์ริสันพาตัวเธอออกไปนอกบริษัท บอดีการ์ดขยับตาม เขาไม่รู้จะทำอย่างไรกับคนที่เขาพยายามปลุกอยู่เกือบสองนาทีก็ยังไม่ตื่นจึงจับเธอยัดเข้าไปในรถตัวเอง แล้วตามเข้าไปด้วย นั่งไปนั่งมาตัวเธอก็โอนเอนคอพับคออ่อนจึงต้องจับให้นั่งตักและใช้อกเขาเป็นที่พักพิง

“ไปไหนครับท่าน”

“โรงพยาบาล”

เขาก้มลงมองหน้าเธอใกล้ๆ ตอนนี้ไม่รู้ว่าแว่นตาเธอตกหล่นไปไหนแล้ว ทำให้เขาได้เห็นว่าขนตาของเธอหนาเป็นแพ จมูกไม่โด่งมากแต่ก็น่ามอง ริมฝีปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ เธอไม่ได้แต่งหน้าจัดจึงมองออกว่าหน้าเธอใสมาก ไม่มีสิวสักเม็ด ตอนนี้มันไม่ได้แดงเหมือนตอนที่เขาตั้งท่าจะจูบเธอแล้ว

ลมหายใจเธอสม่ำเสมอ เหมือนคนหลับธรรมดามากกว่าจะเหมือนคนเป็นลม ทรวงอกเธอสะท้อนขึ้นลง เป็นจุดสนใจที่ทำให้สายตาของเขาเคลื่อนไปมอง แต่เพราะมันมีเสื้อเชิ้ตปกปิด เขาจึงไม่รู้ว่าภายใต้เสื้อตัวนี้ เจ้าตัวจะซุกซ่อนรูปเอาไว้หรือเปล่า