คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Mission 9 : Bad Breakfast. 100%
Mission change of love ภาริเปลี่ยนแปลรั
Mission 9 : Bad Breakfast.
เ้าวัน่อมา ร่าบายันัวลุึ้นาเีย หันมอ้ายวาแ่็ไม่พบเสสิ้า เธอึลุึ้นและลาเียไป ร่าบาเินหาเสสิ้านทั่วห้อแ่็ไม่มี แ่มีระาษโน้แปะเอาไว้ที่อโทรทัศน์
“ูฮยอน พี่ไปอาบน้ำ่อนนะ เธอรีบอาบน้ำแล้ว็ไปทาน้าว้วยล่ะ”
เสสิ้าเป็นผู้หิที่ห่วใยนอื่นเสมอ และเป็นห่วเธอมา ึ่เธอ็รู้ี เธอิว่าเสสิ้าะไม่รัเธอ แ่เธอิผิ เพราะเสสิ้ารัเธอมาถึพูับเธอแบบนั้น และ่อไปนี้ะไม่มีผู้หิที่ื่อว่า อูฮยอน หวาลัวอะไรทั้นั้น ่อไปนี้เธอะยืน้วยาอัวเอ
“สู้ๆ” เธอบอับัวเอ ่อนที่ะ้าวผ่านประูเ้าไปในห้อน้ำ
ร่าบาเินออมาาห้อน้ำ โยมีผ้านหนูัวบาทำหน้าที่ลุมร่าายเธอเท่านั้น อฮยอนเินไปเลือเสื้อผ้าที่ะใ้ในารแ่ัวในวันนี้
ุแล้วุเล่า ร่าบา็เลือไม่ไ้สัที เธอไม่รู้ะ้อแ่ยัไ เอาไีล่ะ านั้นเธอ็หยิบเสื้อล้ามสีำ าเสีำรัรูปมาอีัว สุท้ายเสื้อลุมสีำ วันนี้เธอั้ใเลือสีำ เพราะะไ้พลาอะไรไ้แนบเนียนที่สุ
หลัาแ่ัว แ่หน้าทำผมเรียบร้อย เธอ็เรียมอุปร์ให้พร้อมและใส่ร้อเท้าผ้าใบสีำ านั้น็เินไปที่ประูเพื่อออาห้อ
พอเินออมา็เอับนที่อยาะเห็นหน้ามาที่สุในอนเ้า อาาศีแบบนี้เลยริๆ ไม่รู้ะออมาพร้อมันทำไม
“อ่าว..อรุสวัสิ์” ยฮวาทัทาย้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“...” เธอทำเป็นไม่สนใพร้อมับ้าวเินออไปยัห้ออาหารทันที
“เป็นใบ้หรือไพู้วย็ไม่พู” ยฮวาเินามหลัเธอมา
“...” อฮยอนยัไม่ยอมพู เธอไม่มีอยาเสียน้ำลายที่้อมาพร่ำพูับผู้ายที่ไม่รู้เรื่อแบบเา
“ผมไปทาน้าว่อนนะรับ” ร่าสูเินแหน้าไปพร้อมับพูาหวาน่ำ
“หึ” เธอพ่นลมออามูและเินามเาไปิๆ
“โอ๊ย!”
เสียร้อออฮยอน ที่เินามเามาและ็้อนเ้าับหลัอเาอย่าแร เป็นเพราะยฮวาหยุเินะทันหัน
“ะร้อทำไม?” ยฮวารู้ีว่าเธอร้อเพราะเินนหลัเา แ่เาแ่อยาฟัเธอพูบ้า็เท่านั้น
“...” เธอทำหน้าบู ไม่มอหน้าเาและเินเ้าไปในห้ออาหารทันที
ในห้ออาหารัเรียอาหารไว้มามาย มันเป็นแบบบุฟเฟ่ให้เลือัทาน เป็นเพราะยฮวาสั่แม่บ้านที่นี่ไว้ั้แ่แรที่เาเินเ้ามาในที่บ้านนี้แล้ว สมาิอเรามีหลายนะทำที่ละอย่ามัน็ยาอยู่ ให้เลือทานแบบนี้แหละีที่สุ
อฮยอนมอูอาหารหลายอย่ารหน้าแล้วรู้สึมีวามสุ มีแ่อาหารที่เธออบทานทั้นั้น มอูแล้ว็ไม่รู้รสาิ ลอัมาทานะีว่า
เธอัอาหารหลายอย่ามาไว้ในานอเธออย่าล่อแล่ว านั้น็เินไปนั่ที่โ๊ะทานอาหาร แ่็้อเอหน้ายฮวา ที่นั่ลอยหน้าลอยาอยู่แล้ว
“เป็นไอร่อยไหม?” ำถามาปาหนาอเาส่ออมา
“อร่อย่ะ แ่มันะอร่อยมาว่านี้ถ้าันไม่ไ้นั่ทานอยู่ับุ” เธอเบ้ปาให้เา
“อวี” เา่อว่า้วยำพูไม่ีับเธอ
“ัน็ไม่ไ้อวเลวสัหน่อย” ปาบา่อร่อ่อเถียับเา
“อฮยอน!” ยฮวามอหน้าเธอและมวิ้ว้วยวามไม่พอใ
“ะ เรียันมีอะไรหรอ” อฮยอนถามหน้าาย
“นี่เธอยัยเ็ะโปโล” ยฮวาิทบทวนะหาำไหนว่า่อว่าเธอี ็นึำนี้ไ้ว่าเธอไม่อบ
“หยุพูเี๋ยวนี้” อฮยอนพูน้ำเสียเรียบ พยายาม่มอารม์โรธเอาไว้
“ไม่หยุ อูฮยอน เ็ระโปโล” ยฮวาพูไป้วยพลาทาน้าวในานที่เือบะหมไป้วย
“ันเือนุแล้วนะ” อฮยอนไม่พูเปล่า มอหน้าเาอย่าริั
“เือน? เือนอะไรหรอเ็ะโปโล” ยฮวาท้าทายลับออไป
“อยฮวา!!”
พูบร่าบา็ลุึ้นอย่ารวเร็วและเินรไปทุบผู้ายปาเสีย ที่พูว่าเธอเมื่อสัรู่ ทุบแล้วทุบอี ไม่ยอมเาเ็า
“โอ๊ย ูฮยอน ผมเ็บ โอ๊ย” เสียร้อโอรวอเาทำให้อฮยอนทุบเาไปอีเรื่อยๆ
“เล่นอะไรันเป็นเ็ๆ” และแล้วฮิ็เินเ้ามาในห้ออาหารพร้อมับทุนที่เหลือ
“พี่ฮิ ไอ้..พี่ยฮวาเาแล้อ” อฮยอนพูบเินไปล้อแนฮิไว้แน่น
“ไอ้ย ทำไมอบแล้น้อันว่ะ” ฮิถามเพื่อนแบบยิ้มๆ
“่วยไม่ไ้ น้อนายมันน่าแล้” เา็ส่ยิ้มลับมา ทัู้่ส่สายามีเลศนัยบาอย่านอฮยอน้อะับผิ
“ทำไมส่สายาให้ันแปลๆล่ะะ” อฮยอนถามอย่าไม่เ้าใ
“เปล่านี่ ไม่มีไรเล๊ย” ฮิรีบปิเสธ
“พวเราทาน้าวันเยอะ วันนี้้อทำานทั้วันะไ้ทำานไ้อย่าเ็มที่” ฮิพูพลาเินมาัอาหารใส่าน
“ยุนอา ทานไ่ทอไหมเี๋ยวพี่ัให้” แทยอนถามยุนอา ่อนที่ะหยิบไ่ทอมาให้เธอ
“อบุ่ะ พี่แทยอน” ยุนอารับมาอย่ารวเร็ว
“พี่แทยอน ยุนอานะ้อทานเป็นัวแ่น่อเียวเธอไม่อิ่มหรอฮะ” อินที่ยืนอยู่้าๆบอับแทยอน
“อิน” ยุนอาหันไปมอหน้าเาแ่็้อหยุมอและหันไปัอาหารทาน่อ
“ทานเยอะน้าๆ” แทยอนพูบแล้วเินไปหาเสสิ้า
“นี่ยัยเหม่” อินเรียยุนอาที่เินไปที่โ๊ะทาน้าวพร้อมับเา ทัู้่นั่โ๊ะเียวัน
“อะไร” ยุนอาอบและัอาหารทาน
“เธอไู้่ับพี่ฮยอนอ่า โีนาไหน พี่เาเ่มา อย่าลืมเรียนรู้ฝีมือาร่อสู้อเามาล่ะ”
“รู้แล้ว ันไม่ลืมหรอ”
“แล้ว็ินเ้าไปเยอะ ระวัะอ้วนะ” อินมอเธอทานอย่าหวัี
“ันเยอ้วที่ไหนล่ะ”
“ประำไม่ใ่หรอ?” อินพูทั้ๆที่ำลัั้ใทานอาหารรหน้า
“อิน!” ยุนอาเรีย แ่เา็้มหน้า้มาทานอาหาร่อไป
หลัาที่ทุนทานอาหารันเสร็เรียบร้อย็เรียมปิบัิภาริ่อไป โยทุนมารวมัวันที่ห้อประุมที่เิม
“นั่ให้เป็นู่เลยนะรับ”มินฮยอพูบ ทุน็เินมาเ้าู่อัวเอานั้น มินฮยอ็อธิบายารทำานในวันนี้ให้พวเา
“เอาแหละทำามแผนที่บอเอาไว้นะรับ อให้ทุนโี”ยฮวาพูบ็เินูมืออฮยอนไปที่รถเพื่อะไปิามูามิน
แ่ละู่็แยย้ายันึ้นรถเ่นเียวัน พวเาไปสถานที่ไม่เหมือนัน แ่ทุน็สามารถพูุยันไ้ เพราะรถที่พวเาใ้สามารถสื่อสารันผ่านโทรศัพท์ในรถ
“พี่ฮยอน่ะ ถึไหนแล้วเอ๋ย?”อฮยอนถามไปในระบบสื่อสารภายในรถ
“พี่ะถึทะเลที่ยูฮยอนไปพัผ่อนวันนี้แล้ว”เาอบไปะที่วาเพ่ไปที่ารเินทา
“ัน็ใล้ะถึทะเลแล้วเหมือนัน่ะ”อฮยอนอบพลามอไปที่ทะเล้าทา
“สวยมาเลยอฮยอน”ยุนอา็ะโนบออฮยอน เพราะเธอ็เห็นทะเลเ่นเียวับอฮยอน
“ันอยาไปว่ายน้ำัเลย”เธอไม่พูเปล่า พร้อมับมอูน้ำทะเลสีฟ้าสวย้าทา
“เี๋ยวไว้านเสร็เมื่อไหร่พี่ะพาเธอมาอฮยอน”ฮยอนบอเธอ
“ริๆนะ่ะ”อฮยอนยิ้มระรื่น
“ริสิ”
“ผมไป้วยนะรับ”เสียใรแทรมาอีน
“มินฮยอ นี่นายฟัันพูลอเลยรึไ”ฮยอนส่เสียฮึฮัในลำอ
“รับ ็ผม็อยาไปเหมือนันนี่”มินฮยออบเสียเบา
“อื้ม..อยาไป็ไป ไปันหมนี่แหละ”ฮยอนพูบ ทั้หม็ร้อโฮีใออมา
“ทำานให้เสร็ะ่อน เรื่อเที่ยวเี๋ยว่อยว่าันทีหลั”หลัาเสียโฮเียบล ยฮวา็พู่อเสียเรียบทำให้ทุนเียบ
“ทำไม? ลัวหรือไ”ยฮวาหันไปถามอฮยอน แ่็เห็นว่าเธอพิัวนอนหลับไปทาอื่นแล้ว
“อ่าว..หลับะั้น”เาุน ว่าเธอหลับไปอนไหนันเมื่อี้ยัร้อโฮอยู่เลย
แล้ว็มาถึทะเล เป็นายหาแห่หนึ่ที่เารู้ว่าามินมาเที่ยวับยูฮยอนที่นี่ เาเลยับรถมาที่นี่อย่ารวเร็ว
“อฮยอน ื่นไ้แล้ว”ยฮวาอรถ และหันไปสะิไหล่อฮยอน
“อื้อ..”เธอราออมา
“อฮยอน!”ยฮวาใเรียเสียั
“รู้แล้ว..”เธอ่อยๆลืมาึ้นมาพร้อมับ้อหน้าเม็
“ไปเถอะ”านั้นทัู้่็ลมาารถ
ทัู้่สวมหมวแ็ปและใส่แว่นำ พร้อมับเินไป้วยัน สายาสอส่อหาผู้ร้ายที่เา้อารพบ แ่แล้วสายา็ไปสะุับผู้ายสอนที่นั่อาบแอยู่บนเ้าอี้อาบแที่ายหา
“นั่นไ”อฮยอนพูพร้อมับำลัใ้วามิ
“ไปันเถอะ”ยฮวาพูบูมืออฮยอน
“เี๋ยว่อน”อฮยอนบอแ่สายา็ยัับ้อไปที่ทั้สอน
“พี่นี่อารม์ร้อนริๆ้วย”อฮยอนบอ เธอไ้รู้เรื่อราวนิสัยอเามาบ้า าฮิ และวันนี้เธอทำานร่วมับเา เธอ็รู้แล้วริๆ
“อะไรล่ะ”ยฮวาถามอย่าไม่เ้าใ
“เรา้อวาแผน่อน วันนี้เราแ่มาับาูเยๆไม่ใ่หรอ่ะ”อฮยอนหันไปหาเา
“อื้ม”ยฮวาพยัหน้าให้
“เรา็แ่อยูอยู่ห่า ไม่ให้าสายาเท่านั้น ไปนั่รนั้นันเถอะ”อฮยอนพูบ็ึแนอฮยอนให้ามเธอไป
ทัู้่มานั่อยู่ที่ร้านอาหารใล้ๆับที่ผู้ร้ายนั่อยู่ อฮยอนสั่อาหารเสร็สัพ โยที่ไม่ถามยฮวาเลย
“เพิ่ะทาน้าวไป ทานอีแล้วหรอ”เาถาม้วยวามแปลใ
“่ะ”ปาอบแ่สายามอแ่ผู้ร้าย
“พี่มานั่รนี้เห็นไหม่ะ”อฮยอนถาม
“อื้ม เธอนี่็เ่ใ่เล่นเลยนะ”ยฮวายนิ้วโป้ให้เธอ
“มัน็แน่นอน ันเป็นใรพี่็รู้”อฮยอนยิ้มรับำโยนยออย่าโยี
“้าุหนู” ยฮวาบอพร้อมับส่ยิ้มใหุ้หนูนสวยอเา
พนัานเินมาเสริฟอาหารที่สั่ไว้ให้พวเา
“อบุนะ่ะ”อฮยอนบอ ่อนที่พนัานะเินออไป
“ทานแล้วนะะ’อฮยอนพูบ็เริ่ม้นารทานอาหารทะเลสุแสนอร่อย
“แะุ้ให้พี่หน่อย”ยฮวาอออ้อนอฮยอน
“ไม่ อยาทาน็แะเอสิ”อฮยอนเบ้พร้อมับัุ้ัวโทานทันที
“ะแะหรือไม่แะ”ยฮวาึ้นเสีย
“แะ็ไ้”อฮยอนบอพร้อมับแะุ้ัวให่ให้ับเา
“ป้อน้วย”อฮยอนมอหน้าเาอย่าไม่พอใ
“ไม่เอา”
“แน่ในะ”ยฮวา้อลึไปนัยน์าสวย
“็ไ้”
อฮยอนเบื่อริๆ ับผู้ายเอาแ่ใัวเอรหน้าเธอนี่
“อร่อยมา แะมาอีนะ”ยฮวาพูยัไม่ทันบ็เหลือบไปเห็นามินและยูฮยอน เินไปเล่นน้ำในทะเล
“อฮยอน ผู้ร้ายลไปเล่นน้ำทะเลันแล้ว”ยฮวาพูพร้อมับมอไปยัพวเาที่ลไปอยู่ในน้ำะแล้ว
“เราไปเล่นน้ำันไหม?”ยฮวาถามอฮยอน
“ั้นเราไปันเลย”อฮยอนื่มน้ำอีรั้พร้อมับเรียพนัานให้มาเ็บเิน
“เราะใสุ่อะไรล่ะ”หลัาที่เินออาร้านอาหาร อฮยอนึถามเา
“เธอ็ไปเ่าุว่ายน้ำสิ”ยฮวาบอทำให้อฮยอนหน้าแรแ๋
“นอื่นเาใส่ันเยอะแยะ เธอแ่ไปเปลี่ยนุเท่านั้น”ยฮวาพูบเินพาอฮยอนไปที่ร้านายุว่ายน้ำ
“เลือเลย เร็วๆนะเี๋ยวะามพวนั้นไปทัน”ยฮวาพู อฮยอนเลยเินไปเลือุว่ายน้ำมาุหนึ่ ่อนที่ยฮวาเินไป่ายเิน
“ไปเปลี่ยนะ”
หลัานั้นอฮยอน็เินไปเปลี่ยนุ ยฮวา็ไปเปลี่ยนุเ่นเียวับเธอ
************* 100 %************
*********************
ู่นี้เาเป็นสามีภรรยาันรึเปล่าเนี้ย...น่ารัไหม่ะ
รอูอนหน้านะะว่าะใสุ่ว่ายน้ำไหม?
เม้น เม้น เม้น ้วยนะะ ^^
ไรเอร์ะพยายามอัพเรื่อนี้เรื่อยๆนะะ ิามอ่านันเยอะนะะ
อ่านแล้วเม้นให้ ะอบุมาๆ่ะ^^
YONGSEOFOREVER
ความคิดเห็น