ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (fic exo snsd)ผมรักพี่มีปัญหาไรปะ? LuYoon

    ลำดับตอนที่ #5 : Luyoona::4

    • อัปเดตล่าสุด 24 ส.ค. 56


    หลายเดือนผ่านมา หลังจากที่วันเกิดคริสฉันก็ไม่ได้เจอกับพวกลูห่านอีกเลย ขณะที่ฉันกำลังจะเดินขึ้นชั้นเรียนก็มีมือปริศนา

    เข้ามาอุดปากฉันจากด้านหลังฉันตกใจมากเเละพยายามดิ้นเเละร้องตะโกนเเต่่เเรงคนคนนั้นเยอะมากเขาดันฉันเข้าไปใน

    ซอกหลืบเเละดันฉันติดกำเเพงทันที!


    " ชู่วววววววว !~ อย่ากรี๊ดสิครับนูน่าเดี๋ยวใครมาได้ยินเขาก็นึกว่ามีโจรกันพอดี " ฉันชะงักเเละพยายามมองหน้าคนตรงหน้า

    " ลูห่าน ..?"

    " คร้าบบบ ผมเอง " เขาพูดพร้อมค่อยๆเอามืออกจากปากฉัน

    " มีอะไร ทำไมต้องทำรุนเเรงด้วยตกใจหมดเลย ตาบ้า !" ฉันพูดพร้อมตีเเขนเขาไปทีนึง

    " ผมมารบกวนนิดเดียวครับ ^^"

    " มีอะไรเหรอ ?" เขายิ้มเเละเอามือไปล้วงเอากระดาษอะไรสักอย่างออกมา

    ' Say love ' 

    " งานอะไรเนี่ย ?"

    " มันเป็นคล้ายๆพวกปาร์ตี้นึงนะ ผมอยากให้นูน่าไปนะ ได้ไหมครับ ?"

    " เอ่อ ...."

    " นะครับนะ พอดีว่ามีเพลงนึงผมอยากจะร้องให้พี่นะ "

    " ให้พี่ ? " ฉันถามพร้อมชี้ตัวเอง

    " ใช่เเล้วละครับ เเล้วผมจะรอนะ " เขาพูดจบเเละวิ่งออกไปทันที ฉันได้เเต่มองตามเเผ่นหลังนั้นเเละหันหลังกลับไป

    ขึ้นชั้นเรียน ฉันจะไปดีไหมนะ ? อืมมม ไปหน่อยก็ดีน้องเขาอุตส่าห์มาชวนนิเนาะ ขณะที่ฉันกำลังเหม่อก็

    " นูน่้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!! " เสียงซอฮยอนดังขึ้น จนทำฉันสะดุ้ง

    " โอ๊ยยย ซอจะตะโกนเเรงงทำไมเนี่ยยย " ฉันพูดพร้อมบิดหูไปมา

    " ก็เรียกตั้งนานไม่หันนิคะ " ซอฮยอนพูดพร้อมทำหน้ามุ่ย

    " โทษๆทีๆ " ฉันยิ้มเเห้งๆให้ไป

    " เหม่อถึงใครอยู่ไหมคะเนี่ย ?" ซอฮยอนพูดพร้อมหรี่ตามองฉัน

    " ไม่มีสักหน่อยยย " ซอฮยอนเหมือนจะพยายามจับผิดฉัน ฉันจึง

    " อ้ะ ! ครูมาเเล้วๆ " เพอฉันพูดคำนี้ออกมาซอฮยอนหันไปสนใจทันที ฮู่วววว รอดตัวไปเรา




    พอมาถึงตอนเย็นฉันเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ฉันเลือกชุดลายคล้ายๆพวกทหารมันทำให้ฉันดูเท่เเละมีสไตล์ไปอีกเเบบ

    นึง ฉันยิ้มให้กับตัวเองในกระจกเเละเหยียบรถของตัวเองมุ่งไปยัง say love งานนี้ตบเเต่งไปด้วยสีชมพูน่ารักได้เลยละ

    ฉันเข้าไปนั่งตรงมุมเเถวกลางๆ ฉันมองดูโชว์เเล้วโชว์เล่าจนเริ่มเบื่อเเหะ =___+ เเละคนที่ฉันรอก็มาลูห่านใส่เสื้อกรา้ม

    สีชมพูดพร้อมทักไปด้วยสูทสีขาวทำให้เขาดูเป็นคนอบอุ่นมากจริงๆ เขาเดินมาจับไมค์เเละกล่าวว่า

    " เพลงนี้เป็นเพลงที่ผมจะมอบให้กับผู้หญิงคนนึง ที่ผมมองเธอมาตลอด" ฉันจ้องมองเขาราวกับถูกมนต์สะกดเเละ

    ดนตรีก็เริ่มขึ้น


    ผมอยากบอกคุณว่า คุณนั้นช่างสวยเหลือเกิน
    คุณช่างงดงามอะไรอย่างนี้
    Woo woo woo woo woo your eyes,
    ทั้งแววตา
    Woo woo woo woo woo your smile
    และรอยยิ้ม
    Woo woo Makes me crazy, Woo woo
    มันทำให้ผมนั้นหลงใหล
    Woo woo woo woo woo That's right
    ค่ำคืนนี้เป็นคืนที่แสนสวยงาม

    ผมกุมมือคุณแน่นและกอดคุณไว้ คุณนั้นช่างอ่อนโยน

    ผมมองเพียงคุณคนเดียว

    ผมยังไม่ประสา แม้ผมจะไม่สูงแต่รักที่ผมมีต่อคุณนั้นมากมาย
    ผมขอสารภาพกับคุณตามตรง ผมรักคุณนะ
    คุณจะยอมรับผมไหม
    รู้ไหมว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ผมมองแล้วใจสั่นได้เหมือนคุณ
    เมื่อคุณทุกข์ใจและท้อแท้
    ผมจะคอยเป็นเตียงนุ่มๆ ให้คุณเอง

    มีเพียงสิ่งเดียวที่ผมจะมอบให้คุณได้ นั่นคือบทเพลง

    ผมจะร้องมันต่อหน้าคุณตลอดไป

    ขอแค่เพียงคุณซาบซึ้งไปกับมัน


    เมื่อใดที่คุณเหนื่อยล้า คุณจะมาซบที่ไหล่ผมไหม?

    "คุณเป็นดั่งนางฟ้า แล้วคุณจะอยู่กับผมตลอดไปหรือเปล่า?"

    ผมไม่ได้เร่งรัดคุณนะ ผมแค่อยากบอกคุณว่า สำหรับผมขอแค่คุณก็พอแล้ว

    อย่าหวาดกลัวที่จะยืนเคียงข้างผมคนนี้ ผมไม่ใช่คนเลว เชื่อใจผมสิ


    คุณนั้นช่างงดงาม ผมรักคุณจริงๆ

    ผมอยากจะร้องเพลงนี้ให้คนที่ผมรักฟัง

    คุณทำให้ผมมีลมหายใจอยู่ต่อไป

    ผมรักคุณ รักคุณเหลือเกิน

    Beautiful, Beautiful, Beautiful ma lady
    Beautiful, Beautiful, Beautiful ma lady
    Beautiful, Beautiful, Beautiful ma lady
    Beautiful, Beautiful, Beautiful ma lady'



    เพลงจบเเละเขาก็มองมาที่ฉัน เขายิ้มให้ฉันเเละร้องต่อว่า

    ' คุณเป็นนางฟ้าของผม เเละจะเป็นตลอดไป..." เขาร้องเเละสบตากับฉันอยู่เนิ่นนาน " นี้เเหละ เพลงที่ผมจะร้องให้กับ

    นูน่า " พอเขาพูดฉันก็ได้สติเเละเดินออกมาจากตรงนั้นทันที ! ลูห่านชอบฉันเหรอ ? หมายความว่าไงตอนนี้ฉันกำลัง

    สับสนขณะที่ฉันกำลังเดินดุ่มๆออกมา ลูห่านก็วิ่งมาเเละคว้ามือฉันไว้

    " นูน่าจะไปไหนครับ " 

    " กลับบ้าน"ฉันตอบเขาไป

    " พี่ยังไม่ตอบผมเลยนะว่าพี่จะตอบผมว่าไง" ฉันนิ่งเเละชะงักไปชั่วคราว

    " ผมชอบนูน่า ชอบ ชอบมานานเเล้วด้วย" ฉันนิ่งเเละชะงักไปชั่วครู่เเละเงยหน้ามองเขาเเละตาของฉันกับเขาก็สบตากัน

    อีกครั้ง เขามองฉันเนิ่นนานเขาเริ่มเอาหน้าใกล้เขามาเเละค่อยๆเอาริมฝีปากประทับลงมาบนปากของฉันจนฉันที่ไม่ทัน

    ตั้งตัวถึงกับชะงักเขาเหมือนจะรู้ว่าฉันตกใจจึงเอามือมาโอบรอบเอวฉันเพื่อไม่ให้ฉันเข่าอ่อนล้มลงไปเขาโอบรัดรอบ

    เอวฉันเเน่นขึ้นเเละจูบฉันอย่างหนักหน่วงรสจูบของเขาทั้งหวานเเละนุ่มเหมือนฉันกำลังทานอะไรที่หวานๆอยู่ๆ

    ฉันเริ่มได้สติเเละพยายามพลักเขาออก เเต่พลักเท่าไรก็ไม่ออก! ลูห่านบดขยี้ริมฝีปากเขาลงมาอีกฉันรวบรวมเเรง

    สุดท้ายผลักออก ! ฉันหอบเเห่กไปมา เเละมองหน้าเขา

    " ทำอะไรนะ ! ฉันเป็นรุ่นพี่ของนายนะ ! "

    " รุ่นพี่เเล้วไงละ ก็ผมรักอะ ! "

    " บ้าเหรอ! จะให้ฉันคบเด็กเหรอ ไม่เอาหรอก !" ฉันพูดพร้อมทุบอกเขา

    " อย่างน้อยเมื่อกี้ พี่ก็เคลิ้มกับจูบผม" ฉันถึงกับตะลึงกับคำพูดของเขา ฉันจึงเดินไปตบหน้าเขา!

    " จำไว้ ยังไงพี่กับนายก็เป็นไปไม่ได้" ฉันเดินออกมาจากตรงนั้นเเละขับรถออกมาประโยคสุดท้ายที่ได้ยินไล่หลังฉัน

    " ถึงยังไงผมก็ไม่ยอมเเพ้ !!! ผมจะตื้อให้ถึงที่สุด! ได้ยินไหม!!!!!!!! " ฉันสะบัดความคิดบ้าๆออกเเละเร่งความเร็วของ

    รถออกมา.


     


    ใครที่คิดุดของพระนางไม่ออก ตามภาพเลยจ้า

     

    Minor!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×