ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Don't Let me go .... RenJi ( Yaoi Bleach RenBya )

    ลำดับตอนที่ #1 : คอนที่1 งานเทศกาล ไอ้หื่น ไอ้เนียน งานกองโต

    • อัปเดตล่าสุด 15 เม.ย. 52


    หากตัวท่านซึ่งเป็นจันทราที่ข้าไม่อาจเทียมได้

     

    ข้าก็ไม่อยากให้ท่านต้องมาจมปรักอยู่กับคนด้อยค่าเช่นข้าเหมือนกัน

     

    หากเป็นวิธีที่ท่านมีความสุขแล้วล่ะก็ ไม่ว่าอะไร ข้าก็ยอมทุกอย่างแม้ว่ามันจะทำให้ข้าเจ็บมากก็ตาม

     

    แต่ถ้าเพื่อท่านแล้ว ต่อให้ทรมานจนอยากตายยังไง ข้าก็ยินดีที่จะทำแม้มันจะขัดกับหัวใจข้าก็ตาม

     

    __________________________________________________________________

     

    วันนี้เป็นวันที่ร้อนเป็นพิเศษ ในเซเรเทซึ่งเรียกได้ว่าเหมือนเตาอบเลยก็ว่าได้แต่ช่วงฤดูร้อนนี้จบลง เทศกาลแห่งความรักก็จะเข้ามาแทน จะกลายเป็นทั้งวันหยุด วันเดท และวันพิเศษของคนหลายๆคนในเซเรเท

     

    แน่นอน เป้าหมายที่หนุ่มๆหมายปองไว้คงเป็นใครไม่ได้นอกจาก

     

     

    เบียคุยะ………

     

     

    หัวหน้าครับ ข้าวางเอกสารไว้ตรงนี้นะครับ แล้วช่วยลงตราประทับของหัวหน้าหน่วยที่6 ด้วยนะครับ ข้าขอตัวล่ะ

     

    แน่นอน เขาคนนี้ก็ด้วย

     

    ก็หัวหน้าคุจิกิเบียคุยะน่ะ ทั้งสวยทั้งงดงาม แถมยังน่ารักอีกต่างหาก ไม่ว่าใคร จะเป็นชายหรือหญิงต่างก็เพ่งเล็งให้ความสนใจกันทั้งนั้น

     

       ด้วยฝีมือที่อยู่ในอันดับต้นๆของหัวหน้า 13 หน่วยพิทักษ์ และยิ่งมาจากตละกูลคุจิกิ ซึ่งเป็น 1 ใน 4 ตละกูลขุนนางชั้นสูง ที่เชื่อกันว่ามีแรงดันวิญญาณมากกว่าคนทั่วไป แ ละยิ่งเป็นเบียคุยะที่เรียกได้ว่าเก่งที่สุดในประวัติศาสตร์ของตละกูลตั้งแต่เคยมีมาแล้วซะอีก จึงกลายเป็นว่า ไม่ว่าหนุ่มหรือสาวที่ไหนที่เคยถูกใจ ก็ต้องถอยกรูดหนีกันทันที แม้ว่าจะอยากจีบมากแค่ไหนก็ตาม

     

    แต่ก็เนี่ยล่ะนะ วันแห่งความรักน่ะมันแค่วันเดียว แต่เทศกาลแห่งความรักน่ะมันมีถึง8 วันเลยเชียวนะ และวันนั้นนอกจากจะเป็นวันหยุดแล้ว ยังเป็นวันสารภาพความรู้สึกดีๆออกไปให้คนที่รักรู้อีก

     

    ได้เดินเดทในงานโดยไม่มีใครกวน ได้ควงแขนแฟน ได้แอบหากิ๊ก แทบเรียกได้เลยว่าเป็นวันที่นางฟ้าประทานมาจริงๆ


    แม้กระทั่งเบียคุยะเอง  เทศกาลนี้ก็ถือเป็นวันพิเศษของเขาด้วยเช่นกัน...........

     

    เร็นจิ เหลืออีกกี่วัน

     

    ห๋า? อะไรหรอครับหัวหน้า

     

    “ข้าถามว่า เหลืออีกกี่วันที่จะถึงงานเทศกาล เบียคุยะละสายตาจากงานเงยหน้าขึ้นสบตาเร็นจิ

     

    ก็เออ....อีก4วันครับ

     

    งั้นเหรอ.......เบียคุยะรับคำก่อนสนใจกองงานต่อ

     

    เขาต้องการเคลียร์งานให้เสร็จภายในสี่วันที่เหลือนี่ เพราะเขาเองเห็นอย่างนี้ก็เหอะแต่ก็ชอบงานสังสรรค์เหมือนกันนะ แล้วที่สำคัญเขาอยากเดินเที่ยวงานไปพร้อมกับเร็นจิแบบปีที่แล้วด้วย

     

    เร็นจิจะชวนใครไว้บ้างรึยังนะ

     

    นี่เร็นจิ ปีนี้........ เบียคุยะพูดพลางก้มหน้าก้มตาทำงานงกๆ ก็แค่อยากหลบอายเท่านั้นแหละ

     

    มีอะไรเหรอครับหัวหน้า

     

    พูดซิ!!!!

     

    “………”เงียบ ( มัวแต่ม้วนอยู่ )

     

    ทำไมไม่พูดล่ะ!!!!!

     

    เออ....หัวหน้ามีอะไรเหรอครับ

     

    ถามเขาไปซิ ถ้าเกิดมีแล้วแกจะได้เดินคนเดียว!!!!!

     

    เร็นจิ.....ปีนี้เจ้าชวนใครไปเดินงานเทศกาลที่จะมาถึงนี่.....รึยัง

     

    ยังเลยล่ะครับหัวหน้า ^_^”  หัวหน้าหน้าแดงด้วยแฮะ น่ารักจัง ^3^  

    ส่วนไอ้คนแอบเนียนก็ได้แต่ตีหน้าใสซื่อบริสุทธิ์ ทั้งที่ภายในแทบจะขย้ำคนตรงหน้าได้อยู่แล้ว แต่ต้องรอให้หัวหน้าชวนก่อนจึงจำเป็นต้องระงับอารมณ์ที่อยากกด เอ๊ย อยากเดทด้วยกันเอาไว้ ไว้ถึงเทศกาลเมื่อไหร่ล่ะพ่อจะกดไม่เลี้ยงเลยคอยดู

     

     

     

     

    ยังไงเจ้าก็มาเดิน กับข้าสิ

     

    เอ๋ O_O จริงเหรอครับหัวหน้า( ยังคงแบ๊วได้อีกนะแก // คนเขียน )

     

    “////”

     

    ว้าว ข้าดีใจที่สุดเลยครับหัวหน้า ดีเหมือนกัน ข้าเองก็อยากเห็นหัวหน้าแต่งตัวน่ารักๆแบบปีที่แล้วอีกเหมือนกัน  แต่หวังว่าคงไม่มีใครมารุมจีบหัวหน้าอีกหรอกนะ ( หงุดหงิด =_= )

     

    เพราะงั้นเร็นจิ ถ้าเจ้าไม่อยากให้ข้าออกไปหากิ๊ก เจ้าจงรีบจัดการงานที่ค้างกองรวมกันจนข้านึกว่าเป็นที่นอนเจ้าให้เสร็จภายใน4วันนี้ด้วยก็แล้วกันนะเบียคุยะพูดเสียงเรียบ พลางชี้นิ้วไปทางกองภูเขาขนาดหย่อมๆที่แผ่หลาอยู่บนพื้นจนจะใช้แทนที่นอนได้อยู่แล้วนั่น

     

    จนเร็นจิถึงกับเหงื่อแตกพลัก O = O!!!!

     

    หัวหน๊า~!!!!! ได้โปรดล่ะครับถ้าเสร็จจากงานเทศกาลเมื่อไหร่ผมจะรีบเคลียร์ทันที หน้าร้อนแบบนี้อย่าให้ข้าได้ย่างกรายเข้าไปในดงนรกนั่นเลย TOT”

     

    แต่ก็เท่านั้นแหล่ะ เพราะเบียคุยะนอกจากจะไม่สนยังย้ายร่างงามงอนของตัวเองไปไว้อีกห้องหนึ่งอีก

     

    ข้าไม่ว่าหรอกนะหากเจ้าจะเคลียงานหลังเทศกาล แต่ถ้าหากเจ้ายังเคลียงานไม่เสร็จก็อย่าหวังเลยว่าจะได้พบหน้าข้า

    "แล้วท่านไม่อยากไม่เดทกับข้าเหรอ"

    "ไม่"

    "TOT"

     

    เบียคุยะพูดอย่างไม่ทุกร้อนอะไร แต่ว่าอีกคนนี่ซิ

     ไม่เจ๊งงงง!!!!!! ไม่ซิ หัวหน้าต้องอยากเดทกับข้าอยู่แล้ว T_T ใช่ ต้องอยากเดทอยู่แล้ว เพราะงั้นข้าเองก็จะพยายามปั่นงานเพื่อหัวหน้าด้วยเช่นกัน T^T

     

     งานเอกสารพวกนั้น ถ้าปั่นยันโต้รุ่งหน่อยอย่างเร็วก็คงประมาณ5วัน

     

    โอเค อย่างน้อยก็ยังทันงานเทศกาล =3= ค่อยยังชั่ว

     

     แต่ถ้าไม่ได้พบหัวหน้าคนสวยของเขา5วันล่ะก็...................

     

    เฮ๊ย! อันนั้นล่ะปัญหาใหญ่เลย ไม่จริ๊งงงงงงง O_O!!!!!!!!!!!!!

     

     

     

     

    TO BE CONTINUED

     

     

     

    แฮ่กๆ เหนื่อยคะ รู้สึกจะยาวมากกกเลยนะเนี่ย ได้โล่แน่เลยแฮะ =_=

     

    พะเอิญแต่งสดๆเลยนะเจ้าคะ สดจริงๆไม่อิงนิยาย ไม่พล๊อตไม่อะไร ( ที่จริงพล๊อตล่ะ แต่กะจะให้ออกแนวรักเศร้าๆไหงมันออกทะเลเงี้ยอ่า กลายเป็นแนวผัวเมียไปเลย )

     

    คนอ่านอย่าเพิ่งถามนะคะ ว่าสรุป 2 คนนี้มันคบกันรึยัง เพราะคนเขียนก็ไม่รู้คะ พล๊อตมันหลุดโผไปเลย ตอนแรกกะจะเอาแนวที่เร็นจิไปเดินงานเทศกาลกับลูเคียจนเบียคุยะน้อยใจ  แต่ไหงมันกลายเป็นอีเร็นจิหื่นแบบนี้ไม่ได้ก็ไม่รู้

     

    เฮอะๆ แต่มีใครอยากอ่านคู่    ไอเซ็น-งิน    บ้างป่าวอ่า จะได้แต่งเป็นคู่รอง เพราะยังไม่รู้เลยจะเอาคู่ไรอีกคู่ดี หรือจะเอา      อิจิโกะ-อิชิดะ

      

     

     

     

    อย่าลืมโหวตอย่าลืมเม้นต์ให้ด้วยนะคะ ถ้าโหวตเยอะ เม้นต์เยอะก็อัพเยอะคะ เพราะคนเขียนมีกำลังใจ แต่ถ้าไม่มีหรือมีน้อยก็ไม่อัพคะ เพราะไม่มีคนติดตามมีแต่ผี

     

     

    ยังไงฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×