คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Autumn in love::III (Re:::)
Autumn in love :: III
+Writer Part+
ก๊อกๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังรัว อิโนะก้าวลงจากเตียงนุ่มที่ตนเพิ่งกลิ้งไปมาจนผ้าปูยับ...
“มาแล้วค่าๆ” อิโนะเอ่ยอย่างหน่ายๆ ‘ไม่มีมารยาทเลย!!’ เธอคิดในใจ ก่อนที่ข้างนอกจะพังประตูเข้ามา เธอรีบเปิดประตูรับแขกก่อนจะพบว่านั้นคือ...
+Ino Part+
“อาหารที่สั่งได้แล้วครับ ^^” รอยยิ้มอย่างนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...นายซาอิปากสุนัขนั้นเองงงง
“ขอบใจย่ะ!” ฉันรีบจะคว้าถาดอาหาร (ฟังดูเหมือนถาดข้าวในคุกยังไงไม่รู้สิ : Writer) โหยยย! เจ๊! ตอนนี้หนูอยู่ในรีสอร์ทหรู 10 ดาวเลยนะ (อย่างเธอนอนโรงแรมจิ้งหรีดก็หรูแล้ววว :Writer) ชิ...ช่างไรท์เตอร์เถอะค่ะ ก่อนเขาจะชวนออกนอกทะเล...โอเค ตั้งศูนย์ใหม่แปป
ฉันคว้าอาหารแล้วรีบปิดประตู แต่หมอนั้นก็แซกตัวเข้ามาในห้องของฉันอย่างถือวิสาสะ
“นี้นาย!!” ฉันชี้หน้าซาอิ ก่อนจะเดินดุ่มๆไปลากคอหมอนั้นออกจากห้องก่อนจะมีคนเห็นเข้า
“ผม ชื่อ ซาอิครับ ไม่ได้ ชื่อ นาย” - -* ฉันเป็นคนเดียวหรือเปล่าที่รู้สึกว่าหมอนี่กำลังกวนบาทาฉันอยู่
ก๊อกกๆ อ่ะ! ซวยแล้วมีคนมา...ทำไงดี ทำไงดี >O< ถ้ามีคนเห็นฉันกลับหมอนี่อยู่ด้วยกัน 2 ต่อ 2 เขาอาจจะคิดว่าฉันกับหมอนี่กำลังจะเล่นจ้ำจี้กัน โอ้...ม่ายยยย!! แต่หมอนี่ก็หล่อดีเหมือนกันนะ โอ้ยย จะบ้าหรือไงอิโนะ ฉันทึ่งหัวตัวเองเพื่อความคิดอกุศลเมื่อกี้จะออกไปได้บ้าง
แอ๊ด..~ เสียงเปิดประตู?...ฉันหันไปมองก่อนจะพบว่าซาอิกำลังต้อนรับแขก TT
“หวัดดี อิโน...แกเป็นใคร!!” เสียงนี่มันนน!!...
“นัตสึ...~ ช่วยด้วยยยยย!” นัตสึ...เพื่อนสนิทอีกกลุ่มของฉัน(คนต่างหาก : Writer) หลังจากฉันพูดจบนัตสึเริ่มที่จะปะทะกับเจ้าซาอิปากสุนัขทันที
“นี้คุณอิโนะครับ...แค่ผมเห็นหน้าคุณผมก็หมดอารมณ์แล้วล่ะครับ ^^” กรี๊ดดดดดดดดดด!! อิโนะยอมไม่ได้เด็ดขาดดดด!! บังอ๊าจบังอาจมาบอกว่า คาสโนวี่อย่างฉัน มองแล้วไม่มีอารมณ์คอยดูเถอะฉันจะลบคำสบประมาทนายให้ได้เลยค่อยดู (= = กุลสตรีหน่อยสิ เดี๋ยวแม่จัด NC ซะเลย : Writer) แล้วเจ้าซาอิปากสุนัขก็เดินออกจากห้องไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“แก๊..!!!!!!!!!!~~”
“อิโนะ ไอ้ซีดนั้นใครน่ะ” นัตสึหันมาถามฉัน ก่อนจะเอากระเป๋าเดินทางมาเก็บ กระเป๋าเดินทางงั้นเหรอ?...หรือว่า..
“เธอจะมาอยู่ที่นี้เหรอ *O*?”
“อย่างมองฉันอย่างนั้นนะ...ใช่...บก.ไล่มา บอกว่า ให้มาช่วยเธอแต่งนิยาย เห็นบอกว่าเป็นโปรเจ็คใหญ่ซะด้วย” นัตสึว่าแล้ว มองมาทางฉัน
“อิโนะ...”
“ห๊ะ??”
“ขี้คิดถึงจังเลย >O<” ว่าแล้วก็กระโดดกอดคอฉัน นัตสึทำให้ฉันนึกถึงซากูระจริงๆ
“แล้วนิยายถึงไหนแล้ว” ฉันสดุ้งโหยง ก่อนจะยิ้มแห้งๆ
“ฉันเข้าใจเธอนะ...TT” แล้วเราก็เริ่มบทเพลงคร่ำครวญด้วยกัน(ขอร้องอย่าคิดลึก : Writer)
ผ่านไป 2 ชั่วโมง 45 นาที
“ฉันคิดออกแล้ววววว” นัตสึตะโกนขึ้น
“เป็นยังไงๆ”
ซุบซิบ กันพักใหญ่ๆ
“สุดยอดไปเลย ไม่เสียแรงที่ไว้ใจเธอ >O<” ฉันกับนัตสึวิ้ดว้ายกันในห้องก่อนจะมีคนมาเคาะประตู
“ใครค่ะ” ฉันเอ่ย ก่อนจะไปเปิดประตู
“ขอโทษนะค่ะ...คือ...คุณส่งเสียงดังไปรบกวนฉันกับแฟนน่ะค่ะ” เด็กสาวหน้าตาโมเอะเอ่ย แฟน? แก่แดดจริงๆเด็กสมัยนี้(หล่อนคนชราเลยล่ะ : Writer) หลังจากเด็กโมเอะพูดจบข้างห้องก็เปิดประตูออกมา ซึ่งคนที่เอาหัวโผล่ออกก็คือ ซาอิปากสุนัข
“คุณมิยาโนะ อย่าไปรบกวนคนแก่สิครับ ^^” อ้ออ! หมอนี่กินเด็กนี้เอง! แฟนงั้นเหรอ? หึหึ...คงต้องเล่นบทยั่วสวาทซะแล้วล่ะมั้ง ฉันค่อยก้าวเข้าไปหาหมอนั้นก่อนจะเอ่ยคำพูดที่แสลงปากสุดๆออกไป
“แหม่...สุดหล่อ มาว่าฉันว่าแก่เนี้ย ไม่น่ารักเลยนะ” ฉันค่อยคล้องแขนหมอนั้น แล้วค่อยๆซบไหล่ ฉันเหล่ตาไปมองเด็กโมเอะนั้น โกรธจนตัวสั่นเลยแหะ อย่างนี้มีอะไรสนุกๆเล่นสักหน่อยล่ะ ฉันไม่รีรอคว้าคอซาอิมากะว่าจะจูบ แต่ซาอิกลับประกบริมปากฉัน ทำไม...ร่างกายฉันถึงได้ชาไปหมดทั้งตัวเลย ฉันรู้สึกถึงมีบางอย่างสอดแทรกเข้ามาในปากฉัน ....
= = = = = = = = = = = = = = = = =
พอๆ แค่นี้พอ เราไม่ใช่แนวนี้ บรรยายไม่เป็น ไม่เคยจูบใคร = = เอาล่ะ เพื่อนของอิโนะโยโย่จะแนะนำเลยนะ
Kujo natsumi
สาวแก่น ซ่าส์ บ้าพลัง แต่งนิยายแนวสืบสวนสอบสวน อันดับ 1 ของบริษัท ไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าถ้าไม่จำเป็น เกลียดคนมาดูถูก(ว่าเตี้ย) ชอบอาหารเผ็ดกับน้ำผลไม้ เกลียดของหวานเข้ากระดูกดำ ระวังถ้าคิดจะทำให้เธอโกรธ เพราะเธอยูโดสายดำเชียวนะจะบอกให้!!
“อิโนะ...ดูถ้าเธอจะงานเข้านะ J”
ความคิดเห็น