คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : คนหลงตัวเอง
อารอนหลับสนิทลอทั้ืน
หลัาเรียเอายาแ้ปวรั้เียวเมื่ออนีสอ ทำให้พระพายพลอยหลับเ็มาไป้วย
วันนี้เธอึละอยูู่แลเา่อ ทั้ที่มีาน่วบ่าย อนที่เธอื่น
อารอนยัหลับสนิทึลุออไปเรียมอมาสำหรับเ็ัวให้เา
อนลับเ้ามา เาื่นแล้วพอี
เพราะุยัน้วยีเมื่อืนนี้ทำให้เธอลายอาารเร็ลไปมาเวลาอยู่ับเา
แ่เริ่มรู้สึแปลๆ ับสายาออารอน ทีู่ะมอเธออยู่บ่อยๆ สลับับหัวเราะเบาๆ
“วันนี้ะเอาสายสวนปัสสาวะออให้นะะ
อนบ่ายหมอน่าะใหุ้ื่มน้ำหวานไ้” เธอบอแล้วัารับสายสวนปัสสาวะออไปให้
“ีนะทีุ่เอาออให้อนนี้ ถ้า้าว่านี้ผมึออเอ น่ารำาะมั
ใส่เอาไว้ั้หลายวันแบบนี้ มันยัใ้านไ้อยู่หรือเปล่า็ไม่รู้”
อารอนอออาารัวล นเธออ่อนอไม่ไ้ว่าแทนที่เาะห่วว่าแผละปริ
แผละิเื้อหรือเปล่า ลับมาห่วเรื่อไม่เป็นเรื่อ
“ถ้ามันะใ้ไม่ไ้ ไม่ไ้มีสาเหุมาาารใส่สายสวนหรอ่ะ”
“ว่าไ้เหรอ ุไม่รู้เหรอว่าัวเอมือหนัแ่ไหน” อารอน่อว่า
้ำประโยท้ายถึับทำให้หิสาวเลิิ้วึ้น “ถ้ามันใ้ไม่ไ้
ุนั่นแหละะบ่นทีหลั”
“ะ?”
อารอนไม่ไ้อบำถามนอามอเธอเ็เนื้อเ็ัวให้
เห็นเธอ้มหน้า้มาทำาน ุฟอร์มที่สวมอยู่ระุมหลุไปหนึ่เม็แ่เ้าัวไม่รู้
สายาออารอนึหยุแ่รนั้นนานเป็นพิเศษ
พร้อมันนั้นบาส่วนในร่าาย็มีปิิริยาอบสนอในอนที่พระพายำลัเ็มาที่้นา
แ่เพราะเรียมใเอาไว้อยู่แล้ว หิสาวึวาหน้าเย ทำาน่อเียบๆ นเสร็ ไม่สะุ้ใเหมือนราวแร
“อนบ่ายิบน้ำหวานไ้นะะ อนนี้อมน้ำแ็ไป่อน” พระพายเอาน้ำแ็มาให้
อารอนึอ้อนอให้เธอป้อนให้ เพราะมือที่ถนัยัิสายน้ำเลือ
อยาะรู้เหมือนันว่าถ้าโนมอ้วยสายาหวานๆ ับำพูหวานหู
อย่าที่เาแทบะไม่เยใ้ับผู้หินไหนมา่อน
เธอะยอมเปิเผยวามรู้สึที่มี่อเาออมาหรือเปล่า
เธอสนใเา็ไม่น่าะใ้แผนอะไรให้วุ่นวาย แ่เสนอมาเา็พร้อมะสนออยู่แล้ว
ะว่าไป ถึเธอะไม่ใ่ผู้หิที่สวยมามายอะไร แ่็ิ้มลิ้มน่ามอ
ถึหุ่นะไม่เป๊ะเหมือนนาแบบที่ผ่านเ้ามาในีวิ แถมหน้าอยัเล็
แ่็ไม่ถึนาที่เาะ้อบอปัปิเสธ มาิๆ ูแล้ว เธอแอบามเามานาน
ถึไ้สบโอาสไปหาเรื่อุยวันนั้น น่าโมโหหน่อยเียว
ที่เธอใ้อาเียนมาทำให้เาำเธอไ้
พระพายหันหลัให้เพื่อเ็บอ
แ่รู้สึไ้ว่าสายาอนไ้มอมาที่เธอลอเวลาึรีบหันวับไปมอ
ทำให้อารอนัสายาลับไม่ทัน
“มีอะไรไหมะ”
“เปล่า” ปาปิเสธแ่วาไหวระริ
“ถ้าปวอยาไ้นะะ” พระพายเ้าใไปอีทา
เมื่อเห็นอารอนพยัหน้าึออไปเรียมยามาีให้ “ถ้าีึ้นแล้ว็ลุเินนะะ”
พระพายะหมุนัวออไปแ่อารอนึแนเธอไว้แล้วระุแรนัวเธอเ
ไม่ทันั้ัวหน้าึบมาบนแ้มเา
“อุ๊ย”
“ถ้าผมไม่บัเอิเป็นไส้ิ่แล้วมาผ่าัที่นี่ ุะทำยัไ่อไป”
อารอนถามยิ้มๆ อนนี้อาารปวน้อยลมาแล้วึอารม์ีมาพอะแหย่เธอเล่นไ้
เาเอบนาแบบสวยๆ หน้าอโๆ
มาเยอะแล้ว ็อย่าที่เบนนี่บอ พวเธอเหล่านั้น็ล้วนผ่านวามสวยมาามีหมอ
หน้าอ หน้าา็ล้ายๆ ันไปหม นเาเอ็เริ่มะเบื่อแล้วเหมือนัน
มาลอบผู้หิที่สวยแบบธรรมาิูบ้า
บาทีอาะทำให้เ้าน้อายเาระุ่มระวยึ้นมา็เป็นไ้
“ทำยัไ? ็ทำานอันไปเหมือนเิม ไม่ไ้มาทำหน้าทีู่แลุไะ”
“แบบนั้นุลำบาวาแผนแย่”
อารอนลูบมือมาบนท่อนแนเธอทำให้พระพายนิ่วหน้า
อออาารไม่พอใแ่นทำูเหมือนะไม่รู้ัว
“นีุ่พูเรื่อแผนไม่แผนมาหลายรั้แล้วนะะุอารอน แผนอะไรอุ”
พระพายสะบััวหนี แรพอะทำให้อารอนสูปาเพราะแผลระเทือน
“็แผน…”
เสียเาะประูััึ้นทำให้อารอนไม่ไ้พูออไป
เป็นเบนนี่ที่เปิประูเ้ามา พระพายเปิยิ้มว้าึ้น
ทำให้อารอนอหุหิึ้นมาไม่ไ้
“เป็นไอารอน ่อวามวุ่นวายอะไรให้พายปวหัวหรือเปล่า”
“เสียใ้วยนะ ที่บัเอิว่าันเป็นนไ้ที่ทำัวน่ารั นพยาบาลอแ…”
อารอนยื่นมือมาวาทาบไปบนเอวอพระพายและโอบเ้ามาทำให้หิสาวาโ้วยวามใ
แม้แ่เบนนี่เอ็เลิิ้วสู
ความคิดเห็น